"Wspomnienia z umęczonego Wołynia (1939-1943)", to kolejna książka dokumentująca zbrodnie UPA na Wołyniu - w tym rejonie wschodnich kresów Rzeczypospolitej, gdzie masowe ludobójstwo ludności polskiej zostało zapoczątkowane. Szczególnie cenna jest relacja o zbrodniach nacjonalistów ukraińskich dokonanych już we wrześniu 1939 roku, na rozbrojonych żołnierzach polskich, uczestnikach kampanii wrześniowej. Dodatkowy walor tej publikacji stanowi dokumentacja fotograficzna zbrodni dokonanej na Polakach we wsi Lipniki, kiedy to 26 marca 1943 roku, zamordowano w okrutny sposób 182 osoby. (Z okł.)

„Współczesne teorie społeczne. W kręgu ujęć paradygmatycznych” to nie pierwszy u nas książka traktujący o współczesnych teoriach społecznych i socjologicznych. Redaktorzy naukowi i autorzy starali się tak tę książkę przygotować, by zaprezentować nowe interpretacje, nowe odczytanie niektórych ujęć paradygmatycznych, np. teorie konfliktu, pokazując równocześnie nowe nurty w socjologii, np. krytyczną analizę dyskursu czy teorie queer. Mamy nadzieję, że przekazywany Czytelnikowi pozycja będzie uzupełnieniem dla już istniejących zarówno autorstwa polskich socjologów, jak i zagranicznych, że będzie także ważną wskazówką intelektualną dla wszystkich zainteresowanych nowymi interpretacjami rzeczywistości społecznej odczytywanej przez socjologów i przedstawicieli pokrewnych nauk społecznych i humanistycznych. Książka powstała z myślą o studentach socjologii, ale nie tylko… Jako przewodnik po najnowszych teoriach socjologicznych została pomyślana jako ważna lektura dla studentów i wykładowców także innych dyscyplin z zakresu nauk humanistycznych i nauk społecznych oraz wszystkich zainteresowanych najnowszymi trendami teoretycznymi we współczesnej socjologii.

"Z kim i przeciw komu walczyli nacjonaliści ukraińscy w latach II wojny światowej", to fundamentalna praca Witalija Masłowskiego, wybitnego historyka i publicysty ukraińskiego, ukazująca w szerokim kontekście historycznym, działalność ukraińskich nacjonalistów w okresie II wojny światowej na południowo-wschodnich Kresach Rzeczypospolitej, w Małopolsce wschodniej i na Wołyniu. Praca jest dobrze udokumentowana, ponieważ autorowi udało się dotrzeć do nieznanych dotąd materiałów i dokumentów. Witalij Masłowśkyj, to obok Wiktora Poliszczuka drugi badacz ukraiński, który bardzo rzetelnie przedstawił działalność ukraińskich organizacji OUN, UPA oraz dywizji SS „Galizien”. Jedyne zastrzeżenie, jakie nasuwa się przy lekturze, to nazwa geograficzna terytorium, o którym pisze Masłowśkyj, ponieważ Kresy wschodnie Rzeczypospolitej nazywa „Zachodnią Ukrainą", podczas gdy w omawianym okresie te tereny należały do państwa polskiego, nie mówiąc już o tym, że wcześniej przez kilkaset lat również należały do Polski. Dopiero w sierpniu 1945 r., po podpisaniu umowy granicznej pomiędzy Polską i ZSRR, można je określać tak jak czyni autor. Autor ukazał zbrodniczą ideologię nacjonalistów ukraińskich, którą następnie realizowali w praktyce w Ukraińskiej Powstańczej Armii i w dywizji SS „Galizien". Postawił sobie za cel ukazanie pełnej prawdy o tych zbrodniczych organizacjach, których działalność doprowadziła do wymordowania kilkuset tysięcy Polaków i Żydów. Za swoje ambitne dążenie do pełnej prawdy, autor zapłacił najwyższą cenę. Został zamordowany we Lwowie w niewyjaśnionych okolicznościach. Dużą wartość tej pracy stanowi również ukazanie działalności nacjonalistów ukraińskich obecnie, zarówno na Ukrainie, jak i na emigracji. (Z okł.)

