W książce "6 najważniejszych decyzji, które kiedykolwiek podejmiesz" Sean Covey udziela młodym ludziom ważnych porad, przydatnych w podejmowaniu świadomych i mądrych decyzji. Wykorzystuje rzeczywiste historie nastolatków z całego świata i pokazuje młodzieży, jak odnieść sukces w szkole, zdobyć dobrych przyjaciół, porozumiewać się z rodzicami, zachować rozsądek w sprawach randek i seksu, oraz unikać nałogów i budować poczucie własnej wartości. To nowatorska książka z mnóstwem oryginalnych żartów rysunkowych, inspirujących cytatów i zabawnych kwestionariuszy, która pomoże nastolatkom nie tylko przetrwać, ale i odnieść prawdziwy sukces. (Rec. Wydawn.)

Chodzisz do szkoły, grasz w piłkę, spotykasz się z przyjaciółmi, bawisz się na koncertach...Robisz to, co zazwyczaj robią nastolatki na całym świecie. Jednak nie wszystko jest takie proste. Czasami wali się cały twój świat i nie wiesz, co robić dalej. Ale nie przejmuj się! Książka Seana Coveya przedstawia najważniejsze problemy, z jakimi musisz sobie poradzić, oraz siedem nawyków, dzięki którym będziesz mógł przezwyciężyć wszelkie trudności. Dowiesz się, jak być asertywnym, by oprzeć się presji otoczenia, jak zaprzyjaźnić się z rodzicami, nawiązywać nowe przyjaźnie, osiągać stawiane sobie cele. Autor rzeczowo, a zarazem z dużym humorem radzi i podpowiada, jak w prosty sposób, wykorzystując swoje możliwości, poprawić relacje z rówieśnikami, podnieść jakość swego życia i zyskać akceptację otoczenia. (Rec. Wydawn.)

Światowy autorytet w dziedzinie przywództwa i jeden z najbardziej wpływowych Amerykanów radzi jak stworzyć kochającą i wspierającą się rodzinę Autor – z właściwą sobie wnikliwością, prostotą i praktyczną znajomością rzeczy – pokazuje, jak wykorzystać 7 nawyków, by stworzyć silną, kochającą się wielopokoleniową rodzinę. W dobie kryzysu rodziny, odzwierciedlającego kryzys wartości i autorytetów, Covey radzi, co zrobić, by bez uszczerbku dla własnej indywidualności rodzinę uczynić wartością najważniejszą w życiu, jak ją wzmacniać, by oparła się destrukcyjnym wpływom, a zarazem jak pielęgnować w rodzinie ducha zabawy, radości i przygody. (Rwc. Wydawn.)

Jeśli nie jesteś zainteresowany kupnem tej książki, to przynajmniej przeczytaj 7 stronę... coś pięknego! Jak będziesz czytał dalej to gwarantuję Ci, że nie będziesz mógł przestać. Największym atutem „ACZkolwiek kocham życie” jest piekącą, aż do bólu prawdą o tym, jak w jednym momencie życia wszystko może się skomplikować. Od rozpaczy do nadziei jest droga długa i bolesna, ale warto na nią wejść. Można też się poddać, albo brać przykład z Asi. Ja wciąż się uczę i dlatego wybrałam drugą opcję. (Ewa Błaszczyk) Autentyczne, spisane własnoręcznie bez pomocy korektora świadectwo bardzo młodej ale doświadczonej przez życie osoby. Doskonały wzór dla ludzi poszukujących inspiracji. Daje chęć do życia i wolę walki o siebie! (Krzysztof Ziemiec) (Z okł.)

Kiedy dziecko idzie do przedszkola, otwiera się przed nim i jego rodzicami nowy etap. I chociaż dla części rodziców wydaje się on oczywisty, często towarzyszy mu wiele rozterek: - Czy moje dziecko jest już gotowe? - Co, jeśli rodzic ma wątpliwości? - Jak wybrać przedszkole i co, jeśli nie mamy wyboru? - Jak przygotować dziecko (i siebie) do przedszkola? - Co zrobić, aby ułatwić mu adaptację? - Co z trudnościami, jeśli się takie pojawią? „Akcja adaptacja” odpowie na te i wiele innych pytań. Agnieszka Stein pisze w niej jednak nie tylko o przedszkolu, ale też o tym, co dzieje się w rodzinie przedszkolnego debiutanta. Głównym tematem książki okazuje się równowaga. Między wizjami i pragnieniami a rzeczywistością. I między różnymi potrzebami różnych członków rodziny. (Rec. Wydawn.)

