"Czas naszego życia" to przystępna, pełna humoru i inspirująca opowieść o procesie, któremu wszyscy podlegamy, ale który niewielu z nas rozumie. Tom Kirkwood zadaje w swojej książce kłam powszechnemu przekonaniu, że starzenie się jest nieuniknione i potrzebne. Demaskuje fałszywość idei, jakoby każdy nosił w sobie "gen starzenia", który od urodzenia odmierza nam czas - czas naszego życia. Udowadnia, że starzejemy się, ponieważ geny, kształtując się przed wiekami, "gdy życie było podłe, brutalne i krótkie", nie przywiązywały wagi do tego, by ciała były długowieczne. Wiedząc o tym i korzystając z wyników najnowszych badań, możemy podjąć skuteczną walkę ze starością i związanymi z nią chorobami - chorobą Alzheimera czy osteoporozą.

Książka poświęcona jest problematyce funkcjonowania współczesnych ludzi w obliczu spotykających ich dylematów. Zawiera najnowsze naukowe wyjaśnienia sposobów funkcjonowania ludzi w kontekście realizowanych przez nich ról i zadań, z jakimi zmagają się na co dzień. Ten obszar nauki w ostatnich latach wzbudza coraz większe zainteresowanie specjalistów różnych dziedzin: psychologów, socjologów, pedagogów, lekarzy, biologów, ekonomistów, informatyków, prawników, politologów i rozwija się bardzo dynamicznie. Wyłaniają się nowe koncepcje i modele, a wyniki badań dostarczają podstaw do formułowania nowych hipotez badawczych i wytyczają nowe kierunki badań. Współczesne przemiany społeczne, ekonomiczne, technologiczne powodują, że w życiu ludzi pojawiają się nowe problemy, nowe wyzwania i nowe możliwości rozwoju. Teksty zebrane w publikacji podejmują ważne z tej perspektywy zagadnienia. Wśród autorów znajdują się uznani polscy badacze oraz młodzi naukowcy, którzy na łamach książki dzielą się z Czytelnikiem własnym, świeżym spojrzeniem na zjawiska zachodzące w wybranych obszarach życia współczesnych ludzi. Ze względu na interdyscyplinarny charakter książki stanowi ona połączenie różnych punktów widzenia na problem ról i zadań współczesnych ludzi. (Z okł.)

Obecne czasy naznaczone dynamicznym rozwojem mediów cyfrowych i najnowszych technologii informacyjno-komunikacyjnych stawiają przed osobami starszymi szczególne wyzwania. Liczne trudności - natury społecznej, psychologicznej czy finansowej - stają się przyczyną wykluczenia społecznego, a w szczególności wykluczenia cyfrowego tej grupy. Autor, który przez wiele lat wspierał swoją wiedzą w zakresie nowych mediów Uniwersytety Trzeciego Wieku w południowej części Polski, analizując miejsce seniorów w przestrzeni nowych mediów opisuje dobre praktyki w wymiarze edukacyjnym z zakresu obsługi urządzeń cyfrowych. Publikacja adresowana jest do osób zajmujących się organizowaniem działań edukacyjnych w instytucjonalnych formach kształcenia, a więc: UTW, klubach seniora, NGO, a także w ramach działań wolontariackich (np. „Latarnicy Polski Cyfrowej”). Autor dedykuje książkę również studentom kierunków pedagogicznych, gerontologii oświatowej oraz słuchaczom kursów dających podstawy do pracy z osobami w wieku senioralnym. (Rec. Wydawn.)

Upływający czas stawia nas w coraz to nowych sytuacjach. Nieuchronna starość często przyprawia o niepokój. Jak poradzić sobie z tymi obawami podpowie prezentowana książka. Opracowana przez zespół specjalistów Encyklopedia seniora zawiera porady z zakresu medycyny, dietetyki, fizjoterapii, psychoterapii, refleksologii oraz prawa. Przystępne treści, zestawy ćwiczeń, kolorowe fotografie i rysunki z pewnością pomogą osobom dojrzałym w pełni wykorzystać swój potencjał, a ich opiekunom wyjść naprzeciw wszelkim wątpliwościom związanym podeszłym wiekiem.

