Drugi tom najśmieszniejszej serii od czasów "Dziennika cwaniaczka"! Andy i Terry mieszkają w dwudziestosześciopiętrowym domku na drzewie (mieli trzynastopiętrowy, ale się rozbudowali). A ten domek jest najfajniejszy na świecie! Znajdziecie tu arenę do zapasów w błocie, komorę antygrawitacyjną, obsługiwaną przez robota Edwarda Łyżkorękiego lodziarnię z lodami w siedemdziesięciu ośmiu smakach, a także Labirynt Śmierci - tak skomplikowany, że nikt z niego dotąd nie wrócił… przynajmniej do teraz. No, na co czekacie? Właźcie! (Rec. Wydawn.)

Jak wygląda dom bez żon? Pewnego dnia Mateusz i Sebastian, dwaj obcy sobie faceci, stają się bliźniakami syjamskimi złączonymi wspólnym losem tymczasowych samotnych ojców. Tylko czy dadzą radę sprostać wyzwaniom? (Rec. Wydawn.)

Nie byłeś jeszcze w filharmonii? Rzadko słuchasz muzyki klasycznej? Uważasz, że jest ona „zbyt poważna”? Przeczytaj tę książkę! Po świecie muzyki oprowadzi Cię David W. Barber — znakomity przewodnik, który z humorem, sowicie okraszając ważne treści anegdotą, zapozna Cię z faktami z historii muzyki, które znać trzeba, wiadomościami z życia kompozytorów, które znać warto i ciekawostkami, których znajomość może uczynić z Ciebie niemal wytrawnego konesera. Autor potrafi rozbawić także tych, którzy o muzyce wiedzą więcej, a nawet całkiem dużo, przedstawiając znane z podręczników fakty w krzywym zwierciadle swego absurdalnego humoru.

Pierwsza część przezabawnej serii, idealnej dla czytelnika w każdym wieku! Wydaje Wam się, że kury żyją tylko w gospodarstwach, śpią w kurnikach i znoszą jaja? Nawet nie wiecie, w jakim jesteście błędzie! W XXI wieku kury są prawdziwymi wojownikami - tworzą Brygadę Brawurowych Kur. Trafiają do małego miasteczka, a o ich odwadze przekonuje się 10-letni Daniel. Kury nagle pojawiają się w jego życiu. Potrzebują kogoś do wypisania wniosków na dowody osobiste, bo, co oczywiste, bazgrzą one jak kura pazurem! Od tego momentu chłopak staje się żołnierzem Sztabu BBK i wraz z kurami stawia czoła różnym przeciwnościom losu. A tych spotyka na swojej drodze bardzo dużo! Jeśli poszukujecie zabawnej, niebanalnej historii, ta książka jest dla was idealna! (Rec. Wydawn.)

Niesforny, niegrzeczny, żarłoczny, leniwy, rozrabiający, włóczący się, wpadający w tarapaty, psujący wszystko, gałganowaty i szalony… Kto? Kot Cukierek! On - a także Tradycja, Maciek, Marcel oraz mama i tata - są dobrze znani z książek „Cukierku, Ty łobuzie!” i „Nie martw się, Cukierku”. Zdążyli zdobyć sympatię czytelników w każdym wieku, a rozpoczynająca serię cyklu książka „Cukierku, Ty łobuzie!” w 2017 roku została wpisana na listę lektur szkolnych Ministerstwa Edukacji Narodowej. „Co słychać, Cukierku?” to siódma część przygód niezwykłego czworonoga. Co zrobić, gdy do domu przyczepi się… toperz, a także kim jest „brzydkie kociątko” i dlaczego są o nim pisane oraz wystawiane sztuki teatralne. Po co organizowane są Wielkie Wyprawy Odkrywcze i co można podczas nich zrobić? Z jakiego powodu Wujek „Żetakpowiem” ma problemy ze snem? Dlaczego w rodzinnej łazience rozrabia rybi chuligan? Jakie danie upichci dla rodziny Marcel - mistrz patelni? Szalone wydarzenia, humor, dobrze znani - choć wyglądający inaczej - bohaterowie, nowa szata graficzna i fenomenalne rysunki autorstwa Dariusza Wanata - wszystko to jest gwarancją doskonałej zabawy i tego, że nie będziecie mogli oderwać się od czytania. (Rec. Wydawn.)