Oto kolejne polskie wydanie książki "Anonimowi Alkoholicy", przedstawiającej program powrotu do zdrowia z choroby alkoholowej według Dwunastu Kroków AA. Przesłanie programu pozostało niezmienione od 1939 roku. omimo tego, że pewne odniesienia czy wyrażenia występujące w tekście odzwierciedlają historyczne i społeczne warunki panujące w USA przed kilkudziesięciu laty, istota programu AA okazuje się być adoptowalna na całym świecie. Podstawowy tekst programu AA zdrowienia z alkoholizmu, którego posłanie zostało niezmienione od prawie siedemdziesięciu lat. Od chwili, gdy ukazało się pierwsze wydanie książki w 1939 roku program w niej zawarty pomógł milionom mężczyzn i kobiet na całym świecie powracać do zdrowia i godnie żyć. Od tytułu tej książki, zwanej także Wielką Księgą, wzięła nazwę Wspólnota Anonimowych Alkoholików. W tym wydaniu zamieszczono 7 historii osobistych polskich AA ukazujących proces zdrowienia, czyli rozwoju duchowego w oparciu o program 12 Kroków AA.

Zapraszamy do świata polskich arystokratów XX wieku! Bohaterowie tej książki to barwne postaci, które w imię uczucia gotowe były wzniecać skandale i burzyć konwenanse. Czy wiesz, kto przed stu laty wzbudzał sensację swoimi sercowymi podbojami? Kto w tamtych czasach popełnił mezalians lub porzucił partnera przed ślubem? Jakie były miłosne powiązania polskich i amerykańskich wyższych sfer? Czym cechowało się życie uczuciowe poety Jarosława Iwaszkiewicza? Na te i inne pytania odpowiada Iwona Kienzler w swojej najnowszej książce "Arystokracja. Romanse i miłości w XX stuleciu". Znana popularyzatorka historii i autorka bestsellerów biograficznych z pasją pisze o nietypowych związkach, bulwersujących w swoim czasie opinię publiczną, oraz o ludziach, którzy rzucali się w wir miłosnego życia, nie bacząc na obowiązujące normy społeczne. (Rec. Wydawn.)

Słyszysz diagnozę: zespół Aspergera. W pierwszej chwili pewnie doznajesz szoku, czujesz strach, masz pustkę w głowie. Jednak zaraz pojawia się milion myśli, wątpliwości, pytań. I to niezależnie od tego, czy diagnoza dotyczy ciebie, twojego dziecka, czy też innej bliskiej ci osoby – nagle uświadamiasz sobie, jak wiele musisz się dowiedzieć. • Co oznacza ta diagnoza? • Jak wygląda życie z zespołem Aspergera? • Czy zespół Aspergera wpływa na budowanie związków partnerskich? • Czy nie uniemożliwia zawarcia trwałych przyjaźni? • Jakie cele zawodowe są realne? • Jakie możliwości pomocy są dostępne? Christine Preißmann doskonale zna ten stan. Jako dotknięta zespołem Aspergera psychoterapeutka wie, jak czują się osoby z tą diagnozą oraz ich bliscy, jakie emocje nimi targają i z jakimi trudnościami muszą się zmierzyć. Dlatego właśnie zachęciła dorosłych z zespołem Aspergera, aby szczerze opowiedzieli o tym, jak wyglądało i jak wygląda obecnie ich życie, co było dla nich najtrudniejsze i jak sobie z tym poradzili. W rozmowach poruszono szereg najistotniejszych problemów dnia codziennego, między innymi dotyczących nauki, pracy, związków, zdrowia, integracji społecznej czy seksualności. Autorce udało się doskonale połączyć praktykę z teorią – wszystkie przedstawione w książce niezwykle inspirujące historie opatrzone zostały jej specjalistycznym komentarzem. Dzięki lekturze dowiesz się nie tylko, co robić, aby życie z zespołem Aspergera było łatwiejsze i pełniejsze, ale również jak wykorzystać pozytywne cechy autyzmu, które często są niesłusznie pomijane i niedoceniane.

