Jak zwrócić na siebie uwagę piękności, do której wzdychają wszyscy chłopcy z dwóch zwaśnionych ze sobą szkół? Szczególnie, gdy nie pomagają w tym warunki fizyczne... Czy Rejtaniak w ogóle ma szansę u dziewczyny z Defonsiarni? Trzecia część Trylogii Odrzywolskiej tradycyjnie obfituje w niesamowite zwroty akcji, komiczne wydarzenia i niezwykłe przygody. Gnat, Tomek Okist, Matylda Opat, Cypek i Adela kolejny raz pokazują, że w szkole nie można się nudzić!

Akcja tej wyjątkowej powieści z kluczem rozgrywa się na tle wydarzeń z lat 2001-2002, ataku terrorystycznego na Nowy Jork, sprawy arcybiskupa Paetza czy sporów o Radio Maryja. Bohater powieści, ksiądz-pisarz wierny swojemu podwójnemu powołaniu, na własnej skórze doświadcza prawdy przysłowia: „Słowo napisane - nieszczęście zasiane”. Powieść łamie tabu, jakim jest życie prywatne księdza, pokazuje różnorodność postaw polskiego duchowieństwa. Jan Grzegorczyk ukazuje w przejmujący sposób prawdę, że grzech i cnota są rozmieszczone równomiernie w całym społeczeństwie. Granice dobra i zła nie biegną granicami stanu duchownego i świeckiego, ale w sercu każdego człowieka. Choć bohaterem głównym książki jest ksiądz, rozdarcia, pasje, marzenia, które się w nim kłębią są udziałem każdego z nas. (Rec. Wydawn.)

Poruszająca opowieść o dwóch kobietach, Rahimie i Szekibie, które podzielił czas, ale połączyły te same marzenia i ta sama odwaga dająca im siłę do zmierzenia się z ogromnym wyzwaniem - oderwaniem się od własnych korzeni i całkowitej odmianie swojego losu. Jest Kabul, 2007 rok. Rahima i jej siostry tylko sporadycznie mogą uczęszczać do szkoły i rzadko wychodzą z domu. Nie mają braci, a ich ojciec jest uzależniony od narkotyków. Jedyną nadzieję pokładają w pradawnym zwyczaju zwanym bacza posz, polegającym na przebieraniu się dziewczynki za chłopca. Rahima udając przedstawiciela płci męskiej, zyskuje taką wolność i swobodę, o jakich przedtem nawet nie śniła. Przechodzi totalną transformację zmieniającą całej jej dotychczasowe życie. Niemal sto lat temu podobnie postąpiła jej przodkini, Shekiba, co pozwoliło jej przenieść się z małej afgańskiej wioski do przepięknego kabulskiego pałacu. (Rec. wydaw.)

Książka kongijskiego autora, znanego już w Polsce z brawurowego Kielonka. Narrator powieści, Grégoire, nie wyróżnia się niczym szczególnym poza kanciastym łbem i wielkimi dłońmi. Mieszka sam, pracuje w warsztacie samochodowym. Ma jednak skryte marzenie - chciałby stać się prawdziwym zbrodniarzem, jak jego wielki idol, Angoualima, słynny seryjny zabójca. Grégoire często odwiedza jego grób na cmentarzu Zmarłych-którzy-nie-mają-prawa-do-snu i wsłuchuje się w zalecenia mistrza. Jednak zabijanie to nie kino ani literatura. Nie każdy to potrafi. Mabanckou z właściwą sobie dezynwolturą nawiązuje do kultowego American Psycho, czyniąc bohaterem swej książki biednego nieudacznika mieszkającego w zapuszczonej dzielnicy afrykańskiego miasta. Grégoire przeczuwa, że zbrodnia jest jedyną dostępną dla niego drogą do zdobycia sławy, która pozwoliłaby mu wreszcie stać się kimś i „srać na społeczeństwo". Myliliby się jednak ci, którzy w African Psycho chcieliby widzieć zakropioną czarnym humorem parodię powieści Ellisa. Mabanckou idzie znacznie dalej, rezygnując z dyskursu, którym zwykliśmy mówić o Afryce, i nic sobie nie robiąc z konwencji literatury postkolonialnej. W tym sensie African Psycho jest powieścią obsceniczną: nie tylko nie zaspokaja naszych oczekiwań, ale obnaża nasze skażone stereotypem spojrzenie. (Rec. Wydawn.)

