Książka opowiada o kilku uczniach klasy 7c w niewielkim, śląskim miasteczku. Jej akcja, tocząca się w latach 70-tych XX wieku, rozpoczyna się pewnego wiosennego popołudnia, kiedy chłopcy po skończonych lekcjach poszli na szkolne boisko, aby rozegrać między sobą mecz piłki nożnej...

Na motywach zaczerpniętych z tej powieści powstał, składający się z pięciu odcinków, serial fabularny „Banda Rudego Pająka” w reżyserii Stanisława Jędryki (premiera: rok 1989).

ADAMATS (lubimyczytac.pl, 2011):
Janusz Domagalik – filolog, dziennikarz, redaktor naczelny czasopisma „Świat Młodych”, od 1968 roku kierownik Naczelnej Redakcji Programów dla Dzieci w Polskim Radiu. Mój „krajan”, mógłbym powiedzieć. Urodziliśmy się i mieszkaliśmy w jednym mieście. Tam też osadził akcję jednej z ulubionych książek mojego dzieciństwa. Tam też m.in. wśród przykopalnianych, robotniczych domów dawnej Kolonii Francuskiej, w okolicach Kościoła pod wezwaniem Matki Boskiej Bolesnej, kręcono zdjęcia do filmu opartego na motywach tej książki. Pająk, Gruby, Irena, Brygidka, Mizera... jest i czarny charakter – Wajnert. Rzecz o wczesnych nastolatkach, którzy oprócz zmagań ze zwykłą uczniowską codziennością, trochę przypadkiem trafiają na ślad tajemnicy, czegoś WAŻNEGO, co odmieni ich życie. Zasłyszana przez jednego z bohaterów opowieść pacjenta miejskiego szpitala porusza ich wyobraźnię. Historia sprzed kilkudziesięciu lat, „zwykłe” losy żołnierza kampanii wrześniowej, pozwala młodym bohaterom odnaleźć w sobie całkiem nowe cechy. Nie żeby obce im i ich dotychczasowym postawom, bardziej nieuświadomione, nieodkryte jeszcze... W trakcie poszukiwań pułkowego sztandaru, ukrytego w 1939 roku, muszą zmierzyć się z własnymi lękami i słabościami a przy okazji „odrabiają” lekcję patriotyzmu – takiego zwykłego, codziennego - nie dętego i na pokaz. Pasjonujemy się obecnie losami młodocianych bohaterów Terry Pratchetta czy J.K.Rowling a w naszej rodzimej literaturze można znaleźć wiele bliższych naszej tradycji i kulturze przykładów na to, jak godnie i ciekawie być młodym. Może nie tak fantastycznych, może nie tak wspaniałych, ale na pewno nie siermiężnych. Książka ze wszechmiar godna polecenia. Jak dla mnie kandydatka do zestawu lektur szkolnych. Może do tych nadobowiązkowych – bo obowiązek zazwyczaj zniechęca – patrz Sienkiewicz, Słowacki, Mickiewicz itp. Z zachowaniem wszelkich proporcji - jestem przekonany, że „Banda Rudego”, podobnie jak „Potop”, „Balladyna” czy „Pan Tadeusz”, mogłyby być „łykane” przez młodzież równie chętnie jak przygody Harry Potera, gdyby nie były obowiązkowe w programie szkolnym. Dużo zależy od nas – rodziców… Właściwie wszystko zależy od nas. Wychowanie dziecka zaczyna się dwadzieścia lat przed jego urodzeniem…

