Nathan Underhill pracuje w Filadelfijskim Ogrodzie Zoologicznym i próbuje wyhodować mitycznego gryfa, by z niego pozyskać materiał do badań nad komórkami macierzystymi. Doktor Christian Zauber, Niemiec, dyrektor Domu Spokojnej Starości Murdstone, także pracuje nad odtworzeniem mitycznej istoty – bazyliszka. On jednak korzysta w swej pracy z alchemii i czarnej magii. Podczas nocnej wizyty w Murdstone, Nathan i jego żona Grace odkrywają potworną tajemnicę doktora Zaubera. Niestety wyprawa do domu starców kończy się tragicznie – Grace spojrzała nieopatrzenie w oczy Bazyliszka i zapadła w śpiączkę. Nathan odwozi swoją żonę do szpitala i wraca do Murdstone by dowiedzieć się od Zaubera, jak jej pomóc. Po przyjeździe na miejsce stwierdza, że budynek stoi w płomieniach, a doktor Zauber zniknął. Na pomoc doktorowi Nathanowi przychodzi młoda dziennikarka, która trafia na ślad Zaubera ukrywającego się w Krakowie.

Pedagofika w swoich rozzważaniach wychodzi ku przyszłości, stawiając sobie za cel przyszłe dobro człowieka. Jest ona nauką o wychowaniu tj. działalności wychowawczej, mającej na celu wyposażenie całego społeczeństwa w wiedzę, sprawności ogólne, zainteresowania, system wartości, postawy i przekonania oraz przystosowanie do oddziaływania na własny rozwój. Adekwatnie do niniejszego przyjmujemy, że w pedagogice dziecka przedmiotem badań jest edukacja....(Fragment "Wprowadzenia")

Co pływa, a co tonie? Jak poruszają się ciała? Dlaczego w górach zatykają nam się uszy? Co się kryje we wnętrzu atomów? Dlaczego widzimy kolory? Dlaczego węgiel jest niezwykłym pierwiastkiem? O co chodzi w teorii względności? Czym są lasery? Czy da się zatrzymać światło? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań znajdziecie w historiach fizyków i fizyczek,...(Z okładki)

Czy możliwy jest świat bez zbrodni? Czy można farmakologicznie wyeliminować przemoc? Przestępczość opanowała świat. Wszystkie środki przeciwdziałania przemocy – od wzmocnienia sił policji po karę śmierci – zawiodły. W walce ze zbrodnią nie wynaleziono skutecznej broni. Aż do teraz. Rozwiązaniem jest projekt Sumienie. Doktor Kathryn Kerr prowadzi badania nad leczeniem skłonności przestępczych poprzez modyfikację genów odpowiedzialnych za agresję. Nagle odkrywa, że jej projekt stał się elementem niewyobrażalnego spisku, który może na zawsze zmienić bieg ewolucji gatunku ludzkiego...

Znany fizyk i bestsellerowy autor Stephen Hawking i jego córka Lucy w swojej fascynującej książce wyjaśniają czytelnikom w każdym wieku, czym jest wszechświat. Ucieczka Freddy’ego, niesfornej świnki George’a, staje się początkiem niezwykłej przygody. Chłopiec poznaje swoich sąsiadów, Annie i jej ojca Erica, a dzięki nim i superinteligentnemu komputerowi Kosmosowi tajemnice wszechświata, począwszy od atomów, poprzez planety i ich księżyce, gwiazdy, galaktyki, na czarnych dziurach skończywszy. Wyrusza w podróż do najodleglejszych zakątków wszechświata. Co by się jednak stało, gdyby Kosmos dostał się w nieodpowiednie ręce? George, Annie i Eric nie zamierzają się o tym przekonywać. Wynika z tego wspaniała przygoda, która w prosty sposób wyjaśnia tajemnice nauki. (Rec. Wydawn.)