Historia czterech młodych kobiet po przejściach, mieszkanek wielkopłytowego PRL-owskiego bloku w Toruniu. Główna bohaterka - Marta, trochę na oślep szuka szczęścia. Trzy pozostałe nie myślą już nawet o szczęściu, bo z trudem utrzymują się na powierzchni życia, ledwie wiążąc koniec z końcem. Wszystkie zapłaciły wysoką cenę za naiwność i niewłaściwie ulokowane uczucia. Teraz, dzięki energicznej Marcie, zawiązują czteroosobową Agencję Złamanych Serc.

Wojna chciała jej wydrzeć ostatnią bliską osobę. Musiała się poświęcić. Była mu to winna… Tylko jemu, nikomu więcej. Na początku 1943 roku agentka Abwehry Angela Dremmler zostaje wysłana do Warszawy. Kobieta oficjalnie ma przejść na stronę wroga, a faktycznie ma wspierać niemiecki wywiad. Będąc pod ścisłą obserwacją, rozpoczyna swoją grę, w której stawką jest coś więcej niż wygrana wojna. Kilka miesięcy później Angela zostaje oskarżona o zdradę i osadzona w łomżyńskim więzieniu. Niemcy składają jej propozycję: "życie w zamian za informacje”. Wie, że jeżeli będzie milczeć, zginie, dlatego zaczyna snuć swoją opowieść o tym, jak stała się agentką wroga. Próbuje tym samym zyskać cenny czas, nie tylko dla siebie… Balansując na granicy prawdy i kłamstwa, prowadzi podwójną grę, o którą nikt jej nie podejrzewa…

Powieść z elementami baśniowej fantasy. Pochodząca z biednej rodziny Miri uczęszcza do szkoły, mającej wykształcić kandydatki na żonę dla młodego księcia. Dyrektorka jest dla uczennic okrutna i sroga, ale budzi w dziewczynkach ciekawość świata; z chęcią uczą się najpierw pisania i czytania, potem - dyplomacji, etykiety, filozofii i ekonomii. Z prostaczek stają się księżniczkami.

bohaterem książki jest dorastający chłopiec, oczywiście z Łyczakowa (nie na darmo się mówi, że Łyczaków to najbardziej lwowska dzielnica Lwowa), z biednej robotniczej rodziny. W Akademii Józka jego perypetie i losy związane są z losami mieszkańców miasta w czasie I Wielkiej Wojny. Krytycy porównywali tę książkę z utworami Hugo, Finka, Barbusse'a, Erenburga, Haska, a przede wszystkim Remarque'a. "Uboga izba praczki, dom biedoty, ulica i wojna - to "akademia" Józka. Wychodzi on z niej bogaty w doświadczenia życiowe, mimo brudu nieodłącznego od nędzy - czystym, dobrym i uświadomionym narodowo człowiekiem".

Czwarty tom tej barwnej i trzymającej w napięciu opowieści to okres komunizmu, kiedy bohaterowie sagi, postawieni wobec zupełnie nowej rzeczywistości, z różnym skutkiem usiłują się w niej odnaleźć i ocalić wartości nadrzędne, takie jak miłość, lojalność, tolerancja. Jest rok 1945 - wyczekiwany koniec niemieckiej okupacji. Radość z wyzwolenia trwa krótko, gdy okazuje się, że stary terror bardzo szybko zastępuje nowy, dla niektórych równie dotkliwy. Folwark w pięknej dolinie, zapewniający dotąd tylu pokoleniom dobre i wygodne życie, to teraz tylko trochę większe gospodarstwo, młyn zostaje upaństwowiony - dawny świat bezpowrotnie przechodzi do historii; byli właściciele, chcąc nie chcąc, muszą iść z duchem czasu, bez względu na przekonania czy niechęć do narzuconego systemu. Adela i Kajetan Konarscy mają dwóch urodzonych tuż po wojnie synów. Ci, ani w dzieciństwie, ani w życiu dorosłym, nie przysporzyli im większych zmartwień. Natomiast z córką Marceliną, która przytrafiła im się, gdy oboje byli po czterdziestce, już nie było tak łatwo. Kiedy więc w przeddzień upadku komunizmu Marcelina zakłada białą suknię, rodzice oddychają z wielką ulgą, wierząc, iż małżeństwo położy wreszcie kres jej nieprzewidywalności, utemperuje niepokorny charakter. Jednak gdy auto wiozące młodych do ślubu zatrzymuje się nagle w połowie drogi, wszystko na nowo staje pod znakiem zapytania. (Rec. Wydawn.)

