Przekazujemy Wam publikację z siedmioma scenariuszami zajęć twórczych z serią książek "Czytam sobie" Wydawnictwa Egmont dla dzieci w wieku 5 do 8 lat. Na naszych warsztatach książka staje się punktem wyjścia do dalszych artystycznych poszukiwaniań. Dzieci będą malować, tworzyć teatr, chwycą za kamerę i dyktafon. Zaprosimy je do wspólnej przygody, po której same z przyjemnościa sięgną po dalszą lekturę. Scenariusze opracowane zostały przez doświadczone edukatorki artystyczne, które od lat pracują z dziećmi i młodzieżą z wykorzystaniem różnych metod animacyjnych i twórczych. W pierwszym rozdziale publikacji znajdziecie także przykłady ćwiczeń integrujących grupę - warto przeprowadzić je na początku pierwszego spotkania. (Fragment wstępu)

Książka Elizy Piotrowskiej opowiada o Ninie, dziewczynce z zespołem Downa. Nina rozpoczyna naukę w szkole i dzieci z jej klasy od razu zauważają, że Nina... jest Inna. Przezwisko, jakie dziewczynka nosi, zostało nadane bez złośliwości, było raczej znakiem, że Inna została przyjęta do bandy. Inna w klasie czuje się dobrze, a klasa czuje się dobrze z nią. Oczywiście są sytuacje, kiedy dochodzi do niewielkich zgrzytów: a to Inna nie chce biegać, tylko woli spacerować i domaga się towarzystwa, to znowu przeszkadza w lekcji. Jednak kiedy chłopak ze starszej klasy krzyczy, że "II d to downy", wtedy dzieci pokazują prawdziwą solidarność i stają murem za koleżanką. O Innej opowiada Bajka, dziewczynka z tej samej klasy. Bajka i jej przyjaciele po rozmowie z panią psycholog dowiadują się, czym jest zespół Downa, jak powstaje i jakie są jego oznaki. Jest to wiedza dla nich nowa, wcześniej bowiem nie zetknęli się z taką przypadłością - podobnie może być w przypadku wielu dzieci, które zaczną czytać Żółte kółka. Eliza Piotrowska ogromnym plusem książki Żółte kółka jest to, że autorka nie próbuje na siłę przekonać, że Nina w niczym nie różni się od rówieśników. Owszem, różni się i różnice te są widoczne gołym okiem. Absolutnie nie jest jednak gorsza, jest po prostu... inna, ale tę "inność" można potraktować jako coś, co uwrażliwia, otwiera na drugiego człowieka. Zresztą: podobać może się ostatnia scena tej książki, w której okazało się, Inna ma jeszcze trójkę przyjaciół, także z zespołem Downa. Wtedy to można się przekonać, że Inna nie jest z innej planety, że takich dzieci jest więcej i mają one, podobnie jak dzieci zdrowe, swój świat i swoje kody, w których żółte kółka nie są po prostu żółtymi kółkami.