Otwarcie na świat, możliwe dzięki internetowi, odarło Amerykanów ze złudzeń, że ich ojczyzna pozostaje najlepszym miejscem do życia, pracy i spełniania marzeń (brak podstawowych praw: powszechnego urlopu macierzyńskiego i zdrowotnego, astronomiczne koszty edukacji, spadający gwałtownie poziom życia i zarobków). Nadchodzi wielki reset, który może przybrać nawet formę rozpadu Ameryki na nowe, niezależne twory polityczne. Eseje i wywiady Elizy Sarnackiej-Mahoney, kreślą głęboko przemyślany, przekrojowy i szokujący obraz kondycji naszego najważniejszego sojusznika. Stany Zjednoczone Kajmanów. Amerykańscy bogacze płacą dziś niższe stawki podatkowe niż budowlańcy, a Ameryka zmienia się w raj podatkowy. Czy Ameryka może się rozpaść? Podziały w narodzie przekroczyły temperaturę wrzenia, a pokojowy rozpad unii może być jedyną alternatywą dla bratobójczej wojny. Naród pracujących nędzarzy. Amerykanie nie jeżdżą na urlopy, bo ich nie biorą. Większość obywateli nie ma żadnych oszczędności. Nieśmiertelna biała duma. Białasów trzeba wymienić. Za 40 lat biały będzie już tylko co trzeci mieszkaniec kraju. WASP nie dadzą się tak łatwo roztopić w multikulturowym tyglu. Studenci zadłużeni na wieczność. „Zachęcamy do udziału w naszej loterii, masz szansę spłacić swój dług studencki!” Nacja bez wakacji. Vacation Deficit Disorder (VDD),czyli zespół deficytu urlopowego. Schorzenie występujące u osób, które czują, że potrzebują urlopu, lecz nie mogą go wziąć. Katolik w Białym Domu. Joe Biden i jego model prezydentury. Amerykańska Polonia bastionem … konserwatyzmu? Dlaczego tracimy potencjał drzemiący w Amerykanach przyznających się do polskich korzeni? Nie da się zrozumieć Ameryki bez poświęcenia jej więcej czasu, niż tylko przebiegając oczami po czerwonych paskach w telewizyjnych dziennikach. Ocenianie Stanów według definicji stosowanych w innych częściach świata nie ma sensu. Sprawdź jak wygląda Ameryka od środka - oczami Elizy Sarnackiej-Mahoney.

Janoszowie okazali się pospolitymi kryminalistami, Stefan to sam wierzchołek grypsery, „Fala” jest uważany za jednego z najgroźniejszych, a Simon to taki przestępca, jakich grywał Alain Delon - od sympatii do niego nie sposób się uwolnić. Wiesława Piszczyk nie miała takiego uroku, a porywając dziecko, uważała, że wymierza sprawiedliwość. Andrzeja Harmonowicza napadła niedźwiedzica, Sławek Sztejter założył się o litra, że przebiegnie maraton, a Grzesiek Galasiński stracił twarz - dosłownie. Piotr pił spirytus salicylowy, autowidol, denaturat, lustrol, lazurol, topaz, kryształ, krople na serce, krople żołądkowe i na wątrobę, wdychał też klej. Do dnia, gdy przypadkowa znajoma zabrała go na nabożeństwo. Od tamtej pory nie wziął alkoholu do ust. Piotr R., twórca anarchistycznego Ludowego Frontu Wyzwolenia, w latach 90. dokonał w Polsce kilku zamachów terrorystycznych, teraz oddałby życie za pączka z konfiturą. Od lat na oddziale psychiatrycznym. Jacek Hugo-Bader znów rusza w Polskę, wraca do spraw, wydarzeń i miejsc sprzed dwudziestu, trzydziestu lat. Spotyka się z bohaterami reportaży, które trafiały na pierwsze strony „Gazety Wyborczej”. Bandyci, menele, nawróceni, wsiowi i wybrani - twarz współczesnej Polski, od której tak łatwo się odwrócić. Reporter odkrywa, że jego teksty sprzed lat ciąg dalszy mają lepszy niż początek. (Rec. Wydawn.)

