Autyzm nie jest zaburzeniem nowym - minęło już 70 lat od czasu, gdy po raz pierwszy został opisany jako jednostka chorobowa. Badacze wciąż jednak określają go jako zaburzenie ,,tajemnicze” i ,,zagadkowe”. Mimo iż wiele kwestii nie zostało jeszcze dokładnie zbadanych, a niektóre ustalenia wywołują falę dyskusji, to jednak trudno zaprzeczyć, iż dziś o autyzmie wiemy zdecydowanie więcej, niż jeszcze kilkanaście lat temu. Przekłada się to również na możliwość coraz lepszego i skuteczniejszego pomagania dzieciom, u których zdiagnozowano to zaburzenie. Z drugiej strony, o autyzmie wiemy wciąż za mało. Wielu ustaleń poczynionych na podstawie analizy mowy anglojęzycznych dzieci z autyzmem dziecięcym nie można odnieść do dzieci posługujących się językiem polskim - wynika to przede wszystkim z różnic w budowie obydwu języków. Istotnym elementem są również różnice społeczno-kulturowe. Zmiany (szczególnie technologiczne), które dokonują się wokół dzieci - nie tylko tych z autyzmem również są ważnym czynnikiem wpływającym na postrzeganie pewnych zjawisk obserwowanych w autyzmie. Dlatego też, moim zdaniem, zasadne jest powracanie do problemów, które wydają się być już dość dobrze zbadane i opisane. Prezentowana praca jest próbą opisu kompetencji komunikacyjnej dzieci z autyzmem dziecięcym w wieku przedszkolnym. Została ona oparta na materiale zebranym w latach 2010-2013 w Specjalnym Ośrodku Rewalidacyjno-Wychowawczym dla Dzieci i Młodzieży z Autyzmem. Celem prezentowanych badań jest opis i analiza zachowań komunikacyjnych dzieci z autyzmem dziecięcym oraz ukazanie wpływu zaburzeń w obrębie kompetencji komunikacyjnej na realizację funkcji komunikacyjnej wypowiedzi. Warunkiem dobrego opisu zachowań komunikacyjnych dzieci z autyzmem była indywidualna, szczegółowa obserwacja. Przedmiotem badania są kompetencje komunikacyjne czworga dzieci z autyzmem dziecięcym na podstawie obserwacji ich zachowań komunikacyjnych w warunkach naturalnych, w tym konkretnym przypadku - podczas pobytu w ośrodku dziennym. Praca składa się z siedmiu rozdziałów. Trzy pierwsze mają charakter teoretyczny. Rozdział czwarty zawiera ustalenia metodologiczne, natomiast w pozostałych dwóch zamieszczono wyniki własnych badań. (Fragment wstępu)