Przed wojną źle, po wojnie jeszcze gorzej. W dwudziestoleciu Maję Berezowską i jej śmiałe rysunki prześladowały bigotki, po 1945 roku – ideolodzy socrealizmu. Ona sama zupełnie się tym jednak nie przejmowała. Rysowała nawet w Ravensbrück. Jej modelkami były współwięźniarki i strażniczki. Tym pierwszym dodawała ducha, drugie traktowała koniunkturalnie. Urodzona w belle époque, współtworzyła artystyczny mit dwudziestolecia. Przyjaźniła się z malarzami i poetami. Z Karolem Szymanowskim wymieniali pełne czułości listy. Zawsze otaczała się pięknymi ludźmi, pięknymi przedmiotami i kwiatami. I w twórczości, i w życiu pozostawała wierna sobie i swojej sztuce. Poczucia humoru nie traciła nawet w szarej powojennej rzeczywistości. Małgorzata Czyńska opisuje kobietę, której los to materiał na porywający serial. Pytanie tylko, czy znalazłby się reżyser odważny na tyle, by pokazać nam Maję bez cenzury. (Rec. Wydawn.)

Monografia najwybitniejszego polskiego artysty komiksu. W latach 60. i 70. XX stulecia Grzegorz Rosiński - ówcześnie autor „Kolorowych Zeszytów”, a także współtwórca magazynu „Relax” - należał do najważniejszych twórców polskiego komiksu. Kiedy zaś w 1976 roku poznał Jeana van Hamme’a, rozpoczął długą i pełną sukcesów karierę międzynarodową. W wywiadzie-rzece, przeprowadzonym z Grzegorzem Rosińskim przez Patricka Gaumera, poznajemy fascynujące i pełne dramatyzmu życie wielkiego polskiego rysownika. Artysta mówi o swoich malarskich, literackich i filmowych inspiracjach oraz o przyjemności, jakiej dostarcza mu nieustanne poszukiwanie nowych dróg twórczych. Jego opowieść prowadzi czytelnika od dzieciństwa podczas drugiej wojny światowej, poprzez dojrzewanie w trudnych czasach komunizmu, studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, polską twórczość komiksową i ilustratorską, pierwsze kontakty z Zachodem, narodziny serii Thorgal i Yans, okres tworzenia Szninkiela, Skargi Utraconych Ziem czy Zemsty hrabiego Skarbka aż po ostatnie lata, kiedy powołano do życia nowe serie ze świata Thorgala. Monografię wzbogacają setki nieznanych dokumentów, ilustracji, rysunków, komiksów i fotografii, które pochodzą z polskich oraz szwajcarskich archiwów artysty i jego rodziny. Dzięki tym materiałom Monografia jest niezwykłą i wyjątkową publikacją, która ucieszy nie tylko miłośników komiksu. W książce znajdują się także wywiady z przyjaciółmi artysty: Jeanem van Hamme’em, André-Paulem Duchâteau, Carlosem Blanchartem, Mythikiem, Jeanem Dufaux, Kasem, Grazą, Yves’em Sente’em, Giuliem de Vitą, Yannem i Romanem Surżenką. (Rec. Wydawn.)

Każdy zna Bolka i Lolka, Reksia czy Baltazara Gąbkę, ale nie każdy wie, że wszystkie te postaci są efektem pracy jednego Studia Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej – miejsca pełnego pasjonatów, którzy w szarych latach PRL-u poruszali masową wyobraźnię. A co działo się za zamkniętymi drzwiami? Pojawiali się i znikali tajemniczy milionerzy, a wraz z nimi obiecane pieniądze, rozgrywały się sceny zazdrości, w niewyjaśnionych okolicznościach zniknął też sam dyrektor. A może to tylko fikcja wymyślona przez królów bajek? Jedno jest pewne: w studiu działy się rzeczy nadzwyczajne...(Rec. Wydaw.)

Słodko-gorzka opowieść jednego z najbardziej znanych karykaturzystów polskich, który był inicjatorem powołania do życia pisma satyrycznego „Szpilki”, a także pomysłodawcą i założycielem Muzeum Karykatury w Warszawie. Obecne wydanie Pamiętników zostało wzbogacone reprodukcjami plakatów i rysunków autora. Dołączono także pierwodruk listów Eryka Lipińskiego do żony z sierpnia 1944 roku z Saskiej Kępy, gdzie zastało go powstanie warszawskie i skąd mógł się jedynie przyglądać płonącej Warszawie, martwiąc się o najbliższych. (Z okł.)

Opowieść o swoich losach w przedwojennej i wojennej Warszawie, Papcio Chmiel, autor znanych komiksów „Tytus, Romek i A’Tomek”, zawarł w książce „Tarabanie w Barbakanie”, wydanej przez Prószyński Media w 2013 roku. W „Żywocie człeka zmałpionego”, opisuje swoje dzieje od momentu zakończenia wojny po dzień dzisiejszy. Liczne zdjęcia, dokumenty i fragmenty komiksów doskonale ilustrują drogę Henryka Jerzego Chmielewskiego przez wyboje PRL-u, rodzenie się nowego ustroju z całkiem odmiennym rynkiem wydawniczym oraz ostatnie dokonania dziewięćdziesięciotrzyletniego artysty. Do lektury książki zaprasza… Tytus. Pisze: Nareszcie, drogi dzisiejszy czytelniku, i ty, czytelniku emerycie, możecie przeczytać o wszystkich bezeceństwach z życia Papcia Chmiela. Dowiecie się, skąd Papcio czerpał pomysły do tych marnych trzydziestu jeden książeczek komiksowych, sześciu albumów historycznych i podręcznika dla analfabetów -„Elemelementarza”. Dowiecie się, jakiego szmalu i majątku, poza sławą, dorobił się ten wąsatosiwy artysta. Zdradzę Wam również w tym elaboracie tajemnice miłosnych przygód moich i mojego wesołego staruszka. (Rec. Wydawn.)