Akt woli w 1990 roku w pierwszej piątce świiatowych bestsellerów, to pierwsza powieść B. Bradtford ukazująca się w języku polskim. Jest to barwna epicka opowieść o życiu i miłości, szczęściu i poświęceniu. Jej bohaterki - Audra, Christina i Kyle - to kobiety silne, odważne, pełne temperamentu: chcą same decydować o swoim życiu, ale dla dobra rodziny zdolne są do wyrzeczeń. Mimo przeciwności losu, każda z nich osiąga sukces, i jest szczęśliwa nie dlatego, że zrobiła karierę, ale dlatego, że do wszystkiego doszła sama. (Z okł.)

Stanisława, młoda kobieta z Mystkówca Starego w samym sercu Puszczy Białej, zbiera zioła i marzy o tym, by zostać pielęgniarką. Niestety, życie nie układa się jej tak, jak by chciała. Kiedy nagle umiera ukochany mąż Edmund, a na świat przychodzi córeczka Marianna, młoda kobieta musi stawić czoła nowym wyzwaniom i zapomnieć o marzeniach. Niespodziewanie dla samej siebie zostaje akuszerką i pod okiem wiejskiej „babki” doskonali umiejętności, jednocześnie lecząc ziołami. Kiedy we wsi pojawiają się nowi sąsiedzi, przybyli z Prus Wschodnich, opowiadają jej o tej nieznanej krainie i niewielkim mieście Sensburg (obecne Mrągowo), gdzie ludzie żyją zupełnie inaczej. Postanawia wyjechać z rodzinnej wsi i osiąść właśnie tam. Akurat w nieodległej od Sensburga wsi Eckertsdorf (dzisiejsze Wojnowo) planowane są obchody 100 - lecia osadnictwa staroobrzędowców, a tamtejszy klasztor poszukuje akuszerki i zielarki, która mogłaby pomóc siostrze Galinie. Stanisława postanawia wybrać się w daleką podróż, która zmieni jej życie. Powieść pachnie ziołami i jest przesycona prawdziwymi opowieściami mieszkańców Prus Wschodnich. Pokazuje świat wiejskich zielarek i akuszerek, który wprawdzie już odszedł, ale wciąż jeszcze powraca w ludzkich wspomnieniach. (Rec. Wydawn.)

Zima 1885 roku, podkrakowska wieś. Młodziutka Franciszka rodzi swoje pierwsze dziecko. W porodzie towarzyszy jej przybrana matka, znana w okolicy akuszerka. W tym samym czasie w pobliskim dworze również rodzi się dziecko. Franciszka zostaje zatrudniona jako jego mamka. Splot okoliczności sprawia, że zaczyna pomagać okolicznym kobietom w przyjściu na świat ich dzieci, a dzięki nieoczekiwanemu wsparciu zaczyna naukę w krakowskiej szkole położnych. Na początku jest zagubiona, lecz wkrótce zyskuje pewność siebie. Wraca z Krakowa do rodzinnej wsi bogatsza w wiedzę o rodzeniu, która boleśnie zderza się z wiejską rzeczywistością, biedną i zabobonną. Wciąga ją wir namiętności i wielkiej historii. „Akuszerki” to inspirowana autentycznymi zapiskami prababki autorki monumentalna i porywająca opowieść o kobiecie, która obcowała z życiem i śmiercią, kochała, nienawidziła i niosła pomoc o każdej porze dnia i nocy, także podczas wojennej zawieruchy. Sabina Jakubowska od lat jako doula towarzyszy kobietom przy porodach. Z wykształcenia archeolog. Fascynuje ją historia lokalna, której poświęciła też doktorat. Jej debiutancka powieść dla młodzieży otrzymała Nagrodę Główną w konkursie Promotorzy Debiutów. „Akuszerki” są jej pierwszą powieścią dla dorosłych czytelników.

