Rzadko zdarzają się publikacje o tak przekrojowym charakterze, które jednocześnie zachowują spójność merytoryczną i zachęcają do lektury całości, a nie tylko wybranych fragmentów dzieła. Być może najciekawszym wnioskiem z lektury jest, podkreślana przez niektórych autorów tomu, umowność relacji między członkostwem w UE a zachodzącymi w Polsce przemianami. Przyzwyczailiśmy się myśleć o Unii jako o sile sprawczej wszelkich reform i osiągnięć, a czasem także zmian na gorsze. Tymczasem książka „Dekada członkostwa…” uświadamia czytelnikowi, że choć Unia Europejska jest dla Polski ważnym źródłem inspiracji, funduszy i regulacji, to rozległe obszary życia społecznego są kształtowane niezależnie od tych wpływów, w wyniku autonomicznych decyzji polskich rządów, podążania za globalnymi trendami, czy też po prostu na skutek spontanicznych procesów społecznych. /Dr hab. Mikołaj Herbst/ Każdy, kto parał się w ostatnich latach konstruowaniem programów pomocnych w rozwiązywaniu problemów społecznych albo pisaniem dokumentów strategicznych służących państwu na różnych jego poziomach, wie doskonale, jak bardzo doskwiera brak całościowego i kompetentnego omówienia zmian w obszarze polityki społecznej oraz równie kompetentnego przeglądu nowych narzędzi w rozmaitych obszarach życia społecznego, którymi polityka społeczna się zajmuje. Otrzymujemy w końcu takie dzieło - czytelnie omawiające politykę społeczną w poakcesyjnej Polsce, w klarownej, uporządkowanej formie i przystępnej „pigułce”. (…) W książce odnajdziemy poakcesyjne, społeczne bolączki, ale i opisy relatywnych sukcesów w zakresie polityki społecznej. Obok niskiej dzietności, migracji, rekonstrukcji życia rodzinnego, kłopotów w ramach systemu zdrowia publicznego czy nowych wymiarów ubóstwa, które spędzają sen z powiek politykom społecznym. (Z okł.)