Niesforny, niegrzeczny, żarłoczny, leniwy, rozrabiający, włóczący się, wpadający w tarapaty, psujący wszystko, gałganowaty i szalony… Kto? Kot Cukierek! On - a także Tradycja, Maciek, Marcel oraz mama i tata - są dobrze znani z książek „Cukierku, Ty łobuzie!” i „Nie martw się, Cukierku”. Zdążyli zdobyć sympatię czytelników w każdym wieku, a rozpoczynająca serię cyklu książka „Cukierku, Ty łobuzie!” w 2017 roku została wpisana na listę lektur szkolnych Ministerstwa Edukacji Narodowej. „Co słychać, Cukierku?” to siódma część przygód niezwykłego czworonoga. Co zrobić, gdy do domu przyczepi się… toperz, a także kim jest „brzydkie kociątko” i dlaczego są o nim pisane oraz wystawiane sztuki teatralne. Po co organizowane są Wielkie Wyprawy Odkrywcze i co można podczas nich zrobić? Z jakiego powodu Wujek „Żetakpowiem” ma problemy ze snem? Dlaczego w rodzinnej łazience rozrabia rybi chuligan? Jakie danie upichci dla rodziny Marcel - mistrz patelni? Szalone wydarzenia, humor, dobrze znani - choć wyglądający inaczej - bohaterowie, nowa szata graficzna i fenomenalne rysunki autorstwa Dariusza Wanata - wszystko to jest gwarancją doskonałej zabawy i tego, że nie będziecie mogli oderwać się od czytania. (Rec. Wydawn.)

Gośka, Danka i Renata – sąsiadki z poznańskich Jeżyc. Uzbrojone jedynie we własną intuicję i dobre chęci podejmują się rozwiązania zagadki nagłej śmierci dalekiej znajomej. Olga była w kwiecie wieku i w dobrej formie, więc jest mało prawdopodobne, że śmierć nastąpiła z przyczyn naturalnych. Gośka bierze udział w pogrzebie, gdzie poznaje byłego Olgi, któremu zamierza się bliżej przyjrzeć. Pozostałe dziewczyny dostają inne misje, mające je nakierować na właściwy trop. Danka zatrudnia się w korporacji, w której pracowała zmarła, a Renata umawia się na randkę z Tindera z irytującym Pawełkiem. W tle cały czas przewija się niezwykle pociągający Brodacz. Lista podejrzanych rośnie, a przyjaciółki pakują się w kolejne skomplikowane sytuacje towarzyskie i zawodowe. Wartka akcja, zagadka, płynne dialogi, czarny humor i poznańskie zakamarki, a w tle dużo barwnych postaci. Wśród nich grabarz z Garbar i Grabaż z Pidżamy Porno. Zakończenie zaskakuje i jednocześnie sugeruje, że to jeszcze nie koniec kryminalnych przygód agentek bez licencji, czyli samozwańczych Czyścicielek z Jeżyc.

Dwie ostatnie części kultowej "trylogii w pięciu częściach", która dzięki brawurowemu połączeniu wizyjnej fantastyki ze zwariowanym brytyjskim humorem na trwałe weszła do kanonu popkultury. Wymęczony nadmiarem wrażeń, lecz niezniszczalny Artur Dent, który właśnie wrócił autostopem zza Mgławicy Konia na Ziemię, poznaje Fenny. Choć w zasadzie nie poznaje, lecz tylko trochę na nią patrzy, bowiem dziewczyna, siedząca na tylnej kanapie saaba, którym Artur zabrał się autostopem, jest nieprzytomna za sprawą leków uspokajających. Są konieczne, bo niestety - jak mówi jej brat - sfiksowała gdzieś w kawiarni w Rickmansworth: "Podobno wstała, spokojnie oświadczyła, że doznała wyjątkowego objawienia czy coś w tym stylu, lekko się zachwiała, rozejrzała błędnym wzrokiem i z krzykiem padła twarzą na leżący na stole sandwicz z jajkiem. Od tej pory dręczą ją okropne majaki, że żyje w realnym świecie, halucynuje o wielkich żółtych statkach kosmicznych, nie pomaga szpital za szpitalem". Artur wie jednak swoje: wielkie żółte statki to Vogoni - przecież przed ośmiu laty sam był świadkiem, jak niszczą Ziemię, by w jej miejscu zbudować międzygalaktyczną obwodnicę… Niestety, Artur musi wysiąść i F. odjeżdża z bratem w deszcz. Czy spotkają się ponownie? Tak, spotkają i będą robić razem bardzo miłe rzeczy… No i pozostaje jeszcze kilka innych pytań: Dlaczego zniknęły delfiny? Jak brzmi Ostatnia Wiadomość od Boga do Jego Stworzenia? I co tak naprawdę się wydarzyło, gdy Ziemia została zniszczona? (Rec. Wydawn.)