Czy analizując życie stulatków możemy zbliżyć się do poznania istoty i źródeł długowieczności? Czego możemy nauczyć się od stulatków o długim, zdrowym i szczęśliwym życiu? Jak stulatkowie spoglądają na swoją historię życia, na swój wiek i teraźniejszość? Próbując odpowiedzieć na te i inne pytania, w książce przybliżyłem psychologiczną sylwetkę najstarszego pokolenia seniorów, zagadnienie ludzkiej długowieczności bowiem wciąż stanowi tajemnicę i fascynuje. dr Tomasz Frąckowiak Monografia stanowi wartościową próbę psychologicznego opisania ostatniego etapu życia człowieka, ze zwróceniem uwagi na poczucie jakości życia osób stanowiących elitę biologiczną – stulatków. Autor podjął problematykę rzadko prezentowaną w psychologii rozwoju człowieka, a także ważną poznawczo i społecznie. Uzyskane wyniki stanowią wartościowy wkład do wiedzy o rozwoju człowieka, pokazują, że długowieczność może być traktowana jako odrębny okres rozwojowy o wyraźnie zaznaczających się specyficznych cechach. prof. dr hab. Maria Kielar-Turska (fragment recenzji) Książka Tomasza Frąckowiaka jest nie tylko nowatorska z uwagi na rodzaj zagadnienia badawczego, lecz także twórcza ze względu na uzyskane rezultaty. Pozwoliły one Autorowi zaproponować nowe kategorie opisu zmian rozwojowych, które pojawiają się dopiero w okresie długowieczności i tym samym uzupełnić, uznawany tradycyjnie za wyczerpujący, schemat cyklu rozwojowego E. Eriksona o dodatkową, dziewiątą fazę, charakterystyczną dla długowieczności (90–105 lat). dr hab. Maria Straś-Romanowska, prof. UWr (fragment recenzji) Monografia stanowi bardzo rzetelne studium ludzkiej długowieczności. Jest napisana dobrym, przystępnym językiem, w sposób ciekawy i zachęcający nie tylko do naukowej, ale i osobistej refleksji nad życiem człowieka na jego ostatnim etapie. W moim odczuciu jest czymś więcej niż tylko raportem z badań. Przybliżając charakterystykę osób stuletnich – w kontekście przeżytych przez nie doświadczeń osobistych i globalnych wydarzeń XX wieku – Autor dociera do bogactwa doświadczeń życiowych stulatków, nieporównywalnego z żadną inną grupą wiekową. dr hab. Piotr Sorokowski, prof. UWr (fragment recenzji) (Rec. Wydawn.)

Praca niniejsza jest próbą uporządkowania zagadnień gerontologii społecznej i oświatowej z punktu widzenia pedagoga/andragoga. Przynosi kwerendę opracowań gerontologicznych. Analizuje demograficzne, biologiczne i psychospołeczne problemy okresu starzenia się i szarości, szczególną uwagę poświęca zagadnieniu postaw, stereotypów społecznych i procesowi wychowania do starości. Przedstawia organizacje i stowarzyszenia prosenioralne, analizuje prawa człowieka w podeszłym wieku i ich respektowanie. Prezentuje instytucje i placówki służące zaspokajaniu potrzeb rozwojowych i system pomocy społecznej oraz placówki wsparcia i opieki nad człowiekiem starym.

Kiedy dojrzeją porzeczki" to pierwsza wydana w Polsce autorska książka Joanny Concejo – wybitnej twórczyni książek obrazowych. Piękna i poruszająca opowieść o starości, samotności, czekaniu i odchodzeniu. Intymny, a zarazem uniwersalny dziennik z podróży w przeszłość. Pełna symboli i emocji opowieść o świecie, który przeminął, ale na zawsze pozostaje częścią naszego życia. To książka wypełniona nostalgią, a zarazem spokojem i zgodą na świat, kontemplacją codziennych chwil. Jak pisze autorka: "W tej książce można zabłądzić, nawet trzeba. Nie szukać porządku, nie śledzić następstwa zdarzeń. Trzeba znaleźć własną ścieżkę, wydeptać ją sobie przez pole czy łąkę. Nie chcę tej książki tłumaczyć, wyjaśniać. (Rec. Wydawn.)

Publikacja składa się z dwóch części: pierwszej – teoretycznej, wprowadzającej w problematykę starości na tle przemian społeczno-kulturowych oraz drugiej – opartej na badaniach empirycznych, dotyczącej zachowań lekturowych ludzi starszych. Część pierwszą rozpoczyna wprowadzenie w problematykę trzeciego wieku opisujące psychospołeczne determinanty starości, konsekwencje starzenia się społeczeństw oraz teorie dotyczące sposobów starzenia się i stylów życia w tym okresie. Część druga oparta jest na badaniach empirycznych przeprowadzonych przez Autorkę wśród słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Ich lekturowe przeżycia, emocje i refleksje tworzą jedyną w swoim rodzaju panoramę czytelniczych doświadczeń, której część, czy choćby okruch, Autorka – oprócz naukowego opisu – starała się w ten sposób zatrzymać w kadrze upływającego czasu. (Rec. Wydawn.)

Lala to książka gadans, a zatem książka o wielu sprawach. O miłości w rozmaitych odmianach, chorobie i odchodzeniu. O wielkich wojnach i japońskim szpiegu, piorunie kulistym i krowie w sałatkach. O małym dworku i zagubionym pierścionku z szafirem. Lecz nade wszystko o bliskości - o tym, jak obce miejsca i osoby stają się nam bliskie dzięki opowieści. (Rec. Wydawn.)