W sondażu przeprowadzonym niedawno w Stanach Zjednoczonych poproszono respondentów, by znaleźli słowo, które ich zdaniem najlepiej opisuje obecne czasy. Wśród ośmiu najczęściej wymienianych określeń znalazły się: „niepokojące”, „chaotyczne”, „wyczerpujące” i „nerwowe”. Jak to możliwe, że Amerykanie stracili wiarę w przyszłość? Co sprawiło, że w jednym z najbogatszych krajów świata nierówności społeczne są porównywalne do tych, z którymi mierzono się w XIX wieku? I dlaczego „amerykański sen” coraz częściej staje się „amerykańskim mirażem”? By to zrozumieć, dziennikarskie małżeństwo – Nicholas D. Kristof i Sheryl WuDunn – prowadzi nas przez kolejne kręgi amerykańskiego piekła: bezrobocie, uzależnienia, problemy z edukacją i opieką zdrowotną, utrata majątku, ubóstwo wśród wielodzietnych rodzin, przeludnienie. Z reporterską precyzją pokazują, że rzesza ciężko pracujących Amerykanów czuje się niezauważana i nierozumiana, co pogłębia polaryzację, rasizm i nietolerancję i stopniowo zżera tkankę społeczną. Biedni w bogatym kraju to rzetelne studium problemów, z którymi mierzy się amerykańska klasa robotnicza, oraz wyzwań stojących przed rządem USA. To również próba odpowiedzi na pytania o źródła kryzysu i powody, dla których państwo przestało interesować się obywatelami.

Kolejna pozycja z serii biografii wybitnych postaci historycznych. Życie i działalność Emeliny Pankhurst, założycielki i przywódczyni ruchu sufrażystek w Anglii, jest najbardziej widowiskowym i pełnym dramatyzmu fragmentem walki o równouprawnienie szerokich warstw społecznych, o prawa wyborcze kobiet. Autor z wielką wnikliwością odmalowuje obyczajowe i prawne upośledzenie kobiet w wiktoriańskiej Anglii, pierwsze odruchy buntu Emeliny, wpływ szczęśliwego małżeństwa na jej postawę, rozdarcie życia osobistego przez działąlność publiczną, niespożytą energię i poświęcenie w dążeniu do wytkniętego celu, doskonale zorganizowane kampanie protestacyjne oraz popularyzacyjne bojowniczek w długich spódnicach. Rząd i większość mężczyzn-obrońców tradycyjnego modelu rodziny, zaskakiwała wielokrotnie zaciekłość i wytrwałość kobiet, sprzeczna jakoby z ich subtelną, uległą naturą. Kilkudziesięcioletnią walkę Emeliny Pankhrust wieńczy pełny triumf w latach dwudziestych naszego wieku.

Najnowsza książka księdza Adama Bonieckiego. Głos spokoju i rozsądku w twoim domu. Czy powinno się nauczać religii w polskich szkołach? Jak odnaleźć spokój i harmonię w pocovidowej rzeczywistości? Czego w dobie kryzysu klimatycznego naucza nas Ewangelia? Jak rysuje się przyszłość polskiego Kościoła? Co z nami robią media społecznościowe? Jak ze sobą rozmawiać mimo różnic? Ta książka to wybór najbardziej aktualnych tekstów księdza Adama publikowanych na łamach „Tygodnika Powszechnego” w latach 2019-2021. Lektura poruszających, pełnych mądrości i zrozumienia tekstów pozwala odkryć głos prawdziwego autorytetu, którego we współczesnym świecie tak bardzo poszukujemy. (Rec. Wydawn.)

