Publikacja wydawnictwa Wilga "101 rzeczy, które musisz zrobić, zanim dorośniesz". Sztuka przetrwania, majsterkowanie, eksperymenty, sztuczki, gadżety. Chcecie wyhodować kryształy? Nic trudnego. Chcecie przeprowadzić analizę... DNA? Nic bardziej prostszego. To publikacja, która zachwyci dzieci, zainteresuje nastolatków, wreszcie - być może pobudzi do działania was samych. Autorzy zachęcają do pierwszych kroków, bo przecież to od nich się wszystko zaczyna.

Allison Dennis przeszła przez tak wiele rodzin zastępczych, że nauczyła się do nikogo nie przyzwyczajać. Adoptowana w wieku szesnastu lat nie wierzy w trwałość związków między ludźmi, jednak na trzecim roku college'u odkrywa, że nie może się wiecznie ukrywać. Pewnego dnia Allison zostaje wplątana w jeden z uczelnianych eksperymentów. Nagle na oczach gapiów musi spędzić sto osiemdziesiąt sekund z chłopakiem, którego nigdy wcześniej nie widziała. Wynik doświadczenia zaskakuje zarówno ją, jak i Esbena Baylora, gwiazdę mediów społecznościowych. Moc eksperymentu niespodziewanie przytłacza i jednocześnie elektryzuje dwoje nieznajomych. Zachęcona przez przyjaciółkę, Allison próbuje dociec czy to, co połączyło ją z Esbenem jest prawdziwe - i czy może wreszcie uwierzyć w siebie, w innych, w miłość. (Rec. Wydawn.)

„365 eksperymentów" to źródło podstawowych informacji o wielu pasjonujących zjawiskach przyrodniczych. Dlaczego rośliny rosną? Jak za pomocą cytryny zapalić żarówkę? Dlaczego powstaje wiatr, grad, piorun i grzmot? Jak zdobyć wodę na pustyni? Dlaczego detektyw zbiera odciski palców? Jak zrobić tajemniczy atrament? Jak powstają karmelki? Czy lód może powstać bez zamrażalnika? (Rec. Wydawn.)

Na podstawie nieznanych dotychczas dokumentów Ernst Klee odkrywa historię katów w białych fartuchach, lekarzy, którzy swoim pacjentom, jeńcom wojennym, więźniom obozów koncentracyjnych wyznaczyli rolę królików doświadczalnych. Ich zleceniodawcami były znane w świecie firmy, instytuty uniwersyteckie, a przede wszystkim Wehrmacht. Klee opisuje rolę lekarzy obozowych, po raz pierwszy publikuje ich listę wielu z nich po wojnie nadal pracowało w zawodzie. (Rec. wydaw.)

Chwila bez biologii… nie istnieje. W nas i wokół nas kipi życie. Dlaczego by wobec tego nie poznać go bliżej, najlepiej we własnym laboratorium? By nie sięgać daleko, można zacząć od siebie. Przekonajmy się że pobranie, wybarwienie i obserwacja własnych komórek nabłonkowych jest bardzo prosta, a wynik takiego badania niezwykle efektowny. A pyszny truskawkowy koktajl alkoholowy – margarita – świetnie nadaje się do izolacji i obserwacji DNA. Najlepszym poradnikiem jak stworzyć własne laboratorium biologiczne jest „Laboratorium w szufladzie: Biologia”. Więcej, to także bardzo szczegółowy opis kilkudziesięciu doświadczeń starannie wybranych, sprawdzonych i solidnie opisanych przez autora. Jeżeli nie nużą cię długotrwałe obserwacje, budowa kopii zestawu doświadczalnego WINOGRAD pracującego na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej na pewno dostarczy wielu wrażeń. Podobnie, jak hodowla dżdżownic. To nic trudnego, obserwować ich życie pod ziemią. Na badania w Twoim laboratorium czeka bioluminescencja, pierwotniaki i rośliny owadożerne. A ponieważ biologowi – praktykowi rozkosze podniebienia są nieobce, zrobisz samodzielnie wspaniały jogurt lub wyhodujesz smaczne boczniaki. Te i wiele innych doświadczeń byłoby trudno przeprowadzić bez znajomości chemii, preparatyki i metod instrumentalnych. Autor nie pozostawia także na tym polu czytelnika-eksperymentatora bez wsparcia. Znajdziemy w Biologii laboratoryjną książkę kucharską, obszerny rozdział opisujący, jak samodzielnie przygotować niezbędne odczynniki. Takiej wiedzy nie zdobędziemy w szkolnej ławce. Trzeba stworzyć własne, choćby miniaturowe, laboratorium. Wyposażyć je, pozakładać hodowle, nasadzić roślin, a później zakasać rękawy i z „laboratorium w szufladzie: Biologia” pod ręką rozpocząć doświadczenia. Szybko przekonasz się że było warto!

Historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Grisza ma 5 lat, gdy razem z mamą, babcią i rodzeństwem trafia z Białorusi do Auschwitz. Kilka miesięcy później śmierć zabiera mu tych, których kocha. Chłopiec zostaje sam w miejscu, gdzie ludzkie życie nic nie znaczy, i zapamiętuje wszystko, co dzieje się w tym piekle na ziemi. Ma zapalenie płuc, dwa razy jest „pacjentem” doktora Mengele, a mimo to udaje mu się przeżyć i doczekać wyzwolenia. Po wojnie tuła się po różnych domach dziecka, szukając swego miejsca na ziemi. Obozowe przeżycia są tak traumatyczne, że dopiero w 1963 roku decyduje się opowiedzieć swoją historię kustoszowi muzeum w Auschwitz. Chłopiec, który przeżył Auschwitz to obraz obozu widziany oczami małego dziecka, które zapamiętało to, co niektórzy woleli by wymazać z pamięci. (Rec. Wydawn.)

Jak zmienić kolor soku? Dlaczego limonka tonie, a cytryna unosi się na wodzie? Jak zrobić wulkan? Dzieci zadają mnóstwo pytań, bo są z natury ciekawe i chcą zrozumieć, jak działa świat. Warto to wykorzystać, zachęcając je do poszukiwania odpowiedzi za pomocą kreatywnych zabaw. Inspiracji można szukać w nowoczesnej serii książek Przygody z nauką. Każda część zawiera 10 prostych ale fascynujących eksperymentów, które są dostosowane do wieku przedszkolaków i początkujących uczniów. Mali czytelnicy, wykorzystując proste składniki, sami odkryją podstawowe prawa nauki, przy okazji świetnie się bawiąc. Dzięki temu łatwiej przyswoją wiedzę i polubią uczenie. Naukowcy dowiedli bowiem, że 10% informacji przyswajamy czytając, 20% patrząc i słuchając, 30% patrząc, 50% patrząc i słuchając, 70% mówiąc i 90% - działając. I właśnie do takiej nauki zachęca seria Przygody z nauką, m.in. „Cytryna”: • zanurzając cytrusy w wodzie, odkryjesz prawo Archimedesa; • pisząc tajną wiadomość, zrozumiesz proces karmelizacji; • robiąc biały ser i czyszcząc monety, poznasz działanie kwasu. Bohaterami książek są dzieci, z którymi mogą utożsamiać się mali czytelnicy, a autorzy to eksperci specjalizujący się w popularyzowaniu nauki. Zabawne ilustracje, które pomogą w zapamiętaniu wiadomości, to ważny atut serii Przygody z nauką.

