Grupa gimnazjalistów Republiki Wielkiej Azji Wschodniej zostaje uprowadzona ze szkolnej wycieczki i skierowana przez autorytarny rząd na niewielką, ewakuowaną z mieszkającej tam ludności wyspę. Pozostawieni sami sobie, dysponując dostarczonym im uzbrojeniem, mają tylko jedno zadanie: tak długo mordować się nawzajem, aż przeżyje tylko jeden. W tym czasie przeprowadzane są liczne pomiary, między innymi czasu potrzebnego na wykonanie zadania. Ostatnia pozostała przy życiu osoba z klasy (zwycięzca) otrzymuje zabezpieczenie na całe życie oraz dyplom gratulacyjny z podpisem Wodza. Nie ma możliwości sprzeciwu. Nie ma możliwości odmówienia udziału w „programie” bez groźby natychmiastowej śmierci - do szyj nastolatków przymocowano bowiem specjalne obroże z ładunkiem wybuchowym. Mogą albo poddać się grze i zabijać, albo samemu zginąć… Osławiony, wysokooktanowy thriller Koushuna Takamiego opiera się na prostym, acz porywającym założeniu: Jak zachowają się nastolatki, które - by przetrwać - muszą się nawzajem zabijać? To przekonująca i poruszająca alegoria młodości i warunków (nie)życia w świecie napędzanym korporacyjnym wyścigiem szczurów. Kiedy po raz pierwszy książka trafiła na rynek japoński, spotkała się z poważną krytyką. Autorowi zarzucano nadmierne epatowanie przemocą, co jednak nie przeszkodziło „Battle Royale” w sprzedaży. Powieść, porównywana do „Władcy much” Williama Goldinga, bardzo szybko stała się jednym z największych bestsellerów, i to nie tylko w Japonii. Obecnie „Battle Royale” można bez wątpienia nazwać klasykiem i prawdziwym popkulturowym fenomenem. Została sfilmowana, trafiła również do świata gier. Wydawnictwo Vesper po raz pierwszy prezentuje powieść polskiemu czytelnikowi - w tłumaczeniu Uli Knap, wzbogaconą o fenomenalne ilustracje Macieja Kamudy. (Rec. Wydawn.)

Książka opisuje dzieje Robinsona Crusoe, syna zamożnego kupca. Robinson nie chce wieść nudnego żywota jak jego ojciec, jako 17-latek ucieka z domu i zaciąga się na kolejne statki. Podczas jednej z wypraw jego statek rozbija się, a Robinson jest jedynym ocalałym. Trafia na bezludną wyspę, gdzie ‒ jak się okaże ‒ spędzi następne dwadzieścia osiem lat. Powoli zagospodarowuje się tam, buduje dom, uprawia zboże, oswaja kozy i papugę, wytwarza naczynia. W przetrwaniu pomagają mu znalezione przedmioty z innego rozbitego statku. Po latach na jego wyspę trafiają ludożercy, a Robinsonowi udaje się ocalić z ich rąk jedną z ofiar. Ocalałego krajowca nazywa Piętaszkiem. Po pewnym czasie do wyspy przybija statek z piracką banderą, którym kierują zbuntowani marynarze. Robinson pomaga kapitanowi odzyskać panowanie nad statkiem i może wrócić do rodzinnej Anglii.

Akcja powieści toczy się w XVII wieku, gdy wiedza człowieka o świecie i rozwój techniki były na poziomie o wiele, wiele niższym niż dziś. Bohater, Robinson Kruzoe, od dziecka marzył, aby zostać żeglarzem. Mimo że rodzice stanowczo się temu sprzeciwiali, dopiął swego. Robinson dusił się na lądzie, jednak na morzu czuł się wolny i szczęśliwy. Przez osiem lat pływał po morzach i oceanach. Pewnego dnia, gdy Robinson był wśród załogi statku płynącego wzdłuż wybrzeży Afryki, zerwało się tornado. Rozpętało się piekło, fale zmywały ludzi z pokładu, a jedna z nich strzaskała szalupę i zabiła sternika. Po kilkunastu dniach marynarze z daleka zobaczyli ziemię, a potem statek wpadł na mieliznę. Udało się spuścić ostatnią szalupę. Nie dopłynęli jednak do brzegu, zmyła ich kolejna silna fala. Robinson znalazł się w wodzie. Starał się płynąć do brzegu. Gdy poczuł grunt pod nogami, wiedział, że jest ocalony. Stracił wtedy przytomność. Gdy się ocknął, zaczął nawoływać innych. Nikt mu nie odpowiedział. Był sam. Sam na nieznanej wyspie, narażony na tysiące niebezpieczeństw. Pierwszą noc spędził na drzewie. W dzień penetrował wyspę. Nie była duża. Ale, co najgorsze, okazała się bezludna. Jak na bezludnej wyspie może przeżyć człowiek pozbawiony dachu nad głową, łodzi, jakichkolwiek narzędzi? Co ma jeść, gdzie spać? Czy wyspa okaże się dla bohatera więzieniem, z którego już nigdy się nie wydostanie? Może pożrą go dzikie zwierzęta? A może bohater ocaleje? Ale jak?

