3 Maja to główna ulica naszego miasta, najbardziej reprezentacyjna i najbardziej znana. Od wielu wieków jej kształt pozostał niezmieniony, zmieniali się tylko mieszkańcy i ich domy. Historia każdej ulicy jest częścią historii miasta i pozwala Czytelnikowi zaglądnąć w przeszłość oczami mieszkańców. Ci, którzy podzielili się swoimi wspomnieniami, stają się dla nas przewodnikami - świadkami naszej lokalnej historii. Subiektywny charakter tych opowieści, umożliwia spojrzenie na to, co było z różnych, często odmiennych perspektyw i ukazuje różnorodność ludzkich doświadczeń.

Książka którą oddajemy do rąk Czytelników, stanowi garść spojrzeń na bitwę pod Gorlicami z różnych perspektyw. Zaznaczyć należy, że w żadnym stopniu nie wyczerpuje ona poruszanego tematu, gdyż tak naprawdę miasto wciąż czeka m. in. na swoje opracowanie dotyczące życia codziennego w latach zawieruchy wojennej 1914-1918. (Ze wstępu)

Bon o wartości 1000 zł ofiarowany przez Urząd Miasta Gorlice dla Miejskiej Biblioteki Publicznej w Gorlicach z okazji Dnia Bibliotekarza w 2022 roku.

Mamy wielką przyjemność zaprezentować Wam opowiadania, które zostało wymyślone i zilustrowane przez gorlickich przedszkolaków. Wychowankowie Miejskiego Przedszkola Nr 5 w Gorlicach zainicjowali historię opowiadająca o przygodach trojga dzieci: Julki, Kuby i Wojtusia, którzy wyruszają w niezwykłą podróż w poszukiwanie zaginionego słoneczka. Dzieci nie wiedzą co się z nim stało, ale czują, że muszą je odnaleźć, gdyż bez niego świat stał się szary, ponury i smutny. Fascynujące przeżycia bohaterów naszej książki zostały opisane przez dzieci z publicznych przedszkoli funkcjonujących na terenie Gorlic, każdy rozdział przez wychowanków innej placówki. (Fragment wstępu).

W ostatnich latach wzrasta zainteresowanie nowymi formami turystyki i wypoczynku. Jednym z takich kierunków jest geoturystyka, która jest formą turystyki przyrodniczej nakierowanej na zagadnienia związane z poznaniem historii dziejów Ziemi. Obejmuje m.in. zwiedzanie form skałkowych, odsłonięć fliszu, osuwisk, jaskiń, wodospadów, skalistych i przełomowych odcinków potoków i rzek, źródeł wód. Zaprezentowane poniżej wybrane geostanowiska znajdują się na obszarze pasm górskich Beskidu Niskiego i Pogórza Ondawskiego rozciągających się wokół wododziałowego grzbietu karpackiego, rozdzielającego zlewiska Morza Bałtyckiego i Czarnego. (Fragment wstępu)

Władysława Jagiełły to ulica krótka, lecz pełna piękna, radości i twórczej, pozytywnej energii. W tej książce znajdziecie m.in. historię narodzin i działalności gorlickiego Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół", którego pozytywistyczny duch był tak silny, że kiedy dzielni junacy, planujący założyć kino, zorientowali się, że w mieście jeszcze nie ma prądu - po prostu urochomili elektrownię. Jest też o bohaterskich pocztowcach, którzy podczas okupacji podsłuchiwali telefony gestapowców, i o pewnym zapamiętałym czytelniku, który - już w czasach współczesnych - nawet w obliczu powodzi w miejskiej bibliotece nie przerywał lektury. To zabawne i wzruszające opowieści o ludzkiej mądrości, zaradności, solidarności i zdrowym patriotyzmie... (Z okładki)

Małe jest piękne? Tak! A w dodatku interesujące. Często także kultowe - i tak właśnie jest tu. Cztery krótkie gorlickie uliczki - przecznice 3 Maja - zawsze zaludniały postacie, o których można powiedzieć wszystko, tylko nie to, że były typowe. To ks. Bronisław Świeykowski, bohaterski burmistrz miasta podczas I wojny światowej, a także kolekcjoner owadów, entomolog i opiekun komicznej małpki Koko. To Kazimierz Miklaszewski, który podczas II wojny na własny koszt przerzucał ludzi za granicę i stworzył (oczywiście kultowy) sklep odzieżowo-galanteryjny działający 123 lata. To Roman Reinfuss - etnograf, badacz sztuki ludowej, profesor UMCS i UWr, którego miłość do Łemkowszczyzny zaczęła się właśnie w Gorlicach, kiedy odwiedzał wuja - mieszkającego przy ulicy Narutowicza Władysława Mnerkę. To wreszcie bracia Stanisław i Emil Rajbowie, którzy usługiwali Niemcom w okupacyjnej knajpie Für Deutsche Urlaub, a także zbierali od nich informacje i przekazywali je AK. O takich ludziach, a także ich domach, ogrodach, niecodziennych czynach i codzienności jest ta książka.

