Opowieść o wolności, przygodzie i patriotyzmie. Tomasz Grzywaczewski wraz z dwoma kolegami wyruszyli w 2010 roku, w trwającą sześć miesięcy wyprawę śladami bohaterów głośnej książki Sławomira Rawicza "Długi marsz". Rawicz opisał w niej brawurową ucieczkę z syberyjskiego łagru. Długi marsz stał się również podstawą scenariusza filmu Petera Weira "Niepokonani". Po śmierci Rawicza wyszło na jaw, że nie opisał on własnych przeżyć, ale historię Witolda Glińskiego. Okazało się, że Gliński żyje, mieszka w Wielkiej Brytanii i gotów jest opowiedzieć, co wydarzyło się naprawdę. "Pragnęliśmy przywrócić pamięć o tej niezwykłej historii, a także oddać hołd wszystkim Polakom, zesłanym na „nieludzką ziemię”. Podróżując pieszo, konno oraz rowerem odtworzyliśmy trasę, którą siedemdziesiąt lat temu przebyli uczestnicy wielkiej ucieczki." - Tomasz Grzywaczewski (Rec. wydaw.)

Szlak nadziei to bogato ilustrowany zdjęciami archiwalnymi i współczesnymi, dokumentami i mapami, album. Autor rozpoczyna opowieść we wrześniu 1939, by wyjaśnić dlaczego setki tysięcy Polaków znalazło się nagle na Syberii i w innych dalekich terytoriach ZSRR. Układ Sikorski-Majski z 30 lipca 1941 r. i umowa wojskowa zawarta w Moskwie 14 sierpnia 1941 r. pozwoliły utworzyć Polskie Siły Zbrojne w ZSSR. Dały one schronienie i wolność tysiącom wyczerpanych zesłaniem i łagrami Polakom oraz możliwość opuszczenia „nieludzkiej ziemi”. Wyprowadzenie prawie 120 tysięcy żołnierzy i cywilów z ZSRR poprzez Iran, Irak, Egipt, Palestynę (gdzie została część żołnierzy pochodzenia żydowskiego, którzy odegrali kluczową rolę w powstaniu państwa Izrael), do włoskiej Bolonii, było politycznie i organizacyjnie unikalnym przedsięwzięciem. Po drodze armia organizowała szkoły dla dzieci, młodzieży, oficerów, wzięła udział w wielu bitwach, których symbolem stało się Monte Cassino. Prawie 15 tysięcy dzieci wysłano do Nowej Zelandii, Indii, Afryki i Meksyku, by zapewnić im spokojne dzieciństwo. To wszystko się wydarzyło w sytuacji szalejącej wojny, kiedy Polski nie było na mapie Europy. Szlakiem tej armii podążył Norman Davies i Janusz Rosikoń (fotograf). Szukali jej śladów, spotykali się z rozsianymi po świecie, od Nowej Zelandii, poprzez Afrykę, Włochy, Izrael, Anglię itp., do Meksyku, uczestnikami tej epopei i ich potomkami, którzy po wojnie nie mieli gdzie wracać - ich Polska stała się fragmentem Związku Sowieckiego. Natrafili na nieznane dotąd, unikalne dokumenty i zdjęcia. (Rec. Wydawn.)

W "Tajdze" autor jeszcze raz wraca do tematyki syberyjskiego zesłania. Wraca posłuszny pisarskiej intuicji. Nie dawały mu bowiem spokoju własne wspomnienia, pogubione ważne wątki fabularne, czytelniczo ciekawe. Namawiali go do kontynuowania tej tematyki Czytelnicy, którzy licznie sięgnęli po "Syberiadę polską" i "Czas kukułczych gniazd". Przede wszystkim zaś współtowarzysze niedoli, Sybiracy. To ich listy, wzruszające spotkania po latach, znacznie "Tajgę" wzbogaciły i nasyciły ją realiami. A co najważniejsze, zaludniły ją autentycznymi postaciami tych, "którzy na wieki wieków w syberyjskiej zmarzlinie pozostali". (Z Wydawn.)