Światowa sensacja i popkulturowy fenomen - debiut Jennette McCurdy ("ICarly", "Sam i Cat"). To książka, o której mówią całe Stany Zjednoczone. Poruszające wspomnienia jednej z najsłynniejszych dziecięcych aktorek amerykańskich i pełen emocji zapis zmagań dziecka, które wbrew własnej woli zostało wrzucone w środek piekielnej machiny amerykańskiego show-biznesu. "Cieszę się, że moja mama umarła" to przejmująca opowieść o wychodzeniu z zaburzeń odżywiania, uzależnień i toksycznej relacji z przemocową matką, a także o mozolnym odzyskiwaniu kontroli nad własnym życiem. Jennette McCurdy od dziecka marzyła o tym, żeby zostać pisarką, jednak jej mama miała wobec niej inne plany. Dziewczynka miała sześć lat, kiedy po raz pierwszy wzięła udział w castingu, a jej świat zmienił się na zawsze. Debra zdecydowała, że jedyna córeczka zrobi karierę aktorską. Cena nie grała roli. Liczyła jej kalorie, wydzielała racje żywnościowe, opóźniała jej dojrzewanie, ważyła pięć razy dziennie, a nawet kąpała do szesnastego roku życia! Jennette, pragnąc za wszelką cenę zadowolić najważniejszą osobę w swoim życiu, godziła się na ten okrutny układ. Marzenie Debry o sławie córki w końcu się spełniło, ale status gwiazdy najważniejszych seriali Nickelodeonu (w "Sam i Cat" grała obok Ariany Grande) Jennette przypłaciła zaburzeniami odżywiania, masą niszczących i toksycznych relacji damsko-męskich, alkoholizmem i depresją. Kiedy jednak odkryła, że terapia może pomóc jej wydobyć się z piekła, odważyła się rzucić aktorstwo i robić to, co od zawsze pragnęła - pisać. Pełna czarnego humoru i przenikliwych spostrzeżeń na temat życia przejmująca biograficzna opowieść "Cieszę się, że moja mama umarła" stanowi fascynujący zapis walki o niezależność, własne granice i czerpanie radości z życia.

Głodne to książka o walce na śmierć i życie z największym wrogiem, czyli z własnym ciałem. O co? O ciało. O to, aby je doprowadzić do granicy niebytu, nieistnienia, unicestwienia. To w ekstremalnych wypadkach. W mniej ekstremalnych to książka o nas wszystkich. Mniej lub bardziej wyniszczające głodówki, wymyślne diety, morderczy aerobik, siódme poty w siłowni albo w ostateczności dwa palce w gardle – oto główne filary tej filozofii, w której jednego brak najbardziej: głębokiego sensu życia. Wstrząsająca lektura! Horror matek, całych rodzin, pediatrów, psychiatrów, terapeutek, pielęgniarek i tych dzieci, których „życiowa bateria wyczerpała się do dwóch procent”. Ewa Woydyłło-Osiatyńska Bardzo ważna książka! Ukazuje codzienność osób cierpiących na zaburzenia odżywiania. To rzadka perspektywa, która zwraca uwagę na ich świat bez pomijania przyczyn rozwoju choroby. Fundacja Kobiety bez Diety. Zaburzenia odżywiania to śmiertelna choroba. Może być bliżej niż myślisz! Mama Weroniki boi się, że córka nie dożyje momentu, gdy zwolni się dla niej miejsce w szpitalu psychiatrycznym. U Magdy wszystko zaczęło się od myśli: „Jestem gruba i brzydka. Muszę schudnąć”. Starannie ukrywa codzienne wymioty przed kilkuletnią córką i mężem. Pauliny nikt nie chce przyjąć do szpitala. Ważącą 26 kilogramów dwudziestolatka jest umierająca, a śmierć na oddziale źle wygląda w papierach. W odważnym reportażu Klaudia Stabach odsłania przed nami skrzętnie skrywany świat ludzi, dla których największym wrogiem stało się jedzenie. Głodzenie się, kompulsywne objadanie, katowanie się ćwiczeniami fizycznymi, wymuszone wymioty rujnują życie i zdrowie bohaterek i bohaterów Głodnych. Autorka z empatią próbuje zrozumieć ich sytuację, szuka wraz z nimi metod ratunku i wsparcia, odkrywając przy okazji swoiste podziemie osób gloryfikujących głodzenie się i traktujących je jako styl życia.

