Anna Milewska, wdowa po himalaiście Andrzeju Zawadzie. Aktorka, poetka, kustoszka pamięci rodzinnej. Z dystansem godnym stoickiego spokoju postrzega rzeczywistość. Nie ocenia sukcesów, przeciwności losu, nieuchronności przemijania… Mogła sobie pozwolić na te opowieści. Ma na swoim koncie setki ról teatralnych i filmowych. Dla większości widzów rozpoznawalna z roli Julii w serialu "Złotopolscy". Jednak nie scena, ani plan filmowy nie były sensem jej życia. To była miłość… "Nie wiedziałam, jak głęboko Anna pozwoli mi zanurzyć się w swoje życie. A tym bardziej gdzie postawi granice mojej dociekliwości. W którym momencie - powie stop, to zbyt osobiste, tym nie zamierzam się dzielić! Nigdy czegoś takiego nie usłyszałam. Właściwie to za każdym razem zaskakiwała mnie swoimi opowieściami, z których wyłania się kobieta świadoma siebie i swojej wartości, a przy tym niesłychanie skromna, przyjazna, troskliwa." Anna Binkowska (Z okładki)

Pasjonujący zbiór autentycznych opowieści o podróży, wspinaniu i przyjaciołach. To także szereg górskich anegdot, nieprawdopodobnych wydarzeń i pouczających doświadczeń. W miarę zagłębiania się w lekturę zauważymy, że jest to również zapis jeszcze jednej podróży ľ tej najważniejszej ľ przez życie, zapis doświadczeń całego pokolenia, które w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych dorastało i zaczynało rozglądać się po świecie. Tak to wyraża sam autor: Zrozumiałem, że odkrywanie świata to jedna z tych ważnych życiowych przygód, których nie można przegapić i których nigdy nie wolno odkładać na później. Dzięki temu kilka razy urodziłem się na nowo. Nowe, drugie wydanie zostało wzbogacone o ponad 100 stron zajmujących historii, w tym obszerny rozdział o barwnych przypadkach związanych z organizacją kultowej już imprezy - Przeglądu Filmów Górskich w Lądku Zdroju.

(...) Takim właśnie w jednej osobie taternikiem, i to pierwszorzędnym taternikiem, literatem, miłośnikiem przyrody i estetą jest Marjusz Zaruski, co jego pismom poświęconym Tatrom nadaje wyjątkową wartość. (...) Szczęśliwą nazwać należy myśl wydania zbiorowego feljetonów, artykułów i opisów Zaruskiego tyczących się Tatr w jednej książce. (Fragment przedmowy Mieczysława Orłowicza)

Odwaga czy kompletne szaleństwo? Pasjonująca historia podjęcia jednego z ostatnich wielkich wyzwań himalaizmu. W lipcu 2012 roku sześcioosobowy zespół wyruszył, by przejść trzynastokilometrową grań Mazeno na Nanga Parbat. W trakcie wyprawy zrezygnowały cztery osoby. Pozostało dwóch pięćdziesięciokilkuletnich śmiałków: Sandy Allan i Rick Allen. Osiemnaście dni w drodze, w większości powyżej 7000 metrów, pod koniec prawie bez jedzenia, ostatnie pięć dni bez picia. Wyprawa zakończyła się sukcesem. Mężczyźni jako jedyni przeszli tę drogę i zdobyli Nanga Parbat - górę, która niejednemu przyniosła śmierć... Ocalili życie, zyskali sławę, ale wiele poświęcili. Co sprawiło, że podjęli to ryzyko? Jak udało się im dokonać tego, czego nie udało się dokonać wcześniej innym, młodym, utalentowanym alpinistom? Kim stali się po powrocie? Dzięki książce Sandy’ego Allana poznasz kulisy wspinaczki na szczyt marzeń. To lekcja sztuki przetrwania, również tego wewnętrznego. To zapis doświadczenia, w którym pokora zderza się z ponadludzką siłą. Autor opowiada o przeżyciach niemieszczących się w granicach zdrowego rozsądku. Ale mówi także o zwykłym zwątpieniu, które czasem może wydawać się nie do pokonania... To pełna emocji historia o górach, marzeniach, walce oraz konfrontacji ze sobą. Zobacz, jak niemożliwe stało się możliwe. (Rec. Wydawn.)