Maria Skłodowska była kobietą niezwykłą. Nie dość, że interesowała się zupełnie niezwykłymi sprawami, jak chemiczne eksperymenty i zjawiska fizyczne, to jeszcze zapragnęła się kształcić i została wybitnym naukowcem! Wyjechała z Polski i studiowała na Sorbonie, we Francji. Tam poznała swojego męża – Piotra Curie. Badając promieniotwórczość w duecie z mężem, podbiła świat nauki po raz pierwszy, co uhonorowano przyznaniem im Nagrody Nobla z fizyki. Maria Skłodowska-Curie była pierwszą kobietą na świecie, która otrzymała tę prestiżową nagrodę. A otrzymała ją aż dwukrotnie! Drugi raz w dziedzinie chemii, w 1911 roku, za wydzielenie nowego pierwiastka – radu. A to nie jedyny pierwiastek, który odkryła. Przeczytajcie, jak niezwykłą kobietą była ta uzdolniona Polka i odkryjcie wyjątkową historię jej naukowej kariery. Polecamy także inne książki z serii „Nazywam się…”, które w przystępnej i ciekawej formie przybliżają młodym czytelnikom postaci zasłużone dla kultury, nauki i historii. To ukłon w stronę nauki, ambicji i głodu wiedzy. Z pewnością zainteresuje małych odkrywców, których nudzą już bajeczki, albo którzy łakną małej odmiany.

Twarzą w twarz z wszechogarniającą ciszą, lodem i surowym klimatem. Dagmara Bożek oddaje głos kobietom, które wdarły się do polarnego kręgu wtajemniczonych. To właśnie one przełamały uprzedzenia, skruszyły lód i niejednokrotnie udowodniły, że drzemie w nich siła. Jak wyglądała ich droga do krainy śniegu i gór lodowych? I za co pokochały białą pustynię, w której noc polarna trwa kilka miesięcy, a mróz wdziera się pod każdą warstwę ubrania? Joanna Pociask-Karteczka otarła się o śmierć, gdy podczas jednej z wypraw doszło do awarii łodzi na środku lodowatego fiordu – potem stanęła oko w oko z niedźwiedziem polarnym. Maria Agata Olech uratowała stację przed likwidacją, choć wcześniej przez lata starała się o zgodę na udział w wyprawie. Przeszkodą była bowiem… jej płeć. Wiesława Ewa Krawczyk usłyszała od przełożonego, że kobiety tylko piją kawę i malują paznokcie, a w filmie dokumentalnym o Spitsbergenie została Wiesławem. Badaczki, podróżniczki, żony, córki, siostry, poszukiwaczki. To one opowiedzą o jednej z najbardziej ekstremalnych przygód życia. Dobrze, że powstała ta książka. "Polarniczki" to dowód odporności i siły woli. Historia kobiet, które dotarły na krańce świata, pokazuje ich moc, determinację i fakt, że niemożliwe dla nich nie istnieje, a także udowadnia, że to najpierw głowa dochodzi na bieguny, a nie nogi. Marek Kamiński, zdobywca biegunów, założyciel Marek Kamiński Academy.

W chłodnym laboratorium Gifty bezradnie obserwuje myszy walczące o porcję odżywki. Jeśli się zagryzą, sześć lat ciężkiej pracy nad odkryciem podstaw uzależnień w jednej chwili pójdzie na marne. W tym samym laboratorium Gifty odbiera telefon od pastora, który opiekuje się jej matką cierpiącą na depresję. Wracają wspomnienia z dzieciństwa spędzonego we wspólnocie chrześcijańskiej, w oczekiwaniu na niebiańskie światło, które uleczy jej rodzinę: bo ojciec ich opuścił, brat – świetnie się zapowiadający sportowiec – uzależnił się heroiny, a matka uciekła w chorobę. Wybitnie uzdolniona doktorantka desperacko pragnie zrozumieć, jakie mechanizmy pchają nas w obłęd uzależnień. Skoro Bóg nie wysłuchał jej próśb, a wiara nie przynosi odpowiedzi, Gifty całą nadzieję pokłada w nauce. Poza królestwo to wzruszająca opowieść o zgubionej przeszłości, utraconej wierze i pragnieniu poznania tajemnic ludzkiego mózgu. Opisując przemianę bezbronnej dziewczynki w wybitną neurobiolożkę, Yaa Gyasi rzuca światło na największe problemy współczesnego świata, któremu brak niebiańskiego światła.