Pląsający przy rurze go-go policjant i erotyczny taniec z wiolonczelą. Kryminalna dieta cud, kobiecy podstęp i nawóz z pokrzyw jako broń biologiczna. Najnowsza komedia kryminalna Marty Obuch trwale poprawi Ci humor! Wrażliwa wiolonczelistka Lilianna Warzęcha zostaje przez przypadek wzięta za prostytutkę, a pracujący pod przykrywką rubaszny policjant Witek Wiśniewski, zwany Wiśnią, za łobuza i bandytę, z czego wyniknie szereg towarzyskich i sercowych perypetii. Ani jedno, ani drugie nie chce się przyznać, kim tak naprawdę jest, choć oboje podejrzewają, że coś tu nie gra – Lidka nie jest wyuzdanym wampem, choć bardzo się stara (i wiele przy tym uczy),a Wiśnia pozuje na despotę i brutala, choć kiedy się zapomina, widać, że równy z niego gość. Sytuacja zaczyna się komplikować, kiedy do cioci Lidki włamują się złodzieje i kradną oszczędności życia, co skłania ciocię i jej dwie siostrzenice do sięgnięcia po środki nadzwyczajne. Gdzie policjant nie może, tam babę pośle, zawsze można się zatrudnić u mafijnego bossa w charakterze ogrodniczki - to zadanie bierze na siebie Iwonka, siostrzenica Lidki i jej przyjaciółka, dziewczę dorodne, łagodne, ale mające poważne problemy z podejmowaniem decyzji. Ile sztabek złota może zmieścić w sobie wiolonczela? Czy upadek z rury go-go to upadek moralny czy na odwrót - życiowy przełom?... Oj, będzie się dziać! (Rec. Wydawn.)

Brodacz i brunetka, wszechmocny paralizator (nie: wibrator) i dużo dobrego humoru. A to ci heca! Najnowsza komedia kryminalna Marty Obuch sprawi, że wyskoczysz ze szpilek! Matylda odkrywa zdradę męża i postanawia rzucić żywot kury domowej i zacząć się łajdaczyć. Jako lekarz medycyny sądowej widziała do tej pory wiele męskich członków – sztywnych, owszem, ale ich właściciele byli rzetelnie martwi. Czas to zmienić! Niestety, w tym samym momencie pada trupem jej małżonek, a wszystkie dowody wskazują na nią. Matylda spotyka swojego kolegę z dawnych lat, kiedyś pryszczatego wyrostka Tymoteusza Piątka zwanego Tytą, który jest teraz dorodnym i brodatym taksówkarzem. Tyta porzucił niedawno pracę w policji, a komisarz Marchewka, prowadzący śledztwo w sprawie morderstwa, to jego dobry przyjaciel. (Z okładki)

Autorka powieści kryminalnych, Róża Krull, otrzymuje zaproszenie na zjazd pisarzy, odbywający się we dworku pod Krakowem. Już pierwszego dnia jej koleżanka po piórze zostaje otruta. Wszystko wskazuje na to, że morderca, który zostawił na miejscu zbrodni czarną różę, wciela w życie fabułę jednej z powieści Krull. A inni zaproszeni pisarze wcale nie są tak niewinni, jak się wydaje... Pisarka rozpoczyna prywatne śledztwo. Pomagają jej w tym zakochany w gotowaniu specjalista od public relations, zafascynowany kryminałami boy hotelowy oraz trzy szalone blogerki. Czy detektywi-amatorzy okażą się skuteczniejsi od policji? (Z okł.)