Polska wyprawa w Himalaje w roku 1939, której dzieje są tematem książki Janusza Klarnera, nie była ani pierwszą polską wyprawą o charakterze odkrywczo-alpinistycznym skierowaną w wielkie góry poza kontynentem europejskim, ani na pewno nie będzie wyprawą ostatnią. Stanowi ona bowiem kolejne ogniwo w dziejach polskiego alpinizmu, podobnie jak była jedną z wielu wypraw, których zadaniem jest odkrywczo-naukowa eksploracja wysokich gór. Toteż aby w pełni zrozumieć sens i cele tej wyprawy, trzeba poznać jej tło, jej źródła i założenia, przy czym poznanie to nie jest możliwe bez odpowiedzi na pytanie: jaka droga zaprowadziła polskich alpinistów w Himalaje i jaka droga kieruje ich obecnie ku olbrzymom gór radzieckich i chińskich ? Wtedy dopiero będziemy mogli w pełni zrozumieć "sprawę" polskiej wyprawy himalajskiej. pasjonująca lektura... Według mojej wiedzy była to pierwsza wyprawa himalajska polskiego alpinizmu, niestety nie obyło się bez ofiar... (Rec. Wydawn.)

To tu Reinhold Messner stracił brata lub, jak twierdzą inni, poświęcił jego życie, by przejść do historii. To tu Hermann Buhl, pierwszy zdobywca szczytu, wspiął się na wierzchołek na amfetaminowym speedzie. Adolfowi Schlagintweitowi, który jako pierwszy opisał Nangę, ucięto głowę. Jeszcze kilka miesięcy temu Nanga Parbat - jako przedostatni ośmiotysięcznik - pozostawała niezdobyta zimą. Pierwsi pokonali ją w lutym 2016 roku Simone Moro, Alex Txikon i Muhammad Ali „Sadpara”. Było to największe wspinaczkowe wydarzenie ostatnich lat. Ale do końca trwał szalony wyścig, kto wedrze się na Nagą Górę. Brali w nim udział przede wszystkim Polacy. Finałową rozgrywkę śledzili z obozów po dwóch stronach szczytu dwaj świetni dziennikarze i podróżnicy - Dominik Szczepański, autor książki „Na oceanie nie ma ciszy", i Piotr Tomza („Afryka Nowaka"). Dzięki nim możemy zajrzeć za kulisy wyścigu na szczyt i podglądać z bliska jego głównych bohaterów, m.in.: Simone Moro, Adama Bieleckiego, Tomasza Mackiewicza i Marka Klonowskiego. (Rec. Wydawn.)

Bestsellerowa komedia romantyczna w nowym, jednotomowym, rozszerzonym wydaniu! Zabawne dialogi, rozpalające zmysły sceny, moc wrażeń i zachwycające krajobrazy. Poznaj emocjonującą historię Julki i Jeremiego, którzy skradli serca polskich czytelniczek. Jestem dziennikarką. Cholernie dobrą dziennikarką. Piszę o sprawach ważnych, poruszających, mających znaczenie… No, może nie zawsze. I niekoniecznie tym razem. Bo jak to w życiu bywa, liczy się kasa. – Może napiszesz felieton o niedostępnych mężczyznach? Coś bardziej pozytywnego niż dotychczas? – zaleca moja redaktor naczelna. Czuję gulę w gardle. Upijam łyk kawy, choć zamiast niej przydałaby mi się wódka z prozakiem. – Nie łam się – pociesza. – Tak po prostu jest w tym biznesie. Wierzę, że w końcu się odbijesz. Musisz tylko zmienić tematykę, stworzyć coś lżejszego, coś dla szerszego grona odbiorców… Mam ochotę zacząć walić głową w stolik. I nawet jeśli dostałabym od tego wstrząśnienia mózgu, to przynajmniej zakończyłabym tę żenującą sytuację z przytupem. Ale mus to mus. Zbieram więc materiały o znanym himalaiście, który rozgrzeje czytelniczki. Po drodze pojawia się jednak mały problem. Ten problem to ja. Julka Kabat, trzydziestodwulatka szukająca wyzwań i drugiego dna w każdym temacie. I tak, zamiast popularnego hot wspinacza, decyduję się napisać o JJ-u zwanym szalonym Icemanem. Jestem taka podekscytowana! Mam przeczucie, że to będzie hit!

