Biografia jedynego takiego miejsca na Ziemi Szeptem o najgłośniejszym lesie w Europie Nowa książka Anny Kamińskiej, autorki hitowych wspomnień o Simonie Kossak oraz Wandzie Rutkiewicz. „Puszcza ginie!” – alarmował w 1922 roku młody reporter Józef Mackiewicz, obserwując niszczycielską działalność kornika i masowy wyrąb lasu. Niemal pięćdziesiąt lat później w Puszczy Białowieskiej pojawiła się Simona Kossak, córka słynnego malarza, która pragnąc wolności, osiadła w pobliskiej leśniczówce. Na początku XXI wieku śladami ostatniej Kossakówny do Białowieży zawitała z kolei młoda pisarka, Anna Kamińska. Wszyscy oni byli „nawołocz”, co w języku miejscowych oznacza przybysza, który dotarł z daleka. Każde z nich trafiło do Białowieży z innych powodów. Połączyła ich miłość do tego niezwykłego miejsca i ludzi – tych, których jeszcze dziś można spotkać na ulicach oraz tych, których legenda wciąż żyje wśród białowieżan. „Wiedźmar” był prawdziwym czarnoksiężnikiem, „Mordala” – zapalonym kłusownikiem, Filimon Waszkiewicz – ostatnim bartnikiem. Olga Nieścierowna miała własny rower za całodobową karetkę pogotowia. Halinę Kopalińską do Białowieży rzuciła burzliwa historia XX wieku, która odebrała jej męża i majątek pod Wilnem, zaś Jan Potoka – późniejszy hodowca żubrów – przetrwał dziesięć lat łagru tylko dzięki nadziei, że jeszcze kiedyś wróci do Puszczy. Podobnych „kolorowych ptaków” było znacznie więcej… Prawosławnych, katolików, Żydów i partyjnych. Drwali i ekologów. Jedni poświęcali życie, by chronić las, inni bez skrupułów go ograbiali. Wszyscy nierozerwalnie związani przez los z Puszczą. Wielopokoleniowe rodzinne wspomnienia, dwie wojny światowe, historie udokumentowane w kronikach kryminalnych, pijackie majaki, w których zaciera się granica między trudną rzeczywistością a niemniej ciężkim snem. Pasjonująca biografia Białowieży, ukazująca ludzką twarz najgłośniejszego lasu Europy. „Atmosfera szacunku dla drugiego człowieka, emanacja ziemi i przyroda to jest dla mnie Białowieża.” (fragment książki) (Rec. Wydawn.)

Nie każde wakacje oznaczają wyjazd nad morze. Tym razem rodzina Pętelków na wycieczkę wybiera się w środku zimy! Jak wygląda pokryta białym puchem puszcza? I czy żubrów trzeba się bać? Poznaj Stasia, czteroletniego chłopca, który po raz pierwszy jedzie na zimowe ferie do puszczy! W planach jest tropienie zwierząt, zabawy na śniegu, przejażdżka wielkimi saniami i ognisko na polanie. Dołącz do rodziny Pętelków i wraz z nimi przeżyj zimową przygodę! Bogato ilustrowana seria dla dzieci ukazuje istotne wydarzenia z życia przedszkolaka. Każde dziecko odnajdzie tu znane mu sytuacje i wraz ze Stasiem spotka się z emocjami, których samo doświadcza. Warto również poznać Jadzię Pętelkę, młodszą siostrę Stasia - bohaterkę serii dedykowanej maluszkom! (Rec. Wydawn.)

