(...) Dziś, w XXI wieku, Gorlice nazywane "Miastem Światła" nadal zachwycają i przyciągają urokiem swoich ulic i uliczek, ocalałych z dziejowych pożog kamieniczek, stromych i krętych schodów, pełnych legend kapliczek i pomników przypominających przeszłość, ważne wydarzenia, historyczne postacie. (...) (Fragment tekstu)

Kolejny, bogato ilustrowany przewodnik w serii Spacerem po…, tym razem poznajemy najciekawsze miejsca w Warszawie. Autorka nie ogarnicza się jedynie do najbardziej znanych miejsc, lecz opisuje praktycznie wszystkie dzielnice miasta. Zwiedzanie z naszym spacerownikiem ułatwiają zamieszczone w książce mapy z numeracją opisywanych obiektów. (Rec. Wydawn.)

W 1924 roku, zaledwie rok po publikacji głośnego „W stronę architektury” Le Corbusier postanawia napisać kolejną książkę, poświęconą tym razem mało znanej, dopiero kształtującej się dziedzinie - urbanistyce. Papież modernizmu pokłada w nowej nauce spore nadzieje, pisząc: Urbanistyka nie będzie już wkrótce jakimś tam odrzutem. Stanie się jedną z najbardziej palących i dyskutowanych kwestii. Do podjęcia działań zmusza opłakany stan współczesnych miast. Zbudowane setki lat temu osady są niefunkcjonalne: ciasne, kręte uliczki uniemożliwiają swobodne poruszanie i hamują dopływ świeżego powietrza. Rozwój miasta nie nadąża za błyskawicznym postępem przemysłowym i demograficznym. Plan Le Corbusiera zakłada kroki niezbędne do uzdrowienia metropolii - w centrum staną wysokie kamienice willowe, ruch samochodowy zostanie rozładowany dzięki 3-poziomowemu systemowi dróg, na przedmieściach powstaną miasta ogrody. W rezultacie każdy mieszkaniec zyska to, czego potrzebuje: przestrzeń do pracy oraz wypoczynku - dostęp do wspólnego ogrodu warzywnego, sali do ćwiczeń oraz umieszczonego na dachu każdego z bloków lotniska dla samolotów osobowych… Choć wizja Le Corbusiera często bywa odczytywana jako nazbyt śmiała utopia, to w latach 20. książkę czytali wszyscy, a wpływ zawartych w niej refleksji na współczesne myślenie o mieście jest nieoceniony. Wiele z tych idei stanowiło inspirację podczas powojennej odbudowy i rozbudowy wielu europejskich miast. Układ graficzny polskiego wydania odzwierciedla wiernie kształt oryginalnego tekstu. Zachowane zostały wszystkie ilustracje, wykresy, szkice oraz wycinki prasowe uzupełniające spisane błyskotliwym językiem, bezkompromisowe analizy autora. Ukazująca się po 91 latach od francuskiej premiery, w tłumaczeniu Tomasza Swobody, „Urbanistyka” dostarcza czytelnikowi wiedzy niezbędnej do zrozumienia otaczającej go współczesnej przestrzeni miejskiej. „Urbanistyka” jest trzecią, po „W stronę architektury” (2012) i „Kiedy katedry były białe” (2013), książką autora wydaną przez Centrum Architektury. Tłum i zgiełk interesują nas, ponieważ jesteśmy istotami chętnie żyjącymi w grupie. Nowe miasto, gęstsze od dzisiejszych wielkich miast, przywróci nam fora, na których będziemy się ze sobą stykać; drzewa, kwiaty, rozpościerające się daleko trawniki i parterowe domy z ogródkami będą tworzyć widok miły naszym oczom. Co z tego, że ponad tymi wygodnymi elementami, za liśćmi drzew, wznoszą się wspaniałe sylwetki drapaczy chmur? (Rec. Wydawn.)