Autor z właściwą sobie wnikliwością, prostotą i praktyczną znajomością rzeczy pokazuje, jak wykorzystać 7 nawyków, by stworzyć silną, kochającą się wielopokoleniową rodzinę. W dobie kryzysu rodziny, odzwierciedlającego kryzys wartości i autorytetów, Covey radzi, co zrobić, by bez uszczerbku dla własnej indywidualności rodzinę uczynić wartością najważniejszą w życiu, jak ją wzmacniać, by oparła się destrukcyjnym wpływom, a zarazem jak pielęgnować w rodzinie ducha zabawy, radości i przygody.

Światowy autorytet w dziedzinie przywództwa i jeden z najbardziej wpływowych Amerykanów radzi jak stworzyć kochającą i wspierającą się rodzinę Autor – z właściwą sobie wnikliwością, prostotą i praktyczną znajomością rzeczy – pokazuje, jak wykorzystać 7 nawyków, by stworzyć silną, kochającą się wielopokoleniową rodzinę. W dobie kryzysu rodziny, odzwierciedlającego kryzys wartości i autorytetów, Covey radzi, co zrobić, by bez uszczerbku dla własnej indywidualności rodzinę uczynić wartością najważniejszą w życiu, jak ją wzmacniać, by oparła się destrukcyjnym wpływom, a zarazem jak pielęgnować w rodzinie ducha zabawy, radości i przygody. (Rwc. Wydawn.)

Kiedy Red Stevens umiera, wszyscy członkowie jego rodziny jednoczą się w zachłannym oczekiwaniu na wielomilionowy spadek. Okazuje się jednak, że bogaty staruszek miał swoim bliskim do przekazania coś znacznie cenniejszego niż pieniądze… Młody Jason otrzymuje od swojego stryjecznego dziadka szereg instrukcji, które mają doprowadzić do tego, że egoistyczny i arogancki chłopak przemyśli swoje życie i pojmie, co w nim naprawdę najważniejsze. Pomagają mu w tym nowi przyjaciele, między innymi siedmioletnia Emily, z niezwykłą pogodą ducha zmagająca się z ciężką chorobą. Jeżeli Jasonowi uda się wykonać wszystkie zadania, na końcu drogi czeka na niego bezcenny dar. Na podstawie książki Bezcenny dar zrealizowano w 2006 roku poruszający film. (Rec. Wydawn.)

Leo nie przepada za szkołą. Uwielbia za to wakacje. Bo wakacje są ŚWIETNE! Można wtedy robić, co się chce i kiedy się chce. Można spać, ile się chce. Albo nie spać. Można WSZYSTKO! Przede wszystkim nie trzeba się uczyć i tracić czasu na odrabianie lekcji. Wreszcie można pograć! Jest jednak pewien problem. RODZICE. Nie pozwalają zbyt długo używać sprzętów elektronicznych, więc czasem się trzeba namęczyć, żeby przemycić laptopa na rodzinny wyjazd. Gorzej, jeśli potem nie da się z niego korzystać, bo wypasiony kamper okazuje się rzęchem, a wymarzone wakacje przeradzają się w podróż pełną tarapatów. Wtedy już nie ma czasu na granie. Trzeba walczyć o to, by choć trochę posuwać się do przodu… UWAGA! Nie czytaj tej książki w szkole, by nie parsknąć na lekcji głośnym śmiechem!

Relacje pomiędzy rodzicami i dziećmi bywają bardzo napięte. Doświadczyłeś sytuacji, gdy Twoi opiekunowie zachowywali się, Twoim zdaniem, kompletnie irracjonalnie? Wkurzają Cię ich zakazy i nakazy, którym musisz się podporządkować, choć wcale tego nie chcesz? Przeczytaj książkę Deana Burnetta Dlaczego rodzice tak cię wkurzają i co z tym zrobić? Być może dzięki niej zrozumiesz dziwne zachowania swoich opiekunów. Czym kierują się Twoi rodzice? Nastolatki często nie wiedzą, co motywuje ich rodziców do takiego, a nie innego zachowania. Dlaczego nie możesz dogadać się z mamą lub tatą? Neurobiolog światowej sławy, Dean Burnett, postara się odpowiedzieć na tego typu pytania w swojej publikacji. Atutem książki Dlaczego rodzice tak cię wkurzają i co z tym zrobić jest to, w jaki sposób została napisana. Dzięki humorystycznemu językowi autor w przystępny sposób przekaże Ci wyniki najnowszych badań z dziedziny psychologii i psychiatrii. Poznaj odpowiedzi na nurtujące Cię pytania! W tej książce Dean Burnett zebrał wiele istotnych informacji o tym, dlaczego rodzice zachowują się tak, a nie inaczej. Postaraj się lepiej zrozumieć swoich „staruszków” i popraw z nimi relacje dzięki lekturze książki Dlaczego rodzice tak cię wkurzają i co z tym zrobić? (Rec. Wydawn.)

