Publikacja wprowadza rodziców i opiekunów w problematykę agresji elektronicznej. Autor pomaga zrozumieć, co nowe media zmieniły w życiu młodzieży, podaje cechy charakterystyczne oraz techniki realizacji agresji elektronicznej. Istotnym przesłaniem autora jest zachęta do wnikliwego "obejrzenia" dwóch stron medalu nowych mediów - potencjalnych pożytków i szkód. Zamiast zakazywać a priori, postarajmy się zaznajomić ze zjawiskami w obszarze współczesnych technologii, które zrewolucjonizowały funkcjonowanie młodego pokolenia.

W 2017 roku Komenda Główna Policji odnotowała blisko 30 tys. wypadków drogowych o tzw. skutkach kryminalnych oraz prawie 437 tys. kolizji. Są to dane wyłącznie statystyczne, ale powinny przemawiać do wyobraźni, albowiem wskazują na konieczność podjęcia kompleksowych rozważań zmierzających do zwiększenia bezpieczeństwa ruchu, jak również poznania etiologii przestępczości komunikacyjnej. Tym też zagadnieniom poświęcona została niniejsza monografia. Jej założeniem naukowym była teza, że odpowiedzialność za wywoływanie zagrożeń determinujących zaistnienia wypadków obciąża wiele podmiotów, a przerzucanie jej na uczestników ruchu drogowego jest nieuprawnionym uproszczeniem. (Rec. Wydawn.)

Lato 1939 roku, Kresy. Elżbieta i Stefania, wchodzące w dorosłość bliźniaczki, spędzają beztroskie wakacje w dworku dziadków. Sielankową atmosferę przerywa warkot niemieckich samolotów. Wkrótce ze wschodu nadciąga kolejne zagrożenie: Armia Czerwona. Rozpoczyna się dramatyczna walka o przetrwanie. Dziewczęta nie przypuszczają nawet, co szykuje dla nich los i jaką cenę przyjdzie im zapłacić za każdy dzień życia. Pierwsza część trylogii „Owoc Granatu” to opowieść o miłości, rodzinie, wierności i odpowiedzialności, zawsze i pomimo wszystko. Oparta na faktach wstrząsająca historia wygnanych kobiet, których tułaczy szlak wiódł z Rzeczypospolitej przez Syberię aż na Bliski Wschód. (Rec. Wydawn.)

W pobliżu Zatoki Biskajskiej mały frachtowiec "Kontoro" zatrzymuje tajemnicza poniemiecka łódź podwodna z francuską banderą. Uzbrojeni napastnicy żądają wydania prokuratora Bouviera, który niedawno doprowadził do skazania na śmierć kilku członków organizacji OAS. Bouvier ujawnia się i zostaje zamordowany. W Londynie i Paryżu rządy postanawiają za wszelką cenę ująć zabójców i zdemaskować ich mocodawców. Do akcji wkraczają dwaj doborowi agenci: Anglik Neil Mallory i Francuz Raoul Guyon...

Prezentowany Czytelnikowi Leksykon resocjalizacji stanowi zbiór kilkudziesięciu alfabetycznie ułożonych haseł, które dotyczą: etiologii, symptomatologii, typologii, diagnostyki niedostosowania społecznego, a przede wszystkim profilaktyki społecznej i resocjalizacji oraz zjawisk związanych z patologiami społecznymi, zachowaniami ryzykownymi i przestępczością. W oddzielnych hasłach omówiono problematykę zachowań dewiacyjnych w rodzinie i szkole, wskazując na ich skutki i możliwości przeciwdziałania im. Książka zawiera także przegląd teorii oraz zagadnień definicyjnych związanych z resocjalizacją. Znajdujące się w leksykonie hasła obejmują także aspekty prawne i organizacyjne, dotyczące historii, współczesnej polityki reintegracji społecznej w Polsce oraz funkcjonowania placówek i instytucji resocjalizacyjnych.

