Unikatowy album, ukazujący się w setną rocznice urodzin ks. Twardowskiego, zawierający niepublikowane zdjęcia z wnętrza Klasztoru Wizytek w Warszawie oraz z dawnego mieszkania ks. Twardowskiego, mieszczącego się na terenie tego klasztoru a także niepublikowany wywiad z nieżyjącym już księdzem Janem Twardowskim. Czesław Czapliński – artysta fotograf, dziennikarz i autor filmów dokumentalnych, urodzony w 1953 roku w Łodzi. Od 1979 roku mieszkającym w Nowym Jorku i Warszawie. Jan Twardowski – (1915-2006) poeta, który mówił o sobie „jestem księdzem piszącym wiersze”.

Książka ta jest drugą częścią wydanego w 1971 roku tomu esejów "o najpiękniejszych wierszach polskich" pt. Od Czarnolasu. Od Czarnolasu, czyli od Jana Kochanowskiego szliśmy tam krokami poetyckich żywotów aż do Stanisława Wyspiańskiego. Tom obecny Od Leśmiana prowadzi chronologicznie według dat urodzin poetów - od Bolesława Leśmiana do Stanisława Grochowiaka. Kolejność omawianych utworów wyznacza w obu książkach dokładna chronologia, a więc rok i miesiąc urodzin poetów. Im bliżej współczesności - tym większy gąszcz zagadnień, plątawisko nurtów i dążeń, tym więcej trudności do rozsupłania. Zwłaszcza że czytelnik współczesny cierpi na pewien "kompleks nowoczesnej poezji", nie zawsze ma cierpliwość śledzić jej zawiłe drogi. Że warto to uczynić, że warto zapuścić się w ten gąszcz - pragnie przekonać czytelnika ta książka. (Fragment wstępu)

Ksiądz Jan Twardowski, urodzony w 1915 roku, stał się znany szerszym kręgom miłośników poezji dopiero po roku 1970, a popularność uzyskał w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Sam siebie nazywał "starszym panem z odrąbaną młodością". Przez długie lata pozostawał poetą bez biografii, nie ułatwiając pracy badaczom literatury. Ksiądz - powtarzał przekonanie, jakie wpojono mu jeszcze w Seminarium Duchownym - "czymś musi różnić się od świeckich, nie powinno mu zależeć na pokazywaniu siebie [...] musi być dyskretny i skromny". Miało to swoje dobre i mniej dobre strony. Zarówno do czytelników, jak i krytyków docierały wyłącznie wiersze, co sprzyjało skupieniu się na ich poetyckim wymiarze. Zważywszy jednak, że liryka z reguły ma charakter autobiograficzny, brak informacji tej natury sprzyjał różnorodnym domysłom i nietrafionym często koncepcjom krytycznoliterackim. Waldemar Smaszcz przez blisko dwadzieścia trzy lata pozostawał w bliskich relacjach z księdzem-poetą, co zaowocowało nie tylko licznymi edycjami wierszy, ale i pierwszą książką wspomnień, na którą złożyły się rozmowy z cyklu Ludzie, których spotkałem. Po latach powrócił do tego tematu, odwiedził wszystkie miejsca związane z ks. Twardowskim, zwłaszcza z jego dzieciństwa i młodości, korygując wiele wypowiedzi samego poety, wśród nich te o dzieciństwie na wsi i przeżyciach z lat wojny. Zagłębił się w niezwykle bogatą twórczość z lat gimnazjalnych publikowaną głównie w "Kuźni Młodych". W niej właśnie należy upatrywać źródła zarówno niezwykłego umiłowania przyrody, jak i szczególnego rodzaju humoru, który w późniejszych latach odmienił lirykę religijną i stał się znakiem rozpoznawczym wierszy ks. Twardowskiego. Serce nie do pary jest pierwszą książką poświęconą ks. Twardowskiemu i jego wierszom opartą zarówno na bliskich z nim spotkaniach, jak i wnikliwym odczytaniu wierszy, także tych zaliczanych do juweniliów.