Ksiądz Jan – już nie Janek, choć Jankiem pozostaje ciągle dla przyjaciół – dociera się nie bez bólów ze swoim nowym wikarym, księdzem Stachem. Początkowo wydaje się, że Stach będzie jego własną kopią w drugiej odsłonie. Ale szybko okazuje się, że pomiędzy księżmi panują inne, bardziej bezpośrednie i przyjacielskie stosunki, choć jeden drugiego skrupulatnie pilnuje. Jednocześnie przekonujemy się, że czasem łatwiej znieść męczeńskie prześladowania niż… własną babcię. A co dopiero dwie babcie.

Tym razem pierwsza dama literatury obyczajowej porusza tak ważny dla wszystkich i jakże trudny temat: dorastających i dorosłych dzieci. Lekcje, jakich uczą nas dzieci, są najtrudniejsze. Co robimy, gdy nasze dzieci chcą iść swoją własną drogą? Kate Morgan, starszy partner w prestiżowej kancelarii prawnej w Nowym Jorku, jest dumną matką trojga dorosłych dzieci. Tamara, Anthony i Claire ukończyli świetne szkoły, wybrali wspaniałe ścieżki kariery i byliby chlubą ich ojca. Po śmierci męża Kate przez lata samotnie stara się trzymać w garści życie rodzinne, swoją karierę, a nawet emocje, ani razu nie zadając sobie pytania, czy naprawdę zna swoje dzieci… ani czy nadzieje, jakie w nich pokłada, są odpowiednie i pokrywają się z tym, czego pragną one same. Niebawem ma się o tym przekonać - podczas szalonego lata, kiedy świat Kare wywróci się do góry nogami… (Rec. Wydawn.)

W tej rodzinie matki nie potrafią być matkami. w tej rodzinie córki nienawidzą matek. Moja babka Wera wiele lat temu bardzo kogoś pokochała. Ceną za miłość było zesłanie do jugosłowiańskiego obozu, gorszego niż Auschwitz, położonego na skalistej, spalonej słońcem wyspie. To, co się tam wydarzyło, zdecydowało o losach naszej rodziny. Nina – córka Wery – miała wtedy sześć lat. Musiała sobie radzić sama. Kiedy dorosła, porzuciła swoje dziecko. Czyli mnie. Ja jestem Gili. Jestem córką Niny i wnuczką Wery. I to ja muszę w końcu poznać całą historię. Odkryć rodzinne zdrady i zrozumieć, dlaczego odziedziczyłam traumę, na którą nie zasłużyłam. Gdyby Nina wiedziała to oparta na prawdziwych wydarzeniach najnowsza powieść Dawida Grosmana – wybitnego pisarza izraelskiego, wymienianego jako pewny kandydat do Literackiej Nagrody Nobla. W swojej powieści Grosman tworzy migotliwą mozaikę wspomnień, w której odziedziczone traumy, rodzinne zdrady i wielka miłość składają się w głęboko ludzki obraz życia kilku żydowskich pokoleń. Z uzasadnienia werdyktu dotyczącego przyznania Berman Literature Prize. (Rec. Wydawn.)

Hiszpańskie oczy to powieść o trudnej miłości, dojrzewaniu, zagubieniu, akceptacji i cierpieniu. Losy bohaterki Nurowskiej wtłoczone są w tryby historii, która odciska na jej psychice i późniejszym życiu ślady nie do zatarcia. Annę i jej córkę poznajemy podczas wizyty u psychologa. Kobiety próbują rozwikłać problem Ewy - bulimię. Aby jednak dziewczyna mogła w pełni wyzdrowieć, konieczna jest terapia - toksyczna miłość musi przerodzić się w uczucie, którym kobiety nie będą się wzajemnie ranić. Czy możliwe jest, żeby córka powtarzała los matki? Jak bardzo młodzieńcze traumy determinują życie nasze i naszych bliskich? Z historią powstania Hiszpańskich oczu wiąże się moje niezwykłe przeżycie. Pod koniec lata 1988 roku spotkałam w parku kobietę, która mimo że nie była już młoda, miała jedną z piękniejszych twarzy, jakie widziałam. Nawiązałam z nią rozmowę. I nagle, nieoczekiwanie dla nas obu, zaczęła o sobie opowiadać. Jak się potem okazało, byłam jej pierwszą i jedyną słuchaczką, odkąd w 1953 roku wróciła z zesłania na Syberii. Trafiła tam jako piętnastoletnia dziewczyna za udział w Powstaniu Warszawskim. Nie wracała ze Związku Radzieckiego sama, przywiozła ze sobą córkę, owoc gwałtu, jakiego dokonano na niej w łagrze. Maria Nurowska (Rec. Wydawn.)

