98685
Książka
W koszyku
(Biblioteka Narodowa. Seria 1 ; nr 167)
Polska twórczość ludowa nie może wykazać się utworami na miarę "Mahabharaty, Ramajany, Iliady, Odyssei, Kalewali, jugosłowiańskich pieśni bohaterskich, wielkoruskich bylin. Stwierdzenie tego braku nie oznacza jednak braku epiki w ogóle. Polska pieśń ludowa nie jest najuboższa pod tym względem, należy tylko wyróżnić i określić zakres i jakość polskiej epiki. Pojęcie epiki sensu stricto wprowadza rozróżnienie węższego i szerszego jej zakresu. W "węższym" ograniczonym zakresie głównym nurtem tematycznym są wydarzenia narodowe o dziejowym znaczeniu albo przeżycia wybitych postaci historycznych lub legendarnych. Do epiki zaliczyć również neleży jej gałąź dydaktyczną, której starożytnym przekładem są Hezjota "Prace i dnie". Wyróżnia się też gałąź trzecia, posiadająca również prawo do nazwy sensu stricto - epika typu obyczajowo-moralnego z zagadnieniem winy i kary na czele...Książka niniejsza dąży do skupienia i pewnego uporządkowania śladów i pozostałości naszej epiki ludowej w trzech głównych jej gałęziach, którymi są: elementy epickie w pieśni obrzędowej, pieśń historyczna, ballada. Uzupełnieniem tych działów są teksty z pogranicza liryki i epiki. (Fragment wstępu)
Status dostępności:
Czytelnia główna
Brak informacji o dostępności: sygn. 821.162.1-1 (1 egz.)
Strefa uwag:
Uwaga dotycząca bibliografii
Bibliogr. s. XCIV-XCVIII.
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej