Kochankowie Burzy to monumentalne dzieło życia Elżbiety Gizeli Erban. Porywająca opowieść o wielkiej miłości, dla której tło stanowią wydarzenia poprzedzające wybuch powstania styczniowego. Śledząc losy młodziutkiej Niny, czytelnik przenosi się do czasów, gdy honor i obowiązek wobec Ojczyzny były cenniejsze niż własne życie. Autorka w obrazowy sposób odwzorowuje panujące wtedy nastroje, mody oraz realia codzienności. Wyczarowuje przed naszymi oczami dawno miniony świat, pełen zarówno wystawnych balów, jak i krwawo tłumionych zamieszek. Świat mało znany dla wielu czytelników, a jednocześnie urokliwy jak sceneria ziemiańskiego dworku i pasjonujący jak najbardziej wciągająca salonowa intryga. W szóstym tomie cyklu "Bohaterowie i zdrajcy" Nina źle znosi ciążę, jednak ukrywa to przed bliskimi, nie chcąc okazywać własnej słabości. Decyduje się na ryzykowną podróż, aby zakupić broń niezbędną powstańcom. W Krakowie dopadają ją silne bóle i zaczyna się przedwczesny poród, który Nina może przypłacić życiem. Na świat przychodzą bliźnięta, ale jedno z maleństw umiera. Nina nie może pogodzić się z faktem, że straciła syna, a przy życiu pozostała córka. Wydaje się jej, że w ten sposób zawiodła męża i dlatego odsuwa się od noworodka, a ostatecznie przekazuje go w ręce kuzynki, która w zastępstwie matki ma się zająć małą panienką. Podyktowana wielkim bólem decyzja położy się cieniem na małżeńskich relacjach Klonowieckich. To jednak nie koniec problemów młodej hrabiny - przez okolice Makowa przetacza się potężna wichura, której skutki odczuwają nie tylko mieszkańcy pałacu, ale przede wszystkim okoliczni chłopi. Kiedy wszystko wskazuje na to, że Ninie uda się zgromadzić pieniądze, które umożliwią im powrót do względnej normalności, na jej drodze stanie oddział kozaków. Czy zniszczony w trakcie ulewy portret pierwszej żony Aleksa będzie niczym zły omen, który sprowadzi nieszczęście na świętokrzyskie ziemie? (Rec. Wydawn.)

„Byli i będą" to obraz społeczeństwa polskiego po powstaniu styczniowym. Poznajemy różne środowiska: arystokrację w stolicy, za granicą i na wsi w Królestwie, uczącą się w Warszawie młodzież z różnych sfer, rozbitków na bruku miejskim, zwłaszcza zaś ziemiaństwo kresowe, uparcie utrzymujące swe placówki narodowego stanu posiadania, które raz stracone, nie byłyby już do odkupienia (rząd rosyjski na kupno ziemi zezwalał tylko prawosławnym),oraz zagrodową szlachtę krośniańską, prześladowaną nie tylko za patriotyzm, ale i za religię, gwałtem zmuszaną do prawosławia. Powieść to pisana z głębi duszy i serca, poczęta z troski narodowej o gniazda zburzone i pisklęta rozproszone, z myślą o niebezpieczeństwie walki o chleb i braku idei. Fabuła zajmująca, środki opisu utrzymane w dobrym umiarze. Bogactwo motywów epickich zespolone w budowę jednolitą i celowo rozmieszczoną. Jako powieść realistyczna "Byli i będą" są najlepszym utworem autorki.

W piątym tomie cyklu －Czas wojny, czas miłości－Nina sprawuje pieczę nad Makowem, zastępując w tej roli swojego męża, który wiedziony poczuciem obowiązku przystępuje do powstania. Trudno jej pogodzić się z myślą, że Aleks ryzykuje własne życie, przedkładając dobro ojczyzny nad szczęście rodziny. Młoda hrabina doskonale się odnajduje w roli dziedziczki ogromnego majątku, wykazując się nie tylko gospodarnością i zaradnością, ale również zmysłem dyplomacji. Dzielnie stawia czoło rosyjskim oficerom stacjonującym w pałacu oraz chłopom, którzy dają się zwieść carskim obietnicom. Choć nastały trudne czasy wojny, w pewien sposób życie toczy się jednak swoim rytmem, któremu bieg nadaje miłość – najsilniejsza motywacja do heroicznych czynów.