Zojka nareszcie znalazła wymarzoną pracę w redakcji i liczy na odrobinę spokoju. Ale wszystko, co dobre, szybko się kończy… Gdy początkująca dziennikarka goni za newsami, do których jeszcze nie dotarł konkurencyjny tygodnik, gorący temat trafia się bardzo blisko. Za blisko! Zaginięcie ukochanej babci sprawi, że Zojka nie cofnie się przed niczym. Zostanie klientką biura matrymonialnego, napadnie mrugającego donżuana, a nawet spróbuje… karpackiej kuchni! W poszukiwania zaangażuje się również aspirant Chochołek, który po cichu liczy na to, że przy okazji znajdzie swoją drugą połówkę. Zojkę czekają randki w ciemno z całą galerią osobliwych podrywaczy z Wadowic, bo jej babcia przed zaginięciem podobno kogoś poznała… (Rec. Wydawn.)

Matylda ma dość pracy u Salomei Gwint. Odchodzi z agencji i rozpoczyna działalność na własny rachunek. Pierwsze zlecenie wydaje się proste. Ma odnaleźć eksmęża klientki. Nie byłoby w tym nic niezwykłego, gdyby nie fakt, że jej klientką została Salomea Gwint. Matylda jest pewna, że sprawa ma drugie dno, nie przypuszcza jednak, że była szefowa wepchnie ją pod rozpędzony pociąg. Ale, jak od dawna wiadomo, pieniądze nie śmierdzą… Kolejna opowieść o losach eksbibliotekarki, obecnie przyciągającej wszelkie komplikacje prywatnej detektyw Matyldy Dominiczak. (Rec. Wydawn.)

Nieraz naprawdę trzeba się postarać, aby zasłużyć na tytuł najbardziej niezwykłego i niesfornego zwierzaka na świecie… Dla Cukierka, bohatera „Cukierku, ty łobuzie!”, „Nie martw się, Cukierku!”, „Popraw się, Cukierku!”, „Jak się masz, Cukierku?” i „Gdzie jesteś, Cukierku?”, to jednak nic trudnego. Wyjątkowe kocisko powraca w szóstej części swoich przygód, by razem z Tradycją, Maćkiem, Marcelem oraz tatą i mamą dostarczyć Czytelnikom kolejnych powodów do śmiechu. (Rec. Wydawn.)

Catharina Ingelman-Sundberg szturmem zdobyła świat swoimi książkami o Emeryckiej Szajce: „Seniorzy w natarciu” i „Pożyczanie jest srebrem, a rabowanie złotem”. To już trzecia książka o uwielbianych przez czytelników emerytach, którzy uciekli z domu opieki. Nic nie jest w stanie powstrzymać Emeryckiej Szajki. Zdeterminowani, chcąc poprawić jakość życia starszych i ubogich osób, ruszają do akcji. Przy pomocy śmieciarki i kilku świnek skarbonek dokonują spektakularnego napadu na bank. Niedługo potem otwierają restaurację z szybkimi randkami i potańcówkami dla seniorów. Jednak Märtha i jej przyjaciele mierzą o wiele wyżej. Chcą pomagać wszystkim tym, którzy ledwo wiążą koniec z końcem - i polować na prawdziwych przestępców wśród oszustów podatkowych i inwestorów wysokiego ryzyka. W pogoni za fortuną wiodą ryzykowne życie pośród szczwanych miliarderów i mafii we francuskim Saint-Tropez… (Rec. Wydawn.)