Napisany z rozmachem thriller rodzinny o zbrodniach z niedawnej przeszłości, o których trzeba pamiętać… 1944. Kathrin Mändler zaczyna pracę jako pielęgniarka; wierzy, że wreszcie odnalazła swoje miejsce. Niedługo potem poznaje charyzmatycznego doktora Karla Landmanna, który niesamowicie ją pociąga. Zbyt późno orientuje się, że praca Landmanna zagraża życiu wielu ludzi, w tym i jej. 2013. W Monachium mieszka człowiek do zadań specjalnych, Manolis Lefteris. Gdy otrzymuje zlecenie, by przechwycić tajemnicze dokumenty, będące w posiadaniu pewnej starszej pani, uznaje to za rutynowe zadanie. Nie przeczuwa, że wkrótce odkryje zbrodnię, która pozostawała tajemnicą przez całe pokolenia… (Rec. Wydawn.)

Książka Wojciecha Polaka i Sylwii Galij-Skarbińskiej „Zbrodnia i grabież. Jak Niemcy tuszują prawdę o sobie” jest dramatyczną panoramą trudnych relacji polsko-niemieckich po 1939 r. Opowiada o ludobójstwie dokonanym przez III Rzeszę, kiedy Niemcy podczas II wojny światowej dokonali nieprawdopodobnych zbrodni wobec Polaków: wymordowali ponad 5 milionów 200 tysięcy naszych obywateli, wywozili masowo naszych rodziców i dziadków na roboty przymusowe w głąb Rzeszy (gdzie byli zazwyczaj traktowani gorzej niż zwierzęta), terroryzowali i poniżali Polaków, więzili ich i torturowali w obozach koncentracyjnych i gestapowskich oraz policyjnych kazamatach, zniszczyli setki polskich miast i tysiące wsi, zrabowali nasze skarby narodowe, dzieła sztuki, aktywa bankowe, zakłady przemysłowe, wywieźli do Rzeszy w celu zniemczenia 200 tysięcy polskich dzieci, celowo spalili wiele polskich zabytków, skarbów kultury, największe archiwa i biblioteki. Te zbrodnie nigdy nie zostały odpowiednio ukarane. O owym braku kary i sprawiedliwości również opowiada ta książka, a ponadto opisane są dzisiejsze relacje polsko-niemieckie. Są one złe i to wyłącznie z winy naszego sąsiada zza Odry. W ostatnich dziesięcioleciach polityka Republiki Federalnej Niemiec wobec wolnej już Polski była bowiem bezwzględna i cyniczna. Na końcu książki zawarte są rozważania na temat perspektyw sąsiedzkich relacji polsko-niemieckich. Tak, Niemcy są naszym sąsiadem, z którym powinniśmy ułożyć sobie partnerskie stosunki. Konieczne są rozmowy i rokowania dyplomatyczne w sprawach gospodarczych, politycznych i kulturalnych, np. kwestiach reparacji wojennych, w sprawach związanych z sytuacją ludności polskiej za Odrą i brakiem uznania jej za mniejszość polską w RFN oraz dotyczących szerzenia się nastrojów antypolskich w Niemczech, w sprawie zabierania rodzicom polskich dzieci przez organy państwa niemieckiego, w kwestii dyskryminacji polskich firm i przedsiębiorstw. Tematów do rozmów są tysiące. Punktem wyjścia do dialogu może być jednak tylko stan realny, a nie zakłamana iluzja. Ten punkt wyjścia opisany jest właśnie w książce „Zbrodnia i grabież. Jak Niemcy tuszują prawdę o sobie” Wojciecha Polaka i Sylwii Galij-Skarbińskiej. (Rec. Wydawn.)