Thriller uznany przez Szwedzką Akademię Literatury za najlepszą powieść roku! 8 miesięcy w pierwszej dziesiątce bestsellerów Szwecji. Film, w którym zagrali Joel Kinnaman, Clive Owen i Rosamund Pike. Brutalny pitbul na usługach mafii. Świadek egzekucji. Piet Hoffman. Ma pokierować operacją wprowadzenia narkotyków do szwedzkich więzień. I tylko jeden człowiek wie, że w rzeczywistości jest tajnym współpracownikiem szwedzkiej policji, który od lat infiltruje największą zorganizowaną grupę przestępczą w kraju. I że jego imponująca kartoteka jest całkowicie spreparowana. Kiedy zgodnie z planem ministerstwa sprawiedliwości Hoffman daje się zamknąć w więzieniu o zaostrzonym rygorze, jest zdany sam na siebie. A w oczach policjantów i klawiszy jest niebezpiecznym psychopatą. Za sprawą dociekliwego inspektora prowadzącego jedną ze spraw, w które Hoffman był zamieszany, zostaje zdekonspirowany. Jeśli pierwsi dopadną go ludzie mafii, nie ma szans. A jego człowiek w służbach nie może podjąć pochopnych kroków. Wkrótce tylko 1500 metrów i 3 sekundy będą dzielić Hoffmana od kuli snajpera… Wstrząsający realizmem thriller uznany przez Szwedzką Akademię Literatury za Najlepszą Powieść Kryminalną Roku - wyróżnienie, jakim wcześniej mogli poszczycić się Stieg Larsson oraz Henning Mankell. (Rec. Wydawn.)

Przez cały tydzień podróżujemy po wybranych częściach Stanów Zjednoczonych Ameryki, a każdy dzień tej przygody jest poświęcony innej atrakcji turystycznej. Oglądamy m.in. Los Angeles, Nowy Jork, Las Vegas i parki narodowe - Wielki Kanion czy Dolinę Śmierci. Zwiedzaniu towarzyszy opowieść o Ameryce i Amerykanach: diecie, kulturze samochodowej, życiu na kredyt, amerykańskiej mentalności, problemie strzelanin i łatwości dostępu do broni palnej. Autorka, która od kilku lat mieszka w USA, dzieli się refleksjami na temat kraju i jego mieszkańców, opowiada o swoim życiu codziennym, a jednocześnie pokazuje, na co warto zwrócić uwagę w czasie pobytu. "Siedem dni w siódmym niebie" to świetna lektura zarówno dla osób planujących wyjazd do USA, jak i dla tych, które chcą lepiej poznać Amerykę i Amerykanów. (Rec. Wydawn.)

Takiej książki nie napisał dotąd żaden polski podróżnik czy reporter. Cyprian Kosiński przedstawia Czarny Ląd widziany amp;quot;od środkaamp;quot;, oglądany oczami kogoś, kto przez prawie 30 lat żył i pracował wśród Afrykańczyków, gościł ich w domach, a nawet został dopuszczony do ich rytualnych tajemnic plemiennych. Autor przyjaźnił się m.in. z królem plemienia Bakuba, wszechwładnym generałem Bumbą, amp;quot;prawą rękąamp;quot; prezydenta Mobutu, wybitnym rzeźbiarzem zairskim Liyolo, a także z ubogimi rybakami żyjącymi na piaskowych wydmach rzeki Kongo. Uważnie obserwował miejscowe zwyczaje, obrzędy oraz przesądy. Rejestrował wszystko w pamięci by po wielu latach przelać na papier sceny i obrazy z tego etapu swojej podróży przez życie, który nazywa Przystanek - Afryka. (Rec. Wydawn.)