Założę się, że w każde święta ktoś w Twojej rodzinie mówi o tym, że coś jest dziedziczne, że jest genetyczne. Ludzie w Twoim otoczeniu mówią o rodzinnym obciążeniu chorobami lub cechami charakteru. Tłumaczą swój aktualny stan tym, co mają w genach. I choć czasami jest to uzasadnione, to bądźmy szczerzy – nie każdy, kto ma cukrzycę jest silnie genetycznie obciążony predyspozycjami do choroby i nie każdy z takim obciążeniem dostanie cukrzycy. Lektura pomoże Ci zrozumieć, co tak naprawdę odkrywają naukowcy na całym świecie i jak te odkrycia przekładają się na Twoje życie. Będziesz świadomy, że nasze geny nie wydały na nas wyroku i że to, czym jest człowiek, to efekt oddziaływania genów ze środowiskiem. (Rec. Wydawn.)

Dlaczego samolot lata? Czy pusta butelka jest istotnie pusta? W jaki sposób proszek do pieczenia sprawia, że ciasto rośnie? Co się dzieje z piankową czekoladką we wszechświecie? Gotowi do eksperymentowania i wielkiej naukowej przygody? Zapraszamy wszystkie dzieci do fascynującego świata przyrody ? odkrywanie jej praw i znajdowanie ich śladów w naszej codzienności stanie się niezapomnianym przeżyciem dla każdego małego naukowca. Nie ma lepszego sposobu na odkrywanie nauk przyrodniczych jak eksperymenty ? przecież nic tak nie rozbudza wyobraźni i naukowej pasji jak samodzielne formułowanie wniosków i stawianie naukowych hipotez. Odpowiedzi na te pytania znajdziemy w tej książce. Eksperymenty w niej zawarte w mgnieniu oka wyjaśnią rozmaite prawa natury, a do ich przeprowadzenia wystarczy raptem kilka przedmiotów znajdujących się w każdym gospodarstwie domowym. Zatem zaczynajmy! We wszechświecie jest jeszcze tyle do odkrycia!

"Rok w lodach Antarktydy" to literacka i fotograficzna opowieść Ryszarda Czajkowskiego o pobycie na Białym Kontynencie w latach 1965-1967. Autor był uczestnikiem pierwszej po II wojnie światowej polskiej grupy badawczej, która spędziła ponad rok w radzieckich bazach na Wschodniej Antarktydzie. Ryszard Czajkowski znany jest jako podróżnik, polarnik i filmowiec, ale ma też znaczący dorobek naukowy. Jego pierwsza podróż na Antarktydę była wyprawą badawczą, dzięki której pozyskał cenne dane naukowe i dzięki której... "porzucił" naukę na rzecz podróży. W czasie pobytu na stacjach „Mirnyj” i „Mołodiożna” nie tylko prowadził badania, ale także obserwował i dokumentował życie codzienne polarników i ich zajęcia oraz „podglądał” stałych mieszkańców kontynentu – pingwiny i foki. Nie brak w książce osobistych refleksji autora o ponad rocznym pobycie w oddaleniu od domu i rodziny, ciekawych anegdotek z życia polarników i opowieści o przygodach, których tam doświadczył. Tekst wzbogacony jest licznymi fotografiami, ukazującymi niezwykłe formy lodowców skrywających ląd, dryfujących gór lodowych, widoki Antarktydy uchwycone z samolotu, statku i podczas pieszych wędrówek autora wokół baz. Ryszard Czajkowski był w Antarktyce jeszcze dwa razy, budując polską stałą stację antarktyczną im. H. Arctowskiego na Wyspie Króla Jerzego. W uznaniu jego zasług i dorobku, samotny szpiczasty nunatak, znajdujący się nieopodal tej stacji, nazwano Iglicą Czajkowskiego. Książka ukazuje się w 50. rocznicę wyprawy i dokumentuje udział polskich polarników w badaniach nad fascynującą Antarktydą.

