Od hurraoptymizmu po głębokie przygnębienie, od hiperaktywności po kompletny marazm, z górki w dołek. Sam to odczuwasz albo masz w swoim otoczeniu kogoś, komu zdarzają się podobnie ekstremalne wahania nastroju, energii i zachowań? To może być ― ale nie musi! ― oznaka poważnej choroby. Ten poradnik, choć nie zastąpi rzecz jasna specjalistycznego leczenia, może pomóc ją zdiagnozować i zminimalizować jej skutki. Czym jest, a czym nie jest choroba afektywna dwubiegunowa, w skrócie ChAD? Przede wszystkim NIE JEST oznaką słabości charakteru czy woli. Ani zwyczajną huśtawką nastrojów. Jest natomiast ciężkim, przewlekłym i dożywotnim schorzeniem, którego skutki można minimalizować odpowiednio dobranymi lekami i terapią. Warto dodać, że zaburzenie afektywne dwubiegunowe często jest mylone z borderline, czyli "osobowością pogranicza" ― spora część objawów bowiem jest podobna. Co istotne, konsekwencje złej diagnozy wpływają na skuteczność leczenia. Ten poradnik, stanowiący również kompendium wiedzy na temat różnych odmian choroby, rozwiewa większość związanych z nią mitów i stereotypów. Przede wszystkim jednak jest pomyślany jako pomoc dla chorych i ich bliskich, często bezradnych w obliczu wyzwań, jakie stawia przed nimi ChAD. W książce znajdziesz odpowiedzi na najważniejsze pytania dotyczące choroby afektywnej dwubiegunowej.

Z chorobą afektywną dwubiegunową (bipolar disorder) zmaga się coraz więcej osób. Wielu cierpiących na to zaburzenie otrzymuje początkowo diagnozę depresji, ponieważ właśnie w stanie obniżonego nastroju trafiają oni najczęściej do psychiatry. Prawidłowa diagnoza to pierwszy krok do opanowania choroby, dlatego jest ona tak ważna. Balansowanie na dwóch przeciwnych krańcach nastroju może być bardzo męczące. W książce „Złap równowagę” autorzy - Piotr Bucki i Wojciech Pączek pokazują, że dzięki terapii poznawczo-behawioralnej, aktywności fizycznej i diecie można wykorzystać tę chorobę, aby optymalnie funkcjonować, bo to właśnie równowaga jest kluczem do sukcesu. Dzięki rosnącej społecznej świadomości ChAD wiadomo, że zmagało lub zmaga się z nią wielu wybitnych pisarzy, artystów czy polityków. Między innymi: Robert Pattinson, Carrie Fisher, Rowan Atkinson, Sting, Mel Gibson, Jim Carrey, Catherine Zeta Jones, Sinead O’Connor, Vincent van Gogh, Virginia Woolf, Kurt Cobain, Ernest Hemingway, Amy Winehouse, Winston Churchill. „Choroba afektywna dwubiegunowa to druga najczęstsza przyczyna niezdolności do pracy z powodów psychiatrycznych. Istnieje więc spora szansa, że albo jesteś w grupie ryzyka, albo znasz kogoś, kto w niej jest. Ale spokojnie. To nie wyrok. I może zabrzmi to dziwnie, ale w pewnym stopniu to błogosławieństwo. Jeśli nauczysz się z nią dobrze żyć, to może się okazać, że jesteś lepszą wersją siebie. Taką, która potrafi dobrze wykorzystać jeden i drugi biegun. Ja dwubiegunówkę mam. I tego nie zmienię. A skoro już mam, to będę z nią najlepszą wersją siebie. Po angielsku ta choroba nazywa się bipolar disorder. Ja myślę o niej w kategorii bipolar in order. To gra słów. Disorder oznacza zaburzenie. In order oznacza w porządku. I taka jest moja rola. Pokazać ci, twoim znajomym, przyjaciołom, że może być i będzie w porządku.” (Rec. Wydawn.)