Dziennik intymny, który chce być powieścią edukacyjną? Czy literacka fikcja, która udaje autobiografię? Am to inicjał Ameryki, krainy wolności i samotności, ojczyzny niezadomowionych. Am to również imię niepowtarzalnego to be i wewnętrzne wezwanie do podjęcia inicjacyjnej podróży ku dojrzałemu byciu sobą - w konfrontacji z innymi ludźmi, w obcych sobie przestrzeniach, w czas dantejskiego przełomu na połowie życia. Czytelnik znajdzie w tej książce mieszaninę stylów i tonacji: liryczne wyznanie i eseistyczną refleksję, ironiczny opis mieszczańskich salonów globalnej wioski i nostalgiczną relację z włóczęgi po amerykańskich bezdrożach. Przede wszystkim jednak, będzie to opowieść o duchowym kryzysie i próbie jego przezwyciężenia, o męskości i o polskości, o sztuczkach literatury i o prawdzie miłości. (Rec. Wydawn.)

"Ameryka w oczach wyrobnika" to książka złożona z poszerzonych listów opisowych wysyłanych przez wiele lat do przyjaciół w kraju. Jest to kalejdoskop tematów i obrazów słowem malowanych: zderzenia mitów z rzeczywistością, osobiste wrażenia i doświadczenia autorki, życie i praca Polaków w Chicago, wycieczki po Wietrznym Mieście i po kraju oraz Amerykanie w oczach przybysza z innego świata. Są tu obserwacje, ironia, zaduma, krytyka, humor, zachwyt, tęsknota, impresje i refleksje. Czytelnik znajdzie w tej książce wizję Ameryki, wielce subiektywną, lecz szczerze przez autorkę nakreśloną i zilustrowaną wieloma zdjęciami. (Rec. Wydawn.)

Otwarcie na świat, możliwe dzięki internetowi, odarło Amerykanów ze złudzeń, że ich ojczyzna pozostaje najlepszym miejscem do życia, pracy i spełniania marzeń (brak podstawowych praw: powszechnego urlopu macierzyńskiego i zdrowotnego, astronomiczne koszty edukacji, spadający gwałtownie poziom życia i zarobków). Nadchodzi wielki reset, który może przybrać nawet formę rozpadu Ameryki na nowe, niezależne twory polityczne. Eseje i wywiady Elizy Sarnackiej-Mahoney, kreślą głęboko przemyślany, przekrojowy i szokujący obraz kondycji naszego najważniejszego sojusznika. Stany Zjednoczone Kajmanów. Amerykańscy bogacze płacą dziś niższe stawki podatkowe niż budowlańcy, a Ameryka zmienia się w raj podatkowy. Czy Ameryka może się rozpaść? Podziały w narodzie przekroczyły temperaturę wrzenia, a pokojowy rozpad unii może być jedyną alternatywą dla bratobójczej wojny. Naród pracujących nędzarzy. Amerykanie nie jeżdżą na urlopy, bo ich nie biorą. Większość obywateli nie ma żadnych oszczędności. Nieśmiertelna biała duma. Białasów trzeba wymienić. Za 40 lat biały będzie już tylko co trzeci mieszkaniec kraju. WASP nie dadzą się tak łatwo roztopić w multikulturowym tyglu. Studenci zadłużeni na wieczność. „Zachęcamy do udziału w naszej loterii, masz szansę spłacić swój dług studencki!” Nacja bez wakacji. Vacation Deficit Disorder (VDD),czyli zespół deficytu urlopowego. Schorzenie występujące u osób, które czują, że potrzebują urlopu, lecz nie mogą go wziąć. Katolik w Białym Domu. Joe Biden i jego model prezydentury. Amerykańska Polonia bastionem … konserwatyzmu? Dlaczego tracimy potencjał drzemiący w Amerykanach przyznających się do polskich korzeni? Nie da się zrozumieć Ameryki bez poświęcenia jej więcej czasu, niż tylko przebiegając oczami po czerwonych paskach w telewizyjnych dziennikach. Ocenianie Stanów według definicji stosowanych w innych częściach świata nie ma sensu. Sprawdź jak wygląda Ameryka od środka - oczami Elizy Sarnackiej-Mahoney.