Międzypokoleniowa książka dla dzieci oraz ich dziadków i pradziadków. O dzieciństwie spędzonym w latach 1930-1960. Piękne fotografie, rysunki, fragmenty pamiętników pochodzą z archiwów bohaterów! Prawdziwe historie, wzruszające świadectwa, zaskakujące anegdoty! Podczas prac nad książką udało nam się "obudzić" wiele starszych osób, zapraszając do spotkania i wspominania. Naszym projektem łączymy pokolenia, pokazując, że babcie i dziadkowie też byli dziećmi, że babcia łapała żaby, a dziadek wchodził na drzewa. Jest to projekt społeczny, kulturalny, historyczny, międzypokoleniowy, wyjątkowy. "Tę książkę napisały dzieci: Wiesia, Xawera, Biruta, Nikodem, Kazik i inni? Najstarsza, Kasia, ma STO lat! Dorosłe dziś "dzieci", których opowieści złożyły się na tę książkę, wychowywały się tym samym kwartale ulic, kupowały słodycze w tym samym sklepiku, chodziły do tej samej szkoły i na tej samej górce lepiły bałwana. Miały dużo wolności. Opowiadają o chwytanych do słoika traszkach, dziewczyńskich pamiętnikach, rodzinnych świętach i o ówczesnych przysmakach? Każde z nich przytoczyło jeden/dwa epizody ze swojego dzieciństwa. Liczne, kapitalne zdjęcia zdradzają metrykę tych wspomnień. Przytoczone anegdoty dają współczesnym dzieciom wyobrażenie o innym, odległym dorastaniu babć i dziadków, stanowią historię w małej, efektownej kapsułce. Historię dzielnicy, ale historię kraju po trosze, w mikroskali. Jednocześnie komizm tych opowieści, ich "egzotyka" i wdzięk - są ponad czasem, są esencją wspólnego wszystkim generacjom stanu bycia dzieckiem. Dobrze zaprojektowana, mądra i ciekawa książka. Kładka przerzucona między generacjami. A jakby tego było mało - świetny przykład dbałości o pamięć, o ciągłość lokalnej tradycji, o tożsamość miejsca. Gorąco polecam!" (Joanna Olech) (Rec. Wydawn.)

Nie mówię do niego czule, ale w środku tak o nim myślę. Zbiór reportaży laureata nagrody Kapuścińskiego i autora głośnych „Płuczek”, które znalazły się m.in. w finale Nagrody Literackiej Nike. Poruszające losy matek, ojców i dzieci wciągniętych w wielkie i kameralne polskie piekła. To historie, ułożone z reporterską precyzją i jednocześnie wielką wrażliwością, z tropów i śladów wydobytych z prokuratur, akt sądowych, zeznań i opowieści. To oblicza polskiej rodziny, których, zanurzeni w stereotypowych wyobrażeniach i zamykający oczy przed tabu, na co dzień nie widzimy. Reszka oddaje głos nastoletnim dzieciobójczyniom, żonom przez lata bitym i upokarzanym przez swoich pijących mężów, sprawcom brutalnych mordów, którzy nie widzą swojej winy a także świadkom rodzinnych tragedii, pracownikom społecznym i policji. Wśród jego bohaterów są m.in: rodzice, którzy zagłodzili swoją córkę, małżeństwo emerytów opiekujące się dorosłym synem z niepełnosprawnością; rodzina usiłująca wypędzić z córki złego ducha za pomocą egzorcyzmów czy czarnoskóry bokser z domu dziecka, nastolatka, która zbuntowała się przeciwko reżimowi pogotowia opiekuńczego, gimnazjalista, który się powiesił, najprawdopodobniej z głodu. Historie te układają się w obraz świata, w którym czasami, nieoczekiwanie i wbrew wszystkiemu, pojawia się też dobro. Zbiór zawiera reportaże nominowane do Nagrody Grand Press. "Wstrząsające, bolesne, nie do uwierzenia, napisane oszczędnym językiem. Paweł P. Reszka zabiera nas wprost w otchłań polskiego rodzinnego piekła, które istnieje, czasem za ścianą i nie wolno nam o nim zapomnieć. Bardzo za tę książkę dziękuję." Ewa Winnicka "Wstyd i poniżenie zachowujemy dla siebie, jeśli ktoś chciałby o nich usłyszeć, musi zasłużyć na nasze zaufanie. Reszce zawierzyli bohaterowie rodzinnych historii, zawierzą mu również czytelnicy. Ta książka to dowód reporterskiej wiarygodności. Dzięki jego wrażliwości, opowieści o ludziach, których życia przeleciały przez luki w systemie, czyta się z troską i współczuciem." Mikołaj Grynberg (Z okładki)