Wenezuela jeszcze w drugiej połowie XX wieku była jednym z najzamożniejszych państw Ameryki Południowej. Dziś to kraj pogrążony w głębokim kryzysie politycznym, społecznym i gospodarczym. Szaleje hiperinflacja, brakuje wody pitnej i benzyny, nie ma śladu po dawnych bogactwach. Tomáš Forró, reporter od lat obserwujący Wenezuelę, wyrusza do kopalni złota w tak zwanym Łuku Górniczym, gdzie ogniskują wszystkie problemy. To tam codziennością są brutalne walki między armią, lewicową partyzantką, tajną policją i broniącymi niezależności Indianami. Opisuje także katastrofalne skutki wydobycia złota i realne zagrożenie zatrucia dopływów największych rzek regionu – Orinoko i Amazonki. Gorączka złota to wstrząsający reportaż o tym, że do głębokiego upadku całego kraju nie jest potrzebna niszcząca wojna ani wielka katastrofa naturalna – wystarczą zwykłe zaniedbania i rozwiązywanie problemów na skróty.

Fragment powieści "Nędznicy" w formie opowiadania. Tytułowa bohaterka znajduje się pod opieką Tenardierów. Matka zobowiązuje się płacić rodzinie za dobrą opiekę nad córką, ci jednak nie wywiązują się z umowy.

Mała Anastazja trafia do domu ciotki, która hoduje dzieci na organy. Litewska nastolatka, przemycona do Stanów i zmuszona do prostytucji, wyobraża sobie wilki, które pożrą starych mężczyzn żądających od niej fellatio. Kobieta robi inseminację siostrze, a wcześniej zapewnia jej chwilę rozkoszy. Wszyscy naznaczeni przez życie, niedoskonali, pełni smutku, a jednocześnie niewinni. Krawędź to brutalny, prowokujący i odważny zbiór opowiadań o świecie skupionym na ciele, bólu i pożądaniu. Lidia Yuknavitch jest kronikarką niesamowitości, wydobywa z niej przemoc, cierpienie, odrazę, miłość i troskę. Oddaje głos tym, którzy balansują na krawędzi upadku i odkupienia. (Rec. Wydawn.)

Doskonale napisany „Most” autorstwa Isabelle Margot Moulin to nie tylko wciągająca powieść z intrygującymi bohaterami – to przede wszystkim prawdziwy most do zrozumienia bezdomności, młodzieńczego buntu oraz innych problemów współczesnego świata. Agnieszka, nastolatka z dobrego domu, nie radzi sobie z napotkanymi przykrościami i próbuje popełnić samobójstwo, chcąc skoczyć z mostu. Odwodzi ją od tej decyzji Marc, bezdomny, który przypadkiem znalazł się w pobliżu. Tak zaczyna się niezwykła historia nie tylko tych dwojga boleśnie doświadczonych ludzi, ale również historia członków ich rodzin i serdecznych przyjaciół, z których mało kogo los oszczędził. „Most” to książka pokazująca, jak różne, negatywne okoliczności mogą zniszczyć życie człowieka, ale to również powieść mówiąca o tym, że człowiek, nawet po wielkim upadku, może to życie wyprostować i ponownie starać się je ułożyć. To także historia o tym, aby się nie poddawać, tylko… żyć! Piękna, wzruszająca i zastanawiająca lektura, na długo zapadająca w pamięć.

Ich oszczędności wyparowały po kryzysie w 2008 roku lub z powodu różnych życiowych wypadków. Zamiast przejść na zasłużoną emeryturę, żegnają się z wygodnym życiem przedstawicieli klasy średniej, które wiedli dotąd. Sprzedają domy, bo nie mogą ich już utrzymać, przesiadają się do kamperów, przyczep, vanów czy pikapów i ruszają w drogę. Jeżdżą od stanu do stanu w poszukiwaniu dorywczej pracy – na kempingach, przy zbiorach owoców i warzyw, w centrach logistycznych Amazona. (Rec.Wydawn.)