Prof. dr hab. Wojciech Włodarkiewicz, znawca dziejów Wojska Polskiego w II RP, w ramach popularnej serii „Historyczne Bitwy” przedstawia przebieg walk o Małopolskę Wschodnią podczas wojny obronnej 1939 r. Region ten obejmował trzy przedwojenne województwa: lwowskie, stanisławowskie i tarnopolskie. Miały tam swoje garnizony liczne jednostki WP, w tym pierwsza w pełni zmotoryzowana 10. Brygada Kawalerii. Po wybuchu wojny z Niemcami Małopolska Wschodnia miała pełnić rolę dalekiego zaplecza frontu, ale tak się nie stało. Obszar był bombardowany przez Luftwaffe, a od 9/10 września, po przekroczeniu przez Niemców Sanu, stał się areną starć. Najważniejsze z nich to obrona Lwowa (12‒22 września) oraz boje przebijających się na południe oddziałów Frontu Południowego gen. Sosnkowskiego (ich spektakularnym sukcesem było rozbicie kolumny z pułku SS „Germania” pod Jaworowem). Strona polska zmagała się też z aktami dywersji nacjonalistów ukraińskich. Na tereny położone w pobliżu granicy z Rumunią napływały jednostki realizujące rozkaz Naczelnego Wodza stworzenia tzw. przedmościa rumuńskiego, czyli ostatniego bastionu obrony Polski. Ten plan upadł wraz z agresją Armii Czerwonej 17 września i oddziały polskie zostały zmuszone do przejścia do Rumunii lub na Węgry. Sowieci opanowali Małopolskę Wschodnią, z której wycofał się niemiecki Wehrmacht, do 28 września. Autor podaje wiele szczegółów tych wydarzeń, a tekstowi towarzyszą ilustracje i mapy. (Rec. Wydawn.)

Małą Amelkę śpiewającą w schronie poznaliście na pewno z filmików krążących w sieci. Dziewczynka stała się symbolem wszystkich dzieci w Ukrainie, którym wojna zabiera dzieciństwo. Amelka, tak jak tysiące ukraińskich dzieci, musiała uciekać przed bombami, wybuchami, czołgami wjeżdżającymi do miast i miasteczek. Swój nowy dom znalazła w Polsce, tu chodzi do szkoły, rozwija swoje talenty, śpiewa i maluje. Może w waszej klasie też zjawili się nowi uczniowie? Pewnie na początku nie można się było z nimi dogadać? A nauczyciele nie bardzo wiedzieli, jak prowadzić lekcje? To skomplikowana i niełatwa sytuacja dla nas wszystkich, dorosłych i dzieci. Najważniejsze, żeby nowe koleżanki i nowi koledzy poczuli się tu bezpiecznie. Tak jak Amelka, dziewczynka, której moc powoduje, że ludziom miękną serca.

"Na końcu języka. Poradnik leksykalno-gramatyczny" - to książka, na którą złożyły się felietony kulturalnojęzykowe publikowane w takich czasopismach jak "Tydzień" (1977-1981), "Głos Wielkopolski" (1982-1991), "Życie i myśl" (1984-1989), "Język Polski" (1988-1991). W "Tygodniu" pojawiały się one w stałej rubryce "Nasz język", w "Głosie Wielkopolskim" - w rubryce "Nasz język", w "Głosie Wielkopolskim" - w rubryce "Na końcu języka", w "Życiu i Myśli" - w rubryce "Ojczyzna polszczyzna", a w "Języku Polskim" - w rubryce "Ze zjawisk współczesnego języka". Skomponowanie z nich zwartej całości o charakterze poradnika przeznaczonego dla szerokiego kręgu odbiorców, wymagało licznych zabiegów redakcyjnych, które nie zawsze kończyły się pomyślnie. Przyjęta konwencja poradnika językowego narzuciła dwa wymogi: nadanie książce charakteru popularnonaukowego oraz zamknięcia rozważań rejestrem omówionych wyrazów, form i konstrukcji... (Fragment przedmowy)