Trzy kobiety, które połączyło jedno straszne wydarzenie. Zaplanowały zemstę, ale coś poszło nie tak. Czasem pozostaje już tylko ucieczka do przodu… Wiosna 1863 roku. Nad zbiorową mogiłą spotykają się Izabella – szlachcianka opłakująca syna, Wiesia – złodziejka z Powiśla, która w tej samej powstańczej bitwie straciła brata, oraz Anna – córka profesora, która pogrzebała narzeczonego. Motywowane rozpaczą i chęcią zemsty trzy desperatki zawiązują mroczne przymierze i przeprowadzają zamach. Przebiega on jednak inaczej, niż to sobie zaplanowały. Ze ścigających stają się ściganymi, a ich droga wiedzie przez powstańcze obozy i austriackie więzienia. Aby ratować własną skórę, będą gotowe popłynąć aż za ocean. Jak zakończy się wędrówka Izy, Anny i Wiesi? To niezwykła historia zdesperowanych kobiet, zmuszonych do ucieczki na koniec świata. Być może będzie tam na nie czekać szczęście, które pojawi się w najmniej spodziewanej postaci…

Drugi tom opowieści o przodkach bohaterów sagi "Kobiety z ulicy Grodzkiej". Korzenie zła i narodziny niewieściej siły w bezwzględnych czasach walki o życie, nadzieję i marzenia. Rok 1849. Podczas podroży poślubnej Magda spotyka kobietę, która przepowiada jej, że młoda doktorowa osiągnie swój cel, ale nie będzie szczęśliwa. Na razie jednak wszystkie marzenia się spełniają. Magda ma kochającego męża i własną aptekę. Małżonkowie podejmują jeszcze jedną ważną decyzję, która, jak się okaże, odmieni na zawsze ich życie. Mijają kolejne dekady, nad głowami Bernatów zaczynają zbierać się ciemne chmury. W mieście wybucha straszliwy pożar, a potem wszyscy zostają uwikłani w wydarzenia powstania styczniowego. Ale najgorsze dopiero przed nimi. Marzenia o szczęśliwej rodzinie zostaną poddane poważnej próbie. Czyżby przepowiednia sprzed lat miała się spełnić? (Rec. Wydawn.)

Druga część serii o polskich babkach wiejskich, akuszerkach i położnych zabiera w świat, w którym gusła i zabobony walczą z postępem medycyny, a kobiety ze wszystkich warstw społecznych są równe w obliczu cudu narodzin, przeplatającego się z dramatem śmierci. Sabina, rozpieszczona jedynaczka potentata cukrowego, odmawia wyjścia za mąż za hrabiego Skrzypowskiego. W tajemnicy przed ojcem podszywa się pod ubogą kuzynką Klocię i rozpoczyna naukę akuszerii. Aby wynagrodzić biednej dziewczynie udział w oszustwie, obiecuje wydać ją za mąż, o czym Klocia wciąż marzy. Odrzucony zalotnik poprzysięga zemstę i zleca nieustanne śledzenie Sabiny. Poznaje w ten sposób wiele kompromitujących obie bohaterki tajemnic. Niczego nieświadome dziewczyny snują marzenia i plany na przyszłość. Sabina szuka sposobu na skuteczne ratowanie przedwcześnie urodzonych dzieci, a Klocia oddaje się pierwszej młodzieńczej namiętności. Wybuch powstania styczniowego przerywa ich bezpieczne życie. W Cyprysowie pojawia się nieobliczalny pułkownik carskiej armii, który szuka dowodów na współpracę mieszkańców pałacu z powstańcami. Czy Sabinie uda się pomóc wiejskim wcześniakom? Kto uratuje Cyprysów przed Moskalami? I czy zemsta zawsze ma słodki smak? (Rec. Wydawn.)

