Album ukazuje, jak Polacy wyrażali uczucia patriotyczne przez strój i jego dodatki. Głównym założeniem było opisanie procesu świadomego stylizowania wyglądu zewnętrznego w ten sposób, aby epatował on uczuciami miłości do ojczyzny lub wrogości wobec jej przeciwników. Proces ten został ujęty w szerokim kontekście i długich ciągach czasowych, poczynając od narodzin mody narodowej na przełomie XVI i XVII w. po koniec II wojny światowej. Naświetlone zostały okoliczności, w których moda patriotyczna się rodziła, oraz te, które doprowadzały do jej zaniku. Omówiono również proces powstawania, zapominania i odradzania się pewnych symboli i haseł patriotycznych. Celem powstania albumu było ustalenie stopnia trwałości lub zmienności sposobów wyrażania uczuć patriotycznych przez sposób ubierania się. (Rec. Wydawn.)

Książka jest fascynującą opowieścią o polskiej modzie lat międzywojennych, kiedy przepisy savoir-vivre’u zalecały noszenie ubiorów odpowiednich nie tylko do pory roku i dnia, lecz także okoliczności, czego w sferach podporządkowujących się modzie, zasadom elegancji i dobrego wychowania konsekwentnie przestrzegano. Jak ubierano się na co dzień, a jak od święta? Jak na wyjazd do Juraty, a jak do Zakopanego? Czym kierowały się elegantki, które z domów mody były uważane za najbardziej wykwintne, skąd projektanci czerpali inspiracje i jak tworzyli swoje kolekcje? Autorka w arcyciekawy sposób pokazuje zmiany w sposobie ubierania się, najważniejsze trendy w modzie lat 20. i 30. wraz z nowinkami, jakie wówczas się pojawiły, nierzadko budząc spore kontrowersje (skrócenie spódnic, wyrazisty makijaż). W tej okraszonej wieloma anegdotami opowieści autorka, ceniona specjalistka w dziedzinie historii mody, przywołuje liczne źródła - ówczesne książki poradnikowe, ilustrowane magazyny kobiece, pamiętniki, wspomnienia... Podział na ubiory codzienne, sportowe i wieczorowe, z wyodrębnieniem strojów ślubnych, odzieży dziecięcej i bielizny, pozwala na przejrzyste uporządkowanie bogactwa zamieszczonych tu treści. Na uwagę zasługuje niezwykły materiał ilustracyjny, pozyskany między innymi dzięki współpracy z Narodowym Archiwum Cyfrowym. Specjalnie na potrzeby książki sfotografowano unikatową kolekcję ubiorów z okresu międzywojennego, której właścicielem jest Adama Leja. Moda w przedwojennej Polsce to kolejna część cieszącej się wielką popularnością serii poświęconej różnym zagadnieniom społecznym, gospodarczym, obyczajowym w dwudziestoleciu międzywojennym w Polsce. (Rec. Wydawn.)

Co słychać w królestwie Arendelle? Czemu wszyscy wyglądają niezwykle elegancko? To pewnie dlatego, że szykuje się niezwykłe wydarzenie! Księżniczka Anna odsłoni pomnik na cześć swoich zmarłych rodziców - króla Agnarra i królowej Iduny. A to oznacza, że podczas tego wydarzenia należy wystąpić w wyjątkowym stroju. Także Olaf oraz Sven pragną w wielkim stylu zaprezentować się na uroczystości. Problem w tym, że krawcowa nigdy nie szyła nic dla bałwanka, a tym bardziej dla renifera. Nasi sympatyczni bohaterowie szybko przekonują się, że czeka ich nie lada wyzwanie… Kto pomoże im znaleźć odpowiednio uroczysty strój? Zajrzyj do "Niespodzianki na miarę“, by się o tym przekonać. (Rec. Wydawn.)

Książka opisująca kanony mody obowiązujące w XIX stuleciu, ilustrowana pięknymi rycinami.