Messner to bez wątpienia najlepszy himalaista świata, ale też farmer i polityk. Jako pierwszy człowiek zdobył Koronę Himalajów i Karakorum - wszystkie czternaście ośmiotysięczników świata. Dokonał tego w 1986 roku, a zdobycie kompletu szczytów zajęło mu łącznie 16 lat. Jego największym rywalem był Jerzy Kukuczka. „O życiu” to siedemdziesiąt krótkich rozdziałów, które autor podzielił na trzy części. W pierwszej wspomina dzieciństwo, początki fascynacji górami i wspinaczką. W drugiej zastanawia się nad wyzwaniami, jakie stawiają góry, i sensem samej wspinaczki. Snuje rozważania nad granicą oddzielającą dwa światy: życia i śmierci. A pretekstem do tych rozważań są jego wstrząsające osobiste doświadczenia. Podczas wspólnej wyprawy na Nanga Parbat zginął jego młodszy brat, Günther, w okolicznościach do dziś niewyjaśnionych, co wypominają Reinholdowi dziennikarze i wspinacze. Messner w pewnym momencie przestał z nimi dyskutować: - Nie widzę już powodu, by prostować rozmaite teorie. Tę śmierć opisuje krótko, nie kryjąc krytycznych słów: - Wszyscy mówią o heroizmie śmierci, ale nikt nie ma o tym pojęcia. Doświadczenie pozostawiło ślady, Messner, który swego czasu nie stronił od ryzyka, dziś zastanawia się, czy zawsze było ono potrzebne. Trzecią część poświęca bardziej ogólnym wartościom - Sztuka, Piękno, Moralność, Zemsta, Bóg, Rytuał, Rodzina, Duma, Cierpienie, by wymienić kilka (jest również rozdział zatytułowany „Yeti”). Messner pisze z wyczuwalnym dystansem, mówi ciszej, łagodniej - nie kończy życia, kariery, nie odrzuca zainteresowań, po prostu podsumowuje swoje 70 lat. I nie kryje, że tęskni za wartościami, jakie wpajali mu dziadkowie i rodzice. (Rec. Wydawn.)

Choć nie tak wysoki jak Mount Everest, K2 jest znacznie bardziej niebezpieczny. Warunki wspinaczkowe na położonym na granicy Chin i Pakistanu masywie należą do najcięższych na świecie. Wejść na szczyt próbowało 90 kobiet, udało się to tylko sześciu - trzy spośród nich straciły życie w drodze powrotnej, a dwie zginęły w trakcie innych wypraw. W "Okrutnym szczycie" Jennifer Jordan opowiada o tragicznych, inspirujących, niecodziennych losach garstki kobiet, które rzuciły wyzwanie bezwzględnej górze i zginęły, pragnąc dogonić swoje marzenia. (Rec. Wydawn.)

Kiedy Edmund Hillary jako pierwszy zdobył Mount Everest, u jego boku stał Szerpa Tenzing Norgay. Szerpowie - pozostający w cieniu i pomijani przez historię bohaterowie - od zawsze towarzyszyli himalaistom. Wiele relacji z wypraw wysokogórskich opisuje dramatyczne zmagania podczas wspinaczki po poręczówkach. Skąd jednak te liny się tam wzięły? Kto prowadził akcję ratunkową? Są jednak takie historie, które rzadko oglądają światło dzienne. Do nich należą historie Szerpów. W 2008 roku, gdy jedenaście osób straciło życie na K2, najbardziej zabójczej górze, dwóch Szerpów przeżyło. Bazując na wywiadach i niedostępnych wcześniej materiałach Zuckerman i Padoan po raz pierwszy oddają im głos. Autorzy opowiadają historię Chhiringa Dorje i Pasanga Lamy, podążając za nimi od ich rodzinnych wiosek, położonych wysoko w Himalajach, przez slumsy Katmandu, lodowce Pakistanu aż do obozu u stóp K2. Obserwujemy ich, gdy czekają na śmierć, bez czekanów i narzędzi, i towarzyszymy im podczas akcji ratunkowej, która przeszła do historii himalaizmu. Pochowani w niebie to porywająca, pełna napięcia historia górskiej wspinaczki, ale również opowieść o kulturze i zwyczajach Szerpów. (Rec. Wydawn.)