Odświeżający oryginalny pamiętnik osiągającej sukcesy młodej prawniczki. Kobiety, która niechętnie zgadza się na psychiczne i emocjonalne odsłonięcie się przed sześcioma kompletnie obcymi osobami. Czy doprowadzi ją to do celu, czyli odnalezienia więzi międzyludzkich i tych łączących ją z nią samą? Christie Tate właśnie została najlepszą studentką w szkole prawniczej i w końcu uporała się z trwającymi latami zaburzeniami odżywiania. Dlaczego więc jechała przez Chicago, fantazjując o własnej śmierci? Dlaczego wyobrażała sobie poddanie się smutkowi, który wciąż ją dręczy? W życiu Christie pojawia się doktor Rosen, terapeuta, który spokojnie zapewnia ją, że jeśli dołączy do jednej z jego grup psychoterapeutycznych, to odmieni swoje życie. Wystarczy, że pojawi się na spotkaniu i będzie szczera we wszystkim. Opowie o nawykach żywieniowych, dzieciństwie, życiu seksualnym. Christie jest sceptyczna, twierdząc, że jest wadliwa, i że nie da się jej wyleczyć. Ale doktor Rosen wydaje receptę na pięć słów: Nie potrzebujesz lekarstwa. Potrzebujesz świadka. Tak zaczyna się jej dziwna, przerażająca i ostatecznie zmieniająca życie przygoda z terapią grupową. Christie, początkowo zniechęcona dziwnymi wytycznymi doktora Rosena, z czasem, gdy jej mechanizmy obronne przestają działać, zaczyna mu ufać i polegać na sesjach i zaleconych nocnych rozmowach z różnymi członkami grupy. Grupa to cudowanie uzależniająca lektura z Christie jako przewodniczką – sceptyczną co do jej własnej umiejętności nawiązywania kontaktów i intymności, ale wbrew sobie działającą z nadzieją. Otrzymujemy miejsce w pierwszym rzędzie na odważne, ekscytujące, bolesne i przezabawne przedstawienie, jakim jest terapia grupowa. Niedostatecznie zbadany proces, który cię rozbija, a następnie składa, aby ostatecznie wszystkie elementy pasowały do siebie.

Hiszpańskie oczy to powieść o trudnej miłości, dojrzewaniu, zagubieniu, akceptacji i cierpieniu. Losy bohaterki Nurowskiej wtłoczone są w tryby historii, która odciska na jej psychice i późniejszym życiu ślady nie do zatarcia. Annę i jej córkę poznajemy podczas wizyty u psychologa. Kobiety próbują rozwikłać problem Ewy - bulimię. Aby jednak dziewczyna mogła w pełni wyzdrowieć, konieczna jest terapia - toksyczna miłość musi przerodzić się w uczucie, którym kobiety nie będą się wzajemnie ranić. Czy możliwe jest, żeby córka powtarzała los matki? Jak bardzo młodzieńcze traumy determinują życie nasze i naszych bliskich? Z historią powstania Hiszpańskich oczu wiąże się moje niezwykłe przeżycie. Pod koniec lata 1988 roku spotkałam w parku kobietę, która mimo że nie była już młoda, miała jedną z piękniejszych twarzy, jakie widziałam. Nawiązałam z nią rozmowę. I nagle, nieoczekiwanie dla nas obu, zaczęła o sobie opowiadać. Jak się potem okazało, byłam jej pierwszą i jedyną słuchaczką, odkąd w 1953 roku wróciła z zesłania na Syberii. Trafiła tam jako piętnastoletnia dziewczyna za udział w Powstaniu Warszawskim. Nie wracała ze Związku Radzieckiego sama, przywiozła ze sobą córkę, owoc gwałtu, jakiego dokonano na niej w łagrze.

Rachel, młoda Żydówka, nie wierzy w żadnego Boga. To jedzenie daje jej ukojenie i pocieszenie, zaspokaja potrzebę rytuału. Na pamięć zna liczbę kalorii ulubionego batonika, a wolny czas upływa jej na fantazjach o potrawach, których nie je ze strachu przed dodatkowymi kilogramami i utratą kontroli. W to uporządkowane, pełne nakazów i zakazów życie wkracza ortodoksyjna Żydówka Miriam. Rachel z zaskoczeniem odkrywa, że to właśnie ona, mimo dużej nadwagi i – zdawałoby się – krępujących więzów wiary, potrafi czerpać przyjemność z ciała. Jest pewna siebie, nie odmawia sobie jedzenia ani alkoholu, pali papierosy. Ma tylko jedną, najważniejszą zasadę, której nie wolno jej złamać: nie może związać się z kobietą. Mleko i głód to prowokacyjna, odważna powieść o naszych pragnieniach i potrzebach. Melissa Broder bezpruderyjnie pisze o pożądaniu, apetycie i seksie, całość doprawiając sarkazmem i licznymi odniesieniami do kultury i religii. To także ważny głos we wciąż aktualnej dyskusji o kobiecych ciałach, zmieniającym się kanonie piękna i o tym, ile jesteśmy w stanie poświęcić, by czuć się akceptowani przez otoczenie.

