Bohaterem powieści jest tytułowy Jim. W pierwszych czterech rozdziałach narrator auktorialny rysuje ogólny obraz Jima i w aurze tajemniczości przedstawia wydarzenie, w którym Jim brał udział. Jim jest młodym oficerem, wychowanym w dobrej, angielskiej rodzinie. Jego ojciec jest pastorem. Pierwszym wątkiem powieści jest przygoda Jima z młodości, kiedy w porcie, w którym pracował ma miejsce wypadek. Po raz pierwszy ogarnia wtedy Jima strach, uniemożliwiający mu działanie. Czuje, że brak akcji z jego strony jest ujmą. Nie chce jednak do siebie dopuścić myśli, że utracił swój honor. Czeka na moment, w którym będzie mógł się wykazać bohaterstwem. Moment taki przychodzi, gdy Jim zostaje pierwszym oficerem na Patnie, wiozącym 800 pielgrzymów. W czasie spokojnego rejsu okręt nagle uderza w niezidentyfikowany obiekt. Jim, wysłany w celu sprawdzenia ewentualnych uszkodzeń, stwierdza, że okręt niechybnie rychło zatonie. Okręt ma bowiem tylko jedną gródź, która z powodu starości i korozji nie ma prawa wytrzymać naporu wody. W obliczu tych faktów kapitan okrętu i mechanicy nie mają wątpliwości jak postępować. Decydują się po cichu, nie budząc pasażerów, opuścić statek. Nie ma bowiem wystarczającej liczby szalup, by wszyscy zostali ocaleni. Jim się waha. Wie, że właśnie przyszedł moment, na który tak bardzo czekał. Zdaje sobie sprawę, że może popisać się heroizmem i przyczynić się do uratowania pielgrzymów. Paraliżuje go jednak strach. Pozostanie na okręcie oznaczałoby bowiem pewną śmierć. Gdy do okrętu zbliża się szkwał, Jim w akcie tchórzostwa skacze na szalupę, którą opuściła reszta załogi. Po kilku chwilach Patna znika im z oczu.

Bohaterem powieści jest tytułowy Jim. W pierwszych czterech rozdziałach narrator auktorialny rysuje ogólny obraz Jima i w aurze tajemniczości przedstawia wydarzenie, w którym Jim brał udział. Jim jest młodym oficerem, wychowanym w dobrej, angielskiej rodzinie. Jego ojciec jest pastorem. Pierwszym wątkiem powieści jest przygoda Jima z młodości, kiedy w porcie, w którym pracował ma miejsce wypadek. Po raz pierwszy ogarnia wtedy Jima strach, uniemożliwiający mu działanie. Czuje, że brak akcji z jego strony jest ujmą. Nie chce jednak do siebie dopuścić myśli, że utracił swój honor. Czeka na moment, w którym będzie mógł się wykazać bohaterstwem. Moment taki przychodzi, gdy Jim zostaje pierwszym oficerem na Patnie, wiozącym 800 pielgrzymów. W czasie spokojnego rejsu okręt nagle uderza w niezidentyfikowany obiekt. Jim, wysłany w celu sprawdzenia ewentualnych uszkodzeń, stwierdza, że okręt niechybnie rychło zatonie. Okręt ma bowiem tylko jedną gródź, która z powodu starości i korozji nie ma prawa wytrzymać naporu wody. W obliczu tych faktów kapitan okrętu i mechanicy nie mają wątpliwości jak postępować. Decydują się po cichu, nie budząc pasażerów, opuścić statek. Nie ma bowiem wystarczającej liczby szalup, by wszyscy zostali ocaleni. Jim się waha. Wie, że właśnie przyszedł moment, na który tak bardzo czekał. Zdaje sobie sprawę, że może popisać się heroizmem i przyczynić się do uratowania pielgrzymów. Paraliżuje go jednak strach. Pozostanie na okręcie oznaczałoby bowiem pewną śmierć. Gdy do okrętu zbliża się szkwał, Jim w akcie tchórzostwa skacze na szalupę, którą opuściła reszta załogi. Po kilku chwilach Patna znika im z oczu.

"W oczach Zachodu" to powieść Josepha Conrada, wybitnego angielskiego pisarza polskiego pochodzenia. Powieść ta opisuje losy Studenta Razumowa (nieślubnego syna księcia K.) który potajemnie wydaje policji swego kolegę, studenta Haldina, ukrywającego się w jego pokoju po popełnieniu przestępstwa politycznego. "Lord Jim" Uniwersalna powieść o elementarnych wartościach: honorze, odpowiedzialności, wierności samemu siebie. Przyświecają one życiu głównego bohatera. W niezrozumianym odruchu opuszcza on tonący statek pełen ludzi, nie wywiązując się ze swoich podstawowych obowiązków marynarskich. Uczynek ten wpływa decydująco na całe jego życie, wypełnione od tego momentu dramatyczną walką o zmycie ciążącej na nim hańby i odzyskanie utraconego honoru.