Powieść rozpoczyna się sceną pogrzebu Faye Price Thayer - aktorki i reżyserki. Jest rok 1983. Mąż Ward żegna żonę, a dorosłe dzieci z rodzinami żegnają matkę. Akcja wydarzeń rozpoczyna się w 1943 roku w Guadalcanale. Młoda aktorka i piosenkarka z Los Angeles występuje w bazie dla amerykańskich żołnierzy. Poznaje Warda Thayera także mieszkającego w Los Angeles. Kończy się II wojna światowa i major Ward wraca do domu. Postanawia odszukać Faye. Młodzi ludzie świata poza sobą nie widzą. Faye jest bardzo znaną aktorką robiącą karierę. Zakochani ludzie pobierają się. Faye kończy karierę aktorską. Przychodzi na świat pięcioro dzieci. Cała rodzina i liczna służba prowadzi życie ponad stan. Ward żyje z majątku pozostawionego przez rodziców. Nigdy nie pracował. Gdy okazuje się, że się zadłużyli, muszą sprzedać dom, biżuterię, serwisy i wszystko, co nadaje się do spieniężenia. Niestety, Ward odchodzi... Faye zajmuje się dziećmi i próbuje wrócić do filmu. Na szczęście Ward znika tylko na cztery miesiące, po czym skruszony wraca na łono rodziny. Mieszkają w wynajętym domu w ogóle nie przypominającym tamtej rezydencji w Beverly Hills. Faye dostaje pracę asystentki reżysera, a potem sama reżyseruje filmy, Ward jest producentem. Powoli zaczyna się im powodzić lepiej. Dzieci rosną, a wraz z nimi rosną rozmaite problemy wieku dorastania. Przenoszą się do innego domu. Rodzice dobrze zarabiają. Dzieci kończą szkoły średnie. Młodszy syn - ulubieniec ojca, dostaje powołanie do wojska i leci do Wietnamu. Ginie... Najmłodsza Anne ucieka z domu... Valerie chce iść w ślady matki i być aktorką. Vanessa kończy studia i żyje w wolnym związku z Jasonem. Lionel stanowi osobny rozdział w życiu Thayerów.

Julia nie ma żadnych marzeń, ponieważ jest przekonana, że nie zasługuje na ich spełnienie. Prawie cały swój świat zamknęła w czterech ścianach maleńkiego mieszkania na jedenastym piętrze wieżowca, jak w szklanej śniegowej kuli. Na zewnątrz pozostało jej poprzednie życie, to do którego nie ma już powrotu. Jednak pewnego dnia coś się zmienia. Granice uporządkowanego świata Julii zaczynają kruszeć i pękać, gdy ze starego sekretarzyka odnalezionego na zapleczu pewnego sklepu wypada list napisany przed laty przez kilkuletniego chłopca. List zawierający niezwykłą prośbę. Julia postanawia sprawdzić, czy zapisane w nim marzenie spełniło się, ruszając jego śladami. Dzięki temu odkrywa tajemnicę, nad którą czuwa siedem wyjątkowych aniołów. Piękna opowieść o miłości silniejszej niż czas. (Z okł.)

Julia nie ma żadnych marzeń, ponieważ jest przekonana, że nie zasługuje na ich spełnienie. Prawie cały swój świat zamknęła w czterech ścianach maleńkiego mieszkania na jedenastym piętrze wieżowca, jak w szklanej śniegowej kuli. Na zewnątrz pozostało jej poprzednie życie, to, do którego nie ma już powrotu. Jednak pewnego dnia coś się zmienia. Granice uporządkowanego świata Julii zaczynają kruszeć i pękać, gdy ze starego sekretarzyka odnalezionego na zapleczu pewnego sklepu wypada list napisany przed laty przez kilkuletniego chłopca. List zawierający niezwykłą prośbę. Julia postanawia sprawdzić, czy zapisane w nim marzenie spełniło się, ruszając jego śladami. Dzięki temu odkrywa tajemnicę, nad którą czuwa siedem wyjątkowych aniołów. Piękna opowieść o miłości silniejszej niż czas. (Rec. Wydawn.)

W drugim tomie jodłowskiej sagi na scenę wkracza młode pokolenie rodzin Celiowskich i Więckowskich. Najstarsza córka Andrzeja w dalszym ciągu prowadzi pamiętnik, a los rozpisuje swoją opowieść na wiele wzajemnie się uzupełniających wątków. Historia Klary i Gilberta, Huberta i Ewy, a także Maryli, Adeli, Andrzeja i Joanny udowadnia, jak bardzo złożony może okazać się dramat, gdy na scenie życia występują tak skomplikowani aktorzy oraz snujące się pomiędzy nimi tajemnice. Kim jest człowiek skrywający się pod enigmatycznie brzmiącym nazwiskiem Chambroux? Jak wiele jest gotów poświęcić ojciec rodziny w imię fałszywie pojmowanej dumy? Z jakiego powodu zmarła przed laty Maryla? Czy skrywane przez wiele lat urazy kiedykolwiek pozwolą na wybaczenie i powrót uczuć? (Z okł.)