Opowieści o ludziach w pogoni za amerykańskim snem. Każdy z nich miał własny American dream. Każdy musiał wziąć los w swoje ręce i ruszyć na podbój Dzikiego Zachodu naszych czasów. Uciekinierzy, wariaci, niespokojne dusze - Polacy, którzy w pogoni za marzeniami lub uciekając przed dotychczasowym życiem, wyjechali do Stanów. By spotkać bohaterów tej książki, autorka pokonała tysiące kilometrów amerykańskich dróg. Poznała Sebka, od dziesięciu lat szukającego żony w kastowym środowisku Chicago, gdzie obywatelstwo jest ważniejsze od miłości. Spotkała Marka, niegdyś króla disco polo, obecnie bezdomnego przesiadującego w nowojorskim Starbucksie. Rozmawiała z genialną prawniczką Olą, tropiącą największe błędy amerykańskiego sądownictwa. Odwiedziła właściciela najmodniejszej nowojorskiej restauracji, który w latach 80. przybył tu z Lublina z jednym plecakiem - a dziś, jak głoszą plotki, zdarza mu się odmówić stolika Seanowi Pennowi. Historie amerykańskich Polaków to wybuchowa mieszanka polskiej duszy i amerykańskiego marzenia. Jest w nich miejsce na inność, odwagę i marzenia, choć w kraju wielkich możliwości i wielkich porażek słono się za nie płaci. (Rec. Wydawn.)

W brytyjskiej prasie raz po raz pojawiają się artykuły o „polskiej inwazji” na Wyspy. Istotnie, według ostrożnych szacunków w ciągu ostatnich dziesięciu lat wyemigrowało tam ponad siedemset tysięcy Polaków. Mówi się o milionie, a czasem o dwóch. Ewa Winnicka podróżuje po Wielkiej Brytanii i oddaje głos owym „najeźdźcom”, wywodzącym się ze wszystkich grup społecznych. Pyta, jak polscy inteligenci, robotnicy, drobni przedsiębiorcy, studenci i bezdomni widzą kraj, do którego przybywają. Każda historia to gotowy scenariusz filmowy. "Angole" to przede wszystkim niejednoznaczny obraz tubylców: obywateli Wielkiej Brytanii, malowany nadzieją i rozczarowaniem, podziwem i lekceważeniem, wreszcie sukcesem i porażką polskich „kolonizatorów”. To fantastyczna kontynuacja Londyńczyków pół wieku później i w świecie bez granic.

Wielokrotnie podczas spotkań z Tanyą Valko i lektury jej książek pojawia się pytanie: skąd ona to wszystko może wiedzieć? Z własnego życia! "Arabskie opowieści" opisują ekscytujące losy zwariowanej arabistki, która w latach osiemdziesiątych zeszłego stulecia z duszą na ramieniu poleciała do Libii, gdzie rządził Kadafi. Dowiemy się, jak zaczęła się przygoda Valko z krajami arabskimi. Poznamy ciężkie, a czasem cudowne życie kontraktowiczów, przeczytamy o rozwiązłości i pijaństwie na polskich kampach, o nieszczęśliwych wypadkach, często kończących się śmiercią, gwałtach i przemocy, a także o kontraktowych miłościach i przyjaźniach. Będziemy śledzić niezwykłe losy polskich żon Arabów, nie zawsze nieudane i toksyczne związki muzułmańsko-chrześcijańskie, ale też tragedie kobiet uwikłanych w relacje z podłymi mężczyznami. W "Arabskich opowieściach" miłośniczki "Arabskiej sagi" odnajdą pierwowzory kluczowych postaci z jej kart. Większość z nich przewinęła się przez barwne życie pisarki. Valko opisuje świat tak, jak go zapamiętała i postrzegała. "Arabskie opowieści" to podsumowanie ponad 25-letniego pobytu autorki w krajach Orientu.