W Bieszczady ruszali w poszukiwaniu nowego, lepszego życia. Pełni nadzei, planów, oczekiwań. Zderzenie marzeń z rzeczywistością nie zawsze pokrywało się z wyobrażeniami. Tylko najtwardsi i ci, którzy pokochali Bieszczady prawdziwą miłością, znaleźli w sobie dość siły i determinacji, by zostać tu na zawsze... Bieszczadzka Odyseja to opowieść o trudach życia powojennych osadników z łat 50. i 60. XX w. Książka oparta jest na wspomnieniach rodziców autora, którzy już' w pierwszej połowie lat pięćdziesiątych zamieszkali w Bieszczadach, podejmując pracę w miejscowych Państwowych Gospodarstwach Rolnych. To książka o codziennym życiu "zwyczajnych" ludzi, najczęściej młodzieży pochodzącej z ubogich, wielodzietnych rodzin. Wbrew utrwalonym już mocno wyobrażeniom o Bieszczadach, jako miejscu ucieczki, czy „zsyłki' dla ludzi niepokornych, bądź takich, którzy weszli w kolizję z prawem, to właśnie biedni ludzie pochodzący z przeludnionych wiosek, dominowali wśród pierwszych powojennych mieszkańców tych gór. Tytuł książki nawiązuje do wieloletniej tułaczki pionierskich rodzin osadniczych, w poszukiwaniu swojego miejsca do godnego życia. Treść uzupełniona została opisami miejsc w których rozgrywały się wydarzenia z lat pięćdziesiątych, i wspomnieniami autora z czasów jego dzieciństwa. (Rec. Wydawn.)

Złe, niemoralne, wyrachowane, manipulujące otoczeniem. Intrygantki, oszustki, awanturnice w skali rodzinnej, krajowej i europejskiej. Zdrajczynie i agentki obcych mocarstw. Od Jagiellonów po czasy PRL-u. Barbara Giżanka. Wykorzystując podobieństwo do Barbary Radziwiłłówny, skutecznie omotała Zygmunta Augusta. Barbara Brezianka. Oskarżona przed sądem o otrucie teścia i o zgładzenie trzeciego z kolei męża. Podejrzewano ją o przyspieszenie zgonu dwóch poprzednich. Agnieszka Machówna. Piękna i sprytna chłopka udająca szlachciankę, na co dał się nabrać nawet austriacki cesarz Leopold. Maria Teresa Dogrumowa. Doświadczona aferzystka i oszustka. Dla spodziewanej korzyści finansowej rozpowszechniła plotkę o rzekomym spisku na życie króla Stanisław Augusta. Zofia Potocka. Najpiękniejsza kobieta Europy, najpierw żona generała Józefa Witta, potem hrabiego Szczęsnego Potockiego. Zaczynała jako stambulska kurtyzana. Karolina Sobańska. Kochanka Mickiewicza, adresatka jego miłosnych sonetów, a zarazem płatna agentka III Oddziału Kancelarii Cesarskiej w Petersburgu, donosząca m.in. na dekabrystów. Xawera Deybel. Sam Towiański bał się jej niesamowitych oczu. Miała romans z Mickiewiczem i prawdopodobnie urodziła jego dziecko. Janina Broniewska. Fanatyczna komunistka, autorka książek z czerwonego kanonu lektur szkolnych, po wojnie partyjna szara eminencja środowiska literatów. Wanda Wasilewska. Zafascynowana Stalinem, przyjęła obywatelstwo radzieckie i z zapałem uczestniczyła w realizowaniu pojałtańskiego rozbioru Polski. Marzyła się jej siedemnasta republika. Blanka Kaczorowska. Konfidentka Gestapo, wydała wiele osób z Podziemia AK. Po wojnie tajna współpracowniczka służb PRL. (Rec. Wydawn.)