Materiał do książki powstał z osobistych doświadczeń życiowych i zawodowych autorki - Profesor Małgorzaty Kościelskiej, zwanej Pierwszą Damą Polskiej Psychologii Klinicznej Dziecka. Kontakty z pacjentami oraz badania nad rozwojem dzieci i rodziną, prowadzone od czterdziestu lat wraz ze studentami, pozwoliły na przystępną, a także wnikliwą analizę rozmaitych from rodzicielskiej odpowiedzialności. Autorka skupia się w książce przede wszystkim na trudnych sytuacjach rodzinnych, konfliktach, momentach, gdy pojawia się problem decyzji, wyboru i odpowiedzialności za drogę postępowania. O autorytecie Pani Profesor najlepiej świadczy to, że nazywają ją Pierwszą Damą Polskiej Psychologii Klinicznej Dziecka. Jest to książka znakomita, dobrze wpisująca się w serię publikacji Profesor Małgorzaty Kościelskiej wyjaśniających trudne problemy odpowiedzialności fundamentu, na którym buduje się sens relacji społecznych dorosłych i dzieci. Przestudiuje ją z równym zainteresowaniem i psycholog i pedagog oraz student psychologii i pedagogiki. Książkę tę przeczytają także dorośli, którzy w dzieciństwie i w okresie dorastania musieli przejąć odpowiedzialność za innych, chociaż nie byli do tego przygotowani.

Proces opisuje losy Józefa K., urzędnika bankowego, który pewnego dnia został aresztowany w swoim mieszkaniu, mimo że nie popełnił żadnego przestępstwa. Może pozostać na wolności, ale musi być cały czas do dyspozycji sądu. Wiadomość o aresztowaniu dotarła do znajomych Józefa, a ci od razu zmienili stosunek do niego. Poza tym w jego życiu zaczęły dziać się niezrozumiałe, absurdalne wydarzenia. Podczas licznych przesłuchań mężczyzna protestuje przeciw osaczającej go władzy sądowniczej, ale nie może nic zrobić. Cały proces jest absurdalny: wina i kara nie są sprecyzowane, nie ma aktu oskarżenia, a obrona jest bezskuteczna. W końcu Józef postanawia poddać się machinie, która go wciągnęła... Istnieje kilka interpretacji dzieła Kafki. Najczęściej pojawiające się hipotezy wskazują Proces jako powieść o totalitaryzmie, o samotności, odpowiedzialności za własne życie, o winie i karze czy o sprawiedliwości i krytyce sądów.

Proces opisuje losy Józefa K., urzędnika bankowego, który pewnego dnia został aresztowany w swoim mieszkaniu, mimo że nie popełnił żadnego przestępstwa. Może pozostać na wolności, ale musi być cały czas do dyspozycji sądu. Wiadomość o aresztowaniu dotarła do znajomych Józefa, a ci od razu zmienili stosunek do niego. Poza tym w jego życiu zaczęły dziać się niezrozumiałe, absurdalne wydarzenia. Podczas licznych przesłuchań mężczyzna protestuje przeciw osaczającej go władzy sądowniczej, ale nie może nic zrobić. Cały proces jest absurdalny: wina i kara nie są sprecyzowane, nie ma aktu oskarżenia, a obrona jest bezskuteczna. W końcu Józef postanawia poddać się machinie, która go wciągnęła... Istnieje kilka interpretacji dzieła Kafki. Najczęściej pojawiające się hipotezy wskazują Proces jako powieść o totalitaryzmie, o samotności, odpowiedzialności za własne życie, o winie i karze czy o sprawiedliwości i krytyce sądów.

Proces opisuje losy Józefa K., urzędnika bankowego, który pewnego dnia został aresztowany w swoim mieszkaniu, mimo że nie popełnił żadnego przestępstwa. Może pozostać na wolności, ale musi być cały czas do dyspozycji sądu. Wiadomość o aresztowaniu dotarła do znajomych Józefa, a ci od razu zmienili stosunek do niego. Poza tym w jego życiu zaczęły dziać się niezrozumiałe, absurdalne wydarzenia. Podczas licznych przesłuchań mężczyzna protestuje przeciw osaczającej go władzy sądowniczej, ale nie może nic zrobić. Cały proces jest absurdalny: wina i kara nie są sprecyzowane, nie ma aktu oskarżenia, a obrona jest bezskuteczna. W końcu Józef postanawia poddać się machinie, która go wciągnęła... Istnieje kilka interpretacji dzieła Kafki. Najczęściej pojawiające się hipotezy wskazują Proces jako powieść o totalitaryzmie, o samotności, odpowiedzialności za własne życie, o winie i karze czy o sprawiedliwości i krytyce sądów.

Tematem niniejszej książki jest poszukiwanie sensu ludzkiej odpowiedzialności, sensu pojętego w różnoraki sposób. W początkach moich zainteresowań tym zagadnieniem chciałam przede wszystkim zrozumieć sens słowa i pojęcia. Takie sformułowania, jak: człowiek odpowiedzialny, odpowiedzialność, poczucie odpowiedzialności, są tak często używane i w tylu różnych kontekstach, że trudno się zorientować, co naprawdę znaczą. Analizę tych pojęć przeprowadziłam z perspektywy różnych nauk" filozofii, etyki, prawa, psychologii, socjologii, pedagogiki i - jak mi się wydaje - udało mi się dokonać ich uporządkowania. Wyraża się to w przedstawionym w niniejszej książce zarysie psychologicznej teorii odpowiedzialności; odkryty sens podstawowych pojęć z tego kręgu tworzy rodzaj syntezy wiedzy zastanej ( od autorki)