To nie jest książka o modzie, to zaproszenie do podróży śladami naszych ubrań, a także do wnętrza siebie. Na końcu tej wyprawy zrozumiesz, jak ubierać się bardziej świadomie i być fair względem siebie, innych i planety. To uwalniający przewodnik po slow fashion, który zmieni twoje myślenie o modzie i własnej szafie. Przemysł modowy jest jedną z najbardziej zanieczyszczających środowisko gałęzi gospodarki. Co sekundę na wysypisko trafia śmieciarka wypełniona ubraniami. Nikogo już nie dziwią chińskie rzeki w najmodniejszych kolorach sezonu, wysuszone jeziora, góry odzieżowych śmieci i słońce widoczne jedynie na telebimie. Szkodzi to zarówno przyrodzie, jak i milionom prawdziwych fashion victims – rolnikom, szwaczkom, dzieciom. Fast fashion dewastuje nie tylko naturę, ale i całe społeczeństwa. Cierpią nasze poczucie wartości i budżet, wypacza się relacja z ciałem i ubraniami. Możemy to jednak zmienić i nie trzeba tego robić w pokutnym worze ze zgrzebnego lnu. Modą można się cieszyć i bawić, łącząc to z misją ekologiczną i społeczną! Katarzyna Zajączkowska bacznie przygląda się przemysłowi modowemu i rozprawia z mitami na temat stylu, kanonów urody i presji social mediów. Dzięki jej prostym radom dowiesz się: jak wykonać pierwszy krok w kierunku slow fashion i wreszcie odgruzować szafę, jak korzystać z mody i robić zakupy odpowiedzialnie, nie dając się nabrać na greenwashing, jak zbudować stylową i autentyczną garderobę bez pogoni za sezonowymi trendami. Nie musimy zaprzeczać, że ubrania są dla nas ważne, że chcemy wyglądać i czuć się dobrze, ale odważmy się na fashion revolution w naszych głowach i szafach!

Jak rozpoznać koszulę dobrej jakości? Czy spodnie powinny być jaśniejsze od marynarki? A może na odwrót? Co to jest sprezzatura? I dlaczego czarny garnitur wcale nie jest uniwersalny? Elegancja to nie podążanie za trendami. To przede wszystkim klasyczne i ponadczasowe fasony, tkaniny i wzory, umiejętność łączenia poszczególnych elementów garderoby, a także stosowanie kilku prostych zasad. "Rzeczowo o modzie męskiej" jest kompleksowym, przystępnie napisanym przewodnikiem po świecie mody męskiej. Zawiera praktyczne porady i wskazówki, a także liczne ciekawostki na temat ubioru i historii legendarnych modeli. Przeznaczony jest dla panów bez względu na wiek i preferowany styl.

Joanna Glogaza - wielbicielka mody, zagubiona w stosach ubrań z kolejnych wyprzedaży, na które wydała dużo więcej niż powinna, powiedziała dość. Zafundowała sobie modowy detoks, uporządkowała zawartość szaf i zrozumiała, że wcale nie potrzebuje małej czarnej i trencha z list must have - dużo lepiej jej w grantowym, a trench zamieniła na rasową ramoneskę. Dziś prowadzi najbardziej znanego w Polsce bloga o slow fashion - styledigger.com. W książce przekonuje, że każdy ma swój niepowtarzalny styl, który powinien pielęgnować zamiast zakrywać go ciuchami-klonami wymienianymi zgodnie ze zmieniającymi się co sezon trendami. A kupując mniej można wyglądać dużo lepiej. (Z okł.)

To nie Francuzki wymyśliły szczęście, ale to Francuzki wiedzą najlepiej, jak cieszyć się życiem. Potrafią przywiązywać wagę do każdej chwili przyjemności! Historia Amerykanki Jamie Cat Callan to pogodna opowieść o tym, ile tracisz, ciągle się spiesząc! Jako młoda dziewczyna Cat Callan była zauroczona swoją francuską babką, która, chociaż nie miała zbyt wiele pieniędzy, odżywiała się dobrze, ubierała się dobrze i cieszyła się codziennymi przyjemnościami. Kiedy już jako dorosła kobieta Jamie podróżowała po Francji, udało jej się lepiej zrozumieć, co różni Francuzki od Amerykanek. Francuzki – niezależnie od tego, czy są lekarkami, właścicielkami sklepu czy prowadzą dom – nie zamartwiają się tym, czy są wystarczająco szczupłe, młode i spełnione. Starzeją się z wdziękiem i akceptują swoje ciało... (Rec. Wydawn.)

