Dziwne jest serce kobiece... Wspomnienia galicyjskie to lektura dla czytelnika, który skądinąd znając dzieje polityczne Polski, odnajdzie tu zapis emocji, marzeń, nadziei, radości i smutków dziesiątków barwnych postaci z krwi i kości, których wielowątkowe losy wpisane są w kontekst ledwo co zarysowanych wydarzeń wielkiej historii. Autorka tego pamiętnika to postać niezwykła, wyrastająca nie tylko ponad miarę swoich czasów. Tuż po maturze, w wieku osiemnastu lat wychodzi za mąż za Jana Skąpskiego i przez siedemnaście lat (od 1903 do 1920) dzierżawią z mężem dworskie majątki na Sądecczyźnie. Jeszcze młódka, a szybko przeobraża się w światłą, nowoczesną gospodynię, dzięki czemu dzierżawione majątki zaczynają kwitnąć. Studiuje podręczniki zarówno dotyczące wychowania dzieci, jak i wszelkich upraw, także hodowli zwierząt gospodarskich. Obarczona siedmiorgiem potomstwa, znajduje czas na systematyczne czytanie, interesuje się nawet psychologią i filozofią (Freud, Platon). Zbiera pieśni ludowe, zajmuje się działalnością społeczną (m.in. zakłada Szkołę Gospodyń Wiejskich). A przy tym jest utalentowaną pianistką, występuje nawet z publicznymi recitalami. Wiodą z mężem niby prowincjonalne życie, lecz przegląda się w nim niemal cała epoka. Nie brak w jej życiu i zdarzeń tragicznych. Z godnością jednak znosi śmierć dwojga dzieci, jak i lata wojny, która na terenie Sądecczyzny przebiegała wyjątkowo okrutnie. Pisze o tym wszystkim w sposób rzeczowy, konkretny, niekiedy drobiazgowy, wciągając nas w swój świat, że mamy wrażenie, jakbyśmy w tamtych czasach żyli. (Wiesław Myśliwski) (Rec. Wydawn.)

Ziemia, kryjąca w sobie wiele jeszcze tajemnic, przechowała również sporo dowodów świadczących o bogatej i ciekawej historii. W pierwszych wiekach naszej ery, dolinami Dunajca i Ropy ciągnął - prawdopodobnie - rzymski szlak handlowy na północ, do wybrzeży Bałtyku. Wskazują na to monety rzymskie, znalezione w Tymbarku, Jodłowniku, Laskowej, Męcinie, Podolu, Mogilnie, Zabełczu, Dąbrówce, Zabrzeży, Czanym Potoku, Wysowej, Szymbarku, Gorlicach i Święcanach oraz unikalne znalezisko - figurka brązowa, znaleziona w Brunarach Wyżnych koło Grybowa. Ożywienie osadnictwa następuje w okresie istnienia państwa Wiślan. Dowodzą tego odkrycia w wielkich ongiś grobach, w Naszacowicach i Opolu Szczyrzyckim... (Fragment tekstu)

Publikacja zawiera 31 biogramów poetów związanych z Nowym Sączem i Ziemią Sądecką, a także wybór ich wierszy oraz bogatą bibliografię. Książka zachwyca językiem, poziomem naukowym i jakością materiału. "Wywodzący się z podsądeckiego Czarnego Potoka prof. Bolesław Faron, rektor WSP w Krakowie, nauczyciel akademicki, dyrektor Wydawnictwa Edukacyjnego, minister oświaty i wychowania, radca ambasady i dyrektor Instytutu Polskiego w Wiedniu, w swoim bogatym życiu zawodowym, pracy naukowej i badawczej historyka i krytyka literatury, w działalności dydaktycznej ("nauczyciel nauczycieli"), edytorskiej i w swojej wielorakiej aktywności społecznej, zawsze i wszędzie pamięta bowiem o nierozerwalnych korzeniach, łączących go z rodzinną ziemią", pisze w swojej recenzji prof. Bogusław Kołcz. Publikacja ukazała się dzięki dofinansowaniu jakie Społeczno-Kulturalne Towarzystwo "Sądeczanin" otrzymało od Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. (Rec. Wydawn.)

Oddajemy do rąk sądeckich czytelników, choć mam nadzieję, że nie tylko sądeckich, pozycję wyjątkową. "Powrót na Sądecczyznę" to opowiadana z dużą swadą historia naszej małej ojczyzny; to książka, która powinna się znaleźć w domu każdego Sądeczanina. Czytając tę opowieść, słychać głos gawędziarza, człowieka zanurzonego w naszej historii, a jednocześnie potrafiającego jakby z dystansu uchwycić istotę procesów, które przetaczały się po Sądecczyźnie na przestrzeni dziejów... (Fragment wstępu)