Biografia wspaniałego malarza scen batalistycznych, ale też portretów i tzw. obrazów rodzajowych. Syn Juliusza, ojciec Jerzego, Magdaleny Samozwaniec i Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Studiował malarstwo w Warszawie i Monachium. Jego życie przypadło na czas niepokojów i wojen w Europie. Był gorącym patriotą. Malarzem niesłychanie pracowitym i ambitnym - namalował około 2000 płócien. A przy tym był wytrawnym jeźdźcem, cieszył się ogromną popularnością wśród współczesnych. Podejmowany w najwyższych sferach, bywał na dworze w Wiedniu i Berlinie, błyszczał urokiem osobistym, dowcipem, świetną prezencją. Cieszył się również niebywałym powodzeniem u kobiet. Posiadłość rodzinną zmienił w miejsce spotkań elity kulturalnej Krakowa. Do grona jego przyjaciół zaliczali się pisarze, aktorzy, muzycy, a wśród nich Henryk Sienkiewicz, Jacek Malczewski, Julian Tuwim, Tadeusz Boy-Żeleński, Ignacy Paderewski. (Rec. Wydawn.)

Trzecia część wspomnień Moniki Żeromskiej obejmuje lata 1959-1960. Tym razem Autorka opisuje swoje podróże do Wielkiej Brytanii i Izraela oraz powrót po latach do ukochanych Włoch. W nowym tomie odnajdziemy wszystkie walory pióra córki Stefana Żeromskiego: humor, bystrą obserwację, autoironię i odrobinę sentymentu.

Czwarty wieszcz. Autor kilkunastu dramatów, z których jedynie Wesele zyskało miano arcydzieła. Artysta na piedestale, którego życie prywatne pozostaje w półmroku. Mąż, który pisze o żonie w najintymniejszych strofach wierszy. Ojciec, którego zgon złamie życiorysy czworga dzieci. Człowiek, który ściga się ze śmiercią. „Czy (Panu) w oczy kiedy śmierć zajrzała? – mnie ona w oczy patrzy co dzień” – pisze w jednym z listów. Napiętnowany chorobą, spala się w nierównej walce z przeznaczeniem. Gorączkowo szuka dróg spełnienia artystycznego. W przededniu śmierci czyta o sobie: „największy z żyjących polskich poetów”. Wierzy w nieśmiertelność, bo jedynie ona może przynieść wyzwolenie. Z archiwów, dokumentów rodzinnych, listów i pamiętników Monika Śliwińska rekonstruuje mało znany, prywatny portret Stanisława Wyspiańskiego. Przedstawia dramatyczny zapis życia genialnego malarza, poety, reformatora teatru; artysty u szczytu popularności, który żegna się ze światem. (Z okł.)

Jednym z naczelnych tematów, który zdaje się fascynować Stanisława Wyspiańskiego, jest człowiek. W pastelu znajduje to wyraz przede wszystkim w serii znakomitych portretów osobistości krakowskich tego okresu : rodziny, przyjacioł, przedstawicieli świata sztuki, literatury i muzyki, a także w portretach dzieci - bardzo licznych i odznaczających się chyba największą maestrią. Modeluje je giętką, niezmiernie wyrazistą kreską: śpiące w fałdach poduszek lub z głową opartą o stół, w ramionach matek - przytulone i bezradne (chętnie przedstawia własną żonę z dzieckiem przy piersi, jako symbol macierzyństwa i płodności natury)... (Fragment tekstu)

Główny bohater i narrator, młody artysta o nazwisku Cornelius Suythof, zafascynowany dziełami Rembrandta van Rijna, dorabia pracą w więzieniu, bo z malowania nie może się utrzymać. Pewnego dnia popełnia tam samobójstwo wielokrotny morderca, wcześniej szanowany kupiec. W jego celi Cornelius i jego przyjaciel Ossel znajdują tajemniczy portret rodziny namalowany w intensywnych odcieniach koloru niebieskiego. Ossel zabiera obraz do domu, a wkrótce sam trafia do więzienia, oskarżony o zabicie żony. Cornelius wpada na myśl, że niebieski obraz może w jakiś sposób sprowadzać na ludzi śmierć. Próba wyjaśnienia tajemnicy czynu przyjaciela prowadzi bohatera do zdekonspirowania potężnego spisku chrześcijan.