Miejscowe legendy mówią o klątwie, która ciąży nad miastem od stuleci. Marcin Kącki, znakomity reporter, autor słynnego Białegostoku, zadaje mieszkańcom pozornie proste pytanie: Jak się tu żyje? Oświęcim. Czarna zima to zapis rozmów ze zbieraczami, którzy maniakalnie poszukują pamiątek z obozu. Z ostatnim oświęcimskim Romem, żyjącym w cieniu przemilczanego pogromu. Z ludźmi, którzy boją się zejść do własnej piwnicy, i z mieszkańcami osiedla, którzy bramę obozową mijają w drodze na zakupy. I z tymi, którzy nie otwierają okien, by nie czuć smrodu z kominów. Nawet ziemia nie daje spokoju, nasączona trucizną zakładów chemicznych. Oświęcim. Czarna zima - jak poradzić sobie z przeszłością? Pierwszy współczesny reportaż o Oświęcimiu to próba zbadania, czy raz puszczone w ruch mechanizmy zła zatrzymują się powoli. Oświęcim, niczym soczewka, skupia nadzieje i lęki Polaków. I nikt nie pokazuje tego lepiej niż Kącki. (Rec. Wydawn.)

Merabi ma 36 lat, pracuje w firmie ubezpieczeniowej, ma trzy siostry - i uwiera go Gruzja. Mówi: - Budujemy szklane domy, robimy euroremont, ale zaraz spod spodu wychodzi grzyb, bo nie ocieplimy ścian, a zimą nie włączymy kaloryfera, bo nas na to nie stać. Ale chcemy być nowocześni, więc kupujemy to, co kojarzy nam się z Zachodem. Z klatek - brudnych i śmierdzących, bez światła i z przeciągami, bo z jakichś powodów od zawsze buduje się je bez szyb - wchodzisz w świat jak z Dynastii: złoto, szezlongi i kominki, w których nikt nie pali, bo są tylko na pokaz. Na pokaz w Gruzji są też zmiany. Mimo ustawy antydyskryminacyjnej i równości płci wpisanej w konstytucję, kobieta na stanowisku to wciąż rzadkość, a osoba transpłciowa może zostać pobita na ulicy - i nikt jej nie pomoże. Stasia Budzisz, reporterka zajmująca się Gruzją od dekady, bada problemy kraju zamykanego często w skojarzeniach z gościnnością, smaczną kuchnią i malowniczymi krajobrazami. Jej bohaterami są wykluczeni, osoby z niepełnosprawnościami, członkowie mniejszości LGBT, kobiety i mężczyźni - zwykli Gruzini, którzy czekają na prawdziwe zmiany. Razem z nimi autorka wchodzi za drzwi gruzińskich domów. Burzy fasadę. (Rec. Wydawn.)

Publikacja stanowi kompleksową analizę regulacji prawnych dotyczących pomocy społecznej w Polsce. Autorzy przedstawiają pomoc społeczną jako złożony, ale jednocześnie spójny system, wyodrębniając i omawiając najważniejsze jego elementy: cele, zasady i wartości, organy i zakres ich działania, jednostki organizacyjne, system świadczeń, system opieki nad rodziną i dzieckiem oraz zadania i uprawnienia pracowników socjalnych. Walorami opracowania są: kompleksowość - omówiono najważniejsze zagadnienia z zakresu problematyki pomocy społecznej; oryginalność ujęcia - jest to jedyne na rynku opracowanie ukazujące działanie pomocy społecznej jako wieloelementowego, ale jednocześnie spójnego systemu z uwzględnieniem nowych instytucji tworzonych na mocy przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej; wnikliwa analiza rozwiązań prawnych dotyczących pomocy społecznej w Polsce; przejrzysta struktura; prosty, zrozumiały język; bogata bibliografia, w tym liczne pozycje literatury zagranicznej. Książka skierowana jest do szerokiego kręgu odbiorców zainteresowanych problematyką pomocy społecznej, w szczególności studentów prawa i administracji, absolwentów uzupełniających swoją wiedzę w ramach szkoleń i studiów podyplomowych. Będzie pomocna także praktykom, w tym pracownikom urzędów samorządowych, jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, jak również podmiotom niepublicznym wykonującym zadania z zakresu pomocy społecznej.