Jest rok 1880. Aldona Burzyk opuszcza Warszawę, by objąć posadę guwernantki w majątku Krzysztofa Kęszyckiego. Młodą i urodziwą pannę wkrótce otaczają adoratorzy, ale dziewczynie nie w głowie zaloty. Ma plan na przyszłość, a mazowiecka prowincja to tylko przystanek na drodze do wielkiego świata wykształconych i niezależnych kobiet. Kiedy pewnego dnia ginie ślad po dziedzicu Kęszyckim, życie we dworze zmienia swój bieg. Czy tajemnica z czasów powstania styczniowego jest kluczem do wyjaśnienia zniknięcia mężczyzny? Co naprawdę wydarzyło się podczas walk w 1863 roku? Czy Aldona spełni swoje największe marzenie? Guwernantka to ponadczasowa opowieść o miłości, wolności, rodzinie i obowiązku, a także historia młodej dziewczyny, która odważnie stawia czoło życiu i nie boi się bronić wyznawanych ideałów.

Akcja rozgrywa się w czasie powstania styczniowego i toczy się w przeważającej części na terenie zaboru austriackiego. Utwór Lama cechuje koncepcja ironiczno-groteskowa.

Pieśń dramatyczna "Leci liście z drzewa" ... grana była po raz pierwszy na uroczystem przedstawieniu ku uczczenia 50-tej rocznicy powstania styczniowego dnia 21. stycznia 1913 r. w Krakowie za dyrekcyi Ludwika Solskiego - i dnia 22. stycznia 1913 r. we Lwowie za dyrekcyi Ludwika Hellera.

Kochankowie Burzy to monumentalne dzieło życia Elżbiety Gizeli Erban. Porywająca opowieść o wielkiej miłości, dla której tło stanowią wydarzenia poprzedzające wybuch powstania styczniowego. Śledząc losy młodziutkiej Niny, czytelnik przenosi się do czasów, gdy honor i obowiązek wobec Ojczyzny były cenniejsze niż własne życie. Autorka w obrazowy sposób odwzorowuje panujące wtedy nastroje, mody oraz realia codzienności. Wyczarowuje przed naszymi oczami dawno miniony świat, pełen zarówno wystawnych balów, jak i krwawo tłumionych zamieszek. Świat mało znany dla wielu czytelników, a jednocześnie urokliwy jak sceneria ziemiańskiego dworku i pasjonujący jak najbardziej wciągająca salonowa intryga. W czwartym tomie cyklu －Martwa cisza – hrabiostwo Klonowieccy wracają do Makowa, gdzie upajają się swoją miłością. Niebawem jednak zawisną nad nimi czarne chmury, bo nawet najlepiej dobraną parę mogą poróżnić tajemnice i niedopowiedzenia. Nina domyśla się, że mąż bierze udział w spisku mającym na celu odzyskanie przez Polskę niepodległości. Zlękniona o ukochanego, z każdym dniem czuje się coraz gorzej. Kiedy się okazuje, że niepokojące symptomy zdrowotne są wynikiem ciąży, Aleks zdaje się najszczęśliwszym człowiekiem na świecie. Wkrótce wybucha jednak powstanie, Klonowiecki staje na czele jednego z oddziałów, a w życiu Niny nic już nie będzie wyglądało jak dawniej...

„Kochanowie Burzy” to monumentalne dzieło życia Elżbiety Gizeli Erban. Porywająca opowieść o wielkiej miłości, dla której tło stanowią wydarzenia poprzedzające wybuch powstania styczniowego. Śledząc losy młodziutkiej Niny, czytelnik przenosi się do czasów, gdy honor i obowiązek wobec Ojczyzny były cenniejsze niż własne życie. Autorka w obrazowy sposób odwzorowuje panujące wtedy nastroje, mody oraz realia codzienności. Wyczarowuje przed naszymi oczami dawno miniony świat, pełen zarówno wystawnych balów, jak i krwawo tłumionych zamieszek. Świat mało znany dla wielu czytelników, a jednocześnie urokliwy jak sceneria ziemiańskiego dworku i pasjonujący jak najbardziej wciągająca salonowa intryga. W drugim tomie cyklu – „Na dworze w Makowie” – Nina świetne się odnajduje w pałacowej codzienności, z zamiłowaniem spędzając czas na konnych przejażdżkach. Szybko odkrywa jednak, że wytworne wnętrza kryją sporo tajemnic i jedyne, czego wśród nich brakuje, to miłość. Tymczasem piękną panienkę z Jaśminowa oczaruje przystojny rosyjski oficer, jednak jej serce wyrywać się będzie do innego mężczyzny. I nie będzie to wcale ten, który się jej oświadczy… Co się kryje pod podszewką pozornie zwyczajnego ziemiańskiego życia? Ktoś straci życie, ktoś inny dopuści się zdrady, a nad świętokrzyskim krajobrazem zawiśnie widmo nieuchronnie zbliżającego się powstania…