Babcia, matka, wnuczka. Wszystkie silne, mądre, odważne. Każda z nich mogłaby podpalić świat, albo... zgasić go, gdyby płonął. Ich życiorysy różnią się od siebie, ponieważ inne są czasy, w których żyją. Ale każda daje sobie radę, bowiem przy ich boku stoją wyjątkowi mężczyźni. Jednak prym wiodą ONE. Kobiety. W tej opowieści: kobiety Rawenów. Ludzkie dylematy, decyzje. Różne punkty widzenia, wszelkie barwy życia. Trzy pokolenia kobiet z jednej rodziny. I niedługo przyjdzie na świat czwarta... Wbrew temu, co sądzi większość mężczyzn, to właśnie kobiety mają wpływ na losy świata. Ich postawy kształtują całe pokolenia. Zawsze tak było, i będzie, póki choć jedna kobieta zostanie na świecie.

Marta wychowywała się na wsi, u babci. Wcześnie osierocona, cały czas marzy o innym życiu. Nie wie jednak, że to inne życie przyniesie jej przykre niespodzianki. Gdy poznaje Piotra, wydaje się, że znalazła w końcu szczęście i miłość. Pozornie ma wszystko: przystojnego męża, dostatek, kochaną córkę. Ale tak naprawdę koszmar dopiero się zaczyna... Czy los kiedykolwiek uśmiechnie się do Marty i pozwoli obronić własne "ja"? Kurhanek Maryli to opowieść o trudnym małżeństwie, ale również historia więzi między pokoleniami, a przede wszystkim opis walki o tożsamość i szczęście. (Rec. Wydawn.)

Olśniewający pisarski powrót! Od pytania „kto zabił” ważniejsze bywa: „Dlaczego wcześniej nie zrobił tego ktoś inny?” Latem 1986 roku w starym nadbałtyckim bunkrze umiera szanowany członek lokalnej społeczności – lekarz, ojciec, mąż. Jeszcze tej samej nocy szesnastoletnia Mad, która ostatnia widziała doktora Marka żywego, wyjeżdża do Paryża i na stałe opuszcza Polskę. Wiele lat później, gdy będzie już uznaną lingwistką i wyzwoloną obywatelką Europy, na jej trop wpadnie Jakub, syn Marka. Zagubiony, szuka kogoś, kto weźmie odpowiedzialność za jego złamane życie, nie dostrzega jednak, że już dawno pomylił sprawców z ofiarami. W Madmuazelce Grażyna Plebanek opowiada dwie równoległe historie rodzinne, w których pamięć służy temu, by zapomnieć, a prawda – jak w greckiej tragedii – może okazać się przyczyną klęski. Jednocześnie jest to książka o budowaniu nowych wspólnot, o kształtowaniu tradycji wolnej od przesądów i obalaniu murów, które rosły pokoleniami. Sensualna, mistrzowsko spleciona i pełna kryminalnego suspensu powieść obyczajowa, w której autorka wraca do tego, w czym jest najlepsza: opowiadania wciągających ludzkich losów. Zwłaszcza tych kobiecych. (Rec. Wydawn.)

To powinien być dzień śmierci Ovego. To wreszcie miał być ten cholerny dzień, kiedy Ove w końcu to zrobi. Żeby znów z nią być. Bo ma już wszystkiego dość. Dużo w życiu przeszedł, a teraz musi funkcjonować w świecie, który nie rozumie jego żelaznych zasad i istoty rutyny, świecie pełnym fircyków, blond fląder i białych koszul, bez swojej Sonji. Jest przekonany, że nadszedł czas, aby się ewakuować. Tyle że najpierw na drodze staje mu ten gamoń, który nie potrafi zaparkować z przyczepą ani otworzyć okna, żeby nie spaść z drabiny. I jego ciężarna żona, która zjawia się w najmniej oczekiwanych momentach i w wieku trzydziestu lat nadal nie ma prawa jazdy, więc trzeba ją wszędzie wozić. Ove nie przewiduje, że świat ma mu jeszcze dużo do zaoferowania, a on sam może dać wiele innym. Nie tylko ludziom. Bo jest jeszcze kot. Debiutancka powieść Fredrika Backmana to ciepła i urzekająca historia o tęsknocie za bliską osobą, nieoczekiwanej przyjaźni i sile społecznych więzów. Wspaniała komedia, która wyciśnie łzy z największego twardziela.