Dziennikarz śledczy Scott Carney spędził pięć lat, badając przynoszący krocie handel ludzkimi ciałami ľ nielegalny, krwawy i brutalny äczerwony rynekö. Odnalazł indyjską wioskę zwaną Kidneyvakkam, gdyż większość jej mieszkańców dawno posprzedawała już nerki; rozmawiał z hienami cmentarnymi, ludźmi, którzy kradną ciała z grobów, kostnic i stosów pogrzebowych, by produkować szkielety anatomiczne; odwiedził starożytną świątynię, która eksportuje włosy swoich wyznawców do Ameryki, zarabiając na tym miliony dolarów. W XXI wieku ciało ludzkie znów stało się towarem, regulacje prawne sprzyjają nadużyciom. W sytuacji zagrożenia życia nie chcemy zadawać niewygodnych pytań o pochodzenie krwi czy narządów do przeszczepu. Gdy możemy wybierać, kupujemy perukę z naturalnych włosów. Medycyny zalecamy uczyć się tylko na prawdziwych preparatach. Czy w naszym pragnieniu wiedzy, nieśmiertelności i piękna nie uznajemy już granic, których nie wolno przekroczyć?

Jedna z najmroczniejszych kart historii. Wstrząsająca opowieść o niemieckich eksperymentach medycznych prowadzonych na więźniach obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej. Autorka była najmłodsza w gronie dziennikarzy relacjonujących przebieg Procesów Norymberskich, podczas których świat poznał szokującą prawdę o zbrodniach oprawców w białych fartuchach. Na podstawie relacji z tychże procesów, wzbogaconych własnymi obserwacjami, powstała zatrważająca książka. Traktuje ona szczegółowo o potwornych zbrodniach popełnionych rzekomo w imię nauki i patriotyzmu. Całości dopełniają unikatowe zdjęcia oraz porażające fragmenty autentycznych protokołów z przesłuchań oskarżonych. Doktorzy z piekła rodem to świadectwo upiornej deprawacji ludzkiej natury i ostatecznego tryumfu sprawiedliwości.

Druga część bestsellerowej trylogii stawianej obok Bastionu Stephena Kinga i Drogi Cormaca McCarthy’ego. 97 lat wcześniej Ameryka pogrążyła się w chaosie i śmierci. W rezultacie nieudanego eksperymentu naukowego, zwanego Projektem Noe, prowadzonego w tajnej bazie wojskowej w Kolorado, na wolność wydostaje się dwunastu niebezpiecznych skazańców zarażonych wirusem, który przemienia ludzi w wampiry. Zaczyna się prawdziwe piekło na ziemi: zarażeni ( zwani wirolami ) atakują każdego napotkanego człowieka, a kraj ogarnia epidemia. Niedobitki chronią się za wysokimi murami w odciętych od świata koloniach. Spełnia się największy koszmar - teraz to wampiry stanowią przyszłość, a cywilizacji ludzkiej zagraża zagłada. Ocalałych przy życiu trzymają tylko resztki i nadziei. Muszą przetrwać, by uratować ludzkość: wytropić Dwunastu, unicestwić ich, zniszczyć główne kryjówki dysponującego gigantyczną przewagą wroga. Jak dotąd wszelkie wysiłki ludzi okazywały się bezskuteczne, być może nie bez powodu. Zachowanie wiroli zmienia się. Czyżby stopniowo stawali się nieśmiertelni? Tropy prowadzą do otoczonego zasiekami miasta w stanie Iowa, nazywanego Ojczyzną, którym rządzi naczelnik Horace Guilder i czerwonoocy. Przed wybuchem epidemii Guilder był zastępcą dyrektora Departamentu Broni Specjalnych, odpowiedzialnym za Projekt Noe. Śmiertelnie chory Guilder, chcąc odzyskać zdrowie, wykonuje polecenia Dwunastu: trzyma ludzi w lochach, używając ich do niewolniczych prac i jako karmy dla wiroli. Kilkunastoletnia Amy - obdarzona nieśmiertelnością Dziewczyna Znikąd - jest ostatnią nadzieją ludzkości. Tylko ona, również ofiara eksperymentu, potrafi przeniknąć do umysłów Dwunastu i odkryć przerażające tajemnice Ojczyzny… (Rec. Wydawn.)