Chicago. Rok 1992. Przy łóżku jednego z pacjentów zjawia się dwóch nieznajomych. Pokazują mu listę nazwisk i zadają proste pytanie, którego zupełnie się nie spodziewał. Kilka minut później ten sam pacjent ponosi śmierć w wyniku upadku z dwunastego piętra szpitala. Zdarzenie to nieoczekiwanie przyciąga uwagę sekretarza obrony, który zwołuje międzyagencyjną grupę zadaniową do zbadania sprawy. Jack Reacher, niedawno zdegradowany ze stopnia majora, zostaje przydzielony do zespołu jako przedstawiciel armii. Jeśli pomoże w śledztwie, świetnie. Jeśli nie, będzie wygodnym kozłem ofiarnym. Owszem, Reacher jest wyjątkowym śledczym wojskowym, ale praca biurowa zdecydowanie nie jest jego żywiołem. Kiedy ściga się z czasem, by zidentyfikować działającego z zimną krwią zabójcę i rozwiązać zagadkę, która sięga niemal ćwierć wieku wstecz, musi umiejętnie poruszać się w nowym środowisku. Czy Reacher zdoła doprowadzić złoczyńców przed oblicze sprawiedliwości oficjalną drogą… czy jak zwykle zrobi to po swojemu?

Każdy, kto poznaje ten sekret, ginie. Odważysz się? Historia, która nie da Ci zasnąć przez kilka kolejnych nocy... Zagłębienie tuż pod potylicą. Najsłabiej osłonięty mięśniami punkt kręgosłupa szyjnego. Nawet lekkie uderzenie ostrym przedmiotem w to miejsce przerywa rdzeń kręgowy i powoduje śmierć. Tak zginęła młoda kobieta. Tak zabić mógł tylko fachowiec. Komu zależało na śmierci doktorantki Zakładu Fizyki Jądrowej? I czy to możliwe, że morderstwo ma coś wspólnego z tajemniczym odkryciem przedwojennego polskiego naukowca? (Rec. Wydawn.)

Nie ulega wątpliwości, że Internet - sieć sieci - ma ogromne znaczenie dla większości współczesnych zjawisk społecznych i jest obecnie w wielu dyscyplinach nauki jedną z najważniejszych przestrzeni badawczych. Pilne staje się więc nie tylko systematyczne, rzetelne przeanalizowanie sposobów korzystania z sieci, ale i społeczności, jakie się w niej tworzą, czy wytworów kultury sieciowej. Socjologia Internetu prof. Dariusza Jemielniaka znakomicie odpowiada na tę potrzebę. dr Dominik Batorski Praca jest gęstym w myśli studium o socjologii Internetu. Jest zarazem pracą ogromnie erudycyjną, ale ta erudycyjność nie jest celem samym w sobie, lecz funkcją wyjaśniania bardzo złożonej materii […]. Autor wplata do narracji własne doświadczenia badawcze, wskazuje na ważne, interesujące obszary wymagające dalszych badań […], oferuje porady metodyczne, informuje o ryzyku, przestrzega przed pułapkami […], kreśli najważniejsze wymogi etyczne. z recenzji wydawniczej dr. hab., prof. Uniwersytetu SWPS Kazimierza Krzysztofka Książka jest ważnym przyczynkiem do rozwoju wiedzy o komunikacji i zjawiskach występujących w Internecie i oddziałujących poprzez Internet. Praca dostarcza cennej wiedzy o metodach badawczych Internetu i fenomenów tam funkcjonujących. Jest niezbędną lekturą dla badaczy Internetu i osób zainteresowanych naukowym podejściem do jego rozumienia. z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Krzysztofa Koneckiego (Z okładki)

