Przystęne źródło informacji dla rodziców nastolatków chorych na depresję Pomóż swojemu dziecku odzyskać dobre samopoczucie. Zostaw mnie, mamo!”, „Daj mi spokój, tato!” Rodzice nastolatka często słyszą takie słowa od swojego dziecka. Czasem jednak mogą one wskazywać na to, że dziecko zmaga się z depresją, która jest u nastolatków problemem częstszym, niż mogłoby się wydawać. Jakiejś formy depresji lub długotrwałego obniżenia nastroju doświadcza około 10% nastolatków. Jeśli martwisz się, że tak jest w przypadku twojego syna lub córki, ta książka może się okazać pomocna. Dowiesz się z niej, na co zwracać uwagę i jak wspierać swoje dziecko w walce o poprawę samopoczucia. Książka ta, napisana przez ekspertów doświadczonych w leczeniu depresji u młodych ludzi, przybliża fakty (jak również demaskuje błędne wyobrażenia) na temat tej choroby oraz proponuje pomocne strategie oparte na technikach terapii poznawczo-behawioralnej, której skuteczność została udowodniona naukowo i potwierdzona w praktyce. Uzupełnieniem tej książki jest tom Czy mam depresję i co mogę na to poradzić?, z którego twoje dziecko może korzystać samodzielnie. (Rec. Wydawn.)

Rozpoznaj swoje emocje i uwolnij się od lęków. Emocje, zarówno pozytywne, jak i negatywne, są częścią naszej natury. Jeśli jednak nas przytłaczają i odbierają radość życia, to znak, że wpadliśmy w emocjonalną pułapkę. Doktor Leahy pokazuje, jak wydostać się z błędnego koła lęków, niepokoju, zazdrości, rozpaczy, gniewu lub sprzecznych uczuć. Nie wierz we wszystko, co czujesz to przełomowe podejście do terapii poznawczo-behawioralnej, dzięki której nauczymy się rozpoznawać szkodliwe schematy emocjonalne i zastępować je bardziej konstruktywnymi strategiami. Liczne zawarte w książce ćwiczenia i sposoby umacniania poczucia własnej wartości pomogą nam lepiej radzić sobie z bolesnymi i niechcianymi uczuciami, a nawet pomóc w tym innym. Nie ma czegoś takiego jak „złe” emocje. Ale jeśli przez większość czasu doświadczamy smutku, złości czy niepokoju, musimy odnaleźć równowagę, by móc odczuwać także radość, szczęście i miłość. Ta książka pokazuje, jak to zrobić i żyć pełnią życia.

Wiele osób niedostosowanych społecznie doświadczało zdarzeń, które zakłócały ich rozwój i prawidłowe funkcjonowanie. Nadane tym doświadczeniom znaczenia mogą stanowić źródło dalszych problemów. Dodatkowo osoby niedostosowane społecznie nie zostały przygotowane (przez rodziców szkołę, grupę rówieśniczą) do radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. Kiedy więc doświadczają konfliktów, trudnych sytuacji i stresu, brak przygotowania na tego typu okoliczności może powodować u nich wzrost poczucia dyskomfortu i aktywować dysfunkcyjne przekonania, co w konsekwencji przejawia się w ich zachowaniach niedostosowanych społecznie. Zaburzenia zachowania u młodych osób stanowią problem społeczny, a radzenie sobie z nimi jest wyzwaniem dla wielu specjalistów. (Rec. Wydawn.)

Z chorobą afektywną dwubiegunową (bipolar disorder) zmaga się coraz więcej osób. Wielu cierpiących na to zaburzenie otrzymuje początkowo diagnozę depresji, ponieważ właśnie w stanie obniżonego nastroju trafiają oni najczęściej do psychiatry. Prawidłowa diagnoza to pierwszy krok do opanowania choroby, dlatego jest ona tak ważna. Balansowanie na dwóch przeciwnych krańcach nastroju może być bardzo męczące. W książce „Złap równowagę” autorzy - Piotr Bucki i Wojciech Pączek pokazują, że dzięki terapii poznawczo-behawioralnej, aktywności fizycznej i diecie można wykorzystać tę chorobę, aby optymalnie funkcjonować, bo to właśnie równowaga jest kluczem do sukcesu. Dzięki rosnącej społecznej świadomości ChAD wiadomo, że zmagało lub zmaga się z nią wielu wybitnych pisarzy, artystów czy polityków. Między innymi: Robert Pattinson, Carrie Fisher, Rowan Atkinson, Sting, Mel Gibson, Jim Carrey, Catherine Zeta Jones, Sinead O’Connor, Vincent van Gogh, Virginia Woolf, Kurt Cobain, Ernest Hemingway, Amy Winehouse, Winston Churchill. „Choroba afektywna dwubiegunowa to druga najczęstsza przyczyna niezdolności do pracy z powodów psychiatrycznych. Istnieje więc spora szansa, że albo jesteś w grupie ryzyka, albo znasz kogoś, kto w niej jest. Ale spokojnie. To nie wyrok. I może zabrzmi to dziwnie, ale w pewnym stopniu to błogosławieństwo. Jeśli nauczysz się z nią dobrze żyć, to może się okazać, że jesteś lepszą wersją siebie. Taką, która potrafi dobrze wykorzystać jeden i drugi biegun. Ja dwubiegunówkę mam. I tego nie zmienię. A skoro już mam, to będę z nią najlepszą wersją siebie. Po angielsku ta choroba nazywa się bipolar disorder. Ja myślę o niej w kategorii bipolar in order. To gra słów. Disorder oznacza zaburzenie. In order oznacza w porządku. I taka jest moja rola. Pokazać ci, twoim znajomym, przyjaciołom, że może być i będzie w porządku.” (Rec. Wydawn.)