Konflikt z dzieckiem może być bolesnym przeżyciem dla każdego dorosłego, a kłótnie między rówieśnikami źródłem frustracji opiekunów i nauczycieli. Minimediacje to metoda konstruktywnego rozwiązywania konfliktów, która ma zastosowanie w domu, na placu zabaw, w szkole, a nawet w pracy. Minimediacje to opowieści o tym, jak być częścią rozwiązania konfliktu, a nie jego przyczyną. Książka obejmuje 20 opowiadań, będących wprowadzeniami do ćwiczeń, a także teorię na temat poszczególnych zagadnień. Książka pomaga zrozumieć, na czym polega rozwiązywanie sytuacji konfliktowych z dziećmi w duchu Porozumienia bez przemocy. Jest kierowana zarówno do rodziców chcących wzmocnić swoją relację z dzieckiem, jak i do nauczycieli, którzy w codziennej pracy ze względu na jej specyfikę wykorzystują rozmaite metody wychowawcze. Książka zaprasza do własnej wewnętrznej podróży i do towarzyszenia dziecku we wzrastaniu, do budowania świadomości (u siebie i u dziecka), do pokazywania, że zawsze mamy wybór, że możemy dbać o siebie i jednocześnie brać pod uwagę innych. Dowiecie się z niej, dlaczego nie warto łapać cuchnących skarpetek, o co chodzi z przychylnością i wielu, wielu innych rzeczy. Autorka, Katarzyna Dworaczyk, pokazuje najbardziej aktualne problemy, z którymi się mierzymy, także te związane z pandemią. Mistrzowsko łączy teorię z praktyką – daje wiele konkretnych przykładów sytuacji, rozmów, sposobów szukania rozwiązań. Każda porcja, serwowana w przejrzystych rozdziałach, nadaje się do natychmiastowego stosowania – bez skutków ubocznych. Świat byłby zdecydowanie lepszym miejscem, gdybyśmy potrafili ze sobą rozmawiać tak, jak bohaterowie tej książki.

Poruszająca opowieść o tęsknocie i stracie, o miłości i przebaczeniu - i o tym, jak poezja może nas zmienić. Apple ma 13 lat. Mieszka z babcią w niewielkim angielskim mieście. 11 lat wcześniej jej mama odeszła bez słowa i od tamtej pory nie dawała znaku życia. Apple kocha babcię, ale czasem ma dość jej ciągłego strofowania, gadania o śmierci i obciachu przy codziennym odbieraniu ze szkoły. I tak bardzo tęskni za mamą… Pewnego dnia mama niespodziewanie wraca. Apple jest taka szczęśliwa. Z nią może porozmawiać o wszystkim, urwać się ze szkoły, pójść na zakupy, wyskoczyć do restauracji… Ale wkrótce okazuje się, że babcia miała rację, mówiąc „Apple, uważaj, czego sobie życzysz”. (Rec. Wydawn.)

Kiedy Tekla Tracz wchodzi po trapie liniowca pasażerskiego złamana bólem z powodu pozostawionej na pastwę losu w dalekiej Ameryce córeczki Kasi, nikt nie jest w stanie przewidzieć, że to dramatyczne dla niej wydarzenie zdeterminuje los kilku pokoleń kobiet. Rozciągnięta w czasie historia kobiet z rodziny Traczów, która rozpoczyna się na początku XX wieku. Tekla, Barbara, Monika i Waleria – uwikłane w dziejowe wydarzenia, radzą sobie, jak mogą. Muszą podejmować trudne decyzje, muszą zaciskać zęby i walczyć z przeciwnościami losu, ale zawsze próbują odnaleźć w sobie siłę. W końcu są kobietami i nie ma takiej burzy, której by nie przetrwały, choć cena, którą czasem przyjdzie im za to zapłacić, bywa wysoka.