Tuż przed wybuchem II wojny światowej grupa polskich wspinaczy dokonała jednego z najbardziej spektakularnych wyczynów. 2 lipca 1939 roku na szczycie Nanda Devi East stanęli Jakub Bujak i Janusz Klarner, pisząc efektowną kartę w dziejach nie tylko polskiego himalaizmu. Radość w obozie nie trwała długo. Dwa tygodnie później potężna lawina pogrzebała żywcem pozostałych członków wyprawy, Stefana Bernadzikiewicza i ojca polskiego himalaizmu Adama Karpińskiego. Pogrążeni w żałobie koledzy ruszyli w drogę powrotną. Na statku do Europy usłyszeli o niemieckiej agresji na Polskę. Janusz Klarner trafił na front, a następnie w szeregi AK, a Jakub Bujak w filmowym stylu przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie pracował nad tajnymi projektami zbrojeniówki. Kiedy wydawało się, że los okaże się dla nich łaskawy i pierwsi polscy himalaiści ułożą sobie życie w powojennych realiach, obaj w tajemniczych okolicznościach przepadli bez śladu. Tak jakby w pogłoskach o klątwie dotykającej zdobywców Nanda Devi kryło się ziarno prawdy… To pierwsza tak kompleksowa publikacja o początkach naszego himalaizmu. Autor dotarł do archiwów, listów, dokumentów, wspomnień, relacji świadków i bliskich, żeby zrekonstruować drogę Polaków w najwyższe góry świata i podjąć próbę odpowiedzi na pytanie, co się z nimi później stało. (Rec. Wydawn.)

Spojrzałem na wierzchołek. Wtargnęła chmura, a złowrogie dudnienie grzmotu rozeszło się echem po dolinie poniżej. Nie sposób było nie odczuwać respektu i podziwu dla skali tego, co rozpościerało się przede mną. Wiedziałem, że bezcelowe jest ocenianie sił i słabości tej gigantycznej góry, ponieważ wznoszący się przede mną szczyt nie zamierzał oceniać mnie. Zamiast oceny była burza inspiracji. Gdybym zdołał wykorzystać ducha góry, by stać się odpornym na ból, stres i strach, nic nie mogłoby mnie zatrzymać. Wówczas zadałem pytanie. Czy mogę? A może nie? Zainspirowała mnie idea zdobycia w szalonym tempie wszystkich czternastu najwyższych szczytów świata. Miałem nadzieję wspiąć się na nepalskie imponujące wierzchołki Annapurny, Dhaulagiri, Kanczendzongi, Mount Everestu, Lhotse, Makalu i Manaslu, popędzić na Nanga Parbat, Gaszerbrumy I i II, K2, Broad Peak w Pakistanie, a na końcu zdobyć niepokojące ośmiotysięczniki Tybetu — Czo Oju i Sziszapangmę. Ale dlaczego? Te miejsca należą do najbardziej niegościnnych na naszej planecie, a wyzwanie, jakie przed sobą postawiłem, z założeniem, że zrealizuję je w mniej więcej pół roku, większości ludzi może się wydać szaleństwem. Mnie jednak zdawało się szansą na udowodnienie światu, że wszystko — cokolwiek — jest możliwe, gdy w plan angażuje się serce i umysł.