Ukochany pan od przyrody i nieustraszona specjalistka od padliny oraz ich niesforne zwierzęta. Dowcipna i pełna ciepła opowieść o ratowaniu zwierząt, na które inaczej czekałaby śmierć. Wszystko zaczęło się od wrony o imieniu Kra - pisklaka znalezionego przez Adama Wajraka na warszawskim Żoliborzu. Potem Adam i Nuria Selva Fernandez przygarnęli jeszcze wiele innych zwierząt gdy zamieszkali w Teremiskach w Puszczy Białowieskiej. W ich domu schronienie i opiekę znalazły wyrzucone z gniazda bociany (Kuternoga oraz szalony Declan), osierocone borsuki, małe wydry (w tym wydra Julek, która została holenderskim skarbem narodowym), kuny, nietoperze, jerzyki, srokosze czy gromada sów - wielbicielek dnia. A Nuria i Adam z naukowczyni i dziennikarza zamienili się w pełnoetatowych opiekunów tej wspaniałej menażerii. Swoje perypetie opisali czule i z humorem w kultowej książce "Kuna za kaloryferem". Po latach wznawiają ją w nowej oprawie graficznej, z mnóstwem pięknych zdjęć własnego autorstwa, a przede wszystkim uzupełnioną o dalsze losy podopiecznych. "Tylko sobie nie myślcie, że są to jakieś błahe historyjki o zwierzętach. Wajrak potrafi opowiadać tak, że każde zdarzenie staje się ważne, dramatyczne i jedyne w swoim rodzaju. Taka umiejętność to dar rzadki, nie każdemu pisarzowi dany." (Rec. Wydawn.)

Poruszająca opowieść o psie, który nie miał w życiu łatwo. Lolek jest kudłatym stworzeniem o wielkim sercu, który ma tylko jedno marzenie: znaleźć swoich ludzi. Ale trafić na nich wcale nie jest łatwo. Szczególnie zimą w okolicach Puszczy Białowieskiej. Pierwowzorem głównego bohatera książki jest pies, który pewnego dnia pojawił się w życiu Adama Wajraka i jego żony Nurii i który dziś mieszka z nimi w Teremiskach. (Z okł.)

Czas odzyskać waszą Puszczę, dzięcioły!Dzięcioły dały się wyprowadzić w pole szpakom. A właściwie wyprowadzić z Umarłego Lasu, puszczańskiego miasteczka na Dzikim Wschodzie. W czystym i równiutkim lesie gospodarczym żyje im się okropnie. Tęsknią za dziuplami, zgnilizną i próchnem. Ale skompromitowany szeryf Triko nie zamierza się poddawać! Ma pomysł, jak wykurzyć szpaki z Umarłego Lasu i umożliwić dzięciołom powrót do domu. Z pomocą przyjdzie mu waleczna dzięciolica Trida, zakręcony kowalik Bargiel, gang puszczyków i... korniki. Tylko czy uda im się razem zrealizować mrożący krew w żyłach plan? O tym dowiecie się z tej książki, drugiej opowieści o dzięciołach z puszczy na Dzikim Wschodzie. Stworzyli ją wspólnie dwaj sąsiedzi z Puszczy Białowieskiej. (Rec. Wydawn.)

Puszcza. To słowo podsyca naszą wyobraźnię. A co oznacza? Słownikowa definicja mówi, iż jest to 'las dziewiczy, pierwotny, o dużej powierzchni, nie przeobrażony działalnością człowieka'. Najdzikszą polską puszczą, a zarazem ostatnim nizinnym lasem europejskim naturalnego pochodzenia jest Puszcza Białowieska. Jej właśnie poświęcona ta książka.

