„Baśnie” zostały przetłumaczone na wiele języków, wciąż są popularne wśród dzieci i dorosłych na całym świecie. Czytelnicy doceniają w nich szczerość, piękno i prostotę języka, potęgę wyobraźni i uczuć oraz niezwykłą wrażliwość w przedstawianiu świata.

„Baśnie” zostały przetłumaczone na wiele języków, wciąż są popularne wśród dzieci i dorosłych na całym świecie. Czytelnicy doceniają w nich szczerość, piękno i prostotę języka, potęgę wyobraźni i uczuć oraz niezwykłą wrażliwość w przedstawianiu świata.

„Baśnie” zostały przetłumaczone na wiele języków, wciąż są popularne wśród dzieci i dorosłych na całym świecie. Czytelnicy doceniają w nich szczerość, piękno i prostotę języka, potęgę wyobraźni i uczuć oraz niezwykłą wrażliwość w przedstawianiu świata.

Jedyna w swoim rodzaju popularnonaukowa książka dla spragnionych wiedzy dzieciaków! Co znajdziesz w środku przeciętego na pół zegarka, fajerwerku, piłeczki golfowej, ula lub karuzeli? Bez wątpienia coś zaskakującego! Co jest w środku? zaspokoi ciekawość nawet najbardziej dociekliwych umysłów. Młodzi poszukiwacze prawdy na własne oczy zobaczą zdumiewające mechanizmy ukryte w najzwyklejszych przedmiotach codziennego użytku, takich jak: prysznic, maszynka do lodów, kostka Rubika, kalkulator, stół bilardowy, tor do kręgli czy drukarka. Szczegółowe przekroje przedstawione na barwnych ilustracjach pobudzą wyobraźnię przyszłych wynalazców, naukowców i inżynierów. Gotowi, by zajrzeć do środka? 48 stron niebywale szczegółowych ilustracji; Przystępne wyjaśnienie działania urządzeń; Fascynująca historia wynalazków; Przedmioty, które dzieciaki znają z codziennego życia.

Książka zdobyła nagrodę JM Rektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w konkursie na Najlepszą Książkę Akademicką. Atrakcyjnie opracowana, znakomita i monumentalna praca profesora Mariana Pokropka, nestora polskiej etnografii, ukazuje odchodzący świat tradycyjnej kultury materialnej, stanowiącej nasze wspólne dziedzictwo narodowe. Książka składa się ze wstępu, jedenastu rozdziałów tematycznych oraz zakończenia. W poszczególnych rozdziałach autor omawia rozmaite zagadnienia dotyczące kultury materialnej na tle procesów gospodarczych i społecznych, uwidacznia zachodzące pod ich wpływem przekształcenia, a także zmiany wynikające z postępu technologicznego. Integralną częścią książki są ilustracje - w większości unikatowe fotografie i rysunki pochodzące z prywatnego archiwum profesora Pokropka. Najstarsze powstały na początku lat 50 XX wieku, najmłodsze autor wykonywał w pierwsze dekadzie bieżącego stulecia. Książka jest przeznaczona dla specjalistów, ale też wszystkich osób zainteresowanych kulturą materialną obszaru Europy Środkowej i Środkowo-Wschodniej. Znajdą oni w niej syntezę wiedzy o tradycyjnej kulturze materialnej Polski z licznymi odniesieniami do kultur społeczności z obszaru Słowiańszczyzny - efekt systematycznych badań prowadzonych do końca XX wieku oraz dokumentację fotograficzną do przełomu XX i XXI wieku. (Rec. Wydawn.)

Pralka, telefon, telewizor, rower są z nami „od zawsze”. Warto czasami jeszcze raz spojrzeć na otaczające nas przedmioty jak na coś nowego. Sięgając po masło zobaczymy prześliczną centryfugę z jeszcze piękniejszą od niej wiejską gosposią, a wiążąc krawat pomyślimy o… wakacjach w ciepłej Chorwacji. Dzięki lekturze tej bogato ilustrowanej książki dowiemy się czy Mieszko I wrzucał swoje portki do pralki i dlaczego przeor Kordecki nie zadzwonił do Jana Kazimierza z prośbą o odsiecz? (Rec. Wydawn.)