Lato 1887 roku. Aleksandra, młoda aktorka i tancerka, olśniewa warszawską publiczność i łamie męskie serca. Nieszczęśliwy wypadek zmusza ją do powrotu w rodzinne strony - na Podlasie, gdzie zaprzyjaźnia się z carskimi urzędnikami i żołnierzami, a jednocześnie organizuje patriotyczne koncerty i uczy na polskiej pensji. Spokój Aleksandry burzą demony przeszłości. Musi zmierzyć się z trudną rodzinną historią i wspomnieniami nieszczęśliwej miłości. Co wybierze? Karierę na deskach teatru w stolicy czy życie u boku ukochanego mężczyzny na podlaskiej prowincji? Antonia, Cecylia i Aleksandra - trzy kobiety. Trzy odmienne losy. Trzy tomy cyklu powieści Agnieszki Panasiuk rozgrywającego się na Południowym Podlasiu w drugiej połowie XIX stulecia. Poznaj Aleksandrę. (Rec. Wydawn.)

Czy klątwa Hanki wreszcie przestanie unieszczęśliwiać kolejne pokolenia? Ostatni tom opowieści o kobietach z ulicy Grodzkiej. Mijają lata, dzieci Weroniki dorastają. Paweł, jej drugi mąż, jest najlepszym ojcem dla swoich pasierbów. Emilka studiuje romanistykę i pisze wiersze, Waldek, wieczny buntownik, mieszka i pracuje w Nowej Hucie, ale oboje nadal są ze sobą bardzo związani, jak w czasach dzieciństwa. Tak więc gdy Waldek, który w Neapolu odłączył się od wycieczki, by zostać we Włoszech, potem nagle zrywa kontakt z rodziną i przez długi czas nie daje znaku życia, to właśnie młodsza siostra, wtedy już znana autorka fascynujących powieści dla dzieci, jedzie go szukać. Śledząc skomplikowane losy brata, Weronika dociera aż na Sycylię, do krainy winorośli i mafii. Właśnie w Palermo praprawnuczkę Franciszka Bernata czeka ogromna niespodzianka… (Rec. Wydawn.)

Daj się porwać tej pięknej historii o miłości, przed którą nie da się uciec. Przestań się spieszyć i pomyśl o tym, co w życiu najważniejsze. Hania straciła wszystko. Jej życie zatrzymało się pewnego sierpniowego dnia. Przestała marzyć, a jedyne plany to te, które układa dla swoich uczniów. Kiedy na jej drodze staje Mikołaj, Hania boi się zaangażować, ale on walczy o miłość za nich dwoje. Pomaga mu w tym jej przyjaciółka Dominika, której energia i poczucie humoru rozsadziły niejedno męskie serce. Jest też pani Irenka: prawdziwa skarbnica ciepła i mądrości - po prostu anioł stróż. To w jej nadmorskim domu, gdzie na parapecie dojrzewają pomidory, a kuchnia pachnie szarlotką i sokiem malinowym, Hania odnajduje utracony spokój, odzyskuje wiarę w miłość i daje sobie wreszcie prawo do bycia szczęśliwą. To pełna nadziei opowieść o tym, że nic nie zamyka nam drogi do szczęścia. Bo szansa na nowe życie jest zawsze i tylko od nas zależy, czy zechcemy ją wykorzystać. (Z okładki)

Każdy człowiek rodzi się z szansą na szczęście. Musi mu tylko nie przeszkadzać. Alina jest kobietą po pięćdziesiątce. Usilnie stara się wyprzeć z pamięci smutne dzieciństwo i nieudaną przeszłość. Impulsem do wyprowadzenia się od matki-wariatki są narodziny Poli - to dla niej od tej pory będzie budowała lepsze życie. Jednak to "lepsze" nie zawsze okazuje się być na tyle uniwersalne, by każdego nim uszczęśliwić. Przełom w życiu wszystkich trzech kobiet następuje po powrocie Poli od babci, która wbrew opinii Aliny okazuje się nie taka straszna. Carmen jest co prawda nieco szalona, ale między babcią i wnuczką pojawia się silna więź. Pola zabiera się za naprawienie stosunków miedzy obiema kobietami, lecz u źródeł konfliktu leży mroczna, rodowa tajemnica sprzed dwóch pokoleń. Jej stopniowe odkrywanie sprawia, że nic już nie jest tak oczywiste i że warto zastanowić się nad powodami czyichś życiowych wyborów, zanim się go osądzi. Bo zrozumienie to już krok do pojednania. Czy tak się stanie? Czy Carmen, Alina i Pola zdołają porzucić wzajemne żale i stać się po prostu zwyczajną babcią, matką i wnuczką?