Hans Asperger był uznanym wiedeńskim psychiatrą, który w uniwersyteckiej klinice dziecięcej badał osoby z zaburzeniami umysłowymi. Brał również udział w nazistowskiej akcji mordowania niepełnosprawnych dzieci. Dbał o „higienę rasową” w III Rzeszy. Reżim nazistowski sortował ludzi według rasy, religii i kondycji fizycznej. Nazistowscy psychiatrzy wybierali dzieci z różnymi zaburzeniami rozwoju, zwłaszcza z autyzmem. Asperger i jego koledzy starali się je „przekształcać” w produktywnych obywateli Rzeszy. Te, które uznali za nieuleczalne, wysyłano do kliniki Spiegelgrund, a następnie zabijano. „Dzieci Aspergera” to przejmująca książka o tym, co człowiek może zrobić drugiemu – słabszemu. To również opowieść o człowieku wplątanym w morderczą ideologię i historia początków badań nad autyzmem, która zmusza do rozważań nad dziedzictwem hitlerowskiej nauki. (Rec. Wydawn.)

„Dla nas, mieszkańców Mühlberga, jest niezrozumiałe, jak taki człowiek może być zbrodniarzem” - napisali jego byli pacjenci do trybunału wojskowego w Hamburgu. Bo to przecież on, ich „dobrodziej ludzkości”, lekarz, który potrafił spędzić noc przy łóżku chorego, który fundował lekarstwa biednym, wspierał ich finansowo. Lekarz intelektualista, czytający Goethego i Schillera, kochający sztukę, pasjonujący się ezoteryką. „Człowiek bez skazy”. Doktor Alfred Trzebinski był rasy „przeważająco nordyckiej”. Przekonany o wyjątkowości krwi niemieckiej w 1932 roku wstąpił do SS, a rok później został członkiem NSDAP, zapominając o polskim pochodzeniu swojego ojca. W 1941 roku został lekarzem w Auschwitz, potem na Majdanku, w końcu w Neuengamme. W 1946 roku skazano go na karę śmierci przez powieszenie. Trybunałem najbardziej wstrząsnął udział Trzebinskiego w egzekucji dwadzieściorga żydowskich dzieci w wieku od 6 do 12 lat. Dzieci mogły przeżyć, ale powieszono je tuż przed wyzwoleniem obozu, by ukryć, że przez ostatnie miesiące poddawano je okrutnym eksperymentom medycznym. Natalia Budzyńska w opowieści o Alfredzie Trzebinskim mierzy się z rodzinną tajemnicą. Czytając pamiętnik wuja esesmana, próbuje też zrozumieć, jak to możliwe, że współczujący lekarz robił karierę w kolejnych obozach koncentracyjnych. Autorka w tej trudnej i emocjonalnej podróży pyta o rolę „dobrych ludzi w czasach zła”, o wolność wyboru i łatwość, z jaką z niej rezygnujemy. Przede wszystkim jednak przywraca pamięć o zamordowanych dzieciach, niemych, niemal zapomnianych ofiarach. (Rec. Wydawn.)

Lidia ma trzy latka, gdy trafia do Auschwitz. Ukrywa się pod pryczą przed wzrokiem doktora Mengele. Nie zawsze skutecznie. Eksperymenty pamięta do dziś. Po wojnie trafia do nowej rodziny – biologiczną zabrała wojna. Wiele lat później okaże się, że matka jednak żyje – mieszka w dalekiej Rosji i nigdy nie przestała szukać swojej córki. Lidia Maksymowicz była jedną z półtora miliona osób, które przeszły przez Auschwitz. Jedną z siedmiu tysięcy, które doczekały wyzwolenia obozu. Numerem wytatuowanym na ręku. Długo zaklejała go plastrem. Żeby ludzie nie pytali. Żeby nie musiała tłumaczyć. Ale numeru nie usunęła – by dziś opowiadać o piekle, które przeżyła, o utraconym dzieciństwie i najmroczniejszym sprawdzianie z człowieczeństwa. Ponad 70 lat później wyblakły już numer całuje papież Franciszek. 70072. Symbol zwycięstwa nad nienawiścią.