Przeobrażenia w niemal wszystkich obszarach i sferach życia nie pozostają bez wpływu na strukturę i funkcję rodziny. Analiza przemian współczenej rodziny coraz częściej budzi niepokój o jej kondycję i rozwój. Jednym ze wskaźników dokonujących się przemian rodziny jako instytucji społecznej jest zmiana sposobu jej postrzegania w nauce, polityce i prawie. Procesy globalne związane głównie z indywidualizacją, rozwojem nowoczesnych technologii oraz pluralizacją modeli relacji spowodowały upowszechnienie się struktury rodziny partnerskiej. Zmieniają się modele życia małżeńskiego i rodzinnego, a zarazem zyskują coraz większą akceptację alternatywne możliwości tworzenia bliskich związków, np. kohabitacji, rodzin monoparentalnych, małżeństw dobrowolnie bezdzietnych. (...) wielowątkowa problematyka na temat kondycji współczesnych form życia rodzinnego inspirowana jest badaniami oraz obserwacją sfery publicznej i prywatnej, a właściwie tego, co wynika ze zderzenia tych światów w kontekście współczesnej rodziny. Teoretyczny namysł został w pracy skonfrontowany z badaniami ilościowymi i jakościowymi (...). Publikacja z pewnością spotka się z pozytywnym odbiorem i zainteresowaniem. Podjęte w książce kwestie zostały przedstawione z wielu punktów widzenia i z perspektywy różnych dyscyplin naukowych, co sprawia, że recenzowane opracowanie znajdzie szerokie grono odbiorców zarówno wśród teoretyków, jak i praktyków pracy wychowawczej, socjalnej i terapeutycznej, będąc ważnym uzupełnieniem dotychczasowych publikacji na temat rodziny. (Z recenzji dr hab. Marioli Bieńko) (Z okł.)

W cieniu wielkiej polityki, wojen, fortun zdobywanych z dnia na dzień, z daleka od obiektywów kamer i świateł reflektorów jest inna Rosja. To kraj, w którym w opuszczonym moskiewskim szpitalu koczuje grupa nastolatków - stalkerów, diggerów, samobójców, strażników i upiorów. W walącym się hotelu robotniczym mieszka paręnaście rodzin, które od lat czekają na lokale zastępcze - pisały w tej sprawie już nawet do papieża. W przydrożnym baraku kilkanaście kobiet zaspokaja potrzeby kierowców, policjantów, polityków… Jelena Kostiuczenko nie pisze zza biurka, nie boi się zabrudzić rąk, nie waha się stawiać trudnych pytań. Odwiedza ćpuńską melinę, w której żyje małżeństwo uzależnione od dezomorfiny, czyli popularnego w Rosji „krokodyla”. Udając stażystkę, jeździ na patrole z drogówką i obserwuje, jak inspektorzy wyciągają od kierowców łapówki. W Biesłanie pyta, o czym śnią rodzice dzieci, które zginęły podczas akcji antyterrorystów. Pisze o tym wprost i bez stylistycznych ozdobników. Jej książka jest nie tylko o Rosji. To diagnoza źle działającego świata, w którym zanikają więzi międzyludzkie, solidarność i mechanizmy wzajemnego wsparcia. W którym państwo nie chroni słabych. W którym zamiast prawa, jest pięść. Świata, w którym „przyszło nam żyć”. (Rec. Wydawn.)

Autorka monografii podjęła wielce udaną próbę ukazania społecznego problemu rodziny w wymiarze wybranego rejonu i środowiska jednego z wielkopolskich miast średniej wielkości, ulokowanego w rejonie tradycyjnie rolniczym o dużym kapitale i potencjale ekonomicznym, a także bogatych wielokulturowych tradycjach strukturyzowania i funkcjonowania społeczności mieszkańców opisywanego miasta i jego wiejskiego zaplecza. Formułowane w pracy tezy zostały udokumentowane materiałem faktograficznym zebranym w toku realizacji autorskiego projektu badania terenowego przeprowadzonego w drugiej dekadzie XXI wieku i stosownie wykorzystane do konstrukcji projektu poznawania i rozwiązywania tego problemu siłami środowiska jego obecności, lokując tym samym zawarty w niej potencjał intelektualny i jego dyskursywny wyraz w obszarze pedagogiki społecznej – dyscypliny szczególnie zainteresowanej losami polskich rodzin i inicjatywami zmierzającymi do łagodzenia i przełamywania doświadczanych przez nie trudności. (fragment Przedmowy prof. Jerzego Modrzewskiego).

