Czy łatwo jest wyruszyć w podróż dookoła świata? Czy można porwać się na to całkiem spontanicznie? I czy taka podróż może zakończyć się sukcesem? Książka 126 dni na "kanapie". Motocyklem dookoła świata pokazuje, że na wszystkie te pytania można odpowiedzieć twierdząco. Autor książki, nie mając nawet prawa jazdy, wpadł na pomysł, że objedzie świat na motorze. I jak pomyślał - tak zrobił. Uczestnicy wyprawy - dziennikarze radiowej Trójki Tomek Gorazdowski i Michał Gąsiorowski, spędzili cztery miesiące na "kanapach" - motocyklowych siodłach. Odwiedzili 19 krajów, przejechali ponad 21 tysięcy kilometrów. Napisana żywym językiem, pełna humoru książka jest zapisem ich wyprawy - przygód, spotkań z ludźmi, zmagań z upałem, zmęczeniem i biurokracją. Przede wszystkim jest jednak pochwałą życia niestroniącego od wyzwań, obowiązkową lekturą dla niespokojnych duchów i niestrudzonych poszukiwaczy przygód. (Rec. wydaw.)

To nie jest kolejna zwykła historia o miłości. Nie jest to też opis tragedii, którą się ta miłość skończyła. Tomek Kowalski i Agnieszka Korpal - dwójka młodych, niezwykłych ludzi, nagradzanych sportowców i podróżników kochających życie ponad wszystko spotyka się i zakochuje. Szaleńczo, na zawsze i na sto procent. Wiedzą, że są dla siebie stworzeni od pierwszego przysłowiowego wejrzenia. I okazuje się, że wszystko, co do tego momentu robili, prowadziło ich spotkania, które byłoby niemożliwe, gdyby nie decyzje podjęte w czasie, gdy byli jeszcze nastolatkami... Tomasz Kowalski, zanim 6 marca 2013 roku zginął podczas zejścia z Broad Peak, przez kilka lat prowadził blog o nazwie Magisterkowalski. Ten właśnie blog oraz wspomnienia jego narzeczonej, Agnieszki Korpal, z tamtego okresu - zanim poznała Tomka i gdy już się pojawił w jej życiu - stanowią oś tej pięknej, napisanej przez życie opowieści, w której nie ma miejsca na łzy, smutek i rozgoryczenia. Radość życia, którą miał w sobie Tomasz, przenika niemal każdą stronę, dodaje energii i przywraca wiarę w to, że marzenia mogą się spełniać. „Magisterkowalski.blog. Historia przerwanej miłości” nie jest kolejną książką o Broad Peak. Jest historią o tym, jak piękne jest życie. (Rec. wydaw.)

Majubaju to filozofia życia realizowana w podróżach. Stan świadomości, wrażliwej otwartości oraz ciekawości. Każdy rodzaj podróżowania jest dobry, ważne żeby odpowiadał tobie, skrojony był na twoje potrzeby, przewidywał element ryzyka, ale dawał poczucie komfortu. Majubaju jest takie i nie inne, śmieszne, promienne, ujmująco szalone. Czasami hostel, czasami plebania wuja, trafia się kurort, bywa i chmurka. Majubaju przejawia się z wszechogarniającym zachwytem w nowo odwiedzanych miejscach. W chwilach, gdy ogarnia cię poczucie radości, gdy chwytasz się za głowę i chłoniesz cuda na kiju. To marzenia o spełnianiu marzeń, takich z rozmachem, o skokach ze stratosfery, o niebieskich migdałach...

W Nowej Zelandii zrobili sobie maoryskie tatuaże. W Japonii wpadli na aukcję tuńczyka. W Ugandzie szukali w dżungli goryli. W Kostaryce odwiedzili szamana. Na Hawajach pływali okrętem podwodnym. Wszystko z powodu uzależnienia. Ale to dobre uzależnienie - od podróży. Aleksandra i Jacek Pawliccy od lat każdy urlop wykorzystują na to, żeby odkrywać razem świat. W odwiedzanych miejscach wcale nie odpoczywają, tylko oglądają wszystko, co się da, fotografują i opisują. „Siedem razy świat” to opowieści, których kluczem są: tatuaż, dżungla, sierociniec, plaża, ryby, szaman, przemiana. Aleksandra i Jacek Pawliccy - dziennikarze tygodnika „Newsweek”, ona pisze o polityce, on o sprawach międzynarodowych. Ona jest autorką kilku książek (w tym „Ta straszna Środa” i „Stuhrowie. Historie rodzinne”). On prowadzi blog fotograficzny Jacek Pawlicki - Pictures (fotopawlicki.blogspot.com). Ich pierwszą wspólną książką o podróżach byli „Światoholicy”. Są małżeństwem z blisko trzydziestoletnim stażem. (Z okładki)

Czujesz, że masz duszę podróżnika, ale boisz się wyruszyć w tę pierwszą, zupełnie samodzielną podróż? A może masz już jakieś podróżnicze doświadczenie, ale chcesz poznać kolejne patenty na to, jak sobie radzić na drugim końcu świata? Ta książka to nie tylko poradnik, ale przede wszystkim zbiór opowieści i anegdot, uzmysławiających, jakie sytuacje mogą się w podróży zdarzyć. Czytając, to dowiesz się m.in. : co to jest bush taxi, chicken bus, fula fula i czerwony diabeł (czyli jakimi środkami transportu jeździ się w egzotycznych krajach); dlaczego w Nepalu nie powinno się głaskać dzieci po głowach, a w Chinach nie dajemy w prezencie zegarka (w podtekście - co zrobić aby nie popełnić gafy); czym nas mogą zaskoczyć chorwackie zakonnice (nie każde obce słowo może oznaczać to, co myślimy :) ); jaka jest różnica między malarią a dengą (o innych chorobach tropikalnych także jest mowa); co się stało po uśpieniu autorki specjalną herbatką (czyli ku przestrodze - o wymyślnych sposobach kradzieży); jak i gdzie szukać tanich biletów lotniczych i co zrobić gdy linia lotnicza zgubi nasz bagaż; co oznacza w Peru znak z literą S (i ogólnie - jak się zachować w przypadku trzęsienia ziemi); dlaczego warto mieć dolary z „dużymi głowami” (temat wymiany pieniędzy); jak smakują żywe larwy, smażone tarantule i co zrobić, aby ustrzec się przed „klątwą faraona” (rozdział o jedzeniu) co zrobić jeśli stracimy paszport, zwłaszcza kiedy w danym kraju nie ma polskiej ambasady; co interesuje hienę w naszym namiocie, dlaczego kojoty kradną buty i jak to jest z biwakowaniem na dziko (ale o spaniu pod normalnym dachem też jest mowa). Jest też mowa o bezpieczeństwie, ekwipunku, załatwianiu wiz, szukaniu noclegów, etyce podróżowania i wielu innych tematach ważnych przed i w trakcie wyprawy. (Rec. Wydawn.)