Jedna z najważniejszych książek non-fiction ostatnich lat. Wstrząsająca opowieść o cienkiej granicy między medycznym eksperymentem a zbrodnią. „Człowiek nie jest z pewnością gorszy jako zwierzę doświadczalne, tylko dlatego że umie mówić” /Paul Bucy, amerykański neurochirurg/ Historia tego, jak nauka korzystała z nieetycznych narzędzi, jest długa. Zbrodnia często służyła rozwojowi medycyny, a medycyna czasem pomagała w zbrodni. Przejmująca książka Luke’a Dittricha podejmuje aktualny temat granic, których nauka nie powinna przekraczać, ale nieustannie robi to w imię postępu. Henry każdego dnia zaczynał życie od nowa. Miał tylko dwadzieścia siedem lat, kiedy odebrano mu pamięć. Poddano go eksperymentalnej terapii, mającej wyleczyć epilepsję. Lekarze wycięli mu część mózgu, w wyniku czego utracił możliwość zapamiętywania i tym samym tożsamość. Przez następne kilkadziesiąt lat był tylko bezwolnym przedmiotem badań. Nawet po śmierci nie zaznał spokoju: sekcja jego mózgu była w 2006 roku transmitowana w sieci, gdzie obejrzało ją ponad 3 miliony widzów. Henry przeszedł do historii jedynie jako „Pacjent H.M.”, nie jako człowiek, a to jemu zawdzięczamy podstawy współczesnej wiedzy o mózgu. Książka Luke’a Dittricha opowiada jego historię i przywraca mu człowieczeństwo. (Rec. Wydawn.)

Praca ks. Krzysztofa Smykowskiego, zgodnie z postawionym problemem badawczym, w oparciu o przyjęte źródła i z wykorzystaniem ściśle określonych i konsekwentnie stosowanych metod, ukazuje zasady etyczne wykorzystania zwierząt w eksperymentach medycznych. Nie ulega wątpliwości, że podjęcie takiego zagadnienia jest zasadne i to zarówno od strony merytorycznej, jak i metodologicznej. Jest to bowiem pierwsze tego typu całościowe ujęcie na gruncie teologicznomoralnym tematyki, która dotychczas była podejmowa¸na głównie w medycynie i naukach prawnych. Specyfiką tego ujęcia jest ukierunkowanie na człowieka współczesnej wrażliwości na "prawa zwierząt" oraz próba stworzenia zestawu zasad ogólnych dla oceny działań szczegółowych w zakresie wykorzystywania zwierząt w eksperymentach medycznych. Autor z powodzeniem sformułował te zasady, co stanowi oryginalne rozwiązanie problemu naukowego. Z recenzji ks. dra hab. Tadeusza Zadykowicza, prof. KUL (Z okł.)

Jeśli szukasz ciekawych eksperymentów naukowych dla dzieci to sięgnij do książek z serii „Eksperymenty naukowe”. Każdy tytuł z tej fascynującej serii obfituje w praktyczne doświadczenia naukowe. W książce znajdziesz proste, bezpieczne i łatwe do wykonania eksperymenty dla dzieci.

Co pływa, a co tonie? Jak poruszają się ciała? Dlaczego w górach zatykają nam się uszy? Co się kryje we wnętrzu atomów? Dlaczego widzimy kolory? Dlaczego węgiel jest niezwykłym pierwiastkiem? O co chodzi w teorii względności? Czym są lasery? Czy da się zatrzymać światło? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań znajdziecie w historiach fizyków i fizyczek,...(Z okładki)