Książka dzieli się na trzy części, z których pierwsze dwie mają charakter opisowy, trzecia zaś zawiera próbę synezy. W pierwszej przedstawiono poszczególne gałęzie sztuki ludowej Europy w perspektywie ogólnej. Pokazano ich skrajne skrzydła, zasadnicze odmiany i znamienne warianty oraz zasięgi występowania, akcentując dzieła najznakomitsze. Jest tu mowa o wytworach kultury materialnej ludu rozpatrywanych pod kątem ich formy oraz wyrazu artystycznego. A więc zarówno o budownictwie i wyposażeniu wnętrz mieszkalnych, ze szczególnym uwzględnieniem tkaniny dekoracyjnej, ceramiki oraz snycerki, jak i o innych działach obejmujących przedmioty użytkowe wyróżniające się walorami formy, choć często nawet nie zdobione...

Łemkowie to grupa górali ruskich niezwykle barwna pod względem obrzędów, stroju, wierzeń, ale też kultury materialnej, której śladem są wspaniałe drewniane cerkwie, jak choćby te w Powroźniku, Kwiatoniu, Skwirtnem i Komańczy. Górale ci, których podstawowym zajęciem była uprawa roli i hodowla zwierząt, słynęli także z rzemiosł, jak wytwarzanie łyżek w Nowicy, mazi i dziegciu w Łosiu, czy kamiennych krzyży i żaren w Bartnem. W latach międzywojennych na terenie Polski mieszkało ponad 100 tysięcy Łemków. Dzisiaj, część z nich, mimo tragicznej historii przesiedleń i akcji ,,Wisła”, wróciła na tereny Beskidu Niskiego. Bogaty materiał źródłowy, z którego korzystał autor dr Andrzej Karczmarzewski, jak i niezwykły zbiór reprodukowanych fotografii, pozwalają wierzyć, że książka stanowi próbę podsumowania wiedzy etnograficznej na temat Łemków i Łemkowszczyzny. Podkreśla rolę tradycji łemkowskiej kultury, obrzędów, pieśni, stroju i wierzeń, ale też budownictwa drewnianego, jako nieodzownego elementu współczesności terenów Beskidu Niskiego, Sądeckiego i Bieszczadów. (Rec. Wydawn.)

Z jednej strony byli projektanci, którzy chcieli ubierać Polaków jak paryżan. Z drugiej było państwo, które chciało ubierać Polaków zupełnie inaczej. A gdzieś pomiędzy ci Polacy, którzy musieli się jakoś ubrać. Po latach opowiadają o rozkloszowanych spódnicach z siatek na muchy, kurtkach z demobilu zdobywanych „na ciuchach”, białych botkach kupowanych u szewca, ortalionach, nonironach, dżinsach, tetrach i kożuchach, jakby mieli je właśnie na sobie. Opisują kształt guzików przy mankietach, krój kołnierza, deseń podszewki, każdy szczegół. Bo aby te ubrania zdobyć, przemierzyli dziesiątki kilometrów, wystali długie godziny w kolejkach, wyczekiwali w nieskończoność u krawcowych. Ale to nie jest sentymentalna opowieść o minionych czasach. To raczej próba zrozumienia, dlaczego w PRL moda miała tak wielkie znaczenie: dla państwa, które traktowało ją propagandowo, i dla ludzi, którzy po wojnie chcieli za pomocą ubrań zachować coś z lepszej przeszłości albo wyróżnić się z szarego tłumu. A co z tym wszystkim mają wspólnego wielbłądy? Bardzo dużo, bo wszyscy się o nie kłócą. (Rec. wydaw.)

Jest to pozycja zupełnie wyjątkowa. Praca przedstawia bezcenne źródła ikonograficzne do historii ludowego dziedzictwa kulturowego w Polsce i na Ukrainie. Autor odnalazł, głównie w archiwach ukraińskich we Lwowie, około dwóch tysięcy prac Jerzego Głogowskiego (1777-1838) i Kajetana Wawrzyoca Kielisioskiego (1808-1849) malujących dawnych mieszkańców wsi polskich w ich tradycyjnych strojach regionalnych. Akwarele, rysunki i szkice prezentują mieszkańców różnych regionów etnograficznych - Kujaw, Mazowsza, Krakowskiego, Wielkopolski, Ukrainy zachodniej, ale także przedstawicieli różnych narodów i stanów społecznych. Bezcenne są materiały ikonograficzne prezentujące ludność ukraińską i żydowską, ilustrujące życie codzienne mozaiki narodowej i religijnej w granicach dawnej Rzeczpospolitej. (ksiazkihistoryczne.pl)