To opowieść o wojnie, ambicji i skomplikowanych ludzkich losach. Niebezpieczne patrole, wybuchające ajdiki, bezwzględni terroryści to codzienność żołnierzy z Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie. Problemy, z którymi przyjdzie się zmierzyć tak zdawałoby się zaprawionym w boju i twardym żołnierzom, znacznie przekroczą to, na co przygotowywały ich szkolenia w Polsce. Afganistan okaże się piekłem, a cena zachowania człowieczeństwa niekiedy bardzo wysoka. Śliczna, inteligentna i ambitna – tak o niej mówią koledzy. Krzyśka jest dowódcą sekcji w PKW Afganistan. Czy uda jej się przetrwać w tym typowo męskim świecie? Czy odbuduje swoją pozycję wśród załogi po bezmyślnym narażeniu ich na śmierć? Czy kobieta może pokonać terrorystów? (Rec. Wydawn.)

Dla polskiej armii początek lat dziewięćdziesiątych był bardzo trudny, a środków brakowało dosłownie na wszystko. Jednak gdy przyszła prośba o pomoc, wojsko się nie zawahało. W bałkańską misję ruszył największy od czasów II wojny światowej Polski Kontyngent Wojskowy. Na miejscu czekało żołnierzy ważne zadanie - przywrócenie spokoju i normalnego życia po krwawej wojnie domowej. Pierwszy kontyngent wysłano do Chorwacji. Krótko potem powołano kolejny dla Bośni i Hercegowiny. Wreszcie pod koniec lat dziewięćdziesiątych utworzono siły pokojowe dla Kosowa. Misje w dwóch ostatnich krajach wciąż trwają. Na początku głównym zadaniem żołnierzy stacjonujących na Bałkanach było rozminowywanie. W efekcie szaleństwa wojny domowej miny były wszędzie: na szkolnych placach zabaw, nadrzecznych plażach, leśnych dróżkach i cmentarzach. Dzień w dzień, metr po metrze, w górach i dolinach polscy saperzy przeczesywali ziemię. Niektórzy podczas tej ofiarnej służby stracili życie. Dzisiejszy kontyngent składa się między innymi ze służb rozpoznania i wywiadu. Każdego dnia ruszają w teren po cenne informacje. Odbywają setki rozmów, weryfikują pogłoski, oceniają zagrożenia. A tych wciąż nie brakuje na Bałkanach, zwłaszcza w czasach rozkwitu nacjonalizmu i fundamentalizmu religijnego. To właśnie misje w krajach byłej Jugosławii otworzyły naszą armię na świat i choć nadal trwają, bez wątpienia można stwierdzić, że żołnierze podołali swoim obowiązkom. Książka pułkownika Grzegorza Kaliciaka to rzetelny raport z polskich misji na Bałkanach, o których rzadko pamiętamy, choć każdego dnia zapisują się w historii polskiego wojska. (Rec. Wydawn.)

Agnieszka Lingas-Łoniewska nie bez powodu nazywana jest dilerką emocji. Tym razem autorka przedstawia trudną rzeczywistość żołnierzy z PTSD i ich rodzin. To świat, w którym jedyną nadzieją jest miłość. Kontynuacja bestsellerowego "Bez przebaczenia" podbije Wasze serca i wzruszy Was do łez. Jacek Krall śni o wojnie. Chyba że akurat desperacko robi wszystko, by stracić świadomość, nim nadejdą koszmary. Gdy przenosi się do Orzysza, pod skrzydła pułkownika Piotra Sadowskiego, znajduje się na skraju wyczerpania. Silny zespół stresu pourazowego i wyrzuty sumienia związane z tragicznie zakończoną misją wojskową sprawiły, że doszedł do ściany. Wreszcie decyduje się poprosić o pomoc. Weronika Szuwarska poniosła największą z możliwych strat. By zapomnieć o przeszłości, poświęca się pracy terapeutki. Gdy w jej gabinecie pojawia się przystojny, tajemniczy żołnierz, na którego od pewnego czasu stale się natyka, serce pani psycholog wreszcie się budzi. To nie będzie standardowa terapia. A na pewno najtrudniejsza w jej karierze. I najważniejsza. Tymczasem Piotr Sadowski i jego żona Paulina muszą stawić czoła rodzinnym problemom. A także przeszłości, która nie daje o sobie zapomnieć. Gdy dawny wróg wyjdzie na wolność, ich życie znajdzie się w niebezpieczeństwie, a losy obu par splotą się nierozerwalnie. I choć miłość to potężna siła, tym razem jej zwycięstwo zawiśnie na włosku. (Rec. Wydawn.)

