Lektura opracowania daje satysfakcjonujące poczucie uczestniczenia w aktualnej debacie na wiele tematów wprost odnoszących się do zagadnień teoretycznych, kto, kogo, do czego -jakiego społeczeństwa - oraz jakimi efektywnymi i humanitarnymi metodami miałby resocjalizować, jak i wskazań praktycznych, co to są wyzwania naszej aktualnej współczesności i jakimi narzędziami dysponuje praktyka, nauka i w sumie społeczeństwo, żeby sobie z nimi radzić. Poczucie aktualności wzmacnia w opracowaniu odwoływanie się do licznych doświadczeń z badań empirycznych, i to prowadzonych w różnych płaszczyznach badawczych i z różnych perspektyw poznawczych: pedagogicznych, psychologicznych, socjologicznych, kryminologicznych i prawnych. Niezależnie od tego że wiele tekstów tomu mogłoby świetnie stanowić samodzielny przyczynek do przedstawianych w nich zagadnień, na szczególne uznanie zasługuje sam efekt jaki dzieło zawdzięcza redaktorom. Udało im się stworzyć tym tomem, będącym częścią pewnego już programu naukowego, ramy dla poważnej interdyscyplinarnej i międzynarodowej debaty teoretyków i praktyków w obszarze holistycznie rozumianej przestrzeni resocjalizacji. Tak zakreślony projekt tomu wydaje się odpowiadać istotnym dla rozwoju teorii i praktyki badań społecznych potrzebom poznawczym, łącząc przedstawienie wysoce specjalistycznej analizy wybranych zagadnień, jak i tło teoretyczne, które pozwala umieścić te szczegółowe analizy odnośnie diagnozy problemu i metod radzenia sobie z nim w szerszym kontekście społeczno- kulturowym. (...). Przerzuca to mosty nie tylko między dyscyplinami naukowymi i krajami, ale także między ściśle praktycznie zorientowaną metodyką działań a najbardziej ogólną i często inspirującą krytyczną refleksją na temat człowieka i społeczeństwa oraz samej tytułowej resocjalizacji. prof. zw. dr hab. Jarosław Utrat-Milecki Uniwersytet Warszawski (Z okładki)

Prezentowany Czytelnikowi Leksykon resocjalizacji stanowi zbiór kilkudziesięciu alfabetycznie ułożonych haseł, które dotyczą: etiologii, symptomatologii, typologii, diagnostyki niedostosowania społecznego, a przede wszystkim profilaktyki społecznej i resocjalizacji oraz zjawisk związanych z patologiami społecznymi, zachowaniami ryzykownymi i przestępczością. W oddzielnych hasłach omówiono problematykę zachowań dewiacyjnych w rodzinie i szkole, wskazując na ich skutki i możliwości przeciwdziałania im. Książka zawiera także przegląd teorii oraz zagadnień definicyjnych związanych z resocjalizacją. Znajdujące się w leksykonie hasła obejmują także aspekty prawne i organizacyjne, dotyczące historii, współczesnej polityki reintegracji społecznej w Polsce oraz funkcjonowania placówek i instytucji resocjalizacyjnych.

Kiedy skóra cierpnie przy wyczynach 15-letniego Alexa i jego młodocianych zwyrodnialców, zadajemy sobie pytanie: czy to jest realne? Miasto nie może sobie poradzić z bandami mordujących i gwałcących wyrostków. Ale pełna makabra zaczyna się, gdy sąd i policja biorą stronę bandytów i zapewniają im bezkarność. Poznaliśmy to na własnej skórze. Ktoś krzyknął, że "Mechanicznej pomarańczy" ma w Polsce nie być! i przez 15 lat cenzura prowadziła z nią wojnę. Ilu jeszcze takich dysponentów ma do dzisiaj w ręku bat i tępy nóż? Antony Burgess stworzył dla tej powieści osobny język. Przekład Roberta Stillera to nie tylko brawurowy popis wynalazczości językowej. To coś przerażająco realnego: istnieje szansa, że takim językiem Polacy będą rzeczywiście mówić. Nie to jest w "Mechanicznej pomarańczy" najokropniejsze, co jej bohaterowie wyczyniają, ale to, co dzieje się przy tym w ich tylko pozornie ludziej świadomości. (Rec. Wydawn.)