W powieści społeczno-obyczajowej Nad Niemnem Eliza Orzeszkowa przedstawiła przekrój społeczeństwa drugiej połowy XIX wieku. Nawiązała też do powstania styczniowego. Akcja toczy się na Litwie, w Korczynie sąsiadującym ze szlacheckim zaściankiem Bohatyrowicze. Justyna Orzelska, uboga szlachcianka, przeżywa rozterki dotyczące swojej przyszłości. Nie ulega zalotom dawnego adoratora Zygmunta Korczyńskiego, ani majętnemu arystokracie Teofilowi Różyckiemu. Najbardziej jest zainteresowana Janem Bohatyrowiczem, honorowym mężczyzną, który utrzymuje się, uczciwie pracując. Ich związek ma pozytywny wpływ na relacje dworu z zaściankiem. Powieść była bardzo popularna, jej pozytywny odbiór zaskoczył nawet samą autorkę. Przez Stanisława Brzozowskiego Orzeszkowa została nazwana „młodszą siostrą Mickiewicza”.

W powieści społeczno-obyczajowej Nad Niemnem Eliza Orzeszkowa przedstawiła przekrój społeczeństwa drugiej połowy XIX wieku. Nawiązała też do powstania styczniowego. Akcja toczy się na Litwie, w Korczynie sąsiadującym ze szlacheckim zaściankiem Bohatyrowicze. Justyna Orzelska, uboga szlachcianka, przeżywa rozterki dotyczące swojej przyszłości. Nie ulega zalotom dawnego adoratora Zygmunta Korczyńskiego, ani majętnemu arystokracie Teofilowi Różyckiemu. Najbardziej jest zainteresowana Janem Bohatyrowiczem, honorowym mężczyzną, który utrzymuje się, uczciwie pracując. Ich związek ma pozytywny wpływ na relacje dworu z zaściankiem. Powieść była bardzo popularna, jej pozytywny odbiór zaskoczył nawet samą autorkę. Przez Stanisława Brzozowskiego Orzeszkowa została nazwana „młodszą siostrą Mickiewicza”.

Nad Niemnem to powieść o niespełnionej i spełnionej miłości, wartości pracy, godności, uprzedzeniach społecznych, które niegdyś zwano mezaliansem, stosunku Polaków do trudnej historii ojczyzny (zamaskowany wątek powstania styczniowego). Główna bohaterka, Justyna Orzelska, to uboga szlachcianka, która potrafi zachować poczucie własnej wartości i godność, nie ulega presji otoczenia i decyduje się na odważny krok, aby być w życiu szczęśliwą. Podstawą oceny postawy bohaterów Nad Niemnem jest pożyteczność dla innych i dla całego społeczeństwa oraz stosunek do sprawy zrywu narodowowyzwoleńczego z 1863. Pozytywistyczne ideały i życiowe wybory Eliza Orzeszkowa w Nad Niemnem genialnie sportretowała polskie społeczeństwo drugiej połowy XIX stulecia, umiejętnie ukrywając przed carską cenzurą aluzję do walki o wolność podjętej przez Polaków w 1863 roku. Na tym tle ukazała losy bohaterów, a przede wszystkim ich szczęśliwe i nieszczęśliwe wybory życiowe: młodzieńczą miłość Justyny Orzelskiej do Zygmunta Korczyńskiego i dojrzałą miłość Justyny do Jana Bohatyrowicza, niespełnioną miłość Marty Korczyńskiej i Anzelma Bohatyrowicza, tragedię Andrzejowej Korczyńskiej, która straciła w powstaniu styczniowym ukochanego męża, oraz nieszczęśliwą miłość małżeńską zapracowanego i zatroskanego o byt rodziny Benedykta Korczyńskiego, i jego egoistycznej żony Emilii, wiecznie cierpiącej na urojone słabości. W powieści zostały znakomicie ukazane skomplikowane stosunki między dworem Korczyńskich a zaściankiem Bohatyrowiczów, ich wzajemne powiązania oraz sąsiedzkie konflikty. Nad Niemnem to powieść pozytywistyczna, która dotyka najważniejszych spraw narodowych i społecznych, ale też przekazuje uniwersalne prawdy o ludzkim szczęściu, poczuciu własnej wartości i godności.