To książka dla wszystkich kobiet, bo wszystkie jesteśmy córkami. Często słyszy się, że nie jest łatwo być matką. Równie niełatwo, a może czasem jeszcze trudniej być… córką. W Polsce od czasów romantyzmu matka Polka to mit, którego nie powinno się podważać. Nadeszły jednak czasy obalania wielu mitów, i ten jest kolejny. Matki, jak każdy człowiek, zazwyczaj całkiem nieświadomie, bywają dalece nieidealne. W książce Być córką i nie zwariować Katarzyna Miller i Anna Bimer odsłaniają prawdę o różnych relacjach matek i córek. Rozmawiają o tym, jak związek z matką rzutuje na życie córki – czasem je buduje, czasem utrudnia, a czasem wręcz niszczy. Autorki rozmawiają też o sztafecie pokoleń: o tym, ile jest w nas samych z naszych matek, babek i prababek. A także o tym, jak kolejne pokolenia powielają te same błędy, i że warto proces ten zatrzymać. (Rec. Wydawn.)

Spotykali się przez prawie rok, rozmawiając o naszym życiu od urodzenia do śmierci spisane rozmowy nie zmieściły się w jednej książce, część pierwsza obejmuje dzieciństwo i wczesną młodość. Pełne pasji i autentycznych emocji rozmowy, które warto polecić wszystkim: dziadkom i wnukom, rodzicom i dzieciom, przyjaciołom i znajomym. Wskazują, jak dobrze przejść przez życie, rozumieć siebie i innych, po prostu... być rodziną.

To książka o tym, jak dobrze mieć wspaniałą rodzinę, a przede wszystkim rodziców. Jakie to wielkie szczęście. Bo właśnie rodzice kształtują to, jacy jesteśmy, jacy będziemy, wpływają na to, jaki mamy charakter, upodobania, gust, w jakim środowisku się obracamy. Pogadaliśmy jak stary z młodym, jak uczestnik pochodów pierwszomajowych z bywalcem Ikei i McDonalda. Gadaliśmy o pierwszych prywatkach – adapter Bambino, pocztówki dźwiękowe z bazaru Różyckiego i cudem zdobyte płyty zachodnich wykonawców kontra era płyt CD i jakości HD. Gadaliśmy o samochodach, podróżach, ciuchach i pracy. Te porównania są zaskakujące i czasem bardzo zabawne. Wyrastaliśmy w różnych epokach. W czasach PRL-u, wielkich zmian i zupełnie nowej Polski. Jaki był świat wtedy, a jak wygląda dziś? Przeżyliśmy całą epokę rozwoju technologii, od telefonów z tarczą i zdemolowanych budek telefonicznych po smartfony i tablety. Pierwszy raz mogliśmy usiąść przy stole i opowiedzieć o tym, jacy byliśmy, jaką drogę przeszliśmy. Szczerze, w cztery oczy i bez żadnej ściemy. W tej książce piękne jest to, że jest do bólu prawdziwa i do bólu nasza. Dała nam też okazję do zbliżenia się, bo mężczyznom nie jest łatwo gadać o uczuciach. Właściwie stała się pretekstem do tego, żebyśmy wreszcie usiedli i pogadali jak facet z facetem, jak ojciec z synem.

Wszyscy czasem się martwimy - to normalne! Kłótnia z przyjacielem, choroba, straszny film w telewizji, nowa nauczycielka… małe dziecko potrzebuje wsparcia w uczuciach, których wtedy doświadcza. Książka Co cię martwi? pomaga dzieciom znaleźć słowa opisujące trudne uczucia, podsuwa też pomysły na to, jak sobie radzić ze zmartwieniami, zanim nas przerosną. Czytając tę książkę razem z dzieckiem, pomożesz mu radzić sobie z codziennymi wzlotami i upadkami. Piękne ilustracje i przyjazny piesek na każdej stronie przywrócą niejednemu maluchowi uśmiech. Doskonała okazja do rozmów z dzieckiem o tym, co je martwi i jak się z tego powodu czuje. W środku słowniczek uczuć - z definicjami i przykładami z życia. Praktyczne sposoby na radzenie sobie z codziennymi zmartwieniami. Miniporadnik dla rodziców i opiekunów, jak rozmawiać z dziećmi o ich troskach. (Rec. Wydawn.)

