Publikacja zawiera dwadzieścia jeden interesujących, odkrywczych naukowo i spójnych tematycznie artykułów pomieszczonych w tomie w logicznym porządku kompozycyjnym od tekstów o charakterze teoretycznym (np. literacka mapa miejsc nieistniejących przedstawiona w kontekście przestrzeni domu i dzieciństwa), rozważań o charakterze historycznym z wpisaną w tekst swoistą „polityką historyczną” wyimaginowanej krainy dzieciństwa - krainy wymyślonej i szczęśliwej lecz podszytej ideologią (np. kraina Szwambranii Lwa Kassila), poprzez teksty podejmujące zagadnienia topografii konkretnych miejsc istniejących realnie aczkolwiek poddanych „mini-transformacji” i przekształconych „nieco” w rzeczywistość fantastyczną i magiczną (np. geografia literacka Torunia czy obraz Londynu widziany oczami Piotrusia Pana, Mary Popins i Harrego Pottera), rozważania o ilustracjach książkowych i ikonotekście „wpisanym” w zmyślone krainy książek obrazkowych, po studia przypadków - interpretacji konkretnych utworów - rozpatrywanych w szerszym kontekście metodologicznym [np. w ujęciu gender studies (tu: kobieta w przestrzeni baśni czy uwięzienie bohaterek powieści dystopijnych w światach idealnych), w perspektywie postkolonializmu (…). Nowatorskość przesłań, świeżość interpretacji i przekonujące próby opisu jakże różnorodnych zjawisk kulturowych widać m.in. w wypowiedziach nakreślonych w perspektywie animal studies czy w kontekście teorii ekokrytyki. (Rec. Wydawn.)

Miś to zabawka, którą znają dzieci na całym świecie. Kiedyś bez ukochanego misia nie można było zasnąć, towarzyszył on niejednemu maluchowi wszędzie – czasem ciągnięty za ucho, czasem dźwigany pod pachą, ale zawsze obok. Książka Justyny Binio to kompendium wiedzy na temat najsłynniejszego pluszaka. Z lektury możemy się dowiedzieć, w jakich opowieściach pojawia się miś i jaki wpływ na dziecko mają historie z udziałem bajkowych postaci. Ponadto autorka podsuwa ciekawe pomysły do wykorzystania w pobudzaniu dziecięcej wyobraźni i radzeniu sobie w trudniejszych sytuacjach, a także propozycje zabaw przy wykorzystaniu postaci misia. To niezwykle interesująca pozycja dla wszystkich osób pracujących z dziećmi, rodziców, opiekunów, jak również miłośników pluszowego bohatera.

Zbiór tekstów zachęca do dyskusji, choćby tylko wyimaginowanej, we własnej głowie. (...) Kiedy rozmawiamy o tabu w sztuce dla dzieci, problem zawsze sprowadza się do zasadniczego pytania: czy dziecko trzeba chronić? czy dla dziecka jest dobre, aby przekroczyć wszelkie granice?(...) Uważam, że istotne jest, aby rodzice mieli świadomość trendów we współczesnej literaturze dla dzieci, żeby mieli swoje zdanie.

Celem publikacji pt. Wyczytać świat. Międzykulturowość w literaturze dla dzieci i młodzieży pod redakcją Bernadety Niesporek-Szamburskiej i Małgorzaty Wójcik-Dudek jest próba wieloaspektowego opisania międzykulturowości – zjawiska na stałe wpisanego w ponowoczesny świat – przy założeniu że głównym obszarem badawczej eksploracji jest współczesna literatura dla dzieci i młodzieży. Problem międzykulturowości, spotkania z Innym czy braku akceptacji nie od dziś jest podejmowany w literaturze dla młodego odbiorcy, jednak redaktorzy i autorzy tomu starali się uchwycić przede wszystkim nowe i wymagające opisu zjawiska towarzyszące dialogowi między kulturami. Okazało się, że specyficzna sytuacja społeczna, polityczna czy nawet komunikacyjna zmienia perspektywę oglądu fenomenu międzykulturowości i decyduje o włączeniu do narracji tematów dotąd nieobecnych, nieznanych czy tabuizowanych. Monografia ma szeroki adres odbiorczy – jest kierowana do nauczycieli i pedagogów, do środowiska akademickiego: badaczy literatury dziecięcej oraz studentów kierunków humanistycznych. (Z Wydawn.)

Niniejsza książka, już siódma z serii „Biblioteka – Dzieci – Młodzież” jest tematycznym poradnikiem literackim, prezentującym literaturę dziecięcą i młodzieżową związaną ze światem zwierząt. Zarówno obfitość pozycji, które ukazały się w ostatnich latach na ten temat, jak indywidualne zainteresowania czytelników, oraz potrzeby wychowawców i nauczycieli tworzących różne programy poznawania środowiska czynią taki poradnik bardzo pożytecznym. Wykorzystywać go można w procesie gromadzenia zbiorów bibliotecznych, podsuwania odpowiednich źródeł nauczycielom czy bibliotekarzom przygotowującym zajęcia z dziećmi szkolnymi czy przedszkolnymi; można też, oczywiście, korzystać z niego, przygotowując własne projekty. Ale przede wszystkim wydaje się on być niezwykle pożytecznym narzędziem pracy z czytelnikiem indywidualnym – z dzieckiem i ewentualnie jego rodziną, jeśli interesują się oni światem zwierząt i zechcą się z nim bliżej zapoznać. W żywym, atrakcyjnym stylu autorka prezentuje całą panoramę zwierzęcego świata. Poradnik jest skonstruowany w taki sposób, że można z niego korzystać w dwóch porządkach. Z jednej strony układ rozdziałów prezentuje poszczególne gatunki najpopularniejszych zwierząt. W obrębie zaś rozdziałów omawiane teksty są ułożone według rosnącego stopnia trudności. Zatem utwory dla czytelników młodszych są omawiane zawsze na początkach rozdziałów, a jeśli mamy do czynienia ze starszym kandydatem na czytelnika, lektury odpowiednie dla niego znajdujemy w końcowych częściach rozdziału. To znakomicie ułatwia wyszukiwanie potrzebnych utworów. Ważne jest to, aby świadomość ekologiczna młodych ludzi nie sprowadzała się do łzawych pretensji wobec „niedobrych”, którzy nie troszczą się o egzotyczne zwierzątka gdzieś hen, na antypodach. Żeby była wzbogacona o refleksję i gotowość do dobrych działań w najbliższym dziecku kręgu, potępienie okrucieństwa i złych nawyków. Nic zaś nie daje tak dobrej okazji do refleksji, jak lektura ciekawej i mądrej książki – a w „Zwierzyńcu” znajduje się ich bardzo wiele. Z przedmowy prof. Joanny Papuzińskiej