Jesteś specjalistą public relations lub komunikacji sportowej, rzecznikiem prasowym przedsięwzięć wyczynowych albo po prostu sportowcem lub podróżnikiem amatorem aspirującym do realizacji dalekich wypraw? A może dopiero zacząłeś czuć powołanie do sprawdzenia się w tych profesjach lub nabrałeś odwagi do spełnienia "niemożliwego" marzenia podróżniczego? Jeśli tak - Michał Leksiński napisał książkę dla Ciebie. Książkę niezwykłą - bo łączącą formę wnikliwego poradnika z kalejdoskopem relacji z wysokogórskich eskapad. Autor - rzecznik prasowy Narodowej Zimowej Wyprawy na K2 (2017/18), zawodowo związany z branżą PR, doskonale wie o czym pisze, tematykę tę zgłębił bowiem nie tylko od strony "biurka i laptopa", ale także z perspektywy organizatora i uczestnika wielu niebanalnych wypraw. Teraz swoim doświadczeniem dzieli się Czytelnikami, oferując wiedzę z pierwszej ręki na temat tego, jak przygotować biznesplan projektu podróżniczego, pozyskać uwagę i wsparcie sponsorów oraz patronów medialnych, prowadzić kampanię informacyjną wyprawy i zapewnić jej "drugie życie" po zakończeniu działań w terenie. A w ramach oddechu od zalewu praktycznych wskazówek - przywołuje wspomnienia ze swoich górskich peregrynacji. Półlegendarny chiński filozof Laozi pisał: Każda podróż zaczyna się od pierwszego kroku. My sugerujemy rozpocząć ją od książki Michała Leksińskiego. (Rec. Wydawn.)

Muszę żyć z tym ostatnim obrazem Tomka, tam na górze, z jego zachrypniętym głosem i z tymi słowami pełnymi nadziei, które mu wtedy zostawiłam, wierząc, że jeszcze przyjdzie pomoc - mówiła Elisabeth Revol w wywiadach po francuskiej premierze swojej książki. W styczniu 2018 roku Tomasz “Czapkins” Mackiewicz i Elisabeth Revol stanęli na wymarzonym szczycie Nanga Parbat. Mieli to zrobić po swojemu i bez żadnego rozgłosu. Jednak w drodze powrotnej Czapkinsa dopadła choroba wysokościowa, szybko tracił siły i coraz gorzej widział. Revol sprowadziła go do szczeliny w śniegu około 800 m. poniżej szczytu, gdzie został na zawsze. - Jest mi zimno, chcę odpocząć - miał powiedzieć w ostatnich słowach, które wspomina Francuzka. “Przeżyć. Moja tragedia na Nanga Parbat” to intymna opowieść Eli o wydarzeniach na Nanga Parbat w 2018 roku. (Rec. Wydawn.)

„Psychovertical” to książka, w której trzynastodniowe przejście solo jednej z najtrudniejszych dróg kiedykolwiek zrobionych przez Brytyjczyka - Reticent Wall na El Capitanie w Kalifornii - tworzy ramę dla pełnej wyzwań autobiografii. Od dzieciństwa spędzonego na nędznym blokowisku w Hull historia prowadzi nas przez budzące grozę potyczki i wyjątkowe sportowe osiągnięcia w ekstremalnych zakątkach Ziemi. Jak napisał sam Autor: „Takie wspinanie jest bez sensu - szanse na zabicie się na drodze są naprawdę duże”. Przy tym trzydziestoletni wtedy Andy, ojciec dwójki małych dzieci, ma mnóstwo powodów, by chcieć żyć. Ta książka - czasami powodująca skurcz żołądka, ale też zabawna i prowokująca - budzi tkwiącą w każdym z nas tęsknotę za przygodą. (Arrow Books - z okł.)

Świst lawiny, która w kilka sekund może pozbawić życia. Ujmująca cisza po śnieżnej zamieci. Strach i ekscytacja w drodze na szczyt. Odpowiedzialność kontra ryzyko. Rozum kontra serce. Zdobywanie kontra zdobycie. Kto nie był w górach wysokich, nigdy tak naprawdę nie zrozumie, co czują himalaiści ruszający na podbój ośmiotysięczników. Rafał Fronia, autor cieszących się ogromną popularnością dzienników z wyprawy na K2, po raz kolejny postanowił przybliżyć ten świat. Tym razem w sposób szczególny. Rozmowa z Górą została zainspirowana pytaniami czytelników. Część z nich doczekała się odpowiedzi prosto z mroźnego namiotu pod Manaslu, inne stały się impulsem do spisania przemyśleń już po powrocie. Dzięki temu książka pozwala zrozumieć, o co tak naprawdę chodzi w Górach. I jak to możliwe, że droga do zdobycia celu może być znacznie ważniejsza niż jego osiągnięcie. (Rec. Wydawn.)