W Polsce, zarówno w Kraju, jak i na Emigracji, utrwalił się niedobry zwyczaj, że każdą działalność publiczną usiłuje się otaczać tajemnicą. Dotyczy to spraw politycznych i kulturalnych, a przede wszystkim finansów. Ten zwyczaj, wyniesiony z lat konspiracji, gdy jakże często zacierano granicę między tym, co trzeba było ukrywać przed własnymi zwolennikami, zakorzeniony jest w braku tradycji demokratycznych i w lekceważeniu dla opinii publicznej lub w lęku przed nią opartym na przekonaniu, że społeczeństwo nie dorosło do tego, by być właściwie informowane. Zaś jego skutkiem jest rosnące zobojętnienie obywateli na sprawy publiczne, nieufność w stosunku do polityków i działaczy społecznych, podejrzewanie jednych i drugich o pospolite złodziejstwo, mnożenie się plotek, graniczących często z oszczerstwem. (...) Od początku swego istnienia "Kultura" walczyła o jawność życia publicznego na emigracji. Później domagaliśmy się jawności, w tym również - finansowej, od opozycji demokratycznej i od "Solidarniości". Takie stanowisko zobowiązuje. Toteż teraz, gdy nieubłagalnie zbliża się kres mojej aktywności, uważam za swój obowiązek, złożenie w sposób możliwie szczegółowy i udokumentowany sprawozdania z tego, co robiłem od moich pierwszych kroków w życiu publicznym. (Fragment wstępu)

Katalończyków od wieków nazywają Polakami, a Polacy mają wyjątkowy sentyment do mieszkańców Barcelony. Kto by pomyślał, że najpopularniejszy w Katalonii program satyryczny ma tytuł „Polònia”, a emisja kończy się słowem „Koniec”, które znają wszyscy? Wszakże w dzieciństwie byli „karmieni” polskimi kreskówkami takimi jak Bolek i Lolek. Katalończycy kochają Mrożka i Kantora, a spacer po mieście zaprowadzi nas do miejsc, gdzie chodził Chopin, Anders, Kapuściński i Gombrowicz. Po drodze znajdziemy polskie restauracje i sklepy, gdzie można kupić suchą krakowską, która jednak w niczym nie przypomina polskiego specjału. W katedrze wisi obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, a sukces klubu Barca zaczął się od polskiego piłkarza, który grał tam bez wynagrodzenia. W czasach Franco „bycie Polakiem” nabrało w Barcelonie wyjątkowego znaczenia. Najpierw pejoratywnego, nadanego z zewnątrz przez mieszkańców innych regionów - miało ośmieszać. Jednak Katalończycy ze swoim nieco przytłumionym, śródziemnomorskim temperamentem, zamiast odwracać się do nas plecami i wstydzić się, że w całej Hiszpanii przezywają ich „Polakami”, otworzyli przed nami ramiona. Przyjęli jak swoich i zaadoptowali. Więcej - wykorzystali i wykorzystują nadane im słowiańskie pochodzenie. Polski tu jest na pęczki. I od lat ta katalońska, lokalna, miesza się z naszą, przyjezdną. I nie są to mieszanki ciężkostrawne. Polskie tytuły mają programy telewizyjne i książki. I mimo innych korzeni wzajemnie otwieramy się na nasze kultury i uzupełniamy. My płaczemy nad Wyznaję Jaume Cabrégo, a oni zrywają boki, czytając opowiadania Sławomira Mrożka. Nam smakuje salsa romesco, a oni w nowo otwartym polskim barze uczą się jeść śledzie i ruskie pierogi. (Rec. wydaw.)

Oszuści, gwałciciele, żądni zemsty rewolwerowcy i bezwzględni zabójcy. Oto Polacy, którzy weszli do niechlubnej elity przestępców o międzynarodowej sławie. Mówi się o nich rzadko. Próżno szukać ich biogramów w encyklopediach. Ich nazwiska, choć świetnie znane w pewnych środowiskach, nie są wymieniane w gronie znanych i podziwianych. To Polacy, którzy siali postrach na Dzikim Zachodzie i ulicach Nowego Jorku. Wyprowadzali w pole FBI i służby wywiadowcze. Seryjni mordercy i terroryści… Wszyscy realizowali swoje niecne plany w sposób, który pozwolił im zapisać się na zawsze w historii toczącej się w cieniu, poza prawem i oficjalnymi podręcznikami. Skąd konkretnie pochodzili? Co nimi kierowało? Jak to się stało, że zamiast prowadzić spokojne życie, wybierali ryzyko, rozlew krwi i brudne interesy? Jarosław Molenda przedstawia postaci trzynastu najsłynniejszych w półświatku polskich kryminalistów, którzy zyskali sobie niechlubną sławę i uznanie w całym przestępczym świecie.