GROM i Navy SEALs szkolą się tak, by zwyciężać, a nie ginąć, choćby w najsłuszniejszej sprawie. Pod osłoną nocy zdobyli skomplikowane terminale przeładunkowe w pobliżu portu Umm Kasr. Innej nocy zapobiegli wysadzeniu jednej z największych tam rzecznych w Iraku. Bagdad, […], […] i jeszcze wiele innych miast dowiadywało się o pochwyceniu w ich okolicy członków znienawidzonego reżimu Saddama Husajna czy też przestępców, zwących się teraz dumnie bojownikami, dopiero o poranku z miejscowej prasy czy sąsiedzkich plotek. Naval w swojej książce odsłania nam kulisy operacji, które do tej pory były owiane milczeniem, a także udowadnia, jak ważne są braterstwo, współpraca i profesjonalizm w wojskowym fachu. „Bogom nocy równi”, tytuł jednego z rozdziałów Camp Pozzi, został zaczerpnięty z książki pod tym samym tytułem. Jej autor, Sergiusz Piasecki, określił tym mianem pracowników i współpracowników polskiego wywiadu w II RP. Czy bogom nocy równi byli także operatorzy GROM-u i Navy SEALs podczas II wojny w Zatoce Perskiej? Przed bogami nocy nie ma kryjówki, a wojna, podobnie jak i morze, nie wybacza… (Rec. Wydawn.)

GROM to nie jest logo, nazwa obiektu, muru czy uzbrojenia. GROM tworzą ludzie, ludzie z ogromną pasją. Twórca GROM-u Generał Petelicki wiedział, że aby stworzyć tak elitarną jednostkę nie wystarczy przebrać ludzi w wypasione mundury, berety, wyposażyć w uzbrojenie, którego zazdrościł nam świat. Aby powstała nowa żołnierska jakość najważniejsza była zmiana mentalna. Naval opowiada właśnie o takich ludziach, którzy z pasją, wielkim uporem, determinacją ową przemianę przeszli. Stali się elitą, zostali uznani za najbardziej skutecznych żołnierzy jednostek specjalnych. ( Z okładki)

Gaja wychowywała się w atmosferze skrzętnie skrywanych przed światem tajemnic, omawianych jedynie szeptem nad jej głową. Była świadkiem przemocy, a potem nauczyła się żyć w domu, w którym jedynie pozornie zapanował spokój. Wydawało jej się, że może ufać rodzicom i mieszkającym w domu obok Sianeckim. Jednak najbardziej ranią ją najbliżsi. Kiedy więc musi się zmierzyć z najtrudniejszym momentem w jej życiu, zostaje sama. Ernest, nie mogąc poradzić sobie z własnymi demonami przeszłości, odpycha dziewczynę od siebie. Czy uczucie, jakie połączyło Ernesta i Gaję przetrwa tę trudną próbę? (Z okładki)

Poznajcie historię niesamowitego wojownika, legendy NAVY SEALs i GROM. Tomek Dzieran urodził się na początku lat 60., biedne dzieciństwo przeżył w komunistycznej Polsce. Jako nastolatek na ulicach Łodzi walczył o przetrwanie - i to dosłownie. Wolny czas spędzał na trenowaniu sztuk walki i ulicznych bijatykach. Zasmakował życia przemytnika opozycjonisty, nie miał sprecyzowanych marzeń. Kim chciał być, a kim został? W latach 80. przyłączył się do solidarnościowego podziemia, rozpowszechniał antykomunistyczną propagandę, uczestniczył w protestach. Podczas stanu wojennego został aresztowany, skazany i osadzony w ośrodku internowania dla więźniów politycznych, gdzie doznał tortur i przemocy. Nigdy jednak nie stracił nadziei ani wiary o swoją sprawę. Drago w 1984 roku dostał bilet do USA - w jedną stronę. Jego życie to niewiarygodna i inspirująca historia, która pokazuje, że "American Dream" nie spełnia się sam, ale jego realizacja jest możliwa dzięki uporowi i ciężkiej pracy.