LOLEK90 (lubimyczytac.pl, 2014):
Z „Bandą Rudego” po raz pierwszy spotkałam się na szklanym ekranie, kiedy w porannym bloku telewizyjnym dla dzieci nadawany był serial „Banda Rudego Pająka”. Bardzo mi się spodobał, nie powiem, że nie. Po pewnym czasie zaczęłam szukać informacji na jego temat w Internecie. Tym sposobem dowiedziałam się, że produkcja została nakręcona na podstawie książki Janusza Domagalika – „Banda Rudego”. Zachęcona ciekawą ekranizacją powieści postanowiłam ją przeczytać.
Książka opowiada o kilku uczniach klasy 7c w niewielkim miasteczku – Borzechowie. Jej akcja rozpoczyna się pewnego wiosennego popołudnia, kiedy chłopcy po skończonych lekcjach poszli na szkolne boisko, aby rozegrać między sobą mecz piłki nożnej. Niestety, tuż pod koniec rozgrywki jeden z piłkarzy, tytułowy Rudy, zostaje poważnie kontuzjowany, skutkiem czego trafił do szpitala. Tam okazało się, że doznał skomplikowanego złamania ręki i potrzebna jest operacja, aby ją poskładać. Podczas pobytu w szpitalu chłopiec zaprzyjaźnia się z innym leżącym na sali pacjentem, byłym żołnierzem. Pewnej nocy owy weteran wojenny opowiada chłopcu o tym, jak przed laty gdzieś w okolicy tego miasta został schowany sztandar jednego z oddziałów walczących podczas II wojny światowej. Wie o tym, ponieważ mieszkał tutaj jego kolega z pułku, który niestety odszedł kilka lat temu z tego świata. Po wyjściu ze szpitala kilkunastolatek wpada na pewien pomysł, w który wtajemnicza kilku swoich kolegów z klasy.
Autor porusza na kartkach powieści problemy, z którymi nastolatkowe borykają się od zawsze – podział w szkole na podgrupy, opuszczenie, wyśmiewanie się z drugiej osoby. Doskonale widać to na przykładzie Pająka, wątłego chłopca, którym wszyscy wręcz pomiatają. A jednak to on pierwszy zainteresował się losem poszkodowanego kolegi, który został sam na szkolnym boisku. Był to jednak pierwszy krok do zawiązania się między chłopcami węzła prawdziwej przyjaźni. Dużo do powieści wnosi również wątek ucznia Michalskiego, wychowanka miejskiego Domu Dziecka, który pomaga „Bandzie Rudego” w poszukiwaniach sztandaru, który zaginął w 45 roku. Korzysta w tym z cichej pomocy „Zielonych”, grupy zorganizowanej przez jednego z wychowawców placówki, a zarazem nauczyciela szkolnego, pana Kowalika. Na początku organizacja wydaje się być kolejną bandą opryszków, jednak na koniec powieści poznajemy jej prawdziwą twarz.
Bardzo ciekawy wydaje mi się wątek Brygidki, dziewczynki z klasy. Wychowywana jest przez samotną matkę, która ciężko zachorowała. Dziewczynka jest bardzo ładna, a do tego lubiana przez prawie wszystkich uczniów w klasie. Kiedy umiera jej matka, cała klasa mobilizuje swoich rodziców, aby dziewczynka nie trafiła do Domu Dziecka. Dzięki solidarności klasy, Brygidka unika losu Michalskiego, ponieważ przyjeżdża zaopiekować się nią ciotka.
Przyznam, że po raz pierwszy sięgnęłam po książkę napisaną przez Janusza Domagalika. Mimo tego jego sposób pisania bardzo przypadł mi do gustu. Autor potrafi w rewelacyjny sposób opisywać szkolną rzeczywistość, a także kontakty międzyludzkie. Do tego w powieści jest pełno zabawnych scenek, które nie tylko bawią czytelnika, ale i uczą.
Pomimo tego, że akcja książki rozgrywa się w latach 70 ubiegłego wieku, współczesny czytelnik nie powinien się nudzić jej fabułą. A nawet może brać pomysły na spędzanie wolnego czasu od jej bohaterów. Nastolatki z tamtych czasów nie miały komputerów, tabletów, ale za to posiadały niesamowity dar wyobraźni i radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Przyjaźnie, które zawierali były trwałe, ponieważ wspólnie spędzali ze sobą całe dnie, co zresztą widać czytając książkę. Myślę, że niejeden z nas mógłby im ich pozazdrościć.

