Internet jest powszechnie uważany za „królestwo wolności”. Częste są opinie, że w internecie można opublikować wszystko i że nikt nad tym nie panuje, że technologia ta nie pozwala na sprawowanie jakiejkolwiek kontroli nad ludźmi. W książce takie przekonania zostają podane w wątpliwość. Dziś internet nie tylko nie wspiera wolności, lecz wręcz na wiele sposobów ją ogranicza. Umożliwia prowadzenie inwigilacji, kontroli i nadzoru na niespotykaną dotąd skalę. Sformułowane w tej pracy tezy są udokumentowane na podstawie wielu źródeł, a także badań własnych. Książka prowokuje do refleksji i do bardziej wnikliwego spojrzenia na technologię, która stała się obecnie nieodłączną częścią naszego życia. Książka wydaje mi się bardzo interesująca, ważna i potrzebna. Autorka podejmuje zagadnienia bardzo istotne, dziejące się na naszych oczach, a równocześnie zestawia je z klasyczną i dzisiejszą zachodnią filozofią polityczną, zajmującą się istotą władzy, demokracji, wolności, roli jednostki w dziejach i w kształtowaniu zbiorowej mentalności i struktur społecznych. z recenzji prof. dr. hab. Janusza Muchy. - Marta Juza obrała za cel swego badania bardzo aktualny temat prowokujący wiele sporów i namiętności. Zaproponowała wysokiej jakości dyskurs socjologiczny. Książka może stanowić cenną pomoc dydaktyczną dla studentów nauk społecznych: socjologii, politologii i dziennikarstwa. Kto się interesuje sieciami, komunikacją w kontekście nowych technologii, przeczyta tę wymagającą skupienia książkę i ten trud się opłaci. z recenzji dr. hab. Kazimierza Krzysztofka profesora Uniwersytetu Humanistycznospołecznego SWPS (Z okładki)

Patriarchat jest zakłamany i okrutny. My, Polki, jego ofiary, także takie jesteśmy. Dojedziemy każdą, która nas rozdrażni albo stanie nam na drodze. Albo przynajmniej ją pouczymy, "dobrze" jej doradzimy, żeby sobie nie myślała, że sama wie, co ma robić. Upokorzymy, wyśmiejemy, zhejtujemy, nie przepuścimy okazji, by boleśnie dowalić. A im jesteśmy zajadlejsze wobec innych, tym większej nienawiści i pogardy wobec nas samych to dowodzi. Czas się z tym rozliczyć i uporać, bo relacje między kobietami w Polsce zbyt często są nie do zniesienia. Dlatego prawo stanowione wobec nas takie jest! Dlatego kolejni politycy bez piątej klepki ciągle od nowa komplikują i zatruwają nam życie, zamiast je ułatwiać. Pozwalamy na to, ponieważ nawykłyśmy do przemocy. W domu, w pracy, w szpitalu, w internecie, nawet na cholernej jodze. Wszędzie to samo - przekraczanie granic, słowa, które nie mają prawa padać, sarkazm, pouczenia, "dobre" nieproszone rady, jawna i bierna agresja, sądy plotkarskie. Dopóki nie sięgniemy po własną moc - a dostęp do niej przynosi zaprzestanie pilnowania, oceniania, recenzowania, zawstydzania, wyśmiewania, upokarzania, dołowania i moralnego osądzania na każdym kroku samej siebie oraz innych kobiet - pozostaniemy skazane na zapyziały salon, przydeptane kapcie i zatłuszczoną kuchnię domu odwiecznej Anieli Dulskiej. Bezlitosny osąd da się zamienić w życzliwą ciekawość. Kompleksy i brak wiary w siebie można pokonać. Każdego dnia komuś się to udaje. Chcę, byśmy, gdy przyjdzie czas, umarły, będąc dla siebie siostrami. Wtedy będziemy żyły długo i szczęśliwie w pamięci kolejnych pokoleń kobiet, które będą wiedziały, z kogo brać przykład. O tym jest ta książka - Paulina Młynarska