"Statystycznie rzecz biorąc" to książka o statystyce (tak, o statystyce!), której lektura przyprawia o ból przepony (ze śmiechu. Nie trzeba od razu biec do lekarza). No i nawet można zrozumieć o co w niej (statystyce) chodzi. Wszystko dzięki Janinie Bąk, pandze biznesu, komendancie komedii, charyzmatycznej liderce ortodoksyjnej grupy #DrużynaJanina. Ile trzeba zjeść czekolady, by dostać Nobla? Dlaczego koń i szop pracz nigdy nie dostali doktoratu? Czy język angielski powoduje zawały serca, a masło przedłuża życie? Czego statystyka nauczyła się od martwego łososia? A przede wszystkim: czy naukowcy są jak żony i nigdy się nie mylą? (Rec. Wydawn.)

Wyją do księżyca, zjadają bohaterów bajek, szczerzą kły? Nie taki wilk straszny! Przyrodniczy komiks dokumentalny o wilkach i ludziach. Wilki mają złą prasę. Wiadomo: Czerwony Kapturek, sensacyjne opowieści, które można usłyszeć w telewizji, „nie patrz wilkiem”, „nie wywołuj wilka z lasu”… I zgadnijcie co? To wszystko nieprawda. Wilki to wspaniałe, fascynujące zwierzęta. Wystarczy je lepiej poznać. I tym właśnie zajmowali się Mizielińscy przez ostatnie lata. Ich przewodnikiem był Michał Figura, członek Stowarzyszenia dla Natury „Wilk”, które bada wilki, rysie i niedźwiedzie, działa na rzecz ochrony tych zwierząt oraz edukuje społeczeństwo na ich temat. Najnowsza książka Mizielińskich to komiksowy zapis wszystkiego, czego się dowiedzieli. Michał opowie wam w niej, jaka jest struktura wilczych grup, jak duże są wilcze terytoria i po co wilki odbywają dalekie wędrówki. Skomentuje częste mity na temat tych zwierząt i wyjaśni wam, w jaki sposób badacze zbierają informacje: jak tropią wilki i jak je liczą, co potrafią wywnioskować z badania wilczych kup i resztek wilczych posiłków, jak działa fotopułapka, a jak obroża z nadajnikiem GPS – i jak tę ostatnią wilkowi założyć. Poznacie również prawdziwe losy konkretnych wilków. Między innymi Luny – szczeniaka, zabranego z górskiego szlaku przez turystów, którzy myśleli, że to pies; Junga uwolnionego z wnyków; Miko i Kampinosa, którzy zostali wyleczeni po potrąceniu przez samochód i wypuszczeni z powrotem do lasu… i wielu innych. Ludzie zajęli całą Ziemię i nieodwracalnie ją zmienili. W tak ukształtowanym świecie dzikie zwierzęta nie przetrwają bez naszej pomocy. Ale pomagać trzeba mądrze – kierując się nie emocjami, lecz wiedzą. I o tym, w najszerszej perspektywie, jest ta książka.