Projekt okładki: Katarzyna Kołodziej

Książka składa się z czterech części:
(1) TAKI SOBIE PAJĄK
(2) FRONTOWA HISTORIA
(3) GDZIE JEST SZTANDAR?
(4) WIELKA AKCJA

Młodzi ludzie często zmagają się z uczuciem lęku, niepokoju, napadami paniki czy nadmiernym zamartwianiem się. To zupełnie naturalne – zwłaszcza w okresie dojrzewania, kiedy wszystko przeżywa się bardziej. Jednak jeśli lęk zaczyna dominować, paraliżuje, odbiera radość życia i uniemożliwia poradzenie sobie z codziennymi sprawami – trzeba znaleźć receptę na poradzenie sobie z nim.

Poradnik „Dorastanie bez lęku” nie sprawi, że lęk zniknie z dnia na dzień. Pomoże natomiast nastolatkom lepiej nawigować w życiu, a tym samym - radzić sobie również z lękiem w zdrowy, konstruktywny sposób. Unikanie, odwracanie uwagi od pełnych niepokoju myśli czy zagłuszenie emocji to najczęstsze strategie radzenia sobie z lękiem. Jednak nie rozwiązują one problemu - przynoszą tylko krótkotrwałą ulgę.

Dzięki tej książce, młodzi ludzie:

• poznają zdrowe, alternatywne strategie radzenia sobie z lękiem i niepokojem,

• nauczą się rozumieć i akceptować swoje emocje, uczucia i myśli – także te trudne,

• zaakceptują obecność lęku w swoim życiu, a jednocześnie przestaną mu ulegać,

• dowiedzą się, jak - pomimo obaw i niepokoju – podejmować działania, które są dla nich ważne i w których odnajdują sens,

• zbudują rezyliencję, odwagę i wiarę w siebie

Terapia akceptacji i zaangażowania, na której założeniach opiera się ta książka, pomaga wypracować elastyczność psychologiczną – umiejętność robienia tego, na czym nam zależy nawet wówczas, gdy lęk podpowiada, że to niebezpieczne lub zbyt trudne. Badania naukowe potwierdzają skuteczność terapii ACT w leczeniu różnego rodzaju lęków, od uogólnionego zaburzenia lękowego, poprzez zaburzenia z napadami lęku panicznego, po zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne.

Dla kogo jest ta książka?

• dla nastolatków cierpiących z powodu lęku

• dorosłych, którzy chcą im pomóc

Co znajdziesz w książce:

• lekki, praktyczny i konkretny język,

• zrozumiałą i łatwo przyswajalną wiedzę.

• przykłady, wskazówki i ćwiczenia odpowiadają problemom i wyzwaniom, przed jakimi stają młodzi ludzie.

• skuteczne narzędzie i strategie, które pomogą radzić sobie z sytuacjami wywołującymi lęk

To opowieść o życiu z chorobą, o tym, jak poradzić sobie z diagnozą, która brzmi jak wyrok i jak nauczyć się żyć dalej. Znajdziesz w niej prawdziwe i opowiedziane z reporterskim zacięciem opowieści o miłości romantycznej i rodzinnej, o rodzicielstwie, relacjach rówieśniczych i dorastaniu. „Droga do szczęścia” jest niezwykłą autobiografią, bo choć nie ingerowałam w jej kształt, to znajdziesz w niej również moje komentarze, które pozwalają Ci lepiej zrozumieć, jak to, co przeżywał Mateusz, odbierała jego mama.

Czy ta książka jest tylko dla chorych? Zdecydowanie nie. Mateusz napisał ją po to, żeby wesprzeć chorych w trudnym doświadczeniu radzenia sobie z diagnozą i pomóc innym lepiej zrozumieć, jak wygląda życie diabetyków. To książka dla rodziców i dzieci. Dla nastolatków i dorosłych. Na końcu znajdziesz rozdziały, w których autor podpowiada wszystkim, jak w pełni zrozumieć szczęście i zacząć je przyciągać do swojego życia.