Jak uszyć modny płaszcz o kroju francuskim z wojskowego koca? W jaki sposób urządzić przyjęcie, kiedy nie mamy ani stołu ani krzeseł? Jak kichać sposobem bezszmerowym i dlaczego mamy się witać bez całowania rąk? W jaki sposób „Przyjaciółka” walczyła z powojennym analfabetyzmem, a jej redaktorki — z biedą, zacofaniem i „zabobonem”? Jakie warunki musiała spełniać kandydatka na „kociaka”? Dlaczego wnętrza, stroje i przepisy kulinarne publikowane w „Ty i Ja” budziły niesmak części czytelników? Co kryje się pod hasłem: Paryż domowym sposobem? Popularne w PRL-u czasopisma poświęcone kulturze, stylowi życia i codziennym bolączkom towarzyszyły czytelniczkom i czytelnikom w zmaganiach z nową powojenną rzeczywistością. Edukowały, pouczały, radziły. Kreowały snobizmy, prowadziły własne kampanie na rzecz dobrego gustu, lecz także wykonywały pracę u podstaw, oferując fachowe porady dotyczące zdrowia czy wychowywania dzieci. Bywały narzędziami propagandy, ale też walczyły o zachowanie niezależności. Wszystkie miały misję, którą realizowały, sięgając po środki odpowiednie dla różnych grup społecznych. Książka Agaty Szydłowskiej to próba zmierzenia się ze współczesną nostalgią za kulturą wizualną PRL-u i spojrzenia na nią z perspektywy pism kształtujących styl życia: „Przekroju”, „Ty i Ja”, „Przyjaciółki” i „Kobiety i Życia”. Elity zostały wymienione, panie ruszyły do pracy, mieszkańcy wsi ruszyli w stronę miast i wyższych szczebli społecznej drabiny, a żelazna kurtyna oddzieliła ich wszystkich od świata kultury zachodniej. Jak budowano nowe projekty tożsamościowe? Jaką rolę odgrywały w tym procesie kobiety? Do czego aspirowaliśmy naprawdę, a co próbowano nam narzucić? Czym był konsumpcjonizm w czasach głębokiej komuny i wiecznego braku? Książka Agaty Szydłowskiej jest pozycją obowiązkową dla tych, którzy chcą zrozumieć świat, w którym dawniej funkcjonowali, i dla tych, dla których był on dotąd abstrakcją. (Ewa Pawlik, zastępczyni redaktor naczelnej kwartalnika „Przekrój”) (Rec. Wydawn.)

Trójjęzyczna książka "Przejścia i powroty", towarzysząca projektowi pod tym samym tytułem, to efekt inspiracji zbiorami Muzeum Etnograficznego w Krakowie. Teksty w niej zawarte uświadamiają ogrom świata kryjącego się w muzealnych przestrzeniach. Etnografowie, psychologowie, socjologowie, filozofowie, historycy sztuki, pisarze - wyszperali w zbiorach Muzeum źródła tematów na wskroś współczesnych, niepokojących, drażniących. Wychodząc od rzeczy - mówią o pamięci, o nadmiarze, o samotności, by przejść do rzeczy i pochylić się nad niepozornym przedmiotem z kolekcji, czy na nowo przyjrzeć się twórczości Nikifora - najbardziej znanego polskiego malarza naiwnego. Siła każdego z tych tekstów polega na niepowtarzalnej, osobistej perspektywie autora, na spojrzeniu wnikliwym i nie dającym się zwieść, dostrzegającym kryjących się za rzeczami ludzi i świat.

Co zostaje po śmierci bliskiej osoby? Przedmioty, wspomnienia, urywki zdań? Narrator porządkuje książki i rzeczy pozostawione przez zmarłą matkę. Jednocześnie rekonstruuje jej obraz - mocnej kobiety, która w peerelowskiej, a potem kapitalistycznej rzeczywistości umiała żyć wedle własnych zasad. Wyczulona na słowa, nie pozwalała sobą manipulować, w codziennej walce o szacunek - nie poddawała się. Była trudna. Była odważna. W tej książce nie ma sentymentalizmu - matka go nie znosiła - są za to czułość, uśmiech i próba zrozumienia losu najbliższej osoby. Jest też opowieść o tym, jak zaczyna odchodzić pierwsze powojenne pokolenie, któremu obiecywano piękne życie.

