SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna w Gorlicach

3 wyniki

Książka

W koszyku

oceń

Autor

Dobaczewska Wanda (1892-1980). Autor

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Ravensbrück (niemiecki obóz koncentracyjny) Eksperymenty medyczne na ludziach Kobieta Niemieckie nazistowskie obozy koncentracyjne Ravensbrück (Fürstenberg/Havel ; część miasta)

Gatunek

Pamiętniki i wspomnienia

Dziedzina i ujęcie

Historia

P 5068 to numer nadany autorce w niemieckim obozie koncentracyjnym Ravensbrück, w którym przeżyła blisko pięć strasznych lat. Owocem tych traumatycznych doświadczeń są jej wspomnienia z tamtych lat. Zamknięte za drutami obozu mikrospołeczeństwo, jako przeciwwagę brutalnej rzeczywistości, tworzy własne prawa niemające odpowiednika w normalnym życiu. Wanda Dobaczewska, właściwie Wanda Niedziałkowska-Dobaczewska, była pisarką, poetką, publicystką, autorką sztuk dla teatrów kukiełkowych oraz animatorką kultury. Pochodziła ze znanej w Wilnie rodziny Niedziałkowskich, której korzenie sięgają Berehu koło Krzemieńca. 23 września 1939 do Ravensbrück, największego na terenie Niemiec obozu koncentracyjnego dla kobiet, przybył pierwszy transport Polek. Obóz powstał w 1939 roku, pierwsze więźniarki trafiły do niego wiosną tego roku. Polki przyjechały do Ravensbrück we wrześniu. W tym, jak i w kolejnych transportach znalazły się działaczki społeczne, inteligentki, konspiratorki i uczennice tajnych kompletów. Więźniarki z Polski stanowiły największą grupę, w sumie przez gehennę obozu przeszło ich 40 tysięcy. Później na terenie obozu zaczął działać "Industriehof", w którym więźniarki pracowały jako szwaczki i tkaczki. Kobiety z obozu były też zmuszane do pracy w fabrykach Siemens & Halke. W obozie przeprowadzano na kobietach bestialskie eksperymenty pseudomedyczne. Niemcy nazywali więźniarki "królikami doświadczalnymi". Najmłodsza z Polek, które stały się ofiarami hitlerowskiego bestialstwa, miała 16 lat. Krótko przed końcem II wojny światowej o los więźniarek obozu upomniał się Międzynarodowy oraz Szwedzki i Duński Czerwony Krzyż. W wyniku działania organizacji udało się uratować 7,5 tys. więźniarek, które przewieziono do Szwecji, Szwajcarii i Francji. W trakcie ewakuacji kobiety po raz pierwszy od długiego czasu miały okazję zjeść ciepły posiłek, umyć się i założyć nowe ubrania. Rejestr więźniów z lat 1939-1945 obejmuje ok. 132 tys. kobiet i dzieci, 20 tys. mężczyzn oraz ok. 1 tys. dziewcząt. Piekło Ravensbruck przeszli ludzie 27 narodowości. Ta książka-świadectwo, to ponad cztery lata egzystencji w piekle, w "społeczeństwie nie z tej ziemi"

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Filia Zawodzie

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 94(100)"1939/1945" (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Wyznania spod szubienicy : autobiografia Rudolfa Höessa [!] komendanta KL Auschwitz spisana w krakowskim więzieniu Montelupich / [translation by Wiesław Grzymski ; opracowanie przypisów Andrzej Pankowicz]. - Warszawa ; Kraków : Oficyna Wydawnicza Mireki, copyright 2016. - 275, [6] stron, [17] stron tablic ; 21 cm.

Autor

Höss Rudolf (1900-1947) Autor Grzymski Wiesław Tłumaczenie Pankowicz Andrzej (1950-2011) Opracowanie

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Temat

Höss, Rudolf (1900-1947) Auschwitz-Birkenau (niemiecki obóz koncentracyjny)

Gatunek

Pamiętniki i wspomnienia Autobiografia

Dziedzina i ujęcie

Historia

Autobiografia Rudolfa Hoessa komendanta KL Auschwitz spisane w więzieniu na Montelupich. „Ze wszystkich bloków poczęły nadchodzić meldunki o praktykach homoseksualnych. Kary nic nie pomagały. Zaraza się rozprzestrzeniała. Na mój wniosek umieszczono wszystkich homoseksualistów razem. Posyłano ich również oddzielnie do pracy, bez kontaktów z innymi więźniami. Przez długi czas ciągnęli oni walec drogowy. Również więźniów innych kategorii, którzy hołdowali temu nałogowi, przeniesiono do nich. Zaraza od razu wygasła. Zdarzały się również przypadki kanibalizmu. Sam natknąłem się na Rosjanina leżącego między zwałami cegły, który miał jakimś tępym narzędziem rozpruty brzuch i wyrwaną wątrobę. Podczas wyrównywania pierwszego odcinka budowlanego, podczas kopania rowów wielokrotnie znajdowano zwłoki Rosjan, którzy - zabici przez innych i częściowo pożarci - znikali w jakimś błotnistym dole. Wyjaśniło to nam zagadkowe zniknięcie wielu Rosjan. Wśród znalezionych przedmiotów wartościowych - szczególnie jeśli chodzi o transporty Żydów z zachodu - znajdowano nadzwyczaj cenne rzeczy: kamienie szlachetne milionowej wartości, zegarki wysadzane brylantami, złote i platynowe zegarki o bezcennej wartości, pierścienie, kolczyki, naszyjniki o szczególnej wartości ze względu na swą osobliwość, milionowe sumy w banknotach wszystkich krajów. Często znajdowano przy jednej osobie setki tysięcy, przeważnie w banknotach tysiącdolarowych. Nie było schowka w ubraniu, bagażu czy też w ludzkim ciele, z którego by nie korzystano. Złoto dentystyczne lekarze dentyści w rewirze SS przetapiali w sztaby i co miesiąc przekazywali do Głównego Urzędu Sanitarnego. Również w plombowanych zębach znajdowano szlachetne kamienie olbrzymiej wartości. Obcięte włosy kobiece przesyłano do pewnej fabryki w Bawarii dla celów zbrojeniowych. Dzieci miały zawsze w ogrodzie jakieś szczególne zwierzęta, znoszone przez więźniów: żółwie, kuny, koty lub jaszczurki. W ogrodzie było stale coś nowego i interesującego. Latem dzieci pluskały się w basenie w ogrodzie lub kąpały w Sole. Największą radością była jednak wspólna kąpiel z tatusiem. On jednak miał mało czasu na te wszystkie dziecięce zabawy.” Fragmenty książki

aktualnie wypożyczona

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia dla Dorosłych

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 94(100)"1939/1945" (1 egz.)