Wychowanie dzieci zawsze niesie za sobą wiele wyzwań. W współczesnych przesiąkniętych technologią czasach doszło jeszcze jedno - wirtualna rzeczywistość, w której dzisiejsze dzieci i nastolatki czują się jak ryby w wodzie. Ale czeka tam też na nie mnóstwo pułapek, podobnie jak w życiu realnym. Jak uchronić przed nimi dzieci? Cyfrowe dzieci, to książka, dzięki której dowiesz się, jak do dzieci mówić, a także jak ich słuchać, czyli jak z dzieckiem efektywnie… rozmawiać. Dobre rozmowy mogą bowiem pomóc ustrzec dzieci przed wieloma zagrożeniami, m.in. przed uzależnieniami. Rozmowa może być też lekarstwem. Rodzic, który umie słuchać i akceptować to, co dziecko przeżywa, może ochronić je przed rozwojem depresji, anoreksji, powstrzymać przed podejmowaniem prób samobójczych, samookaleczaniem się, a nawet zahamować rozwój zaburzeń osobowości typu borderline. A co, jeśli nie tylko dzieci, ale i rodzice zamieszkali w cyfrowym świecie? Dopiero kiedy sami przetniemy „pępowinę” łączącą nas ze smartfonami, nasze dzieci też to zrobią. Warto dowiedzieć się, co możemy zyskać na tym, że zaczniemy częściej wyłączać telefon lub laptop. A ta książka jest próbą odpowiedzi i na to pytanie. (Rec. Wydawn.)

Niezwykle wzruszająca historia umierającego ojca, który szuka nowego domu dla swego synka. Michael jest ośmioletnim chłopcem. Przez sześć ostatnich lat opiekował się nim tylko ojciec - jego mama zmarła, kiedy chłopiec miał zaledwie dwa latka. Teraz ma stracić także ukochanego tatę, który jest nieuleczalnie chory. Przerażony ojciec chce więc znaleźć kogoś, kto zaopiekuje się jego synkiem, który wkrótce zostanie zupełnie sam na świecie... Michael co wieczór modli się i mocno wierzy, że kiedy przyjdzie pora, z nieba spłyną anioły, które zabiorą jego ukochanego tatę do mamy… Wpatruje się w gwiazdy, które przynoszą mu ukojenie - stamtąd płynie miłość tych, których nie ma już wśród nas. Niedługo, patrząc w nocne niebo, będzie też szukał gwiazdy swojego tatusia...

Ćmy stanowić miały – według wierzeń ludowych – symbol żałoby. Uosabiały uwięzione na ziemi dusze zmarłych albo, przybywając gromadnie, zwiastowały odejście kogoś z żywych. Maria Lenart przyjeżdża do rodzinnej wsi na pogrzeb matki, z którą zerwała kontakt kilka lat wcześniej. Kraj jest spustoszony po trwającej kilka miesięcy krwawej wojnie domowej i choć z grubsza podźwignął się z upadku, rządzony twardą ręką przez Partię, to nadal straszy śladami militarnych działań. I skazami na sumieniu, których pozbyć się jeszcze trudniej. Niełatwe relacje rodzinne, mnożące się sekrety i niezwykłe zdarzenia oraz wszechobecne ćmy, prześladujące bohaterkę zarówno w koszmara

Pierwsze miesiące z maluszkiem pełne są zupełnie nowych uczuć, zwyczajów i doświadczeń. To niepowtarzalny czas dla was, w którym warto wspólnie cieszyć się bliskością. „Ćwiczenia z tulenia” to nietypowy poradnik – na 52 kartach znajdziesz proste wskazówki i pomysły do wykorzystania w kolejnych tygodniach od narodzin do roczku. Postaw kalendarz w pokoju dziecięcym i w każdej chwili czerp inspirację do wspólnej rozwijającej zabawy. Od prawidłowego podnoszenia noworodka, przez masaż dla niemowląt i noszenie w chuście, aż po zabawne ćwiczenia ruchowe. Do tych aktywności nie potrzebujesz wiele. Wystarczy poduszka, prześcieradło, a najczęściej: po prostu twoje ciało – dotyk, uśmiech i kontakt wzrokowy to podstawa! Autorki (znane jako mamodlaciebie.pl i maminiec.eu, założycielki mlekoteka.pl i myohana.pl) na co dzień jako certyfikowane doule i doradczynie wspierają rodziców w gabinecie fizjoterapii, w domu i podczas warsztatów. W „Ćwiczeniach z tulenia” zebrały swoje najlepsze, sprawdzone metody. Dzięki nim: - lepiej poznasz swojego malucha i wzmocnisz waszą więź, - wspomożesz rozwój ruchowy dziecka, - poczujesz się pewnie i kompetentnie w roli rodzica, - poczujesz, co to rodzicielstwo bliskości. (Rec. Wydawn.)