Włodzimierz Nowak mówi, że PRL był jak zła planszówka. Kostkę rzucała władza, obywatel był jak pionek, reguły były nieznane, gra nie miała sensu, ale wszyscy udawali i wierzyli w jej sens. Kto nie umiał, albo nie chciał udawać, tego cofano o trzy pola, tracił kolejkę albo wylatywał z gry. Ci, którzy umieli udawać, dostawali M-3 w wielkiej płycie na osiedlu XXXV-lecia PRL, jak Zygfryd Kapela, bohater książki "Niemiec. Wszystkie ucieczki Zygfryda". Im bardziej jednak Zygfryd, rocznik 1947, chciał uciec, tym mocniej Polska go trzymała i tym głębiej chowała sobie do kieszeni, czyniąc mu różne krzywdy. - Wiecznie piękna królowa Luiza miała poprowadzić Zygfryda Kapelę po ścieżkach ojczyzny. Której ojczyzny? Ścieżki się splątały. Królowa wiedziała, kiedy uciekać, więc i Kapela ciągle ucieka. Po latach opowiada Włodzimierzowi Nowakowi swoje przygody, i straszne, i śmieszne, w wirówce Europy Środkowej. Powstaje reportaż, przy którym bledną fabuły kryminalne i sensacyjne. I jest o czym myśleć, bo historia trwa - napisała o książce reporterka Małgorzata Szejnert. - Ucieczka jest niemożliwa - taką prawdę wyciągam z tej książki. Nigdy nie uciekniemy od niczego. Przykro to przyjąć do wiadomości, ale nie ma rady. Musi to także przełknąć bohater "Niemca". Warto zapamiętać jego nazwisko. Razem z imieniem tworzą duet idealny, zestaw, który musiał trafić do literatury: Zygfryd Kapela. Jeśli będą go Państwo wymieniać w przyszłości jako literackiego niewydarzeńca, to bardzo proszę między Szwejkiem a Piszczykiem. Dlaczego jednak Kapela ucieka, mimo że uciec nie można? Najprawdopodobniej liczy się samo uciekanie. Ta historia, zanurzona w dwudziestowiecznych dziejach Polski i Niemiec, jest świetnie napisana. Włodzimierz Nowak, autor jednego z najlepszych w ostatnich 25 latach zbioru reportaży "Obwód głowy", finalista nagrody Nike, teraz napisał powieść non-fiction. Z lekkością, swadą, dowcipnie. Panie Zygfrydzie, może warto było nie uciec, żeby powstała TAKA książka! - zachwyca się "Niemcem" reporter Mariusz Szczygieł. (Rec. Wydawn.)