O depresji publikuje się wiele, a nadal wiemy niewystarczająco. Pojawiają się nowe możliwości terapeutyczne, doskonalone są metody diagnostyczne. O depresji nadal nie wiemy wszystkiego, a wraz z rozwojem badań okazuje się, że mimo ogromnej skali zjawiska wiemy wciąż niewiele więcej. Dostęp do źródeł jest nieograniczony, ale są one rozproszone. Dzięki autorom monografii mamy dostęp do aktualnej wiedzy na temat depresji i zaburzeń depresyjnych nawracających. Skondensowane, ale wyczerpujące kompendium, profesjonalnie przygotowane z uwzględnieniem aktualnego piśmiennictwa, zaspokoi ciekawość Czytelnika na temat nowych hipotez „skąd bierze się depresja?”. Odpowie na rozliczne pytania, np. czy depresja może być powodem niepoczytalności, jak wykorzystuje się w leczeniu nie tylko promienie świetlne, ale i pole magnetyczne w jej leczeniu. Czy depresja jest jedna, czy jest ich wiele? Z recenzji Profesor Joanny Rymaszewskiej. Książka jest wartościowym, rzetelnie skonstruowanym opracowaniem, podsumowującym i aktualizującym dotychczasową wiedzę o zaburzeniach depresyjnych, które ukazano w całej ich wieloaspektowości w sposób umożliwiający poznanie ich specyfiki i zrozumienie złożoności. Jej poznawcze i praktyczne walory powinny być z pożytkiem wykorzystane przez wszystkich, którzy zajmują się i interesują problematyką zaburzeń depresyjnych jako zagadnienia o znaczeniu nie tylko medycznym, ale także społecznym. Z recenzji Profesora Józefa Kocura (Z okł.)

Maddy i Noah połączyła w dzieciństwie niezwykła przyjaźń. Wyjątkowa więź pozostała w ich sercach pomimo czterech lat rozłąki. Kiedy w ostatniej klasie liceum spotykają się ponownie, Maddy dostrzega w oczach chłopaka smutek i chłód. Postanawia przebić się przez mur, który wokół siebie zbudował i dowiedzieć się, dlaczego przed laty zniknął bez pożegnania. Noah przeszedł wiele trudnych chwil, a dawna przyjaciółka jest jak balsam dla jego poranionej duszy. Problem w tym, że chłopak boi się uczuć – dla niego oznaczają słabość i ból. Pierwsza przyjaźń, pierwsza miłość. Wzburzone morze emocji i dwa młode serca dryfujące ku sobie... To zawsze była ona. Moje przeznaczenie. Moja definicja wszystkiego.

Seria podręczników Crash Course to idealne antidotum na stres egzaminacyjny. Formuła serii sprawdza się od ponad 15 lat. Niezwykle przejrzysta forma podręczników, liczne tabele, ryciny i zestawienia są tak przemyślane, aby zainteresować studenta i ułatwić mu naukę. Autorami są studenci i nauczyciele akademiccy, czyli osoby, które doskonale wiedzą, na czym polega zdawanie egzaminu i jaki zakres materiału należy przyswoić, aby ten cel osiągnąć. Podkreślają i dowcipnie obrazują najważniejsze informacje, podają najczęściej spotykane pytania egzaminacyjne, pomijają zaś rzeczy zbędne i nieistotne.

Książka jest pracą zbiorową i obejmuje wszystkie istotne elementy wiedzy psychologicznej, które powinna posiadać osoba pracująca na rzecz innych ludzi, pomagająca im w rozwoju oraz w normalnym funkcjonowaniu społecznym i indywidualnym tzn. pomagająca, by jak najwięcej osób, członków społeczeństwa mogło działać jako osoby autonomiczne, a jednocześnie włączone w struktury społeczne i odczuwające satysfakcję z życia (…). Przygotowana przez teoretyków i praktyków psychologii książka będzie użyteczna dla wszystkich tych osób, które albo są na etapie przygotowywania się do przyszłej pracy zawodowej w tzw. służbach społecznych lub aktualnie ją realizują. Działania mające na celu rozpoznanie i profesjonalną pomoc w rozwiązywaniu współczesnych problemów członków społeczeństwa, niezależnie od tego, na jakim etapie rozwoju się znajdują, wymagają niezbędnego kwantum wiedzy o samym człowieku, mechanizmach jego zachowania, podejmowania decyzji, warunkach prawidłowego rozwoju, samorealizacji, możliwościach modyfikacji i korekcji zaburzeń tak w rozwoju, jak i funkcjonowania we wszystkich ludzkich wymiarach (fizycznym, psychicznym, społecznym, duchowym). (Rec. wydaw.)

