W wieku dwudziestu trzech lat, zaraz po ukończeniu studiów, Margaret Mead wyruszyła samotnie z Filadelfii na Samoa, by spędzić tam osiem miesięcy na badaniach nad kulturą niemal zupełnie nieznanego ludu. Tak rozpoczynała się jej wielka kariera, w toku której miała zburzyć wiele pielęgnowanych na Zachodzie przekonań na temat rodziny, wychowania dzieci oraz ról społecznych kobiety i mężczyzny. Wynikiem intensywnych badań terenowych, jakie Margaret Mead prowadziła na wyspach południowego Pacyfiku w latach 1925-1939, był szereg kontrowersyjnych książek, które natychmiast stawały się bestsellerami. Dowodziła, że układ ról męskich i kobiecych nie wynika z żadnych cech wrodzonych, biologicznych, lecz narzucany jest przez społeczeństwo. Ubolewała nad tym, że w kulturze zachodniej nastolatkom narzuca się powściągliwość dorosłych. Oskarżono ją o kwestionowanie amerykańskiego stylu życia. Choć krytyka jej prac nie wygasała, wiele jej poglądów stopniowo zyskiwało akceptację, stając się jedną z inspiracji ruchu feministycznego. Dziś koncepcje Margaret Mead stanowią oparcie dla współczesnego modelu związków rodzinnych. Równocześnie jej szczegółowe opisy życia społeczności pierwotnych z wysp południowego Pacyfiku ocaliły od zapomnienia tradycje, które w obliczu rozwijajacej się cywilizacji w większości już zaginęły.

Książka Austina Jersilda, profesora Wydziału Historii w Old Dominion University, jest bodaj pierwszą monografią o XIX-wiecznym podboju Kaukazu Północnego przez Rosję. Stanowi przy tym skuteczną odtrutkę na kłamliwą propagandę historyczną, posługującą się twierdzeniami, że „ciągła ekspansja Rosji na południe wynikała z konieczności obrony, ale także ze zwykłego pragmatyzmu”. Dokumentując proces narodzin i zmierzchu „orientalistycznej” narracji Imperium Rosyjskiego na Kaukazie, autor wykonał gigantyczną pracę archiwalną i - jak pisze dr Jerzy Rohoziński - „przynosi nam na tacy świeżutkie frykasy z archiwów Moskwy, Petersburga i Tbilisi”, łącząc solidny warsztat historyka z narracyjną swadą. Polski przekład uzupełnia obszerna przedmowa sytuująca pracę w kontekście polskim oraz krótkie, aktualizujące (zwłaszcza w dobie toczącej się na Ukrainie wojny) posłowie dr Jerzego Rohozińskiego.

Sklep potrzeb kulturalnych to pokłon oddany kulturze podhalańskiej, wyznanie miłosne maskowane ironią i żartem. Próba oddania atmosfery Podhala lat 50., 60. i 70., całkowicie subiektywna, bez naukowego zadęcia. Antoni Kroh o sobie: Pochodzę z Warszawy, ale kilka lat dzieciństwa przemieszkałem w Bukowinie Tatrzańskiej. W 1955 roku ukończyłem tam szkołę podstawową. W latach 1967-70, zaraz po studiach, pracowałem w dziale etnograficznym Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem. Poznałem wówczas wielu wybitnych zakopiańczyków, miejscowych oryginałów, chłonąłem środowiskowe opowieści, bajdy i plotki. Zdobyłem „blachę” przewodnika tatrzańskiego. W kwartalniku Instytutu Sztuki PAN „Polska Sztuka Ludowa” opublikowałem kilka młodzieńczych, buntowniczych artykułów o kulturze ludowej Podhala, zaś po latach dwie książki o tym regionie: Sklep Potrzeb Kulturalnych oraz Tatry i Podhale w serii „A to Polska właśnie”. Po latach od pierwszego wydania Sklep potrzeb kulturalnych przeszedł gruntowny remont i dziś oddajemy go w ręce Czytelników w odnowionej postaci. Antoni Kroh jest etnografem, ale sporo lat wcześniej – co nie tylko etnografom się przydarza – był małym chłopcem. Chłopiec urodził się wprawdzie w Warszawie, jednak przez pierwsze lata nauki mieszkał w Bukowinie Tatrzańskiej, gdzie chodził do miejscowej szkoły. Były to czasy Bieruta, w szkole panowała programowa nuda i szarzyzna. Ale dobrego pisarza poznaje się m.in. po tym, że nawet o szarzyźnie pisze kolorowo. Toteż książka roi się od uciesznych opowiastek i postaci podpatrzonych bystrym okiem dziecka. W miarę czytania anegdotki trochę rzedną i do głosu dochodzi etnograf, który podhalańskie tereny zna od dawna i dobrze. Wraz z ich historią prawdziwą i zmyśloną (…) Wisława Szymborska (Z okładki)

Porywająco napisany tom wspomnień znakomitego etnografa, historyka kultury, pisarza, tłumacza literatury słowackiej i czeskiej, jest swego rodzaju portretem pokolenia Polaków żyjących w Polsce powojennej lecz tradycją rodzinną i cywilizacyjną osadzonych w czasach przed II wojną światową. Dzieje krewnych, wśród których było wielu polityków, wojskowych, właścicieli ziemskich oraz licznych przyjaciół i znajomych obrazują losy odchodzącej w przeszłość klasy ziemian i starania ich dzieci i wnuków by ułożyć sobie życie w nowych realiach politycznych Polski powojennej. (lubimyczytac.pl)

Książka poświęcona jest niezwykłym Polakom - ludziom, którzy dzięki swej ciekawości świata dokonywali często nietuzinkowych czynów. Jedni poszerzali naszą wiedzę, pokazując i objaśniając mechanizmy funkcjonowania świata, inni wbrew przeciwnościom urzeczywistniali to, co z pozoru niemożliwe. Znajdują się wśród nich m.in. utytułowani badacze, eksploratorzy, pisarze, podróżnicy, żeglarze i alpiniści. (Z okładki)

Książka poświęcona jest niezwykłym Polakom - ludziom, którzy dzięki swej ciekawości świata dokonywali często nietuzinkowych czynów. Jedni poszerzali naszą wiedzę, pokazując i objaśniając mechanizmy funkcjonowania świata, inni wbrew przeciwnościom urzeczywistniali to, co z pozoru niemożliwe. Znajdują się wśród nich m.in. utytułowani badacze, eksploratorzy, pisarze, podróżnicy, żeglarze i alpiniści. (Z okł.)