Bohaterem powieści jest trzydziestoletni początkujący literat Józio Kowalski, który niespodziewanie zostaje odwiedzony przez swojego byłego nauczyciela, profesora Pimkę, i cofnięty do swojej starej klasy gimnazjalnej. Czas teraźniejszy znajduje się nagle w czasie przeszłym i staje się czasem realnym bohatera. W trakcie pobytu w szkole zostaje poddany procesowi tzw. „upupiania”, czyli infantylizacji młodzieży gimnazjalnej. W kolejnych „odsłonach” perypetii bohatera podlega on często wtłaczaniu w formy poznawczego i społecznego konformizmu. W domu mieszczańskim to samokształtowanie prowadzić ma ku normom tzw. nowoczesnego społeczeństwa obowiązkowej tolerancji. Ostatecznie odrzuca powierzone mu zadanie i ucieka za namową Miętusa (szkolnego kolegi) w celu odnalezienia dla niego „człowieka bez formy”. W dalszych peregrynacjach trafia do dworu wujostwa Hurleckich, gdzie dominują tradycje i rytuały ziemiańskie. Zasadniczym tematem utworu nie są przygody Józia i oryginalnie stworzona fabuła. Obok późniejszej powieści Trans-Atlantyk (1953), Ferdydurke to przede wszystkim dyskusja autora o formowaniu się człowieka. O tym, jak skazany jest on stale nie tylko na wpływy zewnętrzne, ale i też na "samowidzenie się". Kim jestem, czy jestem sobą i co to oznacza, czy można być "sobą" – to zasadnicza treść powieści. Do tematu tego wróci po latach w swoim „Dzienniku”. Uwypukleniem tych poszukiwań są jednocześnie sceny satyry społeczno-obyczajowej, czy groteski sytuacyjnej, posługiwanie się surrealizmem i pure nonsensem, zanim te prądy zadomowiły się w literaturze polskiej. Potrafił obnażyć przywary i nawyki polskich klas społecznych, nie oszczędzając najbardziej szanowanych 'narodowych świętości' (wiara, patriotyzm, poczucie honoru). „Ferdydurke” jest powszechnie dziś uznawana za jedno z czołowych osiągnięć polskiej literatury międzywojennej i należy do kanonu lektur szkolnych.

Bohaterem powieści jest trzydziestoletni początkujący literat Józio Kowalski, który niespodziewanie zostaje odwiedzony przez swojego byłego nauczyciela, profesora Pimkę, i cofnięty do swojej starej klasy gimnazjalnej. Czas teraźniejszy znajduje się nagle w czasie przeszłym i staje się czasem realnym bohatera. W trakcie pobytu w szkole zostaje poddany procesowi tzw. „upupiania”, czyli infantylizacji młodzieży gimnazjalnej. W kolejnych „odsłonach” perypetii bohatera podlega on często wtłaczaniu w formy poznawczego i społecznego konformizmu. W domu mieszczańskim to samokształtowanie prowadzić ma ku normom tzw. nowoczesnego społeczeństwa obowiązkowej tolerancji. Ostatecznie odrzuca powierzone mu zadanie i ucieka za namową Miętusa (szkolnego kolegi) w celu odnalezienia dla niego „człowieka bez formy”. W dalszych peregrynacjach trafia do dworu wujostwa Hurleckich, gdzie dominują tradycje i rytuały ziemiańskie. Zasadniczym tematem utworu nie są przygody Józia i oryginalnie stworzona fabuła. Obok późniejszej powieści Trans-Atlantyk (1953), Ferdydurke to przede wszystkim dyskusja autora o formowaniu się człowieka. O tym, jak skazany jest on stale nie tylko na wpływy zewnętrzne, ale i też na "samowidzenie się". Kim jestem, czy jestem sobą i co to oznacza, czy można być "sobą" – to zasadnicza treść powieści. Do tematu tego wróci po latach w swoim „Dzienniku”. Uwypukleniem tych poszukiwań są jednocześnie sceny satyry społeczno-obyczajowej, czy groteski sytuacyjnej, posługiwanie się surrealizmem i pure nonsensem, zanim te prądy zadomowiły się w literaturze polskiej. Potrafił obnażyć przywary i nawyki polskich klas społecznych, nie oszczędzając najbardziej szanowanych 'narodowych świętości' (wiara, patriotyzm, poczucie honoru). „Ferdydurke” jest powszechnie dziś uznawana za jedno z czołowych osiągnięć polskiej literatury międzywojennej i należy do kanonu lektur szkolnych.