Przeczytaj, co Mateusz przekazał swoim Czytelnikom w pierwszych słowach. „Wyśmiewanie mojej choroby przez rówieśników i beznadziejne relacje z rodzicami doprowadziły mnie do momentu, gdy postanowiłem przelać swoje historie na papier. Nigdy nie myślałem, że podzielę się nimi z kimkolwiek – to był mój sposób radzenia sobie z trudnymi emocjami wieku nastoletniego. Jednak po kilku latach, gdy zacząłem pracować nad zmianą swojego myślenia i przekonałem rodziców do tego samego, postanowiłem opisać również ten proces. Przez całe życie szukałem swojej drogi i wiary w to, że mogę być szczęśliwy, więc w momencie, gdy to osiągnąłem, stwierdziłem, że chcę podzielić się moimi doświadczeniami ze światem. Kiedyś sam oddałbym wiele, by otrzymać rady zawarte na tych stronach. I z taką właśnie intencją napisałem tę książkę.”

Mateusz w bezkompromisowy sposób dzieli się swoimi najczarniejszymi historiami, by na koniec dać sobie i innym nadzieję na nowy początek. „Dziś osiągam wszystko to, o czym skrycie marzyłem, a co zawsze wydawało mi się niemożliwe”. Ta książka to gotowy przepis na sukces – dla wszystkich chorych i niechorych.

Jak radziłyby sobie dzieci, gdyby ich rodzice nagle zniknęli, a na świecie nie byłoby już nikogo dorosłego? Szesnastoletni Łukasz i jego młodszy brat Kacper jak większość dzieciaków czasem marzą o świecie bez upominania ,,starych", w którym sami o wszystkim decydują i mogą bezkarnie robić to, na co tylko mają ochotę. Całkiem nieoczekiwanie marzenie chłopców spełnia się, gdy w ciepłą letnią noc poprzedzającą rozpoczęcie wakacji nadchodzi apokalipsa, a wraz z nią z powierzchni Ziemi znikają wszystkie osoby dorosłe... Jeśli chcesz poznać losy grupy nastolatków, którzy musieli rozwikłać zagadkę zniknięcia dorosłych i odnaleźć się w mieście bez bieżącej wody, prądu, czy gier komputerowych - oto lektura w sam raz dla ciebie.

Kolejna dowcipna i inteligentna powieść z serii kryminałów retro, której bohaterka Enola, ulubienica nastolatek, śmiało radzi sobie w wiktoriańskim Londynie, ścigając złoczyńców i rywalizując z własnym bratem, słynnym detektywem Sherlockiem Holmesem.

W ósmej prowadzonej przez siebie sprawie Enola pomaga swojej przyjaciółce lady Cecily uwolnić się spod kurateli okrutnego ojca, odkrywając tym samym jego mroczną tajemnicę.

Enola mieszka samodzielnie w Londynie i pracuje jako perdytorystka. Takiej swobody może jej pozazdrościć lady Cecily, uwięziona w domu przez ojca tyrana. Wygląda na to, że przyjaciółka, którą Enola już dwa razy uchroniła przed zgubnymi planami baroneta, znów potrzebuje jej pomocy.

Młoda detektywka urządza brawurową ucieczkę i ukrywa lady Cecily w swym sekretnym biurze. Niestety matka dziewczyny zatrudnia samego Sherlocka Holmesa do odnalezienia córki, a ten uwija się błyskawicznie. To jednak dopiero początek prawdziwych kłopotów – Lady Cecily znika ponownie, co gorsza, tym razem sama w brutalnej rzeczywistości bezlitosnego Londynu. Enola wie, że musi działać szybko, bo skrywana przed światem podwójna osobowość przyjaciółki może wpędzić ją w jeszcze większe kłopoty.

Dwie świetne ekranizacje przygód Enoli Holmes z Millie Bobby Brown w roli tytułowej i Henrym Cavillem jako Sherlockiem należą do najchętniej oglądanych filmów na platformie Netflix, która zapowiedziała kontynuację serii.

Większość nastolatków czuje presję nierealnych standardów wyznaczanych przez kulturę, media, rówieśników, rodziców, szkołę. Chociaż dobrze jest dążyć do tego, by stawać się coraz lepszym, to łatwo zatracić w tym procesie siebie i swoje marzenia.

