Wynalezienie lampy naftowej przez Ignacego Łukasiewicza dało początek nowej epoce w dziejach cywilizacji. Obecnie, pomimo innych źródeł światła, do lamp naftowych mamy ciągle ogromny sentyment. Zasadniczą część książki z serii "Ocalić od zapomnienia" stanowi opis najbardziej charakterystycznych stylów lamp w latach 1860-1920. Rozdział ten Autorka poprzedziła informacjami o najdawniejszych sposobach oświetlenia, różnych rodzajach świeczników i lampach oliwnych. Znalazły się także rozdziały poświęcone twórcy lampy naftowej i jej producentom. Pewnym podsumowaniem jest ostatnia część publikacji - światło w sztuce i literaturze. Książka, jak wszystkie tytuły z tej serii, jest bardzo bogato ilustrowana. Zaprezentowane w niej lampy pochodzą z przebogatych kolekcji prywatnych i muzeów: ukraińskich - we Lwowie, Olesku, Złoczowie, Kołomyi i Borysławiu oraz polskich - w Krośnie, Bóbrce, Krasnymstawie, Kozłówce i Wilanowie. Zasadniczy tekst uzupełniają: słowniczek i przysłowia. (Rec. Wydawn.)

Książka ukazuje się w setną rocznicę śmierci Ignacego Łukasiewicza i jednocześnie w przededniu rocznicy zapalenia przez niego pierwszej lampy naftowej, co - przypominamy - miało miejsce 31 lipca 1853 roku w lwowskim szpitalu na Łyczakowie. Lampy naftowe przeżyły się po blisko stuletniej karierze. Obecnie tylko nieliczne egzemplarze można odnaleźć pośród niepotrzebnych już rupieci. Niektóre lampy odświeżono i przerobiono na elektryczne. Schyłek oświetlenia naftowego mamy już za sobą, a wraz z nim zaczyna usuwać się w cień zapomnienia postać Ignacego Łukasiewicza... (Fragment wstępu)

W galicyjskiej małej nadwiślańskiej wiosce - Zaduszki, położonej nieopodal Mielca zamieszkała około 1820 roku rodzina Łukasiewiczów. Apolonia ze Świetlików i Józef Łukasiewicz zdobyli trochę pieniędzy i wydzierżawili ziemię oraz dworek w Zaduszkach wraz z przysiółkami Zachwielowem i Czajkowem. Wcześniej Józef był oficjalistą dworskim w Dynowie i Chorzelowie. W domu Łukasiewiczów żywa była myśl patriotyczna jako, że Józef w latach młodości uczestniczył w insukekcji kościuszkowskiej, za co otrzymał żelazny pierścień z patriotycznym napisem "Ojczyzna - swemu obrońcy". Łukasiewiczowie mieli siedmioro dzieci i tak historycy wymieniają kolejno: Aleksandra - póżniejsza rachmistrzyni dóbr w Bachórzu, Franciszka... (Fragment tekstu)

Ropa naftowa była zwana olejem skalnym, gdyż wypływała samoczynnie z otworów skalnych. Pierwsze wzmianki o znajomości i o szerokim jak na owe czasy stosowaniu bituminów pochodzą z XVI w. Najstarszy jest przekaz z 1513 roku według którego Seweryn Bober podskarbi królewski Zygmunta Starego i Starosta Biecki szukając złotaa we wsi Ropa pod górą Hełm natknął się na ropę naftową, która zalała mu wyrobisko. Wydarzenie to zaowocowało powiedzeniem ten co w Ropie złota szukał ropą się opłukał... (Fragment tekstu)

Nowe, uzupełnione wznowienie pierwszej i jedynej do tej pory pełnej biografii Ignacego Łukasiewicza (1822-1882) - wielkiego polskiego patrioty, konspiratora, działacza niepodległościowego, filantropa, sprawnego menedżera, a przede wszystkim farmaceuty, naukowca, pioniera przemysłu naftowego i wynalazcy lampy naftowej. (Rec. Wydawn.)

"Jest moim obowiązkiem pokazać swym współziomkom jak dobro, piękno i pożytek ucieleśniły się w jednej osobie, że stąpał po ziemi człowiek, który czynem tworzył poezję, a pieniądze zamienił na ideały..." - tymi słowami opisał postać Ignacego Łukasiewicza autor jego biografii Ludwik Tomanek (1928), składając najwyższy hołd temu wybitnemu Polakowi...(Fragment)

Książka opisuje rozwój i dzieje przemysłu na ziemiach polskich w latach 1832 - 1914.

W Chorkówce wielkie święto – imieniny Ignacego Łukasiewicza, wynalazcy lampy naftowej. Przygotowaniom do uroczystości przygląda się mały Franek. Plącząc się korytarzami dworu i przeszkadzając kucharkom, poznaje przy okazji historię życia sławnego wuja, farmaceuty, przedsiębiorcy i pioniera przemysłu naftowego w Europie. Niezwykła opowieść o tym, jak dzięki ropie naftowej wszystko stało się… jasne!

Postać wynalazcy lampy naftowej i pioniera przemysłu naftowego od najmłodszych lat frapowała Autora tej książki, ks. prof. Janusza Królikowskiego, którego mała ojczyzna wiąże się z małą ojczyzną genialnego odkrywcy, ale także wspaniałego, szlachetnego człowieka Ignacego Łukasiewicza. „Bardzo dobrze pamiętam – pisze Autor – że w moich rodzinnych stronach niejednokrotnie wspominano – także mój dziadek to niejednokrotnie robił, zachęcając wnuka do pilnej nauki – iż był on związany pochodzeniem z nieodległą od mojej rodzinnej wsi Padwią. (…) Stawiano go jako przykład człowieka, który wywodząc się z bardzo ubogich stron, będąc pozbawiony możliwości nauki i systematycznego rozwoju intelektualnego, mógł wiele osiągnąć dzięki przyjaciołom rodziny, życzliwemu wsparciu różnych ludzi, a w końcu wręcz niezwykłej determinacji i konsekwencji osobistej oraz systematycznej i solidnej pracy, stanowiącej podstawę wzrostu osobistego i rozwoju społecznego”. Dwa fascynujące oblicza wielkiego Polaka kryją się symbolicznie w tytule tej książki „Wynalazca i darczyńca”. Autor w odkrywczy sposób naświetla postać swego bohatera, z powodzeniem przekonując, że „Łukasiewicz to wszakże nie tylko ropa, nafta i nowe źródło światła, ale także ugruntowana postawa chrześcijańska”. I to jest niewątpliwe nowatorstwo w spojrzeniu na odkrywcę ropy naftowej, którego duchowość wyrastała z głębokiej wiary katolickiej. Autor uwypukla bowiem związki Łukasiewicza z Kościołem, prezentuje na wskroś chrześcijańską motywację jego poczynań, a także głęboki, ugruntowany na Słowie Bożym, patriotyzm. Dzięki tej książce poznajemy jakże liczne, a niemal zupełnie nieznane ewangeliczne owoce dobroczynnej działalności wynalazcy, które i dzisiaj mogą być naśladowane. Książka ta, wydana dla uczczenia Roku Ignacego Łukasiewicza, jest bardzo bogato ilustrowana – zdjęciami archiwalnymi, ale i artystyczną dokumentacją Adama Bujaka – dzięki czemu możemy odbyć fotograficzną podróż w czasie oraz po miejscach, w których żył i działał genialny wynalazca i darczyńca.