Szlachcic z Piemontu, Robert de la Grive, uratowany z katastrofy morskiej, dostaje się na opuszczony statek "Daphne", zakotwiczony w pobliżu nieznanej wyspy. Na pokładzie i w licznych pomieszczeniach znajduje wiele tajemniczych przyrządów oraz ptaków i roślin. Z czasem dowiadujemy się, że Robert trafił na morze jako tajny wysłannik Mazarina i Colberta, usiłujących odkryć sekret obliczania długości geograficznej. Dziwnym zrządzeniem losu naszemu bohaterowi również na pokładzie "Daphne" przyjdzie się zajmować tą kwestią. Prawdopodobnie statek stoi w pobliżu sto osiemdziesiątego południka, zatem na leżącej po jego drugiej stronie wyspie - wedle obliczeń XVII-wiecznych geografów - powinien być jeszcze dzień poprzedni. Nękany wspomnieniami utraconej miłości i wizją nikczemnego brata-sobowtóra, Robert coraz zapamiętalej pragnie dostać się na wyspę, gdzie można ponoć ujrzeć Gołębicę Koloru Pomarańczy. W XVII stuleciu problem obliczania długości geograficznej spędzał sen z powiek możnym tego świata. Zamorskie wyprawy dawały wówczas możliwość znacznego powiększenia stanu posiadania, zapewniały nowe źródła bogactw i dobrobytu. Jednak by zawładnąć oceanami, należało poznać wszystkie tajniki nawigacji. Już samo wyznaczenie południka zerowego było kwestią sporną, gdyż południki, jako linie hipotetyczne, mają tę samą długość i żaden z nich nie został wyróżniony - jak równik wśród równoleżników - w sposób naturalny. Kolejnym problemem był pomiar czasu na morzu. Zegar wahadłowy nie nadawał się do tego ze względu na kołysanie pokładu. Próbowano wielu innych sposobów, choćby tak kuriozalnych, jak posłużenie się "proszkiem sympatii". Prototyp chronometru morskiego zbudował dopiero w 1735 roku angielski zegarmistrz, John Harrison. Ten skromny prowincjusz, obcy dworskim koteriom, długo musiał jednak czekać na oficjalne uznanie. W pierwszej połowie XVII wieku Francją rządzili dwaj ministrowie. Ludwik XIII obdarzył zaufaniem i władzą kardynała Richelieu. Po śmierci monarchy i jego zausznika część uprawnień przeszła w 1643 roku - zgodnie z wolą królowej Anny Austriaczki - na kardynała Mazarina. Ten mąż stanu, z pochodzenia Włoch (Giulio Mazzarini), faktycznie kierował państwem. Celem jego polityki zagranicznej było ugruntowanie międzynarodowej pozycji Francji, toteż kwestia wyznaczania długości geograficznej niewątpliwie pozostawała w sferze zainteresowań kardynała i jego urzędników, wśród których wyróżniał się Colbert. Po śmierci Mazarina (1661) 23-letni Ludwik XIV ogłosił, że odtąd sam będzie sprawował rządy jako Król Słońce. W sztuce dominował wtedy barok, który panuje również na kartach tej powieści.

Emisje i depozycje przemysłowe szkodliwych substancji doprowadziły do zanieczyszczenia gleb na znacznych obszarach w rejonach uprzemysłowionych. (...) Zastosowanie magnetometrii terenowej na obszarach parkowo-leśnych pozwoli na precyzyjne wskazanie miejsc największych zagrożeń, a dodatkowe badania chemiczne gleb i roślin pozwolą stwierdzić, czy nagromadzone w glebie zanieczyszczenia kumulują się również w roślinach, stwararzajac realne zagrożenie ekologiczne. (Fragment Wstępu)

Para młodych amerykańskich zoologów, Delia i Mark Owensowie, w 1974 roku wsiada na pokład samolotu do RPA, mając przy sobie niewiele ponad zmianę ubrania i lornetkę. Kupują land rovera z trzeciej ręki i jadą w głąb pustyni Kalahari. Tam, na dotąd niepoznanym terenie, gdzie w promieniu setek kilometrów nie ma dróg, ludzi ani wody, Owensowie zaczynają badania zwierząt, które nigdy wcześniej nie widziały człowieka. Międzynarodowy bestseller „Zew Kalahari”, nagrodzony w 1985 roku Medalem Johna Burroughsa dla najlepszej książki przyrodniczej, jest opowieścią o życiu Owensów wśród lwów, hien brunatnych, szakali, żyraf i wielu innych stworzeń, które stały się im bliskie. To także przejmująca relacja ich walki z niebezpieczeństwami życia na jednym z ostatnich nieskalanych cywilizacją miejsc na ziemi.