Chcąc być lubiane i akceptowane, nastolatki często dostosowują się do oczekiwań innych ludzi, nawet jeśli te nie są zgodne z ich przekonaniami. Aby zyskać aprobatę rówieśników, rezygnują z tego, co dla nich ważne, i obawiają się wyrażać własne opinie, stając się podatne na różne wpływy. W tym trudnym okresie nie pomagają też rodzice, którzy często decydują za swoje dzieci, jakie pasje mają rozwijać, na jakie zajęcia dodatkowe uczęszczać, do jakiej szkoły iść. To wszystko wywołuje w młodych ludziach wrażenie, że życie siłą pcha ich w różnych kierunkach, ale żaden nie jest tym, w którym oni chcieliby podążać.

Jest to trudny czas poszukiwania własnej tożsamości, poznawania swoich możliwości i ograniczeń, ale również czas wielkich marzeń i zmian.

Ten przystępnie napisany, ilustrowany poradnik podpowie nastolatkom, jak poradzić sobie z wyzwaniami okresu dojrzewania i jednocześnie stać się osobą, jaką chce się być. Jak nie zgubić własnej drogi, nie zapomnieć, kim się jest i co się kocha, oraz dążyć ku temu. Autorzy wyjaśniają, jak ważne jest podejmowanie ryzyka, szukanie nowych rozwiązań, pielęgnowanie pasji, nawiązywanie przyjaźni, posiadanie ideałów i odkrywanie budzącego podziw świata.

Dzięki technikom zaczerpniętym z terapii akceptacji i zaangażowania oraz psychologii pozytywnej młodzi czytelnicy odkryją skuteczne sposoby radzenia sobie z trudnymi emocjami, zwiększą elastyczność psychologiczną, a także przygotują się do tego, by wziąć swój los we własne ręce i stawić czoło życiowym wyzwaniom. Dostrzegą istniejące w każdej chwili nieskończone możliwości rozwoju, zmiany, angażowania się w działania zgodne z własnymi wartościami i stawania tym, kim pragnie się stać.

Czy wstrzymywane od lat uczucie ma szansę pokonać przeciwności losu?

Meg Sawyer poznała Noaha McCormicka w czasach liceum, gdy chłopak ocalił ją przed utonięciem. Od tego pamiętnego dnia rozwinęła się między nimi przyjaźń, która przetrwała wiele lat. Jako nastolatki spędzali ze sobą mnóstwo czasu, wspierali się w trudnych sytuacjach i radzili w kwestiach sercowych. Po szkole ich drogi się rozeszły – Meg wyjechała do Waszyngtonu i poświęciła się karierze, a Noah został zastępcą szeryfa w rodzinnej miejscowości i skupił na dbaniu o dobro brata z porażeniem mózgowym. Przez kolejne szesnaście lat nie stracili kontaktu, choć ograniczył się on głównie do rzadkich rozmów telefonicznych i wymiany wiadomości.

Po latach Meg odwiedza rodzinny dom, aby wziąć udział w ślubie swojej siostry Frannie. Przytłoczona niedawnym rozstaniem z chłopakiem, kobieta cieszy się na możliwość spędzenia czasu z Noahem. Radość z ponownego spotkania ożywia dawne romantyczne uczucia, które oboje starali się dotąd od siebie odsuwać dla dobra przyjaźni. Nieoczekiwany wybuch namiętności skutkuje rozwinięciem się między nimi romansu. Oboje traktują go jednak jako krótkotrwałą przygodę – Meg zostawiła w Waszyngtonie pracę, a sparzony w poprzednim związku Noah nie wierzy w to, że stały związek da się pogodzić z jego zobowiązaniami wobec rodziny. Czy na pewno wiedzą, co będzie dla nich najlepsze?

Ta historia jest naprawdę SWEET. Sugerowany wiek: 16+

Czy wstrzymywane od lat uczucie ma szansę pokonać przeciwności losu?

