Pokaźny atlas otwierają mapy i kolorowe tablice dotyczące świata. O ich aktualności świadczy np. przedstawienie wartości PKB pokazujące rosnącą potęgę Chin i Niemiec, przy zmniejszającym się udziale dotychczasowych przodujących gospodarek Stanów Zjednoczonych i Japonii. Z kolei analizując kolejną mapę można zaobserwować wyraźną tendencję do wyrównywania liczby ludności Chin i Indii (chociażby w stosunku do danych sprzed kilku lat), a nawet zabawić się w prognozy na podstawie wartości przyrostu naturalnego. Bardzo szeroko zaprezentowana została Polska co właściwie nie jest spotykane w atlasach występujących na polskim rynku. Scharakteryzowano zarówno środowisko przyrodnicze jak i rozwój gospodarki, zmiany liczby i struktury ludności oraz przedstawiono wiele problemów społecznych np. bezrobocie. Ponadto dużą część tego działu przeznaczono na pokazanie walorów turystycznych naszego kraju. Nowością jest uwzględnienie jednostek politycznych nieuznawanych na arenie międzynarodowej, które w rzeczywistości są suwerennymi państwami. W części atlasu ukazującej kontynenty oprócz tradycyjnych map ogólnogeograficznych są również mapy prezentujące gospodarkę, ze szczególnym uwzględnieniem udziału poszczególnych sektorów PKB, ośrodków przemysłu i usług, a także rolnictwa, energetyki, transportu i komunikacji oraz turystyki. Użyteczność map zwiększa oryginalne nazewnictwo. Na obszarach zamieszkanych przez różne narodowości podano nazwy w kilku językach. Ponadto szeroko zostało zastosowane nazewnictwo polskie. Atlas zawiera bogaty dział encyklopedyczny, opracowany dla wszystkich państw – uznawanych i nieuznawanych – oraz terytoriów zależnych. Zawarte są w nim dane społeczno-gospodarcze dotyczące poszczególnych krajów oraz ich krótki rys historyczny. Dodatkowo umieszczono symbole narodowe, czyli flagi i herby. Imponujące są też rozmiary skorowidza nazw geograficznych użytych w atlasie (zawiera około 70 000 haseł). (Rec. Wydawn.)

Niezwykła biografia Tadeusza Pietrzykowskiego – pięściarza, który zdobył tytuł Mistrza Wszechwag obozu koncentracyjnego Auschwitz. Jego nazwisko nie jest znane szerszemu kręgowi Polaków, pamiętają go jednak ci, którzy razem z nim przeżyli obozowe piekło. Nawet kiedy został już wywieziony z Auschwitz, pamięć o nim trwała, co udokumentował pisarz Tadeusz Borowski, który trafił do Oświęcimia w 1943 roku. W opowiadaniu "U nas w Auschwitzu" napisał o Pietrzykowskim: Jeszcze dziś tkwi w nas pamięć o Numerze 77, który bił Niemców jak chciał”. (Rec. Wydawn.)