Reporter XX wieku Pasja, pasja, trzeba mieć pasję! mawiał legendarny reporter (1932-2007), korespondent z ukochanej Afryki, Azji i Ameryki Łacińskiej, świadek wielu rewolucji i przewrotów, autor słynnych książek: Wojna futbolowa, Cesarz, Szachinszach, Heban. Historia jego niezwykłego życia to zarazem poruszająca opowieść o Polsce i świecie ostatniego półwiecza. Domosławski odważnie podejmuje też wnikliwą próbę charakterystyki Kapuścińskiego człowieka pełnego sprzeczności, wokół którego narosło wiele kontrowersji. O tej książce długo będzie się mówić

Raz w wiosce w Ugandzie, niedaleko Jeziora Wiktorii, odwiedziłem rodzinę mieszkającą w zagrodzie składającej się z dwóch chat. Wszyscy spali na podłodze w jednej izbie pierwszej chaty. W drugiej, przylegającej do niej, była kuchnia. Kiedy zobaczyłem tam sztućce wykonane z drewna i trzy ogromne kamienie ułożone w kształcie trójkąta i tworzące palenisko, odniosłem wrażenie, że już to gdzieś widziałem. Po namyśle, zdałem sobie sprawę, że w czasie studiów na uniwersytecie, uczyłem się archeologii. Widziałem taką kuchnię na ilustracjach przedstawiających życie ludzi 5 000 lat temu. Dla kogoś, kto egzystuje w takich warunkach, poczucie czasu jest zupełnie inne. Pomiędzy ich światem i naszym nie ma wiele wspólnego. (Rec. Wydawn.)

„Ty mi o tym nie mów, ty mi to opisz!”, mawiał do emigracyjnego reportera, Marka Kusiby, Ryszard Kapuściński. Zanim jednak autor usiadł do spisywania historii swojej znajomości z Kapuścińskim, przez lata skrupulatnie odnotowywał i nagrywał każde z nim spotkanie. W ten sposób zebrał materiał na opowieść o człowieku mu bliskim, ale – ze względu na bariery kontynentalne – pozostającym w nieuchronnym oddaleniu. Autor z wrażliwością poety i uważnością dziennikarza snuje prywatną opowieść o poznawaniu legendarnego reportażysty, o fascynacji jego postacią i tekstami, o wspólnych pasjach, podróżach i spostrzeżeniach dotyczących tej rodzimej i tej trochę dalszej, choć tylko pozornie odległej, rzeczywistości kanadyjskiej. „Odbyłem z Ryszardem Kapuścińskim setki rozmów, wiele z nich nagrywałem z dziennikarskiego obowiązku, ale przede wszystkim z poczucia, że one umkną. Wiele notowałem na gorąco. Ryszard, zmęczony oblężeniem prasowym i udzielaniem wywiadów zaproponował, by nasze rozmowy miały charakter przyjacielski, nie zawodowy. Utrwalałem je zatem dla siebie, były dla mnie lekcjami rzemiosła, pomagały rozumieć ludzi i świat. Trzy lata temu zaglądnąłem do tych notatek i przekonałem się, że rozmowy odpowiadają na wiele pytań, jakie w związku z nim sobie zadawałem (...). Co było dla niego najważniejsze, jaki wewnętrzny przymus gnał go przez kraje i kontynenty? Ambicja opisania świata, uchwycenia jego istoty, nazwania nienazwanego? W jednej z rozmów powiedział, że świat jest nie do ogarnięcia, że nie da się ogarnąć świata. A jednak podejmował stale ten wysiłek, mając świadomość porażki”. Marek Kusiba [ze wstępu] (Rec. Wydawn.)

Książka poświęcona jest niezwykłym Polakom - ludziom, którzy dzięki swej ciekawości świata dokonywali często nietuzinkowych czynów. Jedni poszerzali naszą wiedzę, pokazując i objaśniając mechanizmy funkcjonowania świata, inni wbrew przeciwnościom urzeczywistniali to, co z pozoru niemożliwe. Znajdują się wśród nich m.in. utytułowani badacze, eksploratorzy, pisarze, podróżnicy, żeglarze i alpiniści. (Z okładki)