Rzadko zdarzają się publikacje o tak przekrojowym charakterze, które jednocześnie zachowują spójność merytoryczną i zachęcają do lektury całości, a nie tylko wybranych fragmentów dzieła. Być może najciekawszym wnioskiem z lektury jest, podkreślana przez niektórych autorów tomu, umowność relacji między członkostwem w UE a zachodzącymi w Polsce przemianami. Przyzwyczailiśmy się myśleć o Unii jako o sile sprawczej wszelkich reform i osiągnięć, a czasem także zmian na gorsze. Tymczasem książka „Dekada członkostwa…” uświadamia czytelnikowi, że choć Unia Europejska jest dla Polski ważnym źródłem inspiracji, funduszy i regulacji, to rozległe obszary życia społecznego są kształtowane niezależnie od tych wpływów, w wyniku autonomicznych decyzji polskich rządów, podążania za globalnymi trendami, czy też po prostu na skutek spontanicznych procesów społecznych. /Dr hab. Mikołaj Herbst/ Każdy, kto parał się w ostatnich latach konstruowaniem programów pomocnych w rozwiązywaniu problemów społecznych albo pisaniem dokumentów strategicznych służących państwu na różnych jego poziomach, wie doskonale, jak bardzo doskwiera brak całościowego i kompetentnego omówienia zmian w obszarze polityki społecznej oraz równie kompetentnego przeglądu nowych narzędzi w rozmaitych obszarach życia społecznego, którymi polityka społeczna się zajmuje. Otrzymujemy w końcu takie dzieło - czytelnie omawiające politykę społeczną w poakcesyjnej Polsce, w klarownej, uporządkowanej formie i przystępnej „pigułce”. (…) W książce odnajdziemy poakcesyjne, społeczne bolączki, ale i opisy relatywnych sukcesów w zakresie polityki społecznej. Obok niskiej dzietności, migracji, rekonstrukcji życia rodzinnego, kłopotów w ramach systemu zdrowia publicznego czy nowych wymiarów ubóstwa, które spędzają sen z powiek politykom społecznym. (Z okł.)

Zaprezentowane w książce treści potwierdzają tezę, że członkostwo Polski w UE przyczyniło się do zmian struktury polskiej gospodarki, wzrostu znaczenia politycznego oraz postępu cywilizacyjnego naszego kraju. Można oczywiście zadać pytanie, czy okres ten można było wykorzystać lepiej, czy można było uniknąć błędów i osiągnąć większy sukces? Pytanie to jednak należy postawić nie tylko polskim decydentom, ale głównie politykom europejskim, którzy nie umieli ustrzec Europy, a przede wszystkim strefy euro, przed wieloma skutkami światowego. Analizując minioną dekadę, trzeba postawić kolejne pytania związane z dalszą obecnością Polski w UE: czy pogłębiać naszą integrację, wchodząc do strefy euro, a jeżeli tak - to kiedy? Jak prowadzić dalszą politykę wschodnią UE w obliczu konfliktu we wschodniej Europie? Przed Polską i UE stoi wiele wyzwań i problemów, które, jak pokazuje dotychczasowe doświadczenie, lepiej jest rozwiązywać w spójnej europejskiej strukturze. Przemysław Dubel, Artur Adamczyk. Autorzy trafnie diagnozują najważniejsze problemy występujące w Unii Europejskiej. A z perspektywy 10-letniej obecności Polski w tej organizacji dochodzą do wniosku, popartego rzetelną analizą, że obecny bilans tej obecności jest zdecydowanie dodatni (…). Recenzowana książka jest udaną próba pokazania różnorodnych obszarów ilustrujących efekty 10 lat członkostwa Polski w UE. Szeroki i dobrze doprecyzowany zakres tematyczny publikacji, a dodatkowo dojrzałość i solidność prezentowanych w niej tez to zalety, które pozwalają na stwierdzenie, że książka powinna zainteresować studentów, ekspertów, media oraz polityków. Z recenzji prof. zw. dra hab. Andrzeja Stępniaka. (Z okładki)