Zaczęło się od tego, że żaba Matylda za sprawą pewnej wyjątkowej kałuży i jej dziwnego mieszkańca zamieniła się w kijankę, a Łaciaty nagle robił wszystko na opak... Ta niesamowita historia o tajemniczym pojawieniu się i zniknięciu kałuży jest i zabawa, i pełna grozy, a przy tym naprawdę pouczająca. (Z okładki)

Pięknie ilustrowana książeczka z edukacyjnej serii "Obrazki dla maluchów". Tym razem dziecko uczy się, poprzez jej przeglądanie, rozpoznawania nazw zwierząt i ich potomstwa. Na końcu książeczki znalazła się prosta zgadywanka utrwalająca zdobytą przez maluchy wiedzę. W tej kolekcji ukazały się tytuły: Owoce, Dzikie zwierzęta, Pojazdy, Wieś, Świat w ruchu, Małe stworzonka, Krok po kroku, Zwierzęta i ich dzieci, Kolory, Boże Narodzenie, Góry, Morze, Warzywa, Ciało, Przyroda. (Rec. Wydawn.)

Książka Elizy Piotrowskiej opowiada o Ninie, dziewczynce z zespołem Downa. Nina rozpoczyna naukę w szkole i dzieci z jej klasy od razu zauważają, że Nina... jest Inna. Przezwisko, jakie dziewczynka nosi, zostało nadane bez złośliwości, było raczej znakiem, że Inna została przyjęta do bandy. Inna w klasie czuje się dobrze, a klasa czuje się dobrze z nią. Oczywiście są sytuacje, kiedy dochodzi do niewielkich zgrzytów: a to Inna nie chce biegać, tylko woli spacerować i domaga się towarzystwa, to znowu przeszkadza w lekcji. Jednak kiedy chłopak ze starszej klasy krzyczy, że "II d to downy", wtedy dzieci pokazują prawdziwą solidarność i stają murem za koleżanką. O Innej opowiada Bajka, dziewczynka z tej samej klasy. Bajka i jej przyjaciele po rozmowie z panią psycholog dowiadują się, czym jest zespół Downa, jak powstaje i jakie są jego oznaki. Jest to wiedza dla nich nowa, wcześniej bowiem nie zetknęli się z taką przypadłością - podobnie może być w przypadku wielu dzieci, które zaczną czytać Żółte kółka. Eliza Piotrowska ogromnym plusem książki Żółte kółka jest to, że autorka nie próbuje na siłę przekonać, że Nina w niczym nie różni się od rówieśników. Owszem, różni się i różnice te są widoczne gołym okiem. Absolutnie nie jest jednak gorsza, jest po prostu... inna, ale tę "inność" można potraktować jako coś, co uwrażliwia, otwiera na drugiego człowieka. Zresztą: podobać może się ostatnia scena tej książki, w której okazało się, Inna ma jeszcze trójkę przyjaciół, także z zespołem Downa. Wtedy to można się przekonać, że Inna nie jest z innej planety, że takich dzieci jest więcej i mają one, podobnie jak dzieci zdrowe, swój świat i swoje kody, w których żółte kółka nie są po prostu żółtymi kółkami.

Opowiadania o biebrzańskim rozlewisku, o podróżach na koniec świata, nieoczekiwanych powrotach i jedzeniu. Okraszone wspaniałymi przepisami na pachnący koperkiem chłodnik, pyszną zupę migdałową i cytrynową, oraz inne aromatyczne zupy i buliony. Opowieści o życiu, o tym jak ważne są wspomnienia i jak pouczające bywają podróże. Adela nad biebrzańskim rozlewiskiem, tajemniczy mężczyzna na ławce w Parku Skaryszewskim, zupa pomidorowa przygotowywana na werandzie, spotkanie dwojga samotnych ludzi, których połączyła nieuchwytna więź, dom nad potokiem do którego wraca syn…Małgorzata Kalicińska zaprasza nas do świata zlepionego z fragmentów historii kilku osób. Każda z nich zostaje przyłapana na krótki moment, niczym w fotograficznym kadrze. Wszystkie historie łączy jedno - jedzenie. Parujące kremowe zupy, które rozgrzewają, lekkie aromatyczne chłodniki na gorące dni i smaki dzieciństwa, które przywołują na twarzy uśmiech. To wszystko znajdziecie w tym wyjątkowym zbiorze opowiadań, okraszonym wspaniałymi przepisami.

Trzecia część Trylogii Gdańskiej. Biografia Artura Schopenhauera, filozofa - pesymisty, opisująca jego życie na tle epoki i wydarzeń politycznych. Biografia Artura Schopenhauera, filozofa - pesymisty, przedstawiająca jego życie na tle epoki i wydarzeń politycznych. Trzecia część Trylogii Gdańskiej - biografii słynnych Gdańszczan autorstwa Anny Czerwińskiej-Rydel, z ilustracjami Agaty Dudek i w oprawie graficznej Poważnego Studia.

Sięgając po najnowszą książkę Andrzeja Turczyńskiego, powinniśmy być gotowi do wyruszenia w podróż. Ekscytującą peregrynację w głąb czasów i kultur, do miejsca, gdzie Wschód i Zachód, Rosja i Europa, wzajemnie się przyglądają, „dziwiąc się sobie”. Meandryczny szlak, jaki wytycza autor, prowadzi nas jednak w jeszcze jednym kierunku - do wnętrza bibliotecznego labiryntu. To właśnie ów tekstowy gąszcz, wypełniony przez echa dzieł kanonicznych, i tych zapoznanych, dzieł pisarzy i filozofów, teologów i mistyków, stanowi właściwy matecznik, monumentalne Muzeum Kultury, którego autor stara się nie opuszczać. Wszystko to razem sprawia wszakże, iż proza Turczyńskiego jest pożywką dla czytelników niezwykle wymagających, gotowych na najbardziej ryzykowne intelektualne wyzwania. Prozatorskie miniatury Turczyńskiego przypominają nieco akwaforty słynnego Włocha - Piranesiego. Myślę tu o onirycznej aurze, z jakiej wyłaniają się wykreowane przez obu twórców światy, ale i o czymś więcej, o przenikaniu się, jakby się na pozór wydawało, antynomicznych „żywiołów”. Turczyńskiemu udaje się bowiem to, co nieomal niewykonalne, chirurgiczna precyzja erudycyjnej i z lekka archaicznej frazy spotyka się z nieograniczonym bogactwem wyobraźni. Dzięki temu proza autora Znużenia jawi się jako zdecydowanie osobna wyspa na morzu współczesnej polskiej literatury. (Z okł.)