Nowy dzień to powieść, która nikogo nie pozostawi obojętnym! W obliczu wojny zmieniają się priorytety. Hołd i chwała poległym i bohaterom, którzy walczą o ład i pokój na ziemi. Ponownie spotykamy się z mieszkańcami domu na Zaciszu. Nowy dzień wzrusza i bawi, odkrywa kolejne karty z talii życia znanych nam już bohaterów, sprawiając, że zżywamy się z nimi coraz bardziej, zastanawiając się, czy to historia i świat wielkiej polityki są tłem naszego życia, czy wręcz odwrotnie – to nasze losy stanowią jedynie tło dla zdarzeń większych, poważniejszych Monika Koszewska w charakterystyczny dla siebie sposób zwodzi czytelnika i pod przykrywką powieści obyczajowej przemyca treści ważne społecznie, niepokojące, które penetrują w naszej duszy miejsca, które zepchnęliśmy w niepamięć bądź staramy się wyprzeć z naszej świadomości. Lektura wywołuje swego rodzaju poczucie winy, ale takie skłaniające do przemyśleń. Powieść i skłania do chwili refleksji. Czas naszego "mieć", to dla innych w tej samej chwili czas ich "być” Życie jak to życie, toczy się spokojnie wśród radości i kłótni, plotek i sąsiedzkich intryg, czasem towarzyszy mu rozpacz, a czasem łzy szczęścia. Codzienność Zacisza rozgrywa się na tle dramatycznych zdarzeń rozgrywających się za naszą wschodnią granicą. Historia pisze się na oczach bohaterów. Jakie postawy przyjmą wobec dramatu wojny? Autorka w subtelny sposób konfrontuje nas, czytelników, ze zdarzeniami, których świadkami byliśmy i wciąż jesteśmy, a nad którymi staramy się przejść do porządku dziennego. To sprawia, że podczas lektury zaczynamy odczuwać pewien dyskomfort moralny, który z kolejnymi stronami powieści zaczyna uwierać nas coraz bardziej, niczym kamień w bucie podczas długiej wędrówki. Monika Koszewska pozostawia nas z pytaniami, które po lekturze zaczynamy sobie zadawać. Żeby znaleźć na nie odpowiedź, musimy stanąć w prawdzie przed sobą. A to nigdy nie jest łatwe…

Zbeletryzowana biografia Janki Lewandowskiej, która jako jedyna kobieta była więziona w Kozielsku i została zamordowana w Katyniu. Córka generała Dowbor-Muśnickiego, głównodowodzącego w Powstaniu Wielkopolskim, wychowana w tradycji wolnościowej, wyruszyła na wojnę 3 września 1939 roku, a 17 września wraz z kolegami dostała się do sowieckiej niewoli i została internowana w obozie w Kozielsku. Przybyła tam, jako cywil, ale została promowana na podporucznika pilota. Generał Henryk Minkiewicz, który objął dowództwo w obozie, powiedział, że stała się przykładem odwagi i wsparcia dla innych jeńców w Kozielsku. Nazywano ją nawet Matką Boską Kozielską. Zamordowana została w Katyniu 22 kwietnia, w dniu swoich 32. urodzin. Książka o Janinie Lewandowskiej była mi pisana. Już na początku lat dziewięćdziesiątych rozpoczęłam poszukiwania materiałów na jej temat. W trakcie poszukiwań dotarłam do unikalnego opracowania. Okazało się, że jeńcy prowadzili notatki w czasie pobytu w Kozielsku, i to do ostatniej chwili, już w Lasku Katyńskim. Stały się one moim głównym źródłem, z którego czerpałam, pisząc opowieść o Jance. Przetrwały w ziemi i zostały odkopane wraz z ich autorami. Pierwszy raz zdarzyło się w mojej długiej karierze pisarskiej, aby łzy płynęły mi z oczu w trakcie pracy nad książką. Niestety, nie odnaleziono zapisków Janki. Starałam się je sobie wyobrazić, opierając się na faktach, które jedynie fabularyzowałam. Maria Nurowska (Z okładki)