Nowa powieść autorki bestsellerowego „Pozwól mi kochać”! Klara Horczyńska ma niespełna trzydzieści lat, jest wziętą modelką, szturmem podbija rynek mody. Nagły wyjazd do Paryża okazuje się pasmem sukcesów. Nowe znajomości, udział w pokazach, sesje fotograficzne dla znanych pism z branży. Dobra passa kończy się nieoczekiwanie osobistym dramatem i rozstaniem z ukochanym. Poturbowana przez życie i samotna wraca do Polski, marzy tylko o tym, żeby uciec przed światem i zaszyć się w swoim mieszkaniu. Nie radzi sobie jednak ze stratą i emocjami. Prosi o pomoc babcię Anielę, która zabiera ją na Podlasie do dworu na Lipowym Wzgórzu, będącego od pokoleń ostoją rodu Horczyńskich. Klara zatrudnia się w Akademii Sztuk Anielskich, na nowo odkrywa malarską pasję i myśli o powrocie na studia artystyczne. Niespodziewanie otrzymuje wiadomość o śmierci ojca, który nigdy nie utrzymywał z córką kontaktu i tym samym skazał ją na samotne dzieciństwo. To wydarzenie stawia na jej drodze osoby, z którymi łączą ją więzy krwi, a dzieli krzywdząca przeszłość. Nawiązuje z nimi bliskie relacje i przez to naraża siebie samą na niebezpieczeństwo. Jej nadzieją staje się Jakub - mężczyzna poznany w zaskakujących okolicznościach, mający zagadkową przeszłość. Jakie są jego prawdziwe zamiary? Czy Klara upora się z sekretami rodziny? Czy odnajdzie szczęście? Utkana z emocji, tajemnicza i piękna opowieść o życiu budowanym na pozorach, potrzebie rozliczenia się z przeszłością i sile rodzinnych więzi. Autorka subtelnie pokazuje, jak drobne decyzje mogą wywołać lawinę niekorzystnych zdarzeń, jak łatwo pogubić się w relacjach z innymi i dlaczego czasami warto zacząć wszystko od nowa. (Rec. Wydawn.)

Przewodnik historyczny to książka dla wszystkich, dla których pobyt w Zakopanem to nie tylko przedefilowanie Krupówkami, wjazd na Gubałówkę czy zjazd z Nosala. Dla wszystkich, którzy potrafią się na chwilę zatrzymać, rozejrzeć dookoła i dostrzec to, co naprawdę ciekawe i wartościowe.

Książka "Zmagania o Beksińskiego" to bardzo szczera opowieść Piotra Dmochowskiego o jego relacji ze Zdzisławem Beksińskim. Mimo iż autor jest wielbicielem i promotorem talentu artysty, przedstawia go bez sentymentów, z jego wadami i słabościami. Książka jest kopalnią ciekawych, niejednokrotnie fascynujących, informacji o tragicznie zmarłym malarzu. (Rec. Wydawn.)

Спогади про Олександра Мурашку, українського художника (1875-1919). записана Тіною Омельченко майже сто років тому, доповнена численними репродукціями та фотографіями. Книга буде цікава мистецтвознавцям, історикам та широкому колу читачів. / Wspomnienia dotyczące Aleksandra Muraszki, ukraińskiego malarza (1875-1919). spisane przez Tinę Omelchenko prawie sto lat temu, uzupełnione licznymi reprodukcjami i fotografiami. Książka zainteresuje krytyków sztuki, historyków i szerokie grono czytelników.