Niniejsza publikacja, to opracowanie z wielu względów wyjątkowe. Jego podstawą stały się relacje i wspomnienie uczestników bitwy miechowskiej, jednego z pierwszych, lecz zarazem najtragiczniejszych w skutkach epizodów powstania styczniowego. Książka ta to także przekazy naocznych świadków tego wydarzenia, wśród których na szcególną uwagę zasługuje ten pozostawiony po Kazimierzu Girtlerze, znakomitym kronikarzu i dzierżawcy majątku w Kalinie Małej, oraz po Jerzym Moszyńskim, krakowskim dziennikarzu... (Fragment wstępu)

Akcja toczy się w małym miasteczku w przededniu oraz w trakcie powstania styczniowego. Narrator opowiada o czasach swojego dzieciństwa, kiedy miał siedem lat i na opisywane wydarzenia patrzy raz okiem siedmiolatka, a raz człowieka dorosłego. Był to celowy zabieg autora, by ochronić swój utwór przed ingerencją cenzury carskiej. Matka narratora, kobieta przedwcześnie owdowiała, samotnie wychowywała dwóch synów: narratora oraz jego starszego brata – Władka. Cieszyła się dużym autorytetem w miasteczku. Jej dom był miejscem spotkań miejscowej inteligencji, prowadzącej rozmowy polityczne. Niedaleko domu matki stała chata, gdzie mieszkał starszy człowiek, od którego wszyscy stronili, uważając go za zdrajcę i szpiega. Kiedy wybucha powstanie, Władek zaciąga się do oddziału i słuch po nim ginie. W pobliżu miasteczka dochodzi do bitwy, którą powstańcy przegrywają. Rannego Władka do domu przynosi ów sąsiad, którego wszyscy uważali za szpiega. Dochodzi do ostrej dyskusji między nim, a obecnym w domu nauczycielem, działaczem niepodległościowym. Rzekomy szpieg zarzuca nauczycielowi, że nazwano go zdrajcą tylko dlatego, że nie wierzył w zwycięstwo powstania i w pomoc krajów zachodnich. Kiedy wzywał do zaniechania bezowocnej walki uznano, że jest szpiegiem, a przecież to on miał rację. Matka obiecuje, że od tej pory może zawsze na nich liczyć. Parę godzin później dowiadują się, że człowiek ten został powieszony przez powstańców.

Autor oparł się wyłącznie na faktach, przedstawił je precyzyjnie, bez upiększania i osobistych ocen. Odsłania szczegóły, o których niewielu z nas wiedziało, także i ja. Udowadnia, że terroryzm był zawsze obecny w dziejach ludzkości. Odważnie pokazuje, że my, Polacy, również nie byliśmy wolni od stosowania takich metod. Jerzy Dziewulski. Każdy terrorysta to zamachowiec, ale czy każdy zamachowiec to terrorysta? Czy terrorysta może być bohaterem? Czy idea uzasadnia zbrodnię? Czy walka Polaków o wolność usprawiedliwiała terror? To tylko kilka z pytań, które powinien zadać sobie każdy czytelnik tej niezwykłej, nadzwyczaj ciekawej i pouczającej książki. Vincent V. Severski (Z okładki)