Wersja A (czyli wersja z anglicyzmami czy może amerykanizmami) słynnej Mechanicznej pomarańczy ("The Clockwork Orange"). Jedna drugiej nie może zastąpić w niczym prócz fabuły. Pod każdym innym względem równoległe czytanie i porównywanie obydwu stanowić będzie podwójną przyjemność: należy dodać, że podobnego przypadku i porównywalnej z nim satysfakcji, jak również zabawy i radości, nie znajdzie się w całym piśmiennictwie światowym. Po prostu nie ma drugiego przypadku, aby jeden i ten sam tłumacz stworzył dwa całkiem odrębne, futurologiczne języki, żeby dwukrotnie i zupełnie inaczej przetłumaczyć tę samą powieść. W dodatku powieść (w każdej wersji) genialną, mądrą, sensacyjną i prowokującą. Kto wie czy nie najważniejszą z XX-wiecznych dystopii.

W prezentowanej książce przede wszystkim postaramy się uzasadnić tezę, iż współczesna działalność resocjalizacyjna nie powinna być tym, czym jest w chwili obecnej, a więc „narzucaniem” określonych postaw i zachowań na drodze instytucjonalnego, zalegalizowanego administracyjnie przymusu, zakamuflowanego pod pojęciem oddziaływań resocjalizacyjnych. Książka przeznaczona jest dla szerokiego grona czytelników: od studentów nauk społecznych (pedagogiki, prawa, psychologii, socjologii, pracy socjalnej) poczynając poprzez przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości (sędziów, kuratorów sądowych, wychowawców zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich, wychowawców w zakładach karnych i aresztach śledczych), pracowników resortu edukacji (pedagogów i psychologów szkolnych, wychowawców placówekwychowawczych, specjalnych, socjoterapeutycznych i resocjalizacyjnych), działaczy i wolontariuszy z organizacji pozarządowych, na pracownikach szeroko rozumianego sektora pomocy społecznej kończąc (pracownicy socjalni, wychowawcy w placówkach socjalizacyjnych, zakładach opiekuńczo-wychowawczych, asystenci rodziny itp.). Przedstawiona pozycja wydawnicza jest próbą przybliżenia uwikłanego w spory teoretyczne i aksjologiczne oblicza współczesnej polskiej pedagogiki resocjalizacyjnej. Przede wszystkim jednak ma za zadanie uporządkowanie jej przestrzeni merytorycznej i wskazanie, w jakim kierunku należy podążać, aby przezwyciężyć kryzys zmiany i osiągać bardziej realne sukcesy resocjalizacyjne. (Z Wydawn.)

Systemy i modele oddziaływań resocjalizacyjnych- źródła intelektualne współczesnej postaci oddziaływań resocjalizacyjnych- psychodynamiczne sposoby oddziaływań resocjalizacyjnych- przykłady zastosowania ekonomii punktowej w resocjalizacji- dostosowanie metod oddziaływania resocjalizacyjnego do cech psychicznych wychowanka.