Ojciec Goriot jest powieścią wybitnego francuskiego pisarza Honoriusza Balzaka należącą do ścisłego kanonu literatury pięknej. Powieść została wydana w 1835 roku, ale jej akcja rozgrywa się w roku 1819, czyli kilka lat po klęsce Napoleona pod Waterloo. Centralnym wątkiem powieści jest tragiczna historia ojca odrzuconego przez swoje dzieci. Główny bohater, Jan Joachim Goriot, jest przedstawicielem paryskiej klasy średniej, dobrym człowiekiem, który zrujnował się dla zapewnienia dobrego startu w życiu swoim dwóm córkom. Niewdzięczne dzieci wykorzystują pomoc ojca, nie kryjąc równocześnie, że się go wstydzą. Odcinają się od niego, kiedy tylko kończą mu się pieniądze. Zgodnie z balzakowską koncepcją powieści, dramat starego Goriot jest pretekstem do rozwinięcia innych wątków i szerszego przedstawienia przemian, jakie zachodzą w społeczeństwie francuskim w okresie Restauracji Burbonów. W paryskim pensjonacie sprytnej pani Vauquer obok ojca Goriot spotykamy innych bohaterów, przede wszystkim zbrodniarza Vautrina i ambitnego studenta Rastignaka, który przyjechał do stolicy z prowincji i jest gotowy na wszystko, by wspiąć się na wyższą pozycję społeczną. Ojciec Goriot wchodzi w skład cyklu powieści i opowiadań zwanego Komedią ludzką, w którym Balzac podejmuje genialną próbę ukazania pełnego obrazu społeczeństwa francuskiego pierwszej połowy dziewiętnastego wieku.

Opowieści ze smakiem” to kolejna książka Beaty Boruckiej, znanej z sieci i mediów, jako Mądra Babcia. Tym razem to ogromna porcja wspomnień, anegdot i przywołania ciekawych postaci z życia autorki. Czytając przenosimy się o pół wieku wstecz, do podwarszawskiego Radzymina i kroczymy przez gierkowski PRL, aż do czasów współczesnych. „Opowieści ze smakiem” to nie jest książka kucharska, to jest książka o miłości. O miłości do ludzi, do życia i do gotowania. To romans autorki z czasami młodości, ze wspaniałymi postaciami z jej otoczenia. Ta książka, to pochwała radości życia ze wspaniałym jedzeniem w tle. Tytuł najlepiej oddaje klimat książki, a zdjęcie na okładce jej autorkę, która z łobuzerskim uśmiechem opowiada anegdoty i humorystyczne przygody kulinarne i nie tylko. Autorka zaprasza nas do swojego domu pełnego ciepła i humoru, a przede wszystkim do stołu, zastawionego pysznym jedzeniem. (Rec. Wydawn.)

Ci, którzy mówią, że słońce przynosi szczęście, nigdy nie tańczyli w deszczu. Oczywiście zaczęło padać, a Kate, która dawno temu wyjechała z deszczowej irlandzkiej wsi, nie wpadła na to, by zabrać parasol. Znowu pomyślała, że całe jej życie to jedna wielka kpina… Kolejny związek się posypał, a nastoletnia córka raz jeszcze dostała dowód, że jej matka to jedyna osoba na świecie, która nie otrzymała instrukcji, jak dorosnąć. Najbardziej boli poczucie, że w oczach tych, których kocha, Kate wszystko robi źle. Przecież to nie jej wina, że nigdy nie spotkała tak wielkiej, szalonej miłości jak jej rodzice… Choć nad kobietą ciągle zbierają się ciemne chmury, w deszczowej Irlandii czeka ktoś, kto urodził się z parasolem w ręce. Tylko jak rozpoznać, że to właściwa osoba? (Rec. Wydawn.)

W domu przy Węgierskiej dorasta kolejne pokolenie Deynarowiczów. Synowie Agaty żenią się, Jan z Józefatą, towarzyszką dziecięcych zabaw, Mateusz z Barbarą, pochodzącą ze szlacheckiej rodziny. Na Węgierską sprowadza się także Marianna Deynarowiczowa, która postanowiła opuścić męża. Życie nie szczędzi im wstrząsów i kłopotów, radość przeplata się ze smutkiem, śmiech ze łzami. Agata traci browar, będący jej źródłem utrzymania, i musi się dobrze nabiedzić, by wykarmić powiększającą się rodzinę. Próbuje walczyć z miłością do Daniela, przyjaciela z dawnych lat, kontynuując romans z malarzem Antonim. Marianna nie chce zdradzić, kto jest ojcem jej syna, Dominika, ale definitywnie zrywa z Józefem Buczeniewskim. Sytuacja polityczna w kraju staje się coraz trudniejsza, nasilają się carskie represje, Polacy coraz bardziej burzą się przeciwko działaniom zaborcy. Czyżby znowu miało dojść do kolejnej krwawej batalii o niepodległość?