Meg Sawyer poznała Noaha McCormicka w czasach liceum, gdy chłopak ocalił ją przed utonięciem. Od tego pamiętnego dnia rozwinęła się między nimi przyjaźń, która przetrwała wiele lat. Jako nastolatki spędzali ze sobą mnóstwo czasu, wspierali się w trudnych sytuacjach i radzili w kwestiach sercowych. Po szkole ich drogi się rozeszły – Meg wyjechała do Waszyngtonu i poświęciła się karierze, a Noah został zastępcą szeryfa w rodzinnej miejscowości i skupił na dbaniu o dobro brata z porażeniem mózgowym. Przez kolejne szesnaście lat nie stracili kontaktu, choć ograniczył się on głównie do rzadkich rozmów telefonicznych i wymiany wiadomości.

Po latach Meg odwiedza rodzinny dom, aby wziąć udział w ślubie swojej siostry Frannie. Przytłoczona niedawnym rozstaniem z chłopakiem, kobieta cieszy się na możliwość spędzenia czasu z Noahem. Radość z ponownego spotkania ożywia dawne romantyczne uczucia, które oboje starali się dotąd od siebie odsuwać dla dobra przyjaźni. Nieoczekiwany wybuch namiętności skutkuje rozwinięciem się między nimi romansu. Oboje traktują go jednak jako krótkotrwałą przygodę – Meg zostawiła w Waszyngtonie pracę, a sparzony w poprzednim związku Noah nie wierzy w to, że stały związek da się pogodzić z jego zobowiązaniami wobec rodziny. Czy na pewno wiedzą, co będzie dla nich najlepsze?

Ta historia jest naprawdę SWEET. Sugerowany wiek: 16+

W 1987 roku w polskich szkołach pojawił się podręcznik do edukacji seksualnej. O seksie mówił bez ogródek, radził, jak podjąć decyzję, jak się kochać, by było przyjemnie, jak nie zajść w ciążę. Związki homoseksualne prezentował jako nieróżniące się od heteroseksualnych. Nie straszył seksem w pojedynkę. W szkołach utrzymał się tylko dwa miesiące. Konserwatyści okrzyknęli go „podręcznikiem masturbacji i defloracji”. Postępowcy w zasadzie go nie bronili, uznając za zbyt progresywny. Protestowała tylko młodzież, bo wreszcie ktoś odpowiedział na pytania, które zadawała w szkole i stawiała w listach do seksuologów.

Wiesław Sokoluk, pomysłodawca i główny autor podręcznika, opowiada Agnieszce Kościańskiej, jak to się stało, że to właśnie on go stworzył. Jaką drogę intelektualną i życiową przeszedł? Co chcieli wiedzieć młodzi ludzie, którzy pisali do niego listy, z czym przychodzili do poradni, jakie tematy drążyli na lekcjach? Skąd wiedział, jak pisać, by trafić do serc nastolatków? I co stało się później?

Ten praktyczny i oparty na badaniach naukowych poradnik pomoże rodzicom wychować dzieci na uczciwych, życzliwych, hojnych, pewnych siebie, niezależnych i odpornych ludzi.

Media społecznościowe i tradycyjne oraz świat polityki wysyłają dzieciom coraz więcej sygnałów, że egoizm i ohydne zachowania są w porządku. Wiemy oczywiście, że młodzi potrafią być empatyczni, odporni psychicznie i gotowi do działania. Chcemy wychować ich tak, aby pomogli w budowaniu lepszej przyszłości. Tylko jak to zrobić?

Książka przedstawia z nowej i często zaskakującej perspektywy zagadnienia związane z wychowywaniem dzieci od maluchów do nastolatków. Melinda Wenner Moyer opisuje cechy charakteru, które chcielibyśmy wzmocnić u swoich dzieci, między innymi szczerość, hojność i otwartość, a następnie omawia strategie pokazujące, jak to osiągnąć.

Dowiedz się, jak wychować dzieci, z którymi chciałbyś rzeczywiście spędzać czas – i którym być może uda się ocalić świat.

