To pełna humoru autoanaliza kibicowskiego uzależnienia: opowieść o tym, jak piłka nożna niepostrzeżenie zagarnia kolejne przestrzenie życia dziennikarza "Tygodnika Powszechnego", jak komplikuje udział w arcyważnej naradzie kierownictwa firmy, jak wpływa na wychowywanie dzieci i relacje z własnym ojcem, jak zmienia myślenie o seksie i śmierci. Równocześnie jest to opowieść o chorobach i wielkości współczesnej piłki. Z jednej strony komercja, bankrutujące kluby, rasizm, seksizm i homofobia, ciężki los sędziów i zmarnowane życie dawnych gwiazd, z drugiej futbol jako narzędzie społecznej zmiany - kluby odbudowywane przez kibiców, piłkarze zaangażowani w pomaganie innym, sto osiem podań Barcelony i piętnaście minut w szatni Liverpoolu. Jednym słowem: futbol w jego absolutnej narracyjnej nieprzewidywalności, z nieustającym "Fergie Time", czyli meczami rozstrzyganymi w ostatnich sekundach ostatniej kolejki ostatniego sezonu. Rozważna i romantyczna opowieść o "pięknej grze", której patronami są inni kibice inteligenci: Marek Bieńczyk, Jerzy Pilch, Ken Loach i... Jan Paweł II. "Kiedy w roku 1989 głoszono w Polsce upadek paradygmatu romantycznego, nie brano pod uwagę, że futbolem zaczynał się właśnie pasjonować Michał Okoński. Ten człowiek jest kompletnym szaleńcem; kocha piłkę obłędnie, bez umiaru, heroicznie. Wielu z nas stara się pisać o futbolu, ale on jeden odfrunął; mieszka z gołębiami gdzieś pod kopułą stadionu White Hart Lane. Michał Okoński to ktoś, kim wszyscy zakochani w piłce chcieliby być, gdyby mieli więcej odwagi. Lecz i odwaga by nie starczyła. Bo Okoński ma jeszcze coś: wiedzę. Wie o piłce ogromnie dużo, a o piłce angielskiej wszystko. Połączcie szaleństwo z wiedzą i otrzymacie to właśnie, książkę "Futbol jest okrutny". Futbol jest okrutny, ale książka jest świetna". Marek Bieńczyk