Simona Kossak jest biologiem z wykształcenia i leśnikiem z zamiłowania, krakuską z urodzenia i białowieżanką z wyboru. Pochodzi ze znanej artystycznej rodziny. Książka powstała w intencji spłacenia długu: jest nim 30 szczęśliwych lat przeżytych przez autorkę w starej leśniczówce o pięknej nazwie „Dziedzinka”, w zielonym raju, w Puszczy Białowieskiej. „Saga Puszczy Białowieskiej” to fascynująca, bogato ilustrowana opowieść o losach puszczy od epoki lodowcowej po współczesność. Mimo że w minionym tysiącleciu niejeden raz groziło jej unicestwienie, w cudowny nieomal sposób przeżyła do naszych czasów, a wraz z nią tysiące gatunków roślin i zwierząt, z królewskim żubrem na czele. Czy przetrwa również XXI wiek, dzięki czemu pozostanie źródłem natchnienia kolejnych pokoleń artystów, miejscem pracy uczonych, dumą narodów polskiego i białoruskiego, skarbem Światowego Dziedzictwa Ludzkości, w decydującym stopniu zależy od naszego pokolenia. I o tym opowiada ta książka. (Rec. wydaw.)

Rezolutna Tarmosia, jej rodzice – Majra i Melo, bracia – Słodziak Pierwszy i Słodziak Drugi oraz dziadek Skjoldur żyją sobie spokojnie w prastarej borsuczej norze. Do czasu…. Jak mówi borsucza tradycja – rodzinna nora to rzecz najważniejsza. Ba, ochrona własnego terytorium to sprawa honoru, kwestia życia i śmierci! Co stanie się, kiedy niespodziewanie do borsuczej nory zaczynają sprowadzać się inne dzikie zwierzęta? A wraz nimi – obce zapachy, obce zwyczaje i cała gromada rozbrykanych maluchów? Dlaczego wszyscy nagle chcą zamieszkać w ich domu? Czy Tarmosi uda się przekonać rodzinę do nowych lokatorów? Czy wiedzieliście, że borsuki są tak niezwykłymi zwierzętami? Poznajcie ich zwyczaje, tajniki starożytnej sztuki walki muai borsukai, oraz zasady eleganckiego spożywania dżdżownic. Przekonajcie się, jaki wpływ na życie w dzikich zwierząt ma człowiek oraz jakich wartości możemy się nauczyć od leśnych przyjaciół. (Rec. Wydawn.)

Jest gdzieś na Dzikim Wschodzie miasteczko o nazwie Umarły Las. Kiedy przybywa do niego nowy szeryf, dzięcioł trójpaczasty Triko, na pozór wszystko gra. Dzięcioł białogrzbiety Blekoto jak zwykle podaje w saloonie larwy, dzięcioł duży Kapral prowadzi bank nasion, sóweczka Mogiłczyk wyprawia pogrzeby, a korniki drążą korytarze pod korą. Jednak Triko szybko się orientuje, że spokój w Umarłym Lesie jest tylko pozorny. W dodatku na Dzikim Wschodzie pojawiają się podstępne szpaki. Czy Triko uda się przywrócić w Umarłym Lesie porządek? Czy wyjdzie na jaw jego wstydliwa tajemnica? Czy zyska szacunek ptaków i miłość Tridy? Wreszcie, co z tymi kornikami? (Rec. Wydawn.)

Adam Wajrak, ulubiony dziennikarz przyrodnik Polaków, mieszkaniec Puszczy Białowieskiej, w swojej najnowszej książce opowiada o latach tropienia wilków i przyjaźni z tymi najbardziej fascynującymi drapieżnikami Europy. Adam Wajrak: Wiem, że wśród moich czytelników jest dużo ludzi młodych i bardzo młodych, przez co niezwykle wrażliwych. Mam do nich pewną prośbę. Gdyby ta książka była tylko o wilkach, nie zawracałbym wam głowy tym ostrzeżeniem, bo przecież doskonale wiecie, że przyroda potrafi być brutalna. Ta książka jest jednak również o tym, co ludzie robili i robią wilkom, jednemu z najbardziej prześladowanych dużych ssaków, jakie żyją na naszej planecie. Są to często rzeczy niezwykle okrutne i przerażające. Dlatego bardzo was proszę, porozmawiajcie z rodzicami, żeby tę książkę przejrzeli, zanim weźmiecie ją do ręki, albo przeczytali ją razem z wami. (Rec. wydaw.)