To mądry, ciekawy, szczery i bardzo praktyczny poradnik, który pokazuje, jak uczyć przyzwoitości i wielkoduszności.

– Adam Grant, autor bestsellerów Leniwy umysł i Buntownicy

Powiedzieć, że chcemy, by nasze dzieci wyrosły na porządnych ludzi, to jedno. Trzeba jeszcze wiedzieć, jak to osiągnąć. Ta książka wskazuje narzędzia oparte na danych i badaniach, które ci w tym pomogą.

– dr Emily Oster, ekonomistka, autorka książek dla rodziców Cribsheet i Ciąża na nowo

Większość rodziców przyznaje, że chcą, by ich dzieci były życzliwe i empatyczne. Jednak wszystko w naszej kulturze nakazuje nam, by uczyć je czegoś innego… Melinda Wenner Moyer przeplata najnowsze badania naukowe przystępnymi historiami oraz praktycznymi poradami, jak znaleźć równowagę i stać się najlepszymi rodzicami, jakimi możemy się stać.

– Peggy Orenstein, dziennikarka i autorka Dziewczyny o seksie i Boys & Sex

Moyer radzi, jak zaszczepić w dzieciach bezinteresowność, szczerość i zdrowe poczucie własnej wartości. Autorka pokazuje czytelnikowi, jak się rozwijać wraz z dzieckiem oraz jak dokonać pozytywnych zmian.

– „Library Journal”

Jak rodzice mogą wychować dzieci, które wierzą w siebie i w lepszą, bardziej empatyczną przyszłość? Melinda Wenner Moyer daje nam nieocenione źródło, które proponuje gotowy plan działania. Książka zawiera praktyczne, a czasami zaskakujące porady poparte badaniami.

– dr Madeline Levine, psycholożka, autorka książek The Price of Privilege i Ready or Not

Ważny, na czasie, mądry i wyjątkowy poradnik dla rodziców, który pomoże wychować następne pokolenie.

– dr Carla Naumburg, licencjonowana kliniczna pracownica socjalna, autorka książki Jak nie krzyczeć na swoje dziecko

Melinda Wenner Moyer jest nagradzaną dziennikarką współpracującą z „Scientific American”, poczytną felietonistką magazynu „Slate”, autorką artykułów publikowanych regularnie w dziale poświęconym rodzicielstwu „The New York Timesa” oraz wykładowczynią nowojorskiego wydziału Arthur L. Carter Journalism Institute. W 2019 r. zdobyła nagrodę Bricker Award for Science Writing and Medicine (Nagroda Brickera za prace z dziedziny nauki i medycyny). Jej prace można znaleźć w Best American Science and Nature Writing Anthology (Antologia najlepszych prac amerykańskich autorów naukowych) opublikowanej w 2020 r. Mieszka razem z mężem i dwójką dzieci w dolinie rzeki Hudson w stanie Nowy Jork. To jej pierwsza książka. Prowadzi również newsletter oparty na badaniach naukowych „Is My Kid the Asshole?” (Czy moje dziecko jest dupkiem?) na platformie Substack: melidnamoyer.substack.com.

O emocjach mówi się dużo i często. Większość osób ma trudności w rozpoznawaniu i regulowaniu emocji. Czują się przytłoczeni i zalewani uczuciami albo przeciwnie, deklarują, że nie czują nic. Autorka, psycholożka i mediatorka, podejmuje w książce poniższe zagadnienia:

• funkcjonowanie mózgu i biologiczne uwarunkowania związane z tworzeniem się emocji
• kształtowanie się emocji w procesie rozwoju dziecka i nastolatka
• wpływ procesów wychowawczych na emocje
• rozpoznawanie swoich emocji (duża grupa osób ma trudności w ich nazywaniu)
• sposoby radzenia sobie z poszczególnymi trudnymi emocjami (strach i lęk, bezsilność, złość)
• rozumienie swoich uczuć – odróżnianie zakochania, miłości, związania
• sposoby radzenia sobie z sytuacjami, które są efektem naszych trudności emocjonalnych
• postępowanie wobec zachowań innych osób wywołujących silne emocje czyli np. nauka stawiania granic, ale także udzielanie wsparcia, rozmowa
• związek emocji z ciałem
• zdrowe wyrażania emocji
• rozwiązywanie kryzysów emocjonalnych

W publikacji znalazło się sporo praktycznych zadań i ćwiczeń, które pozwalają zapoznać się z materiałem poprzez doświadczanie. Autorka przytacza również historie pacjentów oraz przykłady z własnego życia, co pozwala zobrazować przedstawiany problem.