Podręcznik akademicki Psychologia kliniczna jest kontynuacją poprzednich opracowań redagowanych przez Andrzeja Lewickiego (1969/1978) oraz Helenę Sęk (1991/2006) - czterokrotnie publikowanych w Wydawnictwie Naukowym PWN. Zawarte w nim teksty zostały przygotowane przez Autorki i Autorów reprezentujących wiodące ośrodki naukowe w Polsce, należących do trzech pokoleń psychologów klinicznych. Dzięki temu sposób rozumienia i wyjaśniania różnych problemów klinicznych uwzględnia zarówno tradycję uprawiania psychologii klinicznej w Polsce, jak i najnowsze wyzwania w dziedzinie teorii, badań i standardów praktycznej działalności psychologa klinicznego. W kolejnych częściach podręcznika Czytelnik znajdzie informacje na temat: · Teoretycznych podstaw psychologii klinicznej · Podstawowych kierunków i podejść w psychologii klinicznej: orientacji psychoanalitycznej, behawioralno-poznawczej, egzystencjalno-humanistycznej i koncepcjach systemowych · Diagnozy psychologicznej - modeli, metod diagnostycznych oraz czynników warunkujących jakość diagnozy · Psychologii zaburzeń psychicznych opisanych w aktualnie obwiązujących systemach klasyfikacyjnych (ICD-10 i DSM-5) · Subdyscyplin psychologii klinicznej (psychologia kliniczna dziecka, neuropsychologia kliniczna, kliniczna psychologia zdrowia, psychologia niepełnosprawności i rehabilitacji, psychogerontologia oraz psychologia sądowa) · Form pomocy psychologicznej w rozwiązywaniu problemów zdrowotnych (psychoterapia, poradnictwo psychologiczne, promocja zdrowia, prewencja zaburzeń, pomoc psychologiczna w sytuacjach kryzysu i inne) (Z okładki)

Szczerze o wszystkich pułapkach życia w rozmiarze XS. O wszystkim, czego nie powiedzą ci znane trenerki fitness, o czym nie przeczytasz w internecie i na stronach lifestyle'owych magazynów, z rozbrajającą szczerością opowie Ci autorka tej książki. W jaki sposób się odchudzać, by nie stać się wieszakiem, a mieć kobiece kształty? Cardio, interwały, a może trening siłowy? Co ćwiczyć, by mieć piękne ciało i jak często ćwiczyć, by się nie przetrenować? A przede wszystkim jak wyrobić w sobie zdrowy dystans do nierealnego, bo wykreowanego przez media świata, w którym liczy się tylko rozmiar XS? Marta Kieniuk-Mędrala udowadnia, że obsesja na punkcie bycia fit to jedna z najniebezpieczniejszych pułapek naszych czasów, a obietnica osiągnięcia pełni szczęścia po zrzuceniu kolejnych kilku kilogramów nigdy się nie spełnia. Zamiast po raz kolejny w tym tygodniu pędzić na siłownię, znajdź czas, by przeczytać tę książkę. Może się okazać, że to najlepsza rzecz, jaką zrobiłaś dla siebie w ostatnim czasie. (Rec. Wydawn.)

Dziecko pałaszujące kaszę jaglaną z owocami zamiast batonika? Nastolatek omijający szerokim łukiem fast foody? Okazuje się, że to możliwe! Trzeba tylko zawczasu wprowadzić w życie zasady zdrowego żywienia, co nie jest takie trudne, jak by się mogło wydawać. W książce „Zdrowy apetyt” dietetyczka Anna Jelonek w rozmowie z dziennikarką Dorotą Frontczak podpowiada, jak się do tego zabrać. Dzieli się sprawdzonymi sposobami, jak radzić sobie z plagą słodyczy, co robić, gdy dziecko chce jeść w kółko to samo, albo gdy w szkole objada się chipsami. Podrzuca pomysły na smaczne, zdrowe posiłki i przekąski, które z apetytem zjedzą zarówno dzieci, jak i dorośli. (Z okł.)