Kurz dominuje nad Kabulem, nad stertami plastikowych śmieci, nad opium i haszyszem. Nad bogami wojny i nad biedotą. Góruje nad Panem Prezydentem Karzajem, jego dworem i dzielnymi amerykańskimi żołnierzami i międzynarodową koalicją NATO ISAF. Kurz, który uzależnił tysiące ćpunów wojennych. Nikomu nie jest darowane. Nigdy jeszcze w historii tego kraju nikt tak dokładnie nie wymieszał kurzu, jak to zrobiły amerykańskie śmigłowce bojowe. Trwający od 1979 roku konflikt zbrojny w Afganistanie od samego początku stanowił wyzwanie. Interwencja w Afganistanie, prowadzona w ramach globalnej wojny z terroryzmem, nie doprowadziła do osiągnięcia większości z zakładanych celów. Po trzynastu latach walk z talibami sukcesy militarne zostały osiągnięte tylko częściowo i w stopniu nieproporcjonalnym do zaangażowanych sił i poniesionego wysiłku. Masowe bombardowania z powietrza, prowadzone przez lotnictwo amerykańskie i brytyjskie, oraz realizowana konsekwentnie amerykańska strategia prowadzenia nocnych rajdów przyniosły znaczne straty wśród ludności cywilnej, co wywołało gwałtowną krytykę ze strony opinii publicznej. Jednocześnie wpłynęło to na ukształtowanie wśród ludności Afganistanu stereotypu „niedobrego żołnierza kultury zachodniej”. (Rec. Wydawn.)

W publikacji przedstawiono działania ONZ na rzecz zachowania pokoju w XX wieku. W 1946 r. organizacja powołała specjalne komisje, dwa lata później utworzono pierwszą misję pokojową, a w 1956 r. wysłano do Egiptu pierwsze oddziały sił pokojowych ONZ. Po zakończeniu dwubiegunowego podziału świata pojawiły się nowe zagrożenia, w tym liczne konflikty i wojny etniczne. Spowodowało to wzrost liczby operacji pokojowych oraz rozszerzenie ich funkcji. Nie wszystkie podołały nowym wyzwaniom, wiele z nich zakończyło się niepowodzeniem, kilka zaś spektakularną porażką. W pracy przedstawiono wszystkie operacje prowadzone w XX wieku przez ONZ i pod tym względem jest to pierwsza tego typu publikacja w Europie.

Polska misja wojskowa w Kambodży (1992-1993) była przygotowana koszmarnie. Pojechali ludzie, którzy nigdy nie mieli broni w ręku, a nawet nie znali angielskiego. Brakowało jedzenia i sprzętu. Wartownik stał z bambusowym kijem, namioty pleśniały, auta się psuły, śmigłowce spadały. Sztab nie wiedział, co wyprawiają oddziały, bo nie miały radiostacji. A nasi żołnierze ćpali, chlali i urzędowali w burdelach, a potem uciekali, nie płacąc. Jednego trzeba było odbijać zbrojnie. Jednak gdy polską bazę zaatakowali Czerwoni Khmerzy, daliśmy im łupnia. Mimo że rozkaz brzmiał: „Poddać się!”. Była to pierwsza polska bitwa po II wojnie światowej. „Kambodża była polską Mission: Impossible. Bez broni i bez łączności nasi żołnierze stanęli naprzeciw wojsk największego żyjącego zbrodniarza na świecie - Pol Pota. W treść „Pola śmierci” trudno wam będzie uwierzyć, ale wszystko odbyło się właśnie tak. Na tę książkę warto było czekać 25 lat” - płk Wiesław Słoniewski, były dowódca oddziału z Siem Reap, instruktor GROM (Rec. Wydawn.)

Gdy świat wstrzymał oddech… Transmisje na żywo we wszystkich krajach świata, miliardy telewidzów, szok i niedowierzanie komentatorów. Kiedy dwa samoloty uderzały w nowojorskie wieże World Trade Centre, chyba wszyscy zdawaliśmy sobie sprawę, że nasz świat nieodwracalnie się zmienił. Najszybciej do nieuchronnej wojny na Bliskim Wschodzie przygotowani byli polscy operatorzy z jednostki GROM. Wyczerpujący trening rozpoczęli jeszcze w Polsce: skoki z tankowca we wzburzone fale Bałtyku, zdobywanie platformy wiertniczej, trening abordażu – to wszystko miało ich przygotować do wyzwań podczas operacji na wodach Zatoki Perskiej. Ich domem na długie miesiące stanie się wielki hangar w amerykańskiej bazie Doha, codziennością kanonady na spalonej słońcem pustyni i niebezpieczne operacje na wodach Zatoki. Dzięki ich poświęceniu, profesjonalizmowi i ciężkiej pracy zasłużyli na przyjaźń i braterstwo broni żołnierzy z legendarnej jednostki NAVY SEAL.Ta misja to dowód na to, jak ciężko operatorzy GROM-u musieli walczyć o swoje miejsce w historii. (Rec. Wydawn.)