Chcesz wiedzieć, jak zawierać dobre znajomości i być niezawodną przyjaciółką? Jeśli tak, to jest książka dla ciebie!
Gdy ma się paręnaście lat, życie może wydawać się skomplikowane – szczególnie jeśli jest się dziewczyną. Spójrzmy prawdzie w oczy: nastolatki spotykają się z całym szeregiem problemów i przeżywają rozterki. I właśnie tę książkę napisano z myślą o nich, aby pomóc im stać się mądrymi i pewnymi siebie przywódczyniami i przyjaciółkami.

Dzięki niej młode czytelniczki mogą poznać skuteczne metody wywierania wpływu na innych, rozładowywania napięć i radzenia sobie z własnymi błędami. Dowiedzą się, jak żyć ze sobą w zgodzie. Książka, uzupełniona testami, autorefleksjami i przykładami z życia, oferuje szczere, bardzo praktyczne rady dla każdej nastolatki, która chce znać swoją wartość i potrafić swobodnie i bezproblemowo poruszać się w każdym towarzystwie.

Tekst powstał na kanwie kultowej już dziś książki Dale Carnegie Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi nazwanej bestsellerem wszech czasów. Wydana wiele lat temu, została przetłumaczona na niemal wszystkie języki świata i sprzedaje się do dziś w wielomilionowych nakładach. Kolejne pokolenia odkrywają ją dla siebie na nowo, czerpiąc z niej mądre i praktyczne rady, jak żyć beztrosko, z młodzieńczą fantazją, ale zarazem pożytecznie i godziwie.

Książka dla rodziców, którzy chcą być mądrymi przewodnikami swoich nastoletnich dzieci, dawać im wsparcie i towarzyszyć w rozwoju w tym pięknym, choć niekiedy trudnym czasie stawania się dorosłym.

Jak zrozumieć nastolatka

Dlaczego moje dziecko się tak zachowuje? Co się z nim stało, przecież kiedyś tak nie było? Czy to się kiedykolwiek zmieni? O co mu w ogóle chodzi? Czy to jest normalne?

• „Nie sprząta swojego pokoju, a kiedy zwracam na to uwagę, odpowiada, że to jej pokój i jej bałagan",
• „Lekceważy mnie. Jak mówię, że nie wyjdzie, odpowiada mi: «Właśnie że wyjdę!»",
• „Upiera się przy swoim",
• „Stawia się nauczycielom",
• „Krzyczy, że nie będę mu rozkazywać",
• „Zamyka mi z trzaskiem drzwi przed nosem".

Żeby dziecko stało się dorosłym, musi być nastolatkiem – z całym spektrum doświadczeń, które towarzyszą temu etapowi życia. Żeby nasz nastolatek stał się dojrzałym dorosłym, potrzebuje wspierających i akceptujących rodziców! Jak sobie z tym wszystkim radzić? Jak odnaleźć się w nowej roli – rodzica nastolatka? Jak nie zgubić z oczu tego, że nasze dziecko w dalszym ciągu nas potrzebuje? Jak być dla niego przewodnikiem? A zwłaszcza – jak mieć do tego cierpliwość i zrozumienie?Autorka prowadzi nas przez okres nastoletniości dzieci z empatią dla naszej frustracji, złości, a czasem także bezsilności.

Zdaje się mówić: „Bądźmy w tym razem, my, rodzice nastolatków. Jesteśmy bowiem w momencie, kiedy z kokona wykluwa się piękny motyl!".

Kim jest autorka?