Na przełomie XVIII i XIX w. na ziemi gorlickiej nastąpiło ożywienie gospodarcze, które wiązało się z odkryciem ropy naftowej na tych terenach. Na bezludnych polach pojawiali się poszukiwacze płynnych skarbów drzemiących od wieków w ziemi. Jak źródła podają. "W Kobylance w połowie XIX wieku książę Stanisław Jabłonowski posiadał fabrykę asfaltu. Ropę pobierał ze studzien ropnych w Pustym Lesie, gdzie w 1852 roku założył pierwszą na świecie kopalnię ropy naftowej". (Fragment wstępu)

W Państwa ręce trafia znakomita, pionierska publikacja przybliżająca zawodowe, ale i polityczne dokonania Władysława Długosza. Nie brakuje w niej i wątku prywatno-rodzinnego. Jej twórcy zgromadzili unikatowe materiały, dokumenty, nierzadko po raz pierwszy prezentowane szerokiej publiczności. Z publikacji możemy dowiedzieć się jak ważne dla dziejów przemysłu naftowego było życie Władysława Długosza, a nawet więcej. Jest ona swoistym przewodnikiem po dziejach galicyjskiego i małopolskiego górnictwa naftowego, przez które podróżujemy wraz z bohaterem książki. (Fragment przedmowy)

Książka "Wspomnienia nafciarza" składa się zasadniczo jakby z dwóch części. W pierwszej autor daje zarys rozwoju przemysłu naftowego wyciągając niekiedy z lamusa na światło dzienne sprawy mniej znane czytelnikowi. Dotyczy to zwłaszcza okresu pobytu Ignacego Łukasiewicza na ziemi gorlickiej, gdzie Pionier Polskiego i światowego górnictwa naftowego stawiał pierwsze kroki. Dalej Tadeusz Pabis wprowadza nas w okres początków górnictwa naftowego w rejonie gorlicko-jasielsko-krośniejskim i borysławskim opisując próby budowania szybów naftowych. W dalszej części daje zarys historii tegoż przemysłu, odkrycia nowych złóż przed I wojną światową w Beskidzie Zachodnim i Wschodnim (Borysław), a następnie przypomina ważniejsze osiągnięcia w okresie między pierwszą a drugą wojną światową i w okresie po II wojnie światowej... (Fragment wstępu)

Postać wynalazcy lampy naftowej i pioniera przemysłu naftowego od najmłodszych lat frapowała Autora tej książki, ks. prof. Janusza Królikowskiego, którego mała ojczyzna wiąże się z małą ojczyzną genialnego odkrywcy, ale także wspaniałego, szlachetnego człowieka Ignacego Łukasiewicza. „Bardzo dobrze pamiętam – pisze Autor – że w moich rodzinnych stronach niejednokrotnie wspominano – także mój dziadek to niejednokrotnie robił, zachęcając wnuka do pilnej nauki – iż był on związany pochodzeniem z nieodległą od mojej rodzinnej wsi Padwią. (…) Stawiano go jako przykład człowieka, który wywodząc się z bardzo ubogich stron, będąc pozbawiony możliwości nauki i systematycznego rozwoju intelektualnego, mógł wiele osiągnąć dzięki przyjaciołom rodziny, życzliwemu wsparciu różnych ludzi, a w końcu wręcz niezwykłej determinacji i konsekwencji osobistej oraz systematycznej i solidnej pracy, stanowiącej podstawę wzrostu osobistego i rozwoju społecznego”. Dwa fascynujące oblicza wielkiego Polaka kryją się symbolicznie w tytule tej książki „Wynalazca i darczyńca”. Autor w odkrywczy sposób naświetla postać swego bohatera, z powodzeniem przekonując, że „Łukasiewicz to wszakże nie tylko ropa, nafta i nowe źródło światła, ale także ugruntowana postawa chrześcijańska”. I to jest niewątpliwe nowatorstwo w spojrzeniu na odkrywcę ropy naftowej, którego duchowość wyrastała z głębokiej wiary katolickiej. Autor uwypukla bowiem związki Łukasiewicza z Kościołem, prezentuje na wskroś chrześcijańską motywację jego poczynań, a także głęboki, ugruntowany na Słowie Bożym, patriotyzm. Dzięki tej książce poznajemy jakże liczne, a niemal zupełnie nieznane ewangeliczne owoce dobroczynnej działalności wynalazcy, które i dzisiaj mogą być naśladowane. Książka ta, wydana dla uczczenia Roku Ignacego Łukasiewicza, jest bardzo bogato ilustrowana – zdjęciami archiwalnymi, ale i artystyczną dokumentacją Adama Bujaka – dzięki czemu możemy odbyć fotograficzną podróż w czasie oraz po miejscach, w których żył i działał genialny wynalazca i darczyńca.