Tabu jest częścią życia każdej społeczności i nieustannie oddziałuje na rządzące nią normy, mając za zadanie - jak dowodziła Mary Douglas - redukcję wspólnotowego poczucia chaosu. Tabu było także integralną częścią doświadczenia życia w PRL, a studium wyobrażeń na temat tego, co nieakceptowane, niewygodne, budzące niesmak lub wstyd, pozwala nam zobaczyć dzisiaj lepiej praktyki postrzegane wtedy w kategoriach niepodważalnej społecznej normy. Losy „panien z dzieckiem” pokazują kolosalną siłę często szerszej niż nuklearna rodziny i jej przewagę nad jednostką w poststalinowskiej Polsce. Publiczne przepychanki w sprawie rozwodu dowodzą utrzymującego się napięcia pomiędzy pożądaniem nowoczesności i paraliżującym lękiem przed jego społecznymi konsekwencjami. Niezależnie jednak od tego, czy mowa o przerywaniu ciąży, biciu, rozwodach czy matkach samodzielnie wychowujących swoje dzieci, wszystkie wymienione wyżej mechanizmy o charakterze makrospołecznym i politycznym odcisnęły swoje piętno na osobistym doświadczeniu konkretnych osób, których świadectwa narracyjne, szeroko przywoływane w książce, wchodząc do dyskursu politycznego, eksperckiego i popkulturowego, odegrały ważną rolę w procesie negocjowania nowych granic między tym, co dopuszczalne, a tym, co nie uchodzi w polskiej rodzinie w PRL. (Rec. Wydawn.)

Słuchaj pieśni wiatru i Flipper roku 1973 to dwie najwcześniejsze powieści Harukiego Murakamiego nigdy niepublikowane dotąd w Europie ani Stanach Zjednoczonych. Są to również dwie pierwsze części tak zwanej „tetralogii Szczura”, do której należą Przygoda z owcą i Tańcz, tańcz, tańcz. Ukazanie się ich w Polsce to prawdziwa gratka dla miłośników Murakamiego. Po raz pierwszy pojawia się w nich bezimienny bohater dobrze znany z kolejnych powieści, jego przyjaciel Szczur, chiński barman Jay, a także Naoko z Norwegian Wood. Akcja obu utworów toczy się we wczesnych latach siedemdziesiątych. W pierwszym, bohater jest studentem i spędza letnie wakacje w rodzinnym mieście w okolicach Kobe, w drugim ma dwadzieścia kilka lat i prowadzi z kolegą firmę tłumaczeniową. Jak zwykle u Murakamiego obie powieści przepełnione są muzyką popularną i klasyczną, aluzjami do filmów i książek, ale znajdziemy też cytat z ewangelii wg św. Mateusza, historie o Trockim, o tajemniczych bliźniaczkach, opowieść o konstruktorze flippera i stosunkach społecznych panujących na planecie Wenus... (Z okł.)

Jaka przyszłość czeka Kościół w Polsce? Czy da się dziś być prawdziwym katolikiem? Dlaczego dla ks. Adama ważne są drzewa? Jaki jest ksiądz za kierownicą? Jak żyć pełnią życia po 85. urodzinach? Ta książka to wybór zawsze aktualnych tekstów publikowanych na łamach „Tygodnika Powszechnego” w latach 2018–2019. Ks. Boniecki podejmuje w nich tematy szczególnie ważne właśnie teraz: Kościół i wiara po skandalach i napięciach ostatnich miesięcy, kondycja praworządności w Polsce, nieuchronne zmiany klimatu. Pisze również o przygodach, podróżach i małych radościach codzienności. Słowa pełne mądrości, zrozumienia i spokoju są właśnie tym, czego nam teraz potrzeba. Nie obrażaj się. Nigdy się nie obrażaj (chyba że taktycznie).