Autor Antoni Hukałowicz przedstawia historię miasta i ludzi w nim mieszkających w latach 1944-2000. Książka nosi tytuł "Poletko Wszystkich Świętych". Jej wydanie zrealizowano przy wsparciu finansowym Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podlaskiego w Białymstoku oraz inicjatywie i finansowaniu samorządu Gminy Wasilków. W notce otwierającej książkę burmistrz Wasilkowa Antoni Pełkowski napisał: Poletko Wszystkich Świętych to epicka opowieść o Wasilkowie i jego mieszkańcach oparta na autentycznych wydarzeniach i prawdziwych postaciach. W powieści skupieni są jak w soczewce, ludzie, którzy tworzyli historię ziemi białostockiej po wojnie. Książka przybliża czytelnikowi swoisty klimat, specyficzny język mieszkańców oraz ich tradycję przepuszczone przez filtr pamięci i wyobraźni autora. Sam Autor dedykuje powieść mieszkańcom Wasilkowa. A. Hukałowicz w swej opowieści o Wasilkowie podjął próbę przypomnienia i utrwalenia czasu dość już odległego a obrosłego mitami doskonałości władzy ludowej i bestialstwa podziemia niepodległościowego. Obie strony walczące o człowieka ukazuje w sposób wiarygodny i przemyślany. Sylwetki ludzi kreśli ze znajomością natury człowieka i okoliczności, w jakich przyszło ludziom żyć. Najważniejszym jednak w tym wszystkim jest realizm czasu i mądrości ludowej, zwyczajów, obyczajów i obrzędów świątecznych, zwykłej codzienności. W tym zakresie jest drobiazgowy, bardzo dokładny. Czytelnik jest pewny, że to co czyta, w jakiś sposób przeżył sam Autor, jego bliscy albo informatorzy. Talent Autora spowodował, że książkę czyta się lekko, wciąga ona w akcję, jest takim swego rodzaju zaczątkiem "Cichego Donu", ale opisującym realia obrony polskości na tym skrawku terytorium Rzeczypospolitej.

Obecny tomik "Satyrki po giżycku" stanowi wybór z ponad 2500 utworów i nawiązuje do Mazur, jest wspomnienień stron rodzinnych autora i satyryczną obseracją życia. (Z okładki)

Słownik ten adresuję w szczególności do osób spoza środowiska bobowskiego. Wyrazy, wyraźenia i zwroty językowe tu zebrane nie wszystkie są w Bobowej w powszechnim użyciu, a jedynie występują ze zróżnicowaną częstotliwością, niekiedy nawet są używane przez bardzo wąską grupę osób, ale nie wyłącznie członków jednej rodziny, bo takie z tego słownika wyłączam. (Fragment wstępu)

Jedną z najstarszych organizacji gorlickich było Gniazdo Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół" a w nim ludzie, którzy uznali za swój patriotyczny obowiązek pracować bezinteresownie w dziedzinie wychowania narodowego starszych wiekiem gorliczan, ale nade wszystko objąć opieką młodzież gorlicką - młodzież Ziemi Gorlickiej. Wiele cennych, najświętszych wartości przekazał nam "Sokół" gorlicki. Historia Sokolstwa Polskiego uczy nas tych cech osobowości, które kształtują pełnię człowieka. "Sokół" gorlicki realizował cele i zadania Sokoła Polskiego w Galicji i w Polsce niepodległej, usiłował odrodzić je w latach po II wojnie światowej. Obok tężyzny i piękna sylwetki kształtował piękno moralne i braterski stosunek do ludzi. Wszystko osnute patriotyzmem poświadczonym w I i II wojnie światowej i rzetelną pracą w okresach pokoju.

Stróżówka to opowiedziana ze swadą historia jednej ulicy widziana z perspektywy ludzi, którzy ją wspominają. Historia czasem zwyczajna, czasem niezwykła, czasem poważna, czy nawet tragiczna, a czasem zabawna. Przeczytamy tu o zabytkowych kapliczkach i kamienicach, ale też przedwojennych lodach cytrynowych. O tajnym nauczaniu, ruchu oporu, partyzantce i prześladowaniach Żydów podczas II wojny światowej, ale i o polskiej okupacyjnej orkiestrze (z niemieckim urzędnikiem Otto Struckiem w roli tenora), a nawet o tucznej świni przebranej za staruszkę. Jest też o kolorowych ulicznych włóczęgach jak "Jaś z Piórkami" i ideologicznych polowaniach na stonkę za głębokiej komuny. Wszystko to tworzy fascynujący obraz przeszłości namalowany żywymi i wiernymi barwami. (Z okładki)