Postaci Robinsona Cruzoe nie trzeba nikomu przedstawiać. Podróżnik, marynarz, śmiałek kochający przygody trafia w wyniku katastrofy morskiej jako rozbitek na bezludną wyspę, gdzie zostaje zdany tylko na własne siły oraz na łaskę i niełaskę dzikiej przyrody. Nie posiada niczego poza wiedzą i umiejętnościami, a musi przecież zatroszczyć się o jedzenie, ubranie, schronienie czy wreszcie własne bezpieczeństwo. Jak potoczą się losy Robinsona? Czy cywilizacja jest w stanie ocalić człowieka przed śmiercią i zapewnić mu przetrwanie pośród tak niesprzyjających warunków? Postać ta stała się znanym w całej kulturze symbolem zwycięstwa intelektu i siły woli człowieka nad naturą.

Historia rozbitka, który trafia na bezludną wyspę i zdany tylko na siebie spędzi na niej następne lata. W tym czasie zbuduje dom, oswoi zwierzęta i zajmie się uprawą ziemi. Będzie walczył ze swoimi słabościami, samotnością, ale i dziką przyrodą.

Książka opisuje dzieje Robinsona Crusoe, syna zamożnego kupca. Robinson nie chce wieść nudnego żywota jak jego ojciec, jako 17-latek ucieka z domu i zaciąga się na kolejne statki. Podczas jednej z wypraw jego statek rozbija się, a Robinson jest jedynym ocalałym. Trafia na bezludną wyspę, gdzie ‒ jak się okaże ‒ spędzi następne dwadzieścia osiem lat. Powoli zagospodarowuje się tam, buduje dom, uprawia zboże, oswaja kozy i papugę, wytwarza naczynia. W przetrwaniu pomagają mu znalezione przedmioty z innego rozbitego statku. Po latach na jego wyspę trafiają ludożercy, a Robinsonowi udaje się ocalić z ich rąk jedną z ofiar. Ocalałego krajowca nazywa Piętaszkiem. Po pewnym czasie do wyspy przybija statek z piracką banderą, którym kierują zbuntowani marynarze. Robinson pomaga kapitanowi odzyskać panowanie nad statkiem i może wrócić do rodzinnej Anglii.

Książka ta, osnuta wokół autentycznej historii marynarza, który spędził kilka lat na bezludnej wyspie, jest powieścią przygodową. Od ponad dwóch wieków cieszy się niesłabnącym powodzeniem i bywa popularyzowana w licznych adaptacjach, skrótach i przeróbkach. Robinson Kruzoe w opracowaniu S. Stampf'la dostarcza niecodziennych emocji, pobudza wyobraźnię i fantazję, bywa ucieleśnieniem najskrytszych marzeń czytelników. (Rec. Wydawn.)

Książka ta, osnuta wokół autentycznej historii marynarza, który spędził kilka lat na bezludnej wyspie, jest powieścią przygodową. Od ponad dwóch wieków cieszy się niesłabnącym powodzeniem i bywa popularyzowana w licznych adaptacjach, skrótach i przeróbkach. Robinson Kruzoe w opracowaniu S. Stampf'la dostarcza niecodziennych emocji, pobudza wyobraźnię i fantazję, bywa ucieleśnieniem najskrytszych marzeń czytelników. (Rec. Wydawn.)

"Tajemnicza wyspa" opowiada o przymusowym pobycie grupy bohaterów: inżyniera, marynarza, dziennikarza, służącego i młodego chłopca na bezludnej wyspie. Wyspa, dzięki pracowitości rozbitków, zamieniona w rodzaj cywilizowanego raju, kryje w swoim wnętrzu niewidzialną siłę, której opieki doznają bohaterowie.

"Tajemnicza wyspa" opowiada o przymusowym pobycie grupy bohaterów: inżyniera, marynarza, dziennikarza, służącego i młodego chłopca na bezludnej wyspie. Wyspa, dzięki pracowitości rozbitków, zamieniona w rodzaj cywilizowanego raju, kryje w swoim wnętrzu niewidzialną siłę, której opieki doznają bohaterowie.

Opowieść paraboliczna o grupie młodych chłopców, którzy ocaleli z katatastrofy lotniczej w okresie nieoznaczonego konfliktu nuklearnego. Rozbitkowie znajdują schronienie na nieznanej, egzotycznej wyspie. Pomimo różnic charakterologicznych, podjęta zostaje przez nich próba rekonstrukcji cywilizacji w obcym zakątku świata. Niestety rozsądne i roztropne wysiłki części chłopców obracane są w niwecz, gdy grupa stopniowo upada w barbarzyństwo i dzikość.