Cudowna mieszanka science fiction i fantasy, jeden z najwspanialszych światów, jaki powstał w wyobraźni ludzkiej. Gigantyczną planetę Majipoor o średnicy dziesięciokrotnie większej niż Ziemia, zasiedlili w odległej przeszłości koloniści z naszej planety, znajdując na niej miejsce wśród rasy tubylczej, którą nazwali Metamorfami, jako że potrafią oni zmieniać wygląd. W wyniku przegranej wojny z ludźmi, Zmiennokształtni zostają zmuszeni do zamieszkania w rezerwatach. Na Majipoor przybywają tymczasem inne rasy: maleńcy Vroonowie, czteroręcy Skandarzy i dwugłowi Su-Suherisi. Niektóre z tych istot posiadają umiejętności parazmysłowe umożliwiające uprawianie magii. Wieloletni władca Majipooru, który zapewnił swoim poddanym dobrobyt, spoczywa na łożu śmierci. Zanim jednak tron obejmie Lord Confalume, musi zostać wyznaczony również jego następca. Pewnym kandydatem wydaje się Lord Prestimion, gdyż synowi Confalumeĺa ľ Korsibarowi ľ tradycja zakazuje dziedziczenia władzy po ojcu. Korsibar postanawia zburzyć panujący porządek, używając w tym celu magii. Wybucha krwawa wojna.

Diaczenko, Oldi i Walentinow to kolejni autorzy, którzy udowadniają, że literatura zza wschodniej granicy ma nam bardzo wiele do zaoferowania. Tym razem jest to opowieść o podejmowaniu trudnych wyborów i o konsekwencjach, jakie za sobą pociągają, a także o przyjaźni i zdradzie. A wszystko to dzieje się w Uniwersum, będącym tworem składającym się z wielu niezależnych światów, zwanych Naczyniami, których granic strzegą aniołowie. W jednym z takich Naczyń pan Rio, bohater do wynajęcia, otrzymuje swoje Wielkie Zamówienie i, wraz z towarzyszami oraz przewodniczką Sale, udaje się do innego świata, gdzie niedawno narodził się chłopiec o niezwykłych cechach. Celem grupy jest dostarczenie dziecka do zleceniodawcy. Świat, w którym się znaleźli, przypomina XVII-wieczną Ukrainę i jest miejscem, gdzie losy bohaterów „Granicy”, Rio, Sale, Jaryny, Judki i Grinia, splotą się nierozerwalnie, zarówno ze sobą nawzajem, jak i z losami dziecka. Diaczenko, Oldi i Walentinow zaprezentowali kawałek dobrej, fantastycznej literatury. W „Granicy” cały czas coś się dzieje i nie ma chwili na odpoczynek. Powieść obfituje w nagłe i niespodziewane zwroty akcji, które nie pozwalają czytelnikowi na nudę. Jego uwaga musi być wciąż natężona i czasami ta intensywność wydarzeń może zdawać się nieco męcząca. Fabuła „Granicy” sama w sobie nie wnosi nic nowego, to wielokrotnie wykorzystywana już historia o Wybrańcu. Wielkim plusem jest fakt, że ów wybraniec w całej niemal powieści stanowi tylko tło dla prawdziwych bohaterów „Granicy”. Za to sposób, w jaki autorzy rozwijają wątki i budują charakterystykę postaci, jest doprawdy godny podziwu.

Treścią äKróla...ö jest kontynuacja buntu Dantiryi Sambaila, zmierzającego do oderwania Zimroelu ze äwspólnoty kontynentówö i uczynienia z niego odrębnego, dziedzicznego królestwa. Sam ogrom planety sprawia, że taki bunt ma jakieś, bliżej nieokreślone, szanse powodzenia pod warunkiem przejęcia kontroli nad nadbrzeżnym terytorium kontynentu, bowiem sama logistyka interwencji przy ograniczonych możliwościach technicznych i niewyobrażalnych odległościach jest koszmarem. Buntownicy mają zresztą podobny problem: bunt nie ma sensu, jeśli Koronal i Pontifex nie ugną się i nie zaakceptują żądań buntowników, a jak ich do tego zmusić? Pozostający w cieniu złowrogi przywódca buntu, Mandralisca, rządzący poprzez głupich jak but krewnych Sambaila, wykorzystuje pozostające w amoralnej rodzinie Barjazidów maszyny do wysyłania obrazów, doprowadzając ludzi najbliższych władcom do szaleństwa, a nawet ľ jak w przypadku jednego z braci Prestimiona ľ do samobójstwa.

Mogłoby się wydawać, że w äCzarnoksiężniku...ö wszystko, co na początku nie załatwione, na końcu zostaje jednak załatwione. Tragiczna i niespotykana na słynącym z pokoju ľ i spokoju ľ Majipoorze wojna domowa kończy się równie szczęśliwie co przewidywalnie, a potężne zaklęcie wymazuje ją z pamięci świata. Lecz świat nie został, wbrew pozorom, uzdrowiony, bowiem każda akcja powoduje reakcję. Skutki wojny pozostały, podczas gdy w świadomości ludzi, za wyjątkiem samego Prestimiona i jego dwóch przyjaciół, wojny nie było. Konieczność pogodzenia sprzeczności wywołuje skutek najgorszy z możliwych: gigantyczną planetę ogarnia epidemia szaleństwa. Jak ją uleczyć? Oto drugie, po zwycięstwie w wojnie, stojące przed nowym koronalem wzywanie. Trzecie wyzwanie stawia przed Prestimionem Prokurator Ni-moya, Dantirya Sambail. Popełnił ciężkie przestępstwa, w zamkowych lochach czeka na sąd, lecz jak go sądzić, skoro jego przewin nikt nie pamięta. Zostały skazane na zagładę wraz wymazaniem wojny ze zbiorowej świadomości mieszkańców Majipooru. Jakby tego było mało, Dantirya Sambail ucieka. Nie ma wątpliwości, że będzie się starał dotrzeć na rodzinny Zimroel, a jeśli tam dotrze, bez wątpienia spróbuje uczynić z tego kontynentu prywatne królestwo, rozbijając wspaniała jedność świata. I to mu się, bez wątpienia, uda. Lord Prestimion wraz z grupą przyjaciół rusza na poszukiwania.