Ta historia jest trochę jak baśń. Są w niej poszukiwacze skarbów i ich strażnicy. Jest pełna klejnotów cukiernica Rosenthala, dwanaście złotych jaj i tajemnicza mapa dziadka Pinchasa. Jest podróż w głąb czasu tropem utraconego dziedzictwa. W 2017 roku Patrycja Dołowy została poproszona o pomoc - jej amerykańska przyjaciółka Michelle Levy chciała dowiedzieć się czegoś o swojej prababci Salomei. Tak zaczęła się wędrówka, która potoczyła się w niespodziewany sposób i poprowadziła w nieoczekiwanych kierunkach. W jej trakcie Dołowy spotkała innych poszukiwaczy - amerykańskich potomków polskich Żydów, których przywiodła do Polski legenda o rodzinnym skarbie lub wizja utraconego raju. Trafiła też na Polaków, którzy stali się lokalnymi strażnikami żydowskiej pamięci. Zaintrygowało ją, co tak naprawdę popycha ich do działania. Co znaczy wciąż żyć na grobach, a co znaczy żyć zupełnie bez nich? Polska pełna jest żydowskich rzeczy. Porzuconych, wziętych pod opiekę, przywłaszczonych, przejętych, znalezionych i takich, które wciąż czekają na odkrycie. Nie jest to złoto, lecz coś cenniejszego od złota: to ślady milionów żyć, o których musimy pamiętać. (Rec. Wydawn.)

Smart obiekt to wciągająca podróż po peryferiach, uważne spojrzenie na świat przedmiotów, które wymykają się jednoznacznym klasyfikacjom. Znamy świetnie te samoróbki, "przydasie", spryciule czające się w naszych mieszkaniach albo tuż za rogiem. Tworzone z potrzeby zaradzenia "tu i teraz", upiększenia czy zmaterializowania fantazji są trwa lymi elementami naszej mentalno-materialnej rzeczywistości. Poza jakimkolwiek porządkiem, dzikie i jednocześnie ograniczone, spełniają swoje funkcje, igrając z przyjętymi formami i katalogami masowo produkowanych rzeczy. Możemy je odrzucić, skrytykować, obśmiać albo tak jak autorzy zdjęć i esejów-spróbować zrozumieć i osadzić w szerszym kontekście. (Z okł.)

Zwierzęta, ubrania, kwiaty, owoce i warzywa, środki transportu, potrawy, narzędzia to tylko wybrane rzeczy, które Maya Hanisch zilustrowała w swym oryginalnym i nowoczesnym stylu. Wspaniała pierwsza encyklopedia z setkami szczegółów i drobiazgów. Tę dwujęzyczną książkę, polsko-angielską, można przeglądać godzinami i poznawać dzięki niej świat! (Rec. Wydawn.)

Wspólne śpiewanie piosenki i zabawa przy recytowaniu wierszyków pomagają wprowadzić dziecko w świat literatury. W serii "Biblioteczka malucha" znajdą Państwo proste zagadki, popularne kołysanki oraz wiersze budzące najpiękniejsze wspomnienia z własnego dzieciństwa.

Życie rzeczy w powojennej Polsce to opowieść o kilku latach po drugiej wojnie światowej z perspektywy codziennych przedmiotów - nie tylko tych rzeczywistych, ale również wyobrażonych. O poszukiwaniach ukrytego skarbu, o gościnnych przedmiotach na Ziemiach Odzyskanych, o szabrze wprawiającym rzeczy w nieustanny ruch z rąk do rąk, o zachodnich darach płynących do Polski, wreszcie o wizjach nowych przedmiotów kształtujących nowy socjalistyczny porządek. To również opowieść o długu zaciągniętym u poprzednich właścicieli przejmowanych przedmiotów, który staje się nieusuwalną częścią polskiej tożsamości. Nie jest to jednak historia rzeczy, ale próba dotarcia do historii w rzeczach - nie rekonstrukcja biografii konkretnych przedmiotów, ale poszukiwanie zastygłych w nich pragnień i fantazji polskiej kultury. Jakie emocje i pragnienia rzeczy pobudzały? W jaki sposób nadawano im nowe znaczenia? W jaki sposób przedmioty były używane do organizowania i przekształcania emocji - niepewności, obaw, ale i nadziei? Jaką rolę widziała w nich nowa władza i jak wykorzystywała je do budowy nowego porządku? (Rec. Wydawn.)