W pracy resocjalizacyjnej pedagog nie tylko posługuje się posiadaną wiedzą i zdobytymi kompetencjami, lecz także wyciska na podopiecznym piętno własnej osobowości i stylu funkcjonowania, żeby pomóc mu zmienić swoje życie. Zadaniem wychowawcy jest dopasowanie posiadanej wiedzy i wykorzystywanych technik pracy z osobowością własną i podopiecznego. W niniejszej książce omówiono głównie kluczowe umiejętności i techniki stosowane w pracy resocjalizacyjnej z nieletnimi. Opisane umiejętności mogą być wykorzystywane zarówno w warunkach środowiska otwartego, placówkach resocjalizacyjnych pobytu dziennego, jak i ośrodkach całodobowych. Przedstawiona propozycja jest wynikiem przemyśleń i doświadczeń autora zdobytych w pracy z dziećmi i młodzieżą. Autor uważa, iż teorie poznawczo-behawioralne są godne uwagi w pedagogice resocjalizacyjnej. Wskazują na nieadekwatne treści poznawcze osób niedostosowanych społecznie, zalecają określone strategie zaradcze oraz uczą specyficznych sposobów rozwiązywania problemów wykorzystując instrukcje, modelowanie, ukierunkowane ćwiczenia i informacje zwrotne. Dla pełniejszego zilustrowania problemu oraz ze względu na poruszany obszar i cel opracowania w książce zostały podane przykłady zaczerpnięte z doświadczenia zawodowego autora. W książce autor chce pokazać Czytelnikom możliwości wykorzystania w pracy resocjalizacyjnej empatii, autorytetu, asertywności, sposoby motywowania wychowanków oraz rozwiązywania problemów. Oddana do ich rąk książka opisuje między innymi, jak kształtować prospołeczne umiejętności u nieletnich niedostosowanych społecznie. Uwzględnia wiele technik i umiejętności psychokorekcyjnych, takie jak: aktywne słuchanie, odzwierciedlanie, rozmowy motywacyjne czy praca zorientowana na rozwiązanie problemu. (Rec. wydaw.)

Praca Beaty Marii Nowak stanowi bez wątpienia znakomity przykład publikacji, która - zachowując wysoki poziom naukowy - jest i oryginalna i uniwersalna oraz zrozumiała nie tylko dla specjalistów. Może ona stanowić naukowy przewodnik w zakresie teorii rozwoju i sposobów funkcjonowania nowoczesnej rodziny. Autorka w sposób błyskotliwy i erudycyjny, interpretując uzyskane wyniki badań i uwzględniając resocjalizacyjny kontekst funkcjonowania rodziny w kryzysie, trafnie wskazuje na potrzebę kreowania systemu rodzinnego ku jego autonomii i pokryzysowej autokreacji tożsamości społecznej. (Z recenzji prof. zw. dr hab. Zdzisława Kosyrza) Chciałbym pochlebnie wyrazić się o strukturze publikacji. Zawiera ona wszystkie elementy opisu, warsztatu poznawczego i aplikacji praktycznej uzyskanej wiedzy. To jest bardzo ważna cecha pracy naukowej - ukazanie użyteczności zdobytej wiedzy, przymierzenie jej do ewentualnej naprawy rzeczywistości. I to uważam za cenny wysiłek Pani Beaty Marii Nowak. Mam wrażenie, że na szczególną aprobatę i uwagę krytyczną zasługuje część piąta poświęcona zagadnieniom rozwiązań modelowych. To bardzo wartościowy fragment, który rzadko wieńczy prace badawcze. Tymczasem jest to ogromnie ważny, a może najważniejszy element działalności naukowej. (Z recenzji prof. zw. dr hab. Tadeusza Pilcha) (Z okładki)

Wiele osób niedostosowanych społecznie doświadczało zdarzeń, które zakłócały ich rozwój i prawidłowe funkcjonowanie. Nadane tym doświadczeniom znaczenia mogą stanowić źródło dalszych problemów. Dodatkowo osoby niedostosowane społecznie nie zostały przygotowane (przez rodziców szkołę, grupę rówieśniczą) do radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. Kiedy więc doświadczają konfliktów, trudnych sytuacji i stresu, brak przygotowania na tego typu okoliczności może powodować u nich wzrost poczucia dyskomfortu i aktywować dysfunkcyjne przekonania, co w konsekwencji przejawia się w ich zachowaniach niedostosowanych społecznie. Zaburzenia zachowania u młodych osób stanowią problem społeczny, a radzenie sobie z nimi jest wyzwaniem dla wielu specjalistów. (Rec. Wydawn.)