W 1987 roku w polskich szkołach pojawił się podręcznik do edukacji seksualnej. O seksie mówił bez ogródek, radził, jak się kochać, by było przyjemnie, jak nie zajść w ciążę. Związki homoseksualne prezentował jako nieróżniące się od heteroseksualnych. Nie straszył seksem w pojedynkę. W szkołach utrzymał się tylko dwa miesiące. Konserwatyści okrzyknęli go „podręcznikiem masturbacji i defloracji”. Postępowcy w zasadzie go nie bronili, uznając za zbyt progresywny. Protestowała tylko młodzież, bo wreszcie ktoś odpowiedział na nurtujące ją pytania. Wiesław Sokoluk, pomysłodawca i główny autor podręcznika, opowiada Agnieszce Kościańskiej, jak to się stało, że to właśnie on go stworzył. Jaką drogę intelektualną i życiową przeszedł? Co chcieli wiedzieć młodzi ludzie, którzy pisali do niego listy i przychodzili do poradni? Otwartość i bezpośredniość rozmówców sprawiają, że Instruktaż nadmierny przypomina walizkę seksuologiczną z tysiącami listów od młodzieży, które przez lata służyły Wiesławowi Sokolukowi jako materiał szkoleniowy, a dzisiaj są żywym świadectwem ponadczasowych lęków i fascynacji cielesnością. Na wstępie mojego listu przesyłam Wam moc pozdrowień. Ostatnio udało mi się kupić gazetę „Jestem”, którą bardzo lubię czytać, ale jest prawie nieosiągalna. I właśnie w trakcie czytania trafiłam na artykuł o Waszej Poradni Młodzieżowej, od razu prawie zdecydowałam się do Was napisać, gdyż nie mam sił już milczeć, chciałabym komuś się zwierzyć, zaufać, że uzyskam słowa otuchy, rady, jak dalej żyć, ponieważ mój problem, jak się przekonacie, jest na pewno wyjątkowy i nie mogę już sama sobie z nim poradzić. (Rec. Wydawn.)

Czego pragnie kobieta, a czego mężczyzna? Czy monogamia może być podniecająca? Czy nimfomankę kiedykolwiek boli głowa? I po co ludziom wierność? Jak kocha się ginekolog? Autorów tej książki pewnie nie trzeba nikomu przedstawiać. Jeden jest wybitnym seksuologiem, drugi autorem wielu bestsellerowych powieści i jednocześnie naukowcem, który chemię miłości potrafi rozłożyć na czynniki pierwsze. Zbigniew Izdebski i Janusz L. Wiśniewski spotkali się, by porozmawiać o najważniejszych sprawach w życiu człowieka: o miłości i o tym, co z tą miłością jest nierozerwalnie związane - o seksualności, intymności, bliskości i czułości. Ich rozmowa wciąga, skłania do refleksji, czasami zaskakuje. Nie ma w niej tematów tabu, ani niewygodnych pytań; jest wiedza, są konkretne porady i obrazowe przykłady, a także bardzo intymne wyznania. A co więcej - obok należnej tematowi naukowej powagi - znajdziecie w tej książce także bardzo dużo humoru.

"Postanowiłem wydać książkę. Tak - i to zupełnie inną niż te, które wydawałem do tej pory. Książka ta to - jak można określić najkrócej - zbiór moich wspomnień. Żyłem długo. Żyłem w niezwykłych czasach. Świadomie - choć dzieckiem - w okresie międzywojennym. Napisałem kiedyś, że dla mnie i dla bardzo wielu były to czasy najpiękniejsze. Oczywiście - była głodna wieś na Polesiu, było getto ławkowe i ONR, była i Bereza. Ale mnie - i wielu inteligentom żyło się pięknie. (...) Przeżyłem wyzwolenie. Czy wyzwolenie?... Entuzjazm - flagi wiszące aż do zdarcia - opaski biało-czerwone noszone prawie przez wszystkich. Polonezy Chopina w na poły zrujnowanych salach. Morze gruzów - i entuzjazm odbudowy. (...) Przeżyłem wspaniałą, niepowtarzalną przygodę z harcerstwem. Urok tego niezwykłego ruchu społeczno-wychowawczego, który trwał - od klerykalnej osiemnastki w Milanówku przez Szare Szeregi - potem tak różne, ale zawsze prawdziwe harcerstwo w Inowrocławiu, w Boernerowie, na Żoliborzu, do jezior mazurskich i spływu Dunajcem "Zawiszy Czarnego" w Islandii i chaty w Ropkach - a potem otarcie się o oszustów (niestety) podających się za harcerzy - w tychże Ropkach...!wtedy mi się odechciało harcerstwa... I studia medyczne - równie pasjonujące, jak bezzensowne i bezmyślne (pierwsze dwa lata) - i chyba najpiękniejszy okres pracy, prawie jak Judym (...) w Gorlicach."(...) "Drogi czytelniku, minęło kilka lat i postanowiłem wznowić książkę moich wspomnień. Prawdę mówiąc, niewiele się u mnie zmieniło i to, co pisałem przed laty, w zasadzie jest aktualne." (Andrzej Jaczewski) (Fragmenty wstępów)

Opowieść o pierwszej damie polskiej seksuologii. Była kobietą silną i odważną czy może pozbawioną zahamowań skandalistką? Odnalezione dzienniki odsłaniają prywatne życie Michaliny Wisłockiej. Z jej książki „Sztuka kochania”, obowiązkowej przez lata lektury w każdym domu, miliony Polaków uczyło się, jak wielką przyjemnością jest seks, jak wielką sztuką przeżywanie miłości i jak dzięki niewielkim zabiegom wzmóc przyjemność. To ona mówiła o przyjemności kobiety, świadomym macierzyństwie i antykoncepcji. Od niej zaczęła się polska rewolucja seksualna w schyłkowym okresie komunizmu. Ale, choć lubiła powtarzać, że nie ma nic do ukrycia, jej życie pełne było tajemnic. Kochała wielu mężczyzn, uwodziła ich, choć późno odkryła radość płynącą z seksu. Układała sobie życie w trójkącie z mężem i przyjaciółką. Udawała, że jest matką bliźniaków. Oto opowieść o życiu, które było rewolucją seksualną, bez żadnego tabu. Odnalezione i dotychczas niepublikowane fragmenty dzienników w połączeniu z opowieściami jej córki oraz bliskich odsłaniają skrywane oblicze jednej z największych ikon PRL-u. (Rec. Wydawn.)

Profesor Andrzej Jaczewski, który w roku bieżącym kończy 90. rok życia, to nestor i jeden z nielicznych obecnie autorytetów naukowych w dziedzinie badań nad rozwojem seksualnym dzieci i młodzieży. Sytuuje się na pograniczu nauk medycznych i pedagogicznych. (prof. dr hab. Józef Lipiec) Niekwestionowany, oryginalny i olbrzymi dorobek naukowy na pograniczu medycyny i pedagogiki, a także piękny przykład własnego życia i godne czyny, wyznaczyły nowe perspektywy naukom pedagogicznym oraz sprawiły, że Profesor zyskał olbrzymi, w pełni zasłużony szacunek uczniów. (dr hab. prof. ASP Maciej Tarnaś) (Z okł.)

Powieść Szołajskiego, choć oparta na faktach, jest fantazją autora na temat Michaliny Wisłockiej i jej słynnej książki. Autor ubiera tę niezwykłą biografię w atrakcyjną formę kryminalno-szpiegowską osadzoną w Polsce czasów Gierka. Ale przede wszystkim jest to fascynująca historia życia kobiety, która potrafiła doświadczenia własnego, nieudanego małżeństwa wykorzystać w podręczniku dla par. "Sztuka kochania" pomogła milionom